9/6
Και τα singles θερίζουν…
ΙΕΡΟΣΥΛΟ ΠΟΥΤΑΝΑΚΙ
7 Likes
5 Likes
1990
Αυτοπεριορίζομαι στα 10 γιατί το ειχα παρακάνει σε προηγούμενες λίστες και γιατί το 90 θελω να κάνω τοπ 250.
- Iced Earth - Iced Earth
- Judas Priest - Painkiller
- Paradise Lost - Lost Paradise (ο καλυτερός τους)
- Pantera - Cowboys From Hell
- Megadeth - Rust In Peace
Top 10 :
- Slayer - Seasons In The Abyss
- Deicide - Deicide
- Nocturnus - The Key
- Obituary - Cause Of Death
- Xentrix - For Whose Advantage?
Εννοείται εχω αφήσει έξω δισκάρες που άλλες χρόνιες μπαίναν τοπ 5 με κλείστα μάτια…αλλά 90’ τι να κάνουμε. 
20 Likes
Τα 90s αν δεν είναι η πιο ωραία δεκαετία, είναι σίγουρα σημείο καμπής αφού σχεδόν ό,τι ακούμε σήμερα ως προς τον ήχο και την τεχνοτροπία παίρνει μορφή εδώ, χάρη και στην αλματώδη πια πρόοδο των κομπιούτερζ. Πολλοί δίσκοι - ειδικά προς το τέλος της - πλέον ακούγονται σαν να έχουν βγει πρόσφατα
-
Judas Priest - Painkiller
Ο νέοπας από την πρώτη νότα δίνει το στίγμα, τα πάντα είναι στο 11, δεν υπάρχει επιστροφή. “Μέσ’ απ’ την κόλαση, σαν το διαόλι!” -
Public Enemy - Fear of a Black Planet
Μάλλον τοπικό μέγιστο γι’ αυτή την περίοδο του είδους και ένας απ’ τους λίγους “καθολικής αποδοχής” (= με απήχηση και σε πολλούς ροκάδες ή τέλος πάντων πολλούς που δεν πολυασχολούνται με hip hop και τέτοια) δίσκους του. Beats-εικονίσματα, υπερβατική αισθητική, τα πάντα όλα -
Bad Religion - Against The Grain (+ εξώφυλλο)
Τα leads πλέον βρίσκουν μόνιμη θέση στον ήχο που συνεχίζει από 'κει που το άφησε το Suffer, το 21st Century Digital Boy (το οποίο προτιμώ στην επανεκτέλεση, αλλά λεπτομέρειες) είναι hit που τους βγάζει στον αφρό, αυτά -
Megadeth - Rust In Peace
Παλιά, πολύ παλιά δηλαδή, δεν άντεχα Megadeth. Ε, κάποια στιγμή άκουσα το Tornado of Souls, “και τα υπόλοιπα είναι ιστορία”. Δίσκος-εισιτήριο πρώτης θέσης για το μεταλλικό Πάνθεον. -
Slayer - Seasons In The Abyss
Ας μιλήσει το βίντεο:
(επίσης λατρεύω το εξώφυλλο κι ας το 'ριξα Bad Religion)
+5:
Pantera - Cowboys From Hell (με πόνο ψυχής έξω αυτό ε, ειδικά για το αγαπημένο Domination)
Eric B. & Rakim - Let The Rhythm Hit ‘ Em
Depeche Mode - Violator
Run-DMC - Back From Hell
Primus - Frizzle Fry
18 Likes
Ξέχασα ένα honorable στη λίστα μου. Είναι το ντεμπούτο των Burning Tree του θεούλη Marc Ford, ο οποίος μετά από αυτόν τον δίσκο πήγε στους The Black Crowes ως ο lead κιθαρίστας τους και κέντησε για μερικούς δίσκους.
4 Likes
Μια ωρίτσα ακομη ε 
Αν είναι το RIP πρώτο ληξτο τώρα , αλλιώς περίμενε
7 Likes
τα έχουμε κανονίσει στο chat. Και ο Dave άλλωστε φαμίλια είναι. Λίγο απολωλός αλλά still counts.
9 Likes
Νυχτοκρωλης FTW
7 Likes
Χωρίς χρόνο για σχολιασμό, έριξα κάπως έτσι το Κυριακάτικο δελτίο
| 1 | Judas Priest - Painkiller |
|---|---|
| 2 | Megadeth - Rust In Peace |
| 3 | Psychotic Waltz - A Social Grace |
| 4 | Queensrÿche - Empire |
| 5 | Alice In Chains - Facelift |
| 6 | Cinderella - Heartbreak Station |
| 7 | Slayer - Seasons Ιn Τhe Abyss |
| 8 | Sanctuary - Into The Mirror Black |
| 9 | Pantera - Cowboys From Hell |
| 10 | Firehouse - Firehouse |
| 11 | Annihilator - Never, Neverland |
| 12 | Black Sabbath - TYR |
| 13 | The Black Crowes - Shake Your Money Maker |
και τζόκερ το υπέροχο OST του Twin Peaks του Angelo Badalamenti.
Κρίμα που μένει ασχολίαστο το “Heartbreak Station” κυρίως (για τα άλλα έχουν ειπωθεί πολλά), θα προσπαθήσω από αύριο.
19 Likes
Δισκάρα, να ορίστε. ;p Το βλέπω κι εγώ να μένει εκτός πεντάδας και κλαίω.
2 Likes
Εμείς να δούμε πότε θα δούμε πεντάδα σου. 
4 Likes
*Ποτέ. ;p Χαχαχα ρεεε είμαι τραγική το ξέρω κ καμιά φορά που βρίσκω χρόνο κ λέω θα γράψω τίποτα, έχω ξεχάσει τι έχω ψηφίσει ξερωγω. Προς υπεράσπισή μου ήταν εξτρα δύσκολες οι δύο τελευταίες εβδομάδες με εκλογές κ με γάμο στο σόι.
5 Likes
Καμία υπεράσπιση, άσε τα σάπια. Έρχονται ακόμα πιο δύσκολα χρόνια
6 Likes
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΣ τι θα κάνουμε !
2 Likes
1990
1. Fields of the Nephilim – Elizium
Συγκλονιστικό, ονειρικό γοτθικό έπος. Μαγική ροή και ανεπανάληπτη ατμόσφαιρα, από τους δίσκους που σε ταξιδεύουν σε άλλες διαστάσεις. Πολύ αγαπημένη μουσική εμπειρία από μια πολύ αγαπημένη μπάντα. Τα ξαναλέμε το 2005.
2. Bad Religion – Against the Grain
Τρίτη σερί δισκάρα. Δεν είναι No Control, αλλά το πλησιάζει. Εν ολίγοις, τρομερό, η μελωδία γίνεται ακόμη πιο έντονη, η hardcore τραχύτητα αρχίζει και χάνεται αλλά διατηρείται ακόμη (The Positive Aspect of Negative Thinking σφηνάκι) έχοντας αρκετά από τα καλύτερα τραγούδια-ύμνους που έχουν γράψει (Modern Man, Anesthesia, God Song μεταξύ άλλων), η κλασική τριάδα δίσκων του τεράστιου συγκροτήματος κλείνει εξαιρετικά με το εθιστικό Walk Away να τραγουδιέται κάθε, μα κάθε φορά. Αξεπέραστοι.
3. Τρύπες – Τρύπες στον Παράδεισο
Ο πρώτος μεγάλος δίσκος τους. Το “Εδω” ανατριχιάζει και πορώνει πάντα, εχει και τα κανονικά παιδιά, δως μου λίγη ακόμα αγάπη, γενικά πολλές κορυφαίες συνθέσεις της μεγάλης μπάντας βρίσκονται εδώ.
4. Judas Priest – Painkiller
Αν και δεν είμαι φαν, θεωρώ πως οι Priest έχουν 2 πραγματικά κορυφαίους δίσκους από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο και δικαιολογούν απόλυτα το μύθο που έχουν δημιουργήσει. Το πρώτο είναι το Sad Wings of Destiny, και μετά έχουμε αυτό το αδιανόητο, ανεπανάληπτο heavy metal διαμάντι. Συνθέσεις-παίξιμο-παραγωγή όλα οργασμικά, αν με ρωτούσε κάποιος τι είναι το heavy metal, θα του έδινα αυτό το δίσκο.
5. Bathory – Hammerheart
Νομίζω πως το έχω ξαναγράψει, γουστάρω και εκτιμώ υπερβολικά τη black εποχή, άλλα πραγματικά “νιώθω” στα επικά του. Αυτό και το επόμενο είναι απάτητες κορυφές, αν και δυστυχώς γέννησαν πάμπολα “επικ” και “βικινγκ” κακέκτυπα.
Εξώφυλλο της Χρονιάς:
22 Likes
Λόγω δουλειάς κ πολύ κακής ψυχολογίας τώρα τελευταία (ο χειμώνας μας άφησε με κουσούρια εδώ πάνω…) δεν είχα την όρεξη να γράψω για τις προηγούμενες χρονιές. Ελπίζω να το κάνω τις επόμενες μέρες για τις χρονιές που άφησα πίσω, παρόλο που έστελνα την λίστα στον @anhydriis .
Για το 1990 λοιπόν, έχουμε
-
Megadeth - Rust in Peace
Απίστευτο άλμπουμ. Δεν ξέρω αν είναι thrash ή όχι αλλά από το πρώτο δευτερόλεπτο μέχρι κ το τελευταίο δεν παίρνεις ανάσα. Φοβερό musicianship, τεχνικό αλλά όχι φλύαρο. Παρόλο που δεν είμαι μουσικός, δεν ασχολούμαι με κάποιο όργανο, κάνω σαν μικρό παιδί κάθε φορά που ακούω το τι κάνουν αυτοί οι τύποι εδώ μέσα. Κόλαση. -
Psychotic Waltz - A social grace
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Μέταλ Χάμμερ, που έδωσε δωρεάν αυτό το άλμπουμ κ είχα την ευκαιρία να το ανακαλύψω νωρίς. Πέρα από ένα πλούσιο μουσικό ταξίδι, γεμάτο δαιδαλώδεις διαδρομές, το άλμπουμ αυτό μας προσφέρει κ εξίσου πλούσια παλέτα συναισθημάτων. -
Deicide - S/t
Γενικά η χρονιά βρίθει από εξαίρετες death metal κυκλοφορίες αλλά ιδιαίτερη αναφορά κ τρίτη θέση ανήκει στους βλαμμένους Φλοριδιανούς. Από τα καλύτερα ντεμπούτα άλμπουμ στον ακραίο ήχο. -
Obituary - Cause of Death
Πάντα προτιμούσα αυτό το άλμπουμ από το ντεμπούτο, φοβερό groove κ μια από τις καλύτερες λάηβ μπάντες που υπάρχουν εκεί έξω. -
Paradise Lost - Lost Paradise
Δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω το ντεμπούτο άλμπουμ των αγαπημένων μου Βρετανών. Ένας δίσκος που κακώς δεν μνημονεύεται πιο συχνά κ που ξεχνάμε την σημαντικότητά του. Το ντεμπούτο των Λοστ γέννησε ένα ολόκληρο genre, το πολυαγαπημένο doom/death. Μπορεί να αναφέρονται σαν μια από τις τρεις μπάντες του λεγόμενου Peaceville three, αλλά ουσιαστικά δεν υπήρχε κάτι τέτοιο γιατί όταν οι Λοστ έβγαλαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους, οι άλλες 2 μπάντες (Anathema, My Dying Bride) δεν είχαν ντεμποτάρει ακόμα. Δίσκος σταθμός λοιπόν κ αν σας αρεσει αυτό το είδος, επενδύστε άφοβα.
Κάποιες γρήγορες αναφορές, αν κ τα υπόλοιπα παιδιά σίγουρα έχουν κάνει τις αναφορές τους.
Ντεμπούτο άλμπουμ από τους Αμερικάνους Winter και το Into Darkness, 2o εκπληκτικό άλμπουμ από τους technical thrashers Hexenhaus και το φοβερό The Edge of Eternity, ντεμπούτο κ δυστυχώς μοναδικό άλμπουμ από τους Σουηδούς Carnage - Dark Recollections. Για να μην περάσουν στο ντούκου, 3 κυκλοφορίες από τον χώρο του thrash metal, Arakain - Thrash the trash, Hellwitch - Syzygial Miscreancy και Morbid Saint - Spectrum of Death. Είναι πολλά ακόμα αλλά έχω εμπιστοσύνη στο υπέροχο μουσικο γούστο των παiδιών εδώ.
Τα φιλιά μου.
21 Likes