Ήταν γαμάτο γιατί πέταξε και καλά βόμβα αλλά δεν επανήλθε, για χρόνια τουλάχιστον, επί του θέματος.
Κι εγώ τον λατρεύω τον ήχο, η όλη παραγωγή είναι απλά τέλεια!
5.Kyuss - Blues for the Red Sun - καλύτερο stoner ever?
4.Blind Guardian - Somewhere far beyond - Ωρίμανση
3.Solitude Aeternus - Beyond the Crimson Horizon - Θλίψη θλίψη θλίψη
2.Megadeth - Countdown to Extinction - Ωρίμανση vol2
1.WASP - The Crimson Idol - τα αγαπημένα μου τύμπανα σε άλμπουμ
θα μπορουσα να ζησω χωρις αυτο τον ηχο στα τυμπανα
Αυτος ο ηχος που πραγματικα λατρευω ομως ειναι στο Awake
Το δικό μου αγαπημένο από DT!
Η πλειοψηφία των φίλων μου/ανθρώπων που έχω μιλήσει προτιμούν το Awake. Για μένα είναι Images > Scenes > Awake.
Scenes δεν μπορώ καθόλου, δεν το βάζω ποτέ να παίξει. Προτιμώ Octavarium και Six Degrees by far, Και ξέρω ότι αυτή είναι μια άποψη πολύ περίεργη
Ειναι άλμπουμ στρατιωτικης θητείας, οπότε καταλαβαινεις…
Πιθανότατα η τετράδα να είναι και σε μένα αυτή, σίγουρα πρώτη θέση το Wasp. Ποιος θα κλείσει την πεντάδα δεν ξέρω, το Kyuss δυνατή υποψηφιότητα πάντως.
Προς το παρον (1992) καθε πρωτη θεση σε λιστα ανηκει και σε διαφορετικο συγκροτημα… ισοβαθμια στους 15 βαθμους ολοι?
Falling ~= Scenes > Six Degrees> Awake > Images
Ρε μην υποτιμάτε το FII. Αγία τετράδα είναι.
To 1995 δεν είναι μακριά πάντως. Όπου 1 τραγούδι > ολόκληρες δισκογραφίες.
Falling ~= Awake > Scenes ~= Images
Falling μυθική ξενέρα από την πρώτη ακρόαση δυστυχώς για εμένα, ενώ με τα χρόνια ξεφούσκωσε και το Scenes. Τα τρία πρώτα τοπ, Train of Thought μ’αρέσει αρκετά, Black Clouds τιμιότατο, Dramatic Turn λίγο άνισο αλλά γενικά δεν με χαλάει. Αυτή είναι η επαφή μου με DT και λίγα ξώφαλτσα κομμάτια, δηλαδή κάτι Octavarium κτλ δεν τα κατέχω καθόλου. Α και Change of Seasons κορυφή επίσης.
Έχει μέτριες διασκευές (το εννοώ) αλλά first part pays off (αριστούργημα και τεράστιος Σερινιάν)
Ρε μην υποτιμάτε το FII. Αγία τετράδα είναι.
Εννοείται.
Falling μυθική ξενέρα από την πρώτη ακρόαση
Θα ήθελε λίγο calibration σε σημεία αλλά εγώ το αγαπώ πολύ. Trial of Tears βιωματικό
Lines in the Sand σχεδόν αποκλειστικά (υπερκόμματος). Συνολικά δεν μου αρέσει ο ήχος του και βαρέθηκα σε σημείο που μετά την πρώτη ακρόαση να μείνει στο ράφι το CD.
μετά απο βαθιά δημοσιογραφική έρευνα, νομίζω βρήκα την αλήθεια για τα drums του “Images And Words”…