Αγαπάμε γραφικό προγκπάουερ Κωστή
Ποστ μόνο με αλήθειες.
For the sake of argument:
Αντίπαλο σε τι;
Ποιο είναι το σερί να δω κάτι;
Αν μιλάμε για την Ray Alder era → ΕΥΤΥΧΩΣ
Βρε συ μπαρμπα-Χρήστο;
Στα γεράματα μας την είδες τρολάκι; Τι φάση;
Κάπου αλλού απευθύνεσαι, δεν μπορεί…
Πάντως πέρα από πλάκα, το ότι οι Ryche της χρυσής εποχής δεν είχαν αντίπαλο στο heavy/prog/power/πειτε-οπως-θελετε-αυτο-το-συναφι, είναι μια θέση που μπορεί να υποστηριχτεί ανετότατα. Τώρα οκ, στα άλλα δέχομαι με ενστάσεις πως μου βγήκε ο fanboyισμος, αν και μπορώ να τα στηρίξω αν έχετε διάθεση . Σίγουρα, και πάλι με σοβαρό τόνο, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως Awaken The Guardian όχι απλά δεν γράφτηκε ξανά, αλλά μπάντες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού τόλμησαν να το προσεγγίσουν και να παίξουν κάτι παραπλήσιο. Όχι πως έγραψε κανείς Perfect Symmetry ή APSOG ή Disconnected ξερωγω, αλλά αν μη τι άλλο μπορούν να εντοπιστούν απόγονοι ή μιμητές σε αυτό το ύφος.
Το Awaken the Guardian είναι ακρογωνιαίος λίθος του progressive metal. Μέλος ενός κλειστού κλαμπ δίσκων που μπορούν να καυχηθούν κάτι τέτοιο. Για τα επόμενα δεν χρειάζεται καν να πούμε κάτι.
Και για Ryche εννοείται είσαι σωστός.
Savatage είναι λίγο ελληνικό φαινόμενο, αλλά σ’ αυτή τη χώρα γεννήθηκα και μεγάλωσα οπότε κάνω τουμπεκί.

Σίγουρα, και πάλι με σοβαρό τόνο, μπορώ να πω με βεβαιότητα πως Awaken The Guardian όχι απλά δεν γράφτηκε ξανά, αλλά μπάντες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού τόλμησαν να το προσεγγίσουν και να παίξουν κάτι παραπλήσιο.
Έχω υπόψιν κάτι ωραίες αντιγραφές.
Πάντως ο καλύτερος δίσκος που είχε στοιχεία αλλά δεν το αντέγραψε είναι το Into The Depths of Sorrow.
Γαμώτο δεν το έχω ακούσει. Λατρεύω SA, αλλά η επαφή μου είναι από το Beyond και μετά. Κάποτε πρέπει να το “διορθώσω” και αυτό. Το Beyond The Crimson Horizon πάντως έχει επίσης κάποια κοινά σημεία με το Awaken, το έχω σκεφτεί και εγώ, άρα δεν μου κάνει εντύπωση αν είναι έτσι και το ντεμπούτο.
Το μόνο πράγμα που σκέφτομαι μπαμ μπαμ όταν ψάχνω μπάντες που να πλησίασαν το Awaken στο συνθετικό κομμάτι είναι Enchanter και ίσως Longings Past. Αλλά εκεί σκάβουμε αρκετά και, σε γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε πως στέκει μόνο και αγέρωχο στην κορυφή. Φοβερή περίπτωση δίσκου.
Longings Past;
Δε θα 'λεγα ότι βλέπω ομοιότητες
Enchanter και Majestic Ryte πιάνουν αρκετά την ατμόσφαιρα, αλλά δεν έχουν τη φωνή ( προφανώς, μα τι λέω) και είναι αυτοί που είχα ακριβώς στο μυαλό μου. Το πρώτο Solitude Aeturnus το έχω πάνθεον εγώ. Είναι η τέλεια γέφυρα μεταξύ Epicus και Awaken

Αν μιλάμε για την Ray Alder era → ΕΥΤΥΧΩΣ
μλκ, φύγε μόνος σου ε…
Εδώ να χωθώ και να δηλώσω ότι το 1986 παίζει να είναι η καλύτερη χρονιά της σύγχρονης μουσικής. Δεν βγαίνει με τίποτα πεντάδα. Ακόμη και οι μόνο-μέταλ θα έχουν πρόβλημα πόσο μάλλον οι υπόλοιποι!

μλκ, φύγε μόνος σου ε…
Βάλτε μου Άλντερ και φεύγω πετώντας
Έχω ακούσει κολλήματα και κολλήματα, αυτό πρώτη φορά
^ όντως? μου φαίνεται σύνηθες
εκτός αν το λέει ο κρισπ για χρόνια και έχει περάσει στο μυαλό μου ως τέτοιο, χαχ