Υπερδισκάρες και τα δύο αλλά για μένα στα σημεία το Ι είναι καλύτερο.
Το τέλος του ψυχρού πολέμου έλαβε χώρα το '89, τον terminator δεν τον έχω δει. Ανάτρεξε σε προηγούμενο ποστ του @GRACCHUS_BABEUF για περισσότερες πληροφορίες.
3 Likes
Νομίζω oficially τέλειωσε μαζί με την διάλυση της ΕΣΣΔ. Για τα άλλα δεν είμαι ο καταλληλότερος οπότε θα απέχω 
2 Likes
Οτι γεννηθηκε εννοει ρε
5 Likes
Αρα γεννηση της Silent Winter και ο δευτερος Τερμινατορας, κλεισαμε.
6 Likes
Και η γεννηση της Σιγουλφ μωρε
5 Likes
Οταν καποιος ζηταει κατι σαν το into the mirror black και του αντιπροτεινεις helloween μαλλον δεν εχεις ακουσει το into the mirror black.
2 Likes
Δυστυχως για τα αυτια μου, το εχω ακουσει. Ο φιλος βεβαια ζητησε γενικοτερα κατι σε power metal το οποιο μπορει να ακουστει και “σκοτεινο”, οποτε εγω σε αυτο απαντησα.
Προτασεις παρομοιες της αθλιοτητας των Sanctuary δεν εχω να δωσω, τι να γινει…
Σε ευχαριστω για μια ακομα πολυτιμη συνεισφορα σου σε αυτο το φορουμ ομως!
Ειναι χειροτερο απο το σεναγκερ;
Κι η δικιά μου
Όλος ο καλός ο κόσμος
9 Likes
Φιξξντ
2 Likes
Morgana Lefay προφανώς, αν θες κάτι που να συνδυάζει τους Candlemass, Crimson Glory, Savatage και Metallica με Tolkien θεματολογία εδώ είσαι
7 Likes
Candlemass, Savatage, Metallica και Τόλκιν;
Εξαιρετικό shout out από Darth οι Morgana Lefay. Εμπνευσμένος απ’ αυτό, ρίχνω στο τραπέζι τους Manticora. Leper μην τους βάλεις τοπ προτεραιότητα αλλά σημείωσε / έχε στο πίσω μέρος του μυαλού.
Σόρρυ για το οφφ τόπικ. Officially, ναι! Ήταν η ταφόπλακα του κομμουνιστικού καθεστώτος, όμως η αρχή του τέλους-η χρονιά ορόσημο ήταν το '89, βλ. κατεδάφιση του τείχους του Βερολίνου κ.λπ., τυπικά σήμανε τη λήξη του ψπ. Δεν είναι λάθος η απάντησή σου, ωστόσο, απλά δεν είναι 
ιστορικά ακριβής. Ούτε εγώ είμαι καμιά ειδήμων, τα περισσότερα μου έμειναν στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού.
1 Like
Οχι θελει helloween
1990 λοιπόν και αρχιζουν τα όργανα, λιτεραλι.
Η αρχη μιας νεας – και καλυτερης – δεκαετιας, οπου θα ακουσουμε να ξεπηδούν νεοι ηχοι, μεγαλες μπαντες και γενικα τα ορια των μουσικων οριζοντων θα διευρυνθούν.
Η αλλαγη ηταν αισθητή ηδη από το τελος των 80ς, οπου όπως ανεφερα μπηκαν τα σπορια από μεγαλες κυκλοφοριες και λιγα χρονια αργοτερα ξεπηδησαν νεοι καλλιτεχνες που εμπνευστηκαν από αυτους τους πρωτοποριακους δισκους. Το grunge μας χτυπαει τη πορτα, το hip hop διαμορφωνεται, , ο ακραιος ηχος δουλευεται, το death metal συμπληρωνεται και το black παιρνει φορα.
Εχουμε καταστραφει οι περισσοτεροι με αυτό το παιχνιδι, μιας και πλεον εχω μειωσει αισθητα να ακουω νεες κυκλοφοριες, μιας και στο τελος κάθε εβδομαδας θελω να ψηφιζω τα αλμπουμς που εχω ξανα-ακουσει και όχι από μνημη. Αυτή την εβδομαδα παλι 24 δισκοι – θα μπορουσαν και περισσοτεροι- οποτε αναμενω τις λιστες των συμφορουμητων. @antonis86antoniadis σε εχω κοψει εχουμε παρομοια ακουσματα, και props στον @ChrisP για την αλμπουμαρα που μου εμαθε των Blasphemy (τι επος είναι αυτό?).
Γενικα το 1990 παρατηρησα ότι βγηκαν πολλα αγαπημενα μου τραγουδια από διαφορες μπαντες, τα οποια καποια εχουν μεσο ορο τα 100+ plays. Κομματια όπως το More – Sisters of Mercy, Weeping Song / Ship Song– Nick Cave, Love, Hate, Love – Alice in Chains, A Skull Full of Maggots – Cannibal Corpse, Kool Thing/Dirty Boots/Mildred Pierce – Sonic Youth, Seasons in the Abyss – Slayer, Blueprint/Merchandise – Fugazi, Domination – Pantera, Supposed to Rot – Entombed, Enjoy the Silence / Personal Jesus – Depeche Mode και πολλα αλλα από τις 1990 κυκλοφορίες, που αν τα βαλω κατω εχω μαζεμενα εκατονταδες πλειζ όλα μαζι.
Πολλα ιστορικα αλμπουμ και τραγουδια αυτή τη χρονια, οποτε προσπαθησα να κανω τη 5αδα μου με βαση το συνολο του δισκου. Το ακουω αυτό που αναφερθηκε στο παραφειγμα του Facelift πχ και το συναντησα και σε αλλους δισκους φετος – που δλδ να υπαρχουν καποιες αδιανοητες κομματαρες αλλα πολλα από τα υπολοιπα τραγουδια να μην εχω συγκρατησει καν.
1. Sonic Youth – Goo
Γινεται να κανουν το 2/2 μετα το εξαιρετικο Daydream Nation ? Ε γινεται… Sonic Youth αφου.
Το πιο πετυχημένο και προσβασιμο αλμπουμ των SY, χωρις αυτό όμως να μην κλεινει το ματι στο πιο νοιζ παρελθον τους με κομματαρες όπως το Mildred Pierce η Tunic.
Garage punk και noise ολοκαυτωμα, μελωδικου και ατμοσφαιρικου πειραματισμου - για εμενα είναι στη κορυφη του 1990. Ένα alternative rock διαμαντι που ακομα και σημερα επηρεαζει μουσικους παντου. Ασυμβιβαστο, πολυπλοκο, με πολιτικες και κοινωνικες ευαιστιησιες, σημαδευει τα 90ς από πολύ νωρις.
2. Fugazi – Repeater
Οι Fugazi είναι μια μπαντα 2 κλικς παραπανω απολες τις άλλες – FACT.
Βασικα είναι μπαντα που γεμισε και αλλαξε τις ζωες τοσων πολλων ανθρωπων με τη μουσικη τους αλλα και με την ιδεολογια τους. Ξεφυγαν από τα πρωτυπα των μουσικων που απλα γραφουν μουσικη και τα κανουν ταναπου, και δημιουργησαν ένα κινημα δεκτικοτητας, πρωτοποριας, DIY ελευθεριας, πολιτικης στασης και γενικα η επιτομη της independent σκηνης.
To Repeater αποτελει έναν από τους καλυτερους δισκους της post-hardcore εναλλακτικης σκηνης που περα τα τρομερα ριφφ, μπασα, πειραματικες δομες, εστειαζει πολύ σε κοινωνικά και πολιτικά θέματα, με έντονη κριτική προς την εμπορευματοποίηση της μουσικής βιομηχανίας.
Κάθε φορα που επιστρεφω σε αυτόν τον δισκο, βρισκω ολο και μια διαφορετικη φρεσκια πτυχη του, και εντυπωσιαζομαι από το μεγαλειο των συνθεσεων σαν συνολο.
3. Nick Cave & The Bad Seeds - The Good Son
Ο Cave εχοντας φτασει στο χαμηλοτερο σημειο της ζωης του με καταθλιψη και ναρκωτικα στα τελη των 80ς, αποφασιζει να μπει σε αποτοξινωση και λεγεται ότι δε βγηκε από το δωματιο ένα χρονο, γραφοντας μουσικη και παιζοντας πιανο. Μετα από καποιες συναυλιες στη Βραζιλια, ενιωσε ένα καλεσμα και μια αγαλλίαση και τον βοηθησε να βρει τα πατηματα στη ζωη του.Εκει στο Σαο Παολο γραφτηκε το Good Son και οι επηρροες είναι εμφανεις στον δισκο.
Όπως κάθε αλμπουμ των Bad Seeds υπαρχουν 2-3 αριστουργηματα / μνημεια της μουσικης, εδώ εχουμε το Weeping Song και το Ship Song που πιστευω είναι λυρικά ποιηματα.
4. Entombed – Left Hand Path
Στα 80ς η Αμερικη και η Βρετανια επαιζαν μπαλα μονοι τους στη σκηνη του death/grind, και καπου εκει εμφανιστηκαν οι Entombed και εβαλαν τη Σουηδια στον χαρτη. Το είναι κατ’εμε ο καλυερος τους δισκος – ενας death metal δισκος μνημειο με σκοτεινες μελωδιες και βρωμικη παραγωγη που του παει γαντι. Ένα αριστουργημα του death metal – εκρηκτικό, σκοτεινο, βιαιο. ΠΑΙΖΕΤΑΙ ΔΥΝΑΤΑ.
5. Depeche Mode- Violator
Ένα εμβληματικο και επιδραστικο αλμπουμ – πιθανως το καλυτερο των DM. Ένας σκοτεινο και υπαρξιακος δισκος υπο τους ηχους των συνθ, pop και rock που επηρεασε πληθορα μπαντων απολο το φασμα της μουσικης. Ξεχωριζει η εξαιρετικη παραγωγη που δημιουργει μια μελαγχολικη αισθητικη που δενει τελεια τις ηλεκτρονικες μελωδιες, τους πιασαρικους ρυθμους αλλα και τους μοναδικους στιχους.
Alice in Chains – Facelift
Μια από τις σημαντικοτερες grunge κυκλοφοριες που συνδυαζει τελεια το μεταλ με το alternative rock. Βαθεια μελαγχολικο και σκοτεινο με τη φωνη του Stanley να σε στοιχειωνει από το πρωτο λεπτο και με ένα από τα αγαπημενα μου τραγουδια – Love, Hate, Love. Δισκος σταθμος στην ιστορια της μουσικης.
The Jesus Lizard – Head
Ανατρεπτικο και ακαταεργαστο alternative noise rock με πολη ενταση και πειραματισμο.
Napalm Death - Harmony Corruption
Ενα άλλο διαμαντι του death metal και του ακραιου ηχου. Μια ζωη ηγετες ρε πστ μου οι ND με οτι αποφασισουν να παιξουν. Επαναστατικος, πολιτικοποιημενος και οργισμενος. Τον λατρεψα.
Sisters of Mercy – Vision Thing
Το τελευταιο στουντιο αλμπουμ των Sisters βγηκε πριν 33 χρονια … !
O Eldritch ποτε δε συμπαθησε τον ορο «goth» και στο Vision Thing δημιουργησε ένα πιο rock / glam δισκο και αποτελεσε μια πολύ αμφιλεγομενη κυκλοφορια.
Γενικα είναι ενας τελειως διαφορετικος δισκος από το First and Last and Always και το Floodland – κατι που ξενισε πολύ κοσμο - αλλα προσωπικα τον εχω αγαπησει πολύ μεσα στα χρονια.
Judas Priest – Painkiller
Δε περιμενα ποτε μου να βαλω σε λιστα heavy metal δισκο, αλλα αμα εμπαινε καποια θα ηταν το Painkiller. Aδιαμφισβήτητα κλασικη κυκλοφορια, που ολοι μας λιγο πολύ τη συναντησαμε/ακουσαμε μεσα στα χρονια. Ακομα θυμαμαι τη πρωτη φορα που επεσε στα χερια μου στο γυμνασιο, και ενώ γενικα με το χεβι παντα ειχα θεματα , ηταν από τους δισκους που ακουσα αρκετα μεγαλωνοντας. Απιστευτη ενεργεια και επικες μελωδιες.
Αλλα που μου αρεσουν πολυ αλλα δε χωρεσαν
Summary
Kreator - Coma of souls
Deicide - Deicide
Slayer - Seasons in the Abyss
Pixies - Bossanova
Pantera - Cowboys from hell
Danzig II: Lucifuge
Cannibal Corpse - Eaten Back to Life
Εξωφυλλο: Sonic Youth – Goo
29 Likes
eviL και Death.Eternal (που ακόμα δεν είδα λίστα, αλλά μπορώ με ασφάλεια να μαντέψω νομίζω πλέον ) είναι νομίζω με διαφορά οι users με τις πιο κοντινές/κοινές επιλογές στις δικές μου. Σε φάση ότι σκέφτομαι ότι μάλλον τα επόμενα CD που θα μπορούσα ν’ αγοράσω “τυφλά” είναι αυτά απ’ τις λίστες τους που δεν έχω ακούσει.
Π.χ. δεν έχω ακούσει ούτε “Goo”, ούτε “Daydream nation”. 
Αλλά ΛΑΤΡΕΥΩ το “Dirty”. Μου λέτε ότι αυτά τα δύο είναι καλύτερά του;
3 Likes
1990 λοιπόν.
Η πλευρά των Ξεχασμένη Προφητεία, που τους φυλάω για τη συλλογή του 2020, είναι για μένα ό,τι καλύτερο έχει ηχογραφήσει ποτέ εγχώρια hardcore μπάντα. Θεωρώ το “Μύθος Και Πραγματικότητα” την απόλυτη συνένωση στίχων και μουσικής που μπορεί να προσφέρει αυτή η μουσική, μια διαρκή υπενθύμιση προς τα εαυτά μας του τι ίσως θα πρέπει να είμαστε και να μην είμαστε.
Για το “Το Μεγάλο Σπίτι” και όσα έγιναν το 2012, την εκκένωση και ό,τι ακολούθησε, θα τα κρατήσω για μένα. Για μια ζωή.
Επιγραμματικά:
Summary
1. Bathory - “Hammerheart”
- εξώφυλλο χρονιάς, σε μάχη με Poison Idea.
Σε ένα “To Enter Pagan” με τον αδερφό @Aldebaran είπαμε να τιμήσουμε λιτά αυτό το έργο. Εκεί, είχα γράψει το εξής: Κάθε νέα ακρόαση, υπενθυμίζει την πρώτη φορά που εκτέθηκα σε αυτήν την ψυχανάλυση, σε μια ενδοσκόπηση, καθώς περί τέτοιων πρόκειται, όπου ένιωσα πως ο παγωμένος αέρας που πνέει στις υψηλότερες βουνοκορφές, αυτός που σου τρυπάει τα πνευμόνια αλλά καθαρίζει τον νου, έχει τον δικό του ήχο, αγέρωχο, ανεξίτηλο, υπερβατικό. Αυτό το μνημείο, δεν είναι απλά μια επική Viking ελεγεία. Δεν χρήζει απλά στείρας μουσικής ανάλυσης. Είναι ένα ψυχοδράμα, όπου οι συνθέσεις και η φωνή του Quorthon, αντηχούν, ωσάν την υπεράνθρωπη κραυγή του ανθρώπου που κοντράρει πάσης φύσεος θεούς, τιθασεύοντας την αιώνια φλόγα της ύπαρξης.
Τα πιστεύω ακόμα.
2. Public Enemy - “Fear Of A Black Planet”
Το 1989, ήταν another summer, sound of a funky drummer. Ο Spike Lee όρισε την αποξένωση και τα αδιέξοδα μιας κοινωνίας, και οι Public Enemy προσέφεραν το single των single, το “Fight The Power”, με ένα συνοδευτικό χορό στα εναρκτήρια credits που θα συνοψίζει στο μέγιστο το πώς η κίνηση αντικαθιστά τα λόγια. Μια θρυλική κινηματογραφική σκηνή. Τώρα, το 1990 το βάζουν στο νέο τους δίσκο. Ένα αριστούργημα.
Τον μοναδικό δίσκο του 1990 που θα πρότεινα σε κάποιο άτομο ανεξαρτήτως είδους. Γιατί ηχεί σαν να μην μετράει τίποτα άλλο. Και όντως, όσο παίζει δεν μετράει.
3. Megadeth - “Rust In Peace”
Ο καλύτερος thrash metal δίσκος όλων των εποχών, ένα από τα κορυφαία άλμπουμ ολάκερου του μέταλ. Με διαφορά ό,τι καλύτερο βγήκε στον ήχο το '90.
4. Blasphemy - “Fallen Angel Of Doom…”
Τους ψήφισα και το '89. Τώρα, δεν πα να γυάλισαν την παραγωγή, δεν πα να μην έχουν το σοκ υπέρ τους, οι Καναδοί παραμένουν επιδραστικοί, από εξώφυλλο και χρώματα, μέχρι κούρδισμα, αμφίεση, στιχουργία, και τίποτα μα τίποτα έως και σήμερα, δεν μπορεί να το αντιγράψει, όσο και αν το μιμηθεί.
5. Bad Religion - “Against The Grain”
Ο καλύτερος punk rock δίσκος της δεκαετίας, κέρδισε στο νήμα τους Entombed αλλά όσο και αν αμφιταλαντευόμουν η μισή ακρόαση τα έσβηνε όλα. Μυθικό σερί. Χάνει μόνο από το “No Control”, δηλαδή σκεφτείτε το.
Check also:
Summary
6. Entombed - “Left Hand Path”
(Swe)death metal > all other “death” metal. Στοκχόλμη >>> Φλόριδα >>>>>>>> Γκέτεμποργκ. Μόνο Entombed, για πολλά χρόνια ακόμα.
7. Γκούλαγκ - “Στην Αυλή Των Θεαμάτων”
Τραγουδοποιία, riffs, δομές, ρεφραίν, στίχοι, αψεγάδιαστη κορυφή του εγχώριου ήχου. Ή και όχι μόνο.
8. A Tribe Called Quest – “People’s Instinctive Travels and the Paths of Rhythm”
Ο κόσμος των ATCC αποκαλύπτεται σε όλη τη μεγαλοπρεπή ψυχεδέλεια και γλύκα του. Οι μουσικές και τα συναισθήματα του ταξιδιού που παρέχει από εδώ και στο εξής η δισκογραφία τους, είναι όχι απλώς ανεπανάληπτα, αλλά μοναδικά, σε ένα κυκεώνα κλασικών δίσκων, αυτοί στέκουν πελώριοι. Απλησίαστοι.
9. Slayer - “Seasons In The Abyss”
Ο καλύτερος δίσκος που έβγαλαν οι Slayer. Και ο αγαπημένος μου.
10. Poison Idea - “Feel The Darkness”
Η αμερικανική απάντηση στους Motorhead. Που βασικά, αντεπίθεση ήταν. Αλλά και πέρα από αυτό. Μόνο Portland. Μόνο Poison Idea. Αν με θεωρείτε υπερβολικό, τότε απλά δεν έχετε δώσει σημασία.
11. King Diamond - “The Eye”
Ωραίες οι gothic πινελιές και το δάμασμα των φωνητικών, ωραία η προσέγγιση που όρισε όλα τα '90ς του Βασιλιά, τα πλήκτρα, όλα ωραία. Τέλεια. Αυτό είναι το σκοτεινό heavy metal που θέλω. Και που κανείς δεν μπορεί να αγγίξει, μόνο να εμπνευστεί.
12. Sanctuary - “Into The Mirror Black”
Σκοτεινό prog/power U.S. κοπής που όσο και αν προτιμώ Nevermore, πάντα θα με κάνει να κομπιάζω. Ο Dane με έκανε να πιστέψω σε πολλά καλά πράγματα του metal, και του(ς) το χρωστάω. Δίσκος σύντροφος ζωής, δίσκος που δεν ακούγεται δίχως να βουρκώσω.
13. Anti-Cimex - “Absolut Country Of Sweden”
Ναι ναι, ξέρω, μετά γυάλισαν, μελώδεψαν, και άλλα τέτοια. Όλο το σουηδικό hardcore (και extreme metal) χρωστάει εδώ. Όλο το kang, scandicore, όλες οι metal/punk μπάντες που γοητεύτηκαν από την δρομίσια αλητεία και τον τσαμπουκά, εδώ προσκυνάνε. Μπάντα που με καθόρισε ως ακροατή.
14. Gamma Ray - “Heading For Tomorrow”
Είμαι Χανσενικός, μην τα ξαναπούμε. Παίζει μαζί με το “Tales…” των BG, για τον ίδιο λόγο.
15. Celtic Frost – “Vanity/Nemesis” (τι δισκάρα έβγαλες πάλι ρε μέγιστε)
Fugazi - “Repeater”
Ελάχιστες μπάντες των '80s/'90s έχουν επηρεάσει το εναλλακτικό rock του σήμερα τόσο πολύ. Με μια σημείωση. Το “Repeater” είναι και αψεγάδιαστο, πολυεπίπεδο, ιδιοφυές, και λίγα λέω. Αν το όνομα Fugazi λέει κάτι, καταλαβαίνετε. Αν όχι, αρχίζετε από εδώ. Και ίσως να αλλάξει τη ζωή σας.
Special mentions:
Summary
Sonic Youth, Ice Cube, Αντίδραση, Βιομηχανική Αυτοκτονία, Nick Cave, Death, Twin Peaks, Sacrifice, Artillery, Nausea, Obituary, Alice In Chains, Iggy Pop, Napalm Death, Grotesque, Nocturnus, Naked City (το grind είναι αίσθηση, ο ηχητικός εξτρεμισμός είναι αισθητική).
21 Likes