Σε ενα χρονο απο τωρα θα εχει βγει το ebook και θα αρχισω να ακουω πραγματα που σιγουρα μου ξεφυγαν ως τωρα. Τι χαος ειναι αυτο, χρειαζομαι τουλαχιστον δυο εβδομαδες κάθε… εβδομαδας για να ακουω ολες τις προτασεις, συμπεριλαμβανομενων βεβαια και αυτων που εγω θελω να προτεινω και αναγκαζομαι να σορταρω.
Χρονια πολλα σε ολους. Σε οσους γιορταζουν και σε οσους δεν, τελος παντων.
Εμ και ‘συ… άμα κάθεσαι και παρτάρεις (λέμε τώρα…) με αυτόν τον και καλά Αρχηγό, μένεις πίσω. Αυτός θα συνεχίσει να σε λέει ιστορίες για σφυριά και παξιμάδια. Παράτα τον, έλα μαζί μας. Νιώσε τη δύναμη. Άσ’ την να σε καθοδηγήσει. Σφυρί στα χέρια του αυτός παίζει να έπιασε στην παραλία, ως πιτσιρίκος, με τα κουβαδάκια.
Μέχρι και ο Διαμαντής στα έχει πει “follow me, follow the wolf”, αλλά εσύ εκεί… να, όμως, τι παθαίνεις.
Δεν ακολουθω κανεναν Αρχηγο, απλως ο Αρχηγος ειναι μαγνητης και δεν το ξερεις. Απο σημερα παντως εσυ γλιτωνεις την οργη του, επειδη εβαλες white lion. Θα τα πουμε καλυτερα για αυτους σε 4-6 εβδομαδες.
Να ξες, τον ειδα σε εκεινη την ιστορικη πρωτη συναυλια στο Ροδον. Θα cεβεcαι.
Δεν το συζητώ, σε σέβομαι.
1985. Άλλη μια χρονιά με πολλή καλή μουσική και δισκάρες.
Κάποια Honorable mentions:
THE HOUNDS OF LOVE - KATE BUSH
Όπου η Καιτούλα είναι Μάγισσα και χορεύει υπέροχα σε εκείνο το τραγούδι απ’ το Stranger Things - άσε που έχει και μπαμπά τον Donald Sutherland!
RAIN DOGS - TOM WAITS
Ο Τομ γαυγίζει υπέροχα και η βροχή πέφτει στρέιτ θρου!
RUM , SODOMY AND THE LASH - THE POGUES
Η ευτυχία του να γεννηθεί κανείς Ιρλανδός και η κατάρα! Το πιο όμορφο χαμόγελο στην ροκ μουσική σκηνή! Γερός να είναι θα μας θάψει όλους.
NIGHT TIME - KILLING JOKE
-Love Like Blood, τι έγινε ρε παιδιά, μας φλωρέψαν και αυτοί;
-Άκου προσεχτικά βρε μαλ@κα, κομματάρα είναι. Και τα υπόλοιπα του δίσκου το ίδιο.
THIS IS THE SEA - THE WATERBOYS
Έχει πλάκα αν δεις τα past members των Waterboys- η λίστα είναι ατελείωτη. Σίγουρα όμως το σαξόφωνο του Thistlethwaite κολάκευε τα τραγούδια όσο αυτός ήταν στην μπάντα. Και σε αυτό το album συναντάμε μερικά από τα ωραιότερα τους.
Top 5:
5) LOW - LIFE - NEW ORDER
Θυμάμαι πως υπήρχε κάποτε μια εποχή που γνώριζα μόνο τους New Order μέσα από τα Greatest Hits τους και δεν είχα ακούσει για τους Joy Division, όπως επίσης υπήρχε και ένα διάστημα που δεν ήξερα ότι οι δύο αυτές μπάντες ήταν στην ουσία μία. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αγάπησα πρώτα τους ΝΟ και θεωρούσα την μουσική τους αυτονόητη και όχι σαν κάτι που εξελίχθηκε στην πορεία. Στο LOW-LIFE οι synth-driven συνθέσεις αποτελούν πλέον την πλειοψηφία και μόνο ελάχιστα σημεία (Sunrise) μας θυμίζουν το post punk παρελθόν της μπάντας. Ωστόσο το εθιστικό μπάσο του Peter Hook δηλώνει δυναμικό παρόν σχεδόν παντού ενώ τα Love Vigilantes, The Perfect Kiss -με το υπερτέλειο video clip- και Sooner Than You Think είναι απ’ τα καλύτερα κομμάτια που έχουν κυκλοφορήσει.
4) THE HEAD ON THE DOOR - THE CURE
Αφού επέστρεψε το φιλαράκι του (Simon Gallup)στο μπάσο και με νέα άξια μέλη στην μπάντα, ο Ροβέρτος βρίσκεται και πάλι σε φόρμα. Στο THOTD οι CURE αναμειγνύουν ιδανικά τρίλεπτες pop επιτυχίες (Ιn Between Days, Close To Me) με moody, ατμοσφαιρικές συνθέσεις ( A Night Like This, Kyoto Song, Sinking), κιθαριστικές εκρήξεις χαρμολύπης (Push) και πειραματικές δημιουργίες (Six Different Ways, The Blood) . Ένα δύο κομμάτια είναι κάπως χμμ,(The Baby Screams, Screw) αλλά δεν χαλάνε το σύνολο. Στην θέση τους θα μπορούσαν να βρίσκονται κάποια δυνατότερα b sides της ίδιας περιόδου-χαρακτηριστικό των CURE θα έλεγα – όμως και πάλι το αποτέλεσμα είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους των μέσων της δεκαετίας. Κάπου εδώ η δύναμη της εικόνας( MTV) και της τέχνης του video clip, στα χέρια του συχνού συνεργάτη τους Τim Pope, τους βάζει μέσα σε όλα τα σπίτια, οι πωλήσεις ανεβαίνουν και σιγά σιγά γίνονται και αυτοί Music for the Masses…
3) MISPLACED CHILDHOOD – MARILLION
Το τρίτο full length των prog Θεών MARILLION είναι ένα πανέμορφο concept album ποτισμένο από την νοσταλγία της παιδικής/εφηβικής ηλικίας, όπου ένας εκπληκτικός Fish αφηγείται μία σε μεγάλο βαθμό αυτοβιογραφική ιστορία για εκείνα τα ‘’χαμένα χρόνια’’. Θα μπορούσαμε άνετα να χαρακτηρίσουμε το album αυτό ως ένα τραγούδι μεγάλης διάρκειας που χωρίζεται σε διάφορα θέματα. Η αρχή με το Pseudo Silk Kimono είναι συγκλονιστική και ακολουθεί το περίφημο Kayleigh (διαβάζεται Καϊλή), το τραγούδι που βάφτισε στην κυριολεξία χιλιάδες κορίτσια που συλλήφθηκαν υπό τις νότες του. Do you Remember? Το Lavender είναι ίσως το πιο γλυκό τραγούδι της μπάντας, δεν ξέρω πως αλλιώς να το πω και η καθοριστική δεκάλεπτη σουίτα Blind Curve είναι ηχητικά ότι πιο αυθεντικά prog μας προσφέρει ο δίσκος. Το τελείωμα με τα Childhoods Εnd? και White Feather μας αφήνουν ανανεωμένους και με μια γλυκόπικρη αίσθηση. Ένα album εμπειρία ζωής!
2) TO MEGA THERION - CELTIC FROST *****
To βλάσφημο και αριστουργηματικό album cover προϊδεάζει για ανείπωτα μεσαιωνικά βασανιστήρια. H εισαγωγή με τα πνευστά εξάπτει την φαντασία για σκοτεινά βασίλεια και καταραμένους πολεμιστές . Αμέσως μετά σκάνε τα πρώτα ξερά mid tempo riffs και τα πρώτα Ugh!. Ο Warrior φτύνει με μίσος τους στίχους, ενώ σε σημεία οι ταχύτητες ανεβαίνουν επικίνδυνα. Τα επιβλητικά τύμπανα του πολέμου και το γαλλικό κόρνο συνεισφέρουν στο να κάνουν την ατμόσφαιρα ακόμη πιο απειλητική. Παρότι υπάρχει σε ένα βαθμό η επιθετικότητα του Thrash, ο σκοπός εδώ φαίνεται να είναι διαφορετικός. Η αίσθηση της ματαιότητας, του θανάτου και της αιώνιας καταδίκης είναι εμποτισμένη στις συνθέσεις. TO MEGA THERION είναι ένα μνημείο του Extreme Metal.
*also best album cover
1)FIRST AND LAST AND ALWAYS - THE SISTERS OF MERCY
Gothic Rock. Πολλοί το εμίσησαν, ακόμη περισσότεροι το βάλαν στις καρδιές τους για πάντα. Ακούω την πρώτη τριάδα τραγουδιών του FIRST…. Black Planet, Walk Away, No Time to Cry και πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ ιδανικότερη και ακριβέστερη εισαγωγή στο παρακλάδι αυτό-και πόσο αλήθεια επηρέασε το ατμοσφαιρικό Metal της επόμενης δεκαετίας. Στο FIRST…. επιβεβαιώνονται όλα τα κλισέ του είδους στον μέγιστο βαθμό: τα βαθιά-μπάσα φωνητικά, οι μελωδικές-κελαριστές κιθάρες, το κυρίαρχο μπάσο που οδηγεί τις συνθέσεις, οι μηχανικοί- ρομποτικοί αλλά παραδόξως χορευτικοί ρυθμοί του θρυλικού DOKTOR AVALANCHE, οι μελαγχολικοί-ρομαντικοί και αινιγματικοί στίχοι. Σε όλα τα τετραγωνάκια οι Sisters βάζουν τικ. Καλώς ή κακώς τα δύο επόμενα (και μοναδικά μέχρι και το 2023) studio albums του συγκροτήματος δεν έχουν εκτός από την ΦΩΝΗ κανένα κοινό σημείο με το ντεμπούτο ορόσημο. Οι μουσικοί που φύγαν δημιούργησαν τους MISSION που κυκλοφόρησαν κάποιες αξιόλογες δουλειές ενώ ο Eldritch συνεχίζει ξεροκέφαλα την μοναχική του πορεία.
Ελπίζω να μην υπάρχει υπόνοια ότι η δεύτερη πρόταση, αναφέρεται και στους πρώτους. Θα έχουμε αίματα.
Ριξτου έναν Usain Bolt στη μαπα να μάθει
1985
+5 χονοραμπλ
Bathory- The return…
Celtic frost- To Mega Therion
Τρυπες- S/T
Possessed- Seven Churches
Manilla road- Open the gates
Εξωφυλλαρα αυτη και απο εμενα
Το 1985 είναι η χρονιά που θα μας τα κάνετε ΤΣΟΥΡΕΚΙΑ με το Stranger things.
ΟΧΙ, ΑΓΑΠΗΤΗ ΤΖΕΝΕΡΕΪΣΟΝ ΖΕΝΤ ΚΑΙ ΜΙΛΕΝΙΑΛΣ.
Η Kate Bush έγραψε το κομμάτι Running up that hill το 1985 για τον δίσκο της Hounds of love κι όχι το 2022 για ένα γαμημένο αμερικάνικο τηλεοπτικό πρόγραμμα!!!
Long COVID effect ?
Εξώφυλλο:
Βλεπω ψηφιζετε το 85 αλλα δεν εχω δει γραφικα 84.
Τι γινετε; επεσε βαρυ το αρνι;
Γαμήθ’καν στο φαΐ!
Καλά, για τους Bolt Thrower τα έχουμε πει από παλια
Κ θα αρχίσουμε να τα ξαναλέμε πολυ πολυ σύντομα
(Κοινώς: πλησιαζει το Ερχομαcτε που θα σβήσει όλα τα προηγουμενα) 
Απο κει κ πέρα, αν δεν ακουγαμε Bolt Thrower, δεν θα ακουγαμε ουτε Sacrilege, μιας που η συντριπτική πλειοψηφία όσων αγαπάμε τους δεύτερους, τους μάθαμε από τον εκθειασμο που τους εριχναν οι πρώτοι, εδώ κ δεκαετίες
(κι αυτό γιατί οι Bolt Thrower, περα απο κορυφαία μπάντα του πλανητη, τυχαίνει να είναι κ τα καλυτερα παιδια, κ με αψογα μουσικά γουστα) 
Εννοείται καλά κανεις κ ακους Memoriam!
Απ ολα τα σχήματα (underground κ μη) που συνεχίζουν την Bolt Thrower κληρονομιά, παραμενουν ο,τι πιο αυθεντικό, όχι μόνο λόγω του τεράστιου Willets στα φωνητικά, κ του αθανατου Birmingham πνευματος, αλλά, κυρίως, γιατί δεν αποτελούν άλλο ένα tribute στις παλιες μερες (όπως η συντριπτική πλειοψηφία των συγκροτημάτων που έχουν επηρεαστεί από την Μπανταρα), αλλά ό,τι πιο κοντινό θα μπορούσαμε να έχουμε στο πως θα ηχουσαν οι ίδιοι σημερα, αν συνεχίζαν να δισκογραφουν.
Κ όσο για τα πρώην μέλη των Sacrilege που είναι στους Memoriam, ε ναι!
Προφανώς κ είναι απόλυτα λογικό να τιμουν (κ αυτοί) την κληρονομιά της κορυφαίας μπάντας του ακραίου ήχου!
1985 5άδα + 15 ακόμα για 20άδα, ονομαστικά:
1. Bryan Ferry - Boys and Girls
2. Τρύπες - Τρύπες
3. Halber Mensch - Einstürzende Neubauten
4. Χωρίς Περιδέραιο - Χορός Για Μουσική
5. Skinny Puppy - Bites
Εξώφυλλο, αν και το Mega Therion έχει τερματίσει τη φάση, θα το δώσω στο προσωπικό μου πολύ αγαπημένο Boys and Girls - το οποίο είχα σε αφίσα στα 12-13 μου και έδωσα αγώνα για να το κολλήσω και διατηρήσω στους τοίχους του δωματίου μου (γιατί “τσόντες” κτλ)
Ευχαριστώ ε!
Επισης!
Μιας και αναφέρθηκε ο @drenie στον πολύ δυνατό δίσκο του Gary Moore, θέλω να επιμείνω λίγο σε αυτό εδώ το τραγούδι:
Ο δίσκος δεν νομίζω να μπει 5αδα για εμένα, αλλά αυτό εδώ είναι από τα αγαπημένα μου τραγούδια της δεκαετίας (ή και γενικά). Ένα χρόνο πριν χαιρετήσει τα εγκόσμια, ο Lynott κάνει ίσως ερμηνεία καριέρας σε ένα κομμάτι που συμπυκνώνει την ουσία του Gary Moore επιδεικνύοντας τόσο το επιθετικό, χειμαρρώδες hard rock παίξιμό του, όσο και την μοναδική ικανότητα που είχε να σολάρει με τόνους συναίσθημα. Είναι ένα αμάλγαμα των ποιοτικών χαρακτηριστικών του Moore και φυσικά πιστοποίηση του πόσο σπουδαίος ερμηνευτής ήταν ο Lynott, το ειλικρινές σπάσιμο της φωνής όσο χτίζεται το κομμάτι και η αγνή αγανάκτηση λυγίζουν και τσιμέντα.
Papa take a look at your boy
Take a look at your boy
Take a look at your boy
He’s marching
He’s a soldier
Oh mama, oh mama
He’s on the street
He’s marching to the backbeat
Τσόντες;;;
