Ρε γμτ, απλά μερικά πράγματα τα έχω παγιωμένα στο μυαλό μου και αν δω καμιά τέτοια μπινιά νομίζω πως όλα καταρρέουν. Έχω και μια επανέκδοση που λέει 1985, ε, εντάξει, αλλά μπορεί το label να τα έχει μπερδέψει όντως. Κλάιν.
Το 1985 που δεν έχει Maiden/Metallica βέβαια ευνοεί καλύτερο πλασάρισμααεεννοώ καλό πάσχα σε όλ@
Χαχαχ, σε νιωθω ρε, κ σε μενα ο, τι απειλει να διαταράξει το προσωπικο μου timeline σε τέτοια, με τρελαίνει!
Κι η αληθεια ειναι, οτι στο συγκεκριμένο, παιζει πολυ κ να έχεις δίκιο, μιας που το ξανακοιταξα λίγο τώρα, κ ολα (μα ολα) τα υπόλοιπα sites, περιοδικά κλπ το εχουν ως κυκλοφορία του 85.
Οκ, παιζει να το κανω εντιτ κ να χωσω εκει το At War with Satan της Βενομαρας, που με ενοχλουσε κιολας κάπως ή απουσια του!
Οποτε θνξ!
Προσδοκώ να φτάσουμε στα mid 90s, να μην έχω ούτε δεκάδα να γράψω, να κάθομαι να σας βλέπω να γράφετε τα δικά σας και να μαθαίνω.
Δε βγάζω άκρη με αυτό το 1984, ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ Μ’ ΕΠΙΑΣΕ!!
Χαμενοι στη λιγδα και το αλκοολ, πειτε μου αν εχω προσπερασει κανενος τη λιστα…
Δεν ειναι και πολλοι οσοι το σκέφτονται ακομη, αλλα μια παρατα την εχουμε… ουτως η αλλως τα αποτελεσματα θα ειναι old school αρχικά 
Μην πινετε σοδες φουσκωνουν…
Θα είναι η πρώτη φορά που δε θα προλάβω στο τσακ!
Καμία παράταση
Ήδη περιμένω το 1985 για την επέλαση των Γερμανών
Οι Γερμανοί είναι φίλοι μας
Συγγνώμη, έχω κολλήσει: Victims of the future (Gary Moore) είναι 1983 ή 1984;;
Φεβρουάριος του 84 σύμφωνα με τη wikipedia
Γιατί στον **τσο το Spotify γράφει 1983;;
Εν τω μεταξύ έχει μια υπέροχη βερσιόν του empty rooms να την πιεις στο ποτήρι 
Ναι ρε φίλε, ΝΑΙ!
Και πήγε ο μλκας και το πετσόκοψε, ηχογραφώντας το πάλι για να το βάλει στον επόμενο δίσκο του!
Έχετε 7 μέρες να βγάλετε λίστα και θέλετε παράταση επειδή την 7η μέρα γαμηθηκατε στα κοκορέτσια και τα κοψίδια? Ούτε ο μαλάκας ο Θεός τόση τεμπελιά μετά από πρόχειροδουλειά 6 ημερών που έφτιαξε έναν κόσμο για τα μπάζα.
Μεστωνουν οι σκεψεις και σταγονα σταγονα τραβαμε το αποσταγμα της χρονιάς 
Ε ναι δεν έφταναν 40 χρόνια, η μια μέρα θα κάνει την διαφορά 
^
Τέλεια, πριν λίγο ξύπνησα και έχω μισή ώρα να τελειώσω τον καφέ και να κάνω ένα μπάνιο μέχρι να φύγω για προβολή Two Towers. Αύριο 5αδα με σένιο, περιποιημένο ποστ.
1 9 8 4: πονοκέφαλος
23. Manowar - Hail to England (εν τάξει, με πείσατε)
22. King Crimson - Three of a perfect pair (συμπαθώ πιο πολύ αυτήν την περίοδο των King Crimson από κάθε άλλη, φωνάρα Adrian Belew)
21. Alan Parsons Project - Vulture culture (με υπέροχα χαλιά που έπαιζαν στην Αθλητική Κυριακή)
20.The Smiths - The Smiths
19. This mortal coil - It’ll end in tears (μας τα έμαθε ο Πετρίδης)
18. WASP - WASP (αλητεία)
17. Scorpions - Love at first sting (ονειρώξεις)
16. Queensrÿche - The warning (επέστησε την προσοχή μας και προετοίμασε για τα επόμενα)
15. Dio - The last in line (δεν είναι Holy diver)
14. Van Halen - 1984 (αρκουδέηδες JUMP)
13. Dead can dance - Dead can dance (4AD μάθε μας μπαλίτσα)
12. Depeche Mode - Some great reward (people are people)
11. REM - Reckoning (δεν είναι Murmur)
10. Prince - Purple Rain (περιέχει ένα από τα 10 καλύτερα τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ)
9. Rush - Grace under pressure (1001001 SOS - εξώφυλλο της χρονιάς)
8. Gary Moore - Victims of the future (πούτσα μου, εγώ το μετράω στο 1984, θα ήταν παράλειψη να μην μπει σε κάποια λίστα εξάλλου. Έχω περάσει άπειρες ώρες μαζί του, περιέχει τη γνήσια εκτέλεση του Empty Rooms κι ένα ξεσηκωτικό ομότιτλο)
7. Queen - The works (δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το έχουν θάψει τόσο αυτό το άλμπουμ, κάνενα skip, εμβληματικά τραγούδια)
6. Judas Priest - Defenders of the faith (μεγάλο άλμπουμ)
5. U2 - The unforgettable fire (όχι μόνο για το Pride, έχει και άλλα διαμάντια μέσα, ατελείωτες ώρες ακροάσεων)
4. Bruce Springsteen - Born in the USA (ένας υπέροχος δίσκος, ισορροπημένος, συγκινητικός, έκανε δυστυχώς περισσότερο κακό παρά καλό στον Bruce)
3. Iron Maiden - Powerslave (παρόλο που δεν είναι ο αγαπημένος μου δίσκος των Maiden, ανέβηκε άνετα στο τρία)
2. Deep Purple - Perfect strangers (η ενασχόληση μου με τους Purple τελείωσε με το Battle rages on. Αυτός ο δίσκος ήταν ο τελευταίος του MK II που ηχογραφήθηκε χωρίς μεγάλα προβλήματα και τσακωμούς. Δυστυχώς, τίποτα δεν ήταν ίδιο μετά από την προσπάθεια που έκαναν το 1984, σαν να ξέμειναν από δυνάμεις και αντοχή απέναντι στον Blackmore
)
ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΥ
(κι εκτός ροκ):
Jean Michel Jarre - Zoolook
Ο διασκεδαστής και αυνθεταράς (κι όχι τόσο φοβερός μουσικός, μην ξεγιελιέστε) Jean Michel δημιουργεί ένα milestone στην καριέρα του. Δίσκος που επηρέασε το ροκ, την ποπ, την έθνικ, τη χορευτική, ακόμα και το ραπ των επόμενων ετών. Από τον πρώτο ήχο, από το πρώτο εφέ, εκείνη τη διαπεραστική υποβρύχια φωνή της φάλαινας, σου κόβονται τα γόνατα.
Δ Ε Ο Σ.
Περιμένω να επισκευαστεί το πικάπ μου, θα είναι ο πρώτος δίσκος που θα βάλω να παίξει!
Φιλιά πολλά, ΚΑΛΑ ΡΕΨΙΜΑΤΑ!
