Ναι ρε γαμώτο
Αν και εντάξει και το Rust να βγει πρώτο, θα το καταπιώ
Αν είναι να χάσω από κάποιον, ας χάσω από τον Megadave
Ναι ρε γαμώτο
Αν και εντάξει και το Rust να βγει πρώτο, θα το καταπιώ
Αν είναι να χάσω από κάποιον, ας χάσω από τον Megadave
Νομίζω ότι το έδειξε κι άλλες χρονιές! Έχω την αίσθηση ότι το μέσο γούστο του φόρουμ μας είναι πολύ ανώτερο του μέσου όρου “εκεί έξω”.
Συνεννόηση μπουζούκι…
Νταξει ασε με εμενα με τον Αλντεμπαραν, συνεννοουμαστε μια χαρα γενικα!
Εσυ θα παρεις πριμ απο την ομαδα για την νικη? Ή τζαμπα πληρωσες για το διαρκειας?
Αδερφέ κάνε μου τη χάρη και μην ασχολείσαι μαζί μου
Αφού το βλέπεις, δεν ταιριάζουν τα χνώτα μας
Άστο να πάει στο διάολο
1990
Top-5
Ονοραμπλε εκ Σουηδιας:
Bathory - Hammerheart (EDIT: Και εξώφυλλο της χρονιάς)
Entombed - Left hand path
(and yeah the Swedes did it better than the Norwegians)
ανευ λοιπων σχολιων εν αναμονη σινδονης
μονο αυτο:
ο δισκαρος Violator εκτοπιστηκε απο το Riot λόγω της φρενίτιδας της εποχής Moore
και το υπερ-έπος BLACK LEATHER AND GLITTERING STEEL
που θα είναι για πάντα η αιώνια επιστροφή στην μάχη της μεταλοκαυλάντας
the essence of rocking out in its full glory
I am sure Martin et al will understand, after all -
“I’ve got a score to settle”
O Megadave έχει ήδη δυο πρωτιές με Ride the Lightning και Puppets βέβαια.
Σαν τον μακαρίτη τον Ίβιτσα Όσιμ που λέγανε μετά ότι η ομάδα του Ρότσα ήταν δικό του δημιούργημα… Παρηγοριά στον άρρωστο…
Κι εγώ που ήλπιζα ότι ίσως και το “Violator” να έκανε την έκπληξη και να 'βγαινε πρώτο.
Εντωμεταξύ δεν το έβαλες στην 5αδα σου
Πενταδα για το 1990…
1. Megadeth - Rust In Peace
Αστρονομικό μέταλ, η υπέρβαση του Dave, επόμενη στάση Cryptic Writings…
2. Fugazi - Repeater
Post-punk πανδαισία, τελευταία καμπάνα πριν την επανάσταση…
3. Pantera - Cowboys from Hell
Αγνή φάπα μετά την μετάλλαξη, έφτασε η στιγμή του groove…
4. Poison Idea - Feel the Darkness
Hardcore in the making…
5. MC Hammer – Please Hammer Don’t Hurt ‘Em
Ήμουν ανάμεσα σε αυτό και το Obituary (Cause Of Death) (σκέτη παράνοια) αλλα έστω και ένα μεντιον ας πάει και σε αυτό… Το Public Enemy άλλωστε ψηφίστηκε… U Can’t Touch This…
Εξώφυλλο της Χρονιάς:
Psychotic Waltz - A Social Grace
1. Judas Priest - Painkiller (και εξώφυλλο)
Εδώ πέρα δε χρειάζονται πολλά λόγια. Ο κανόνας λέει πως ένα συγκρότημα βγάζει τις καλύτερες δουλειές του μέσα στην πρώτη δεκαετία της ύπαρξής του. Το “Painkiller” είναι η πιο τρανταχτή εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Δίσκος-benchmark.
2. Depeche Mode - Violator
Οι Βρετανοί κατάφεραν μέσα από ανεξάρτητα κανάλια (δεν ήταν σε πολυεθνική δισκογραφική) να φτάσουν στο αποκορύφωμα των Black Celebration και Music For The Masses, να κατακτήσουν την Αμερική μαζεύοντας 70 χιλιάδες κόσμο στο Rose Bowl (εκεί ηχογραφήθηκε το 101, το ανέφερε ο @nnnkkk) και μετά να βγάλουν τον καλύτερό τους δίσκο. Ε, δε γίνονται αυτά.
3. Ride - Nowhere
Απίστευτο ντεμπούτο από μια μαγική τετράδα που δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τους Stone Roses. Δίσκος που ακούγεται φρέσκος ακόμα και 30+ χρόνια μετά, φοβερές μελωδίες και μπασογραμμές και τύμπανα από έναν άλλον πλανήτη, όπως είπε και ο @antonis86antoniadis. Τεράστια shoegaze δισκάρα στην αυγή της άνθισης της σκηνής.
4. Megadeth - Rust in Peace
Επίσης δε χρειάζονται πολλά λόγια. Το magnum opus του Megadave (με τους Megadeth ), ούτε μιία περιττή νότα, βιτριολικές φωνητικές και σεμιναριακές κιθαριστικές ερμηνείες. Ευτυχώς ήταν η αρχή μιας μαγικής τετράδας.
5. The Black Crowes - Shake Your Money Maker
Δίσκος που έχω λιώσει. Ο Chris Robinson είναι από τις καλύτερες hard rock φωνές που έχω ακούσει. The most rock ‘n’ roll rock ‘n’ roll band in the world τους λέγανε κάποτε και το ντεμπούτο τους είναι σίγουρα ένα rock ‘n’ roll αριστούργημα.
Honorable mentions:
Alice in Chains - Facelift
Πόνεσε η καρδιά μου που το έκοψα.
Slayer - Seasons in the Abyss
Δεν το έχω λιώσει όπως το RiB, αλλιώς ίσως έμπαινε. Τα άστρα συγχρονίστηκαν.
Steve Vai - Passion and Warfare
Δε θυμάμαι να αναφέρθηκε. Προσιτός δίσκος από έναν απίστευτο βιρτουόζο.
Neil Young & Crazy Horse - Ragged Glory
Ο θείος βγάζει grunge πριν το grunge με τη μπάντα με την οποία είναι προορισμένος να παίζει.
Fugazi - Repeater
Ό,τι έχει ειπωθεί. Περιοριζόμενος μόνο στα μουσικά και όχι στην ακέραιη σε όλα τους στάση τους, κάθε rock fan πρέπει απλώς να το ακούσει.
Sonic Youth - Goo
Το έχω λίγο πιο κάτω από Dirty και Daydream Nation, αλλά αυτό δε λέει κάτι. Essential άκουσμα.
Pixies - Bossanova
Τα έχει πει ο @nnnkkk καλύτερα απ’ ό,τι θα τα έλεγα εγώ γι’ αυτούς.
Pantera - Cowboys From Hell
Ντεμπούτο που έσκασε σαν μπουνίδι στη μάπα. Αλλά θα τα πούμε όταν έσκασε το κανονικό μπουνίδι στη μάπα…
Bad Religion - Against the Grain
Πώς γίνεται να υπάρχει αυτή η φωνή ρε πούστη μου; Είναι τόσο τέλεια, που είναι σαν ψεύτικη.
Dead Can Dance - Aion
Έχει Black Sun. Τα λέμε.
Πέντε ακόμα:
Iggy Pop - Brick by Brick
Κάτι σαν δίσκος επανόδου κατά τη γνώμη μου.
George Michael - Listen Without Prejudice
Ήταν μουσικάρα και είχε βγάλει δισκάρες ο Κύπριος.
AC/DC - The Razor’s Edge
Έχει Thunderstruck ρε. Αλλά και Fire Your Guns, ομότιτλο, Moneytalks, Mistress For Christmas, Are You Ready. Καλό αλλά λίγο άνισο.
Scorpions - Crazy World
Τελευταίος μεγάλος δίσκος, νομίζω.
Extreme - Pornograffiti
@Aldebaran ακούς;
Explain please
οτι θα είναι μάλλον το μόνο τους που θα ξαναχωρέσει σε 5άδα… countdown και youthanasia υπεροχότατα αλλα ατυχέστατα
Ναι, ενώ το '97 είναι εύκολο
Extreme θεούληδες ρε, τους ανεφερα κι εγώ. Πλάκα στην πλάκα, αυτές τις μέρες δεν βγάζουν νέο άλμπουμ;
Αξίζουν ν’αναφερθούν.
In the name of suffering - Eyehategod Οι πρωπάτορες του sludge metal ντεμπουτάρουν εντυπωσιακά. Άκρως επιδραστικό συγκρότημα για το sludge και για συγγενή υποείδη
The word as law - Neurosis Θα μπορούσε να στέκει και το παραπάνω για δαύτους, αλλά μες στην λασπουριά και την hardocore-ίλα εισάγουν πρωτοποριακά θέματα και δομές που θα γεννήσουν/επηρεάσουν το post metal.
Art in motion - Secrecy Πώς να ακουστείς progressive και πιασάρικος. Δίσκος με την ξεχωριστή φυσιογνωμία της Γερμανικής μέταλ σχολής
Storm Warning - Count Raven Πολύ καλό ντεμπούτο για τους Σουηδούς doom-άδες με την χαρακτηριστική φωνή του Linderson. Άκρως γκρουβάτο, αν και η παραγωγή θα μπορούσε να ήταν λιγότερο πομπώδης.
Pornograffitti - Extreme Έτσι για την αλητεία και το αλανιάρικο παίξιμο του Bettencourt.
I can live with that ας πούμε