Άλλη μια εξαιρετικη χρονια, και η ανηφοριές αρχίζουν…
Το δεντρο των μουσικων οριζοντων πλεον ριχνει ακατάπαυστα νεα κλαδια, δημιουργώντας νεα genres και ηχους.
Αν τα προηγουμενα χρονια, για εμενα, η εμφαση των ακουσματων μου κινούνταν μεταξυ alternative, noise και death, τωρα βλεπω πως αρχιζουν να αλλαζουν τα πραγματα (όχι πολύ νταξ).
Ξεπηδάνε αλμπουμαρες black metal, stoner/desert rock, stoner/doom, groove, sludge και αντε τωρα να διαλεξεις 5 από αυτά που ουσιαστικα σε διαμορφωσαν ως μουσικόφιλο.
Ακουγοντας παλι πολλα αλμπουμς από τη χρονια αυτή, υπηρξαν καποιες μικρες εκπλήξεις ως προς τη 10αδα, μιας και συνάντησα δισκους που μπορει να λατρευω συγκεκριμενα κομματια, ο υπόλοιπος δεν εφτασε για να μπουνε στη λιστα. Παλι δυσκολεύτηκα με τη 5η θεση και τη 10αδα παντως γιατι είναι πολλοι οι δισκοι που αγαπησα το 1992.
Αντεγραψα συμφορουμιτη απο πανω με τη 5+1 πονηρια, αλλα δν εχω αποφασισει στη λιστα ποιο θα βαλω …
1. Darkthrone - A Blaze In the Northern Sky
Ευκολη κορυφη για εμενα, την επιασαν οι Darkthrone με αυτή την αλμπουμαρα που διαμορφωσε τη Σκανδιναβικη black metal σκηνη και εθεσε τον ρυθμο για το τι εχει να ακολουθησει.
Κομματια που με κανουν και ανατριχιάζω κάθε φορα, από τοτε στα 90ς που τα ειχα πρωτακουσει – τι να πρωτοπω δηλαδη για το In the shadow of the horns, για την αρχη του δισκου με Kathaarian Life Code, τη σατανικη μελωδια του Paragon Belial, το καταπληκτικο ομώνυμο, η τα διασπαρτα σατανικα γελακια του Nocturno Culto? Μια ηχητικη αβυσσο απολυτου σκοτους. Ναι παρακαλω.
2. Sleep - Holy Mountain
Εάν ο Lemmy είναι ο Θεος, ο Matt Pike είναι ο υιός του. Βαλε στην εξίσωση και τον εγκεφαλο Al Ciscneros και τον Chris Hakius, και εχουμε μια από τις πιο επιδραστικες μπαντες των 90ς κ 00ς.
To Holy Mountain είναι ένα μνημειο στη μουσικη ιστορια και απιστευτα διαχρονικο, που συνδυάζει τα καλυτερα κομματια του Iommi και του Buttler με αποκοσμη ψυχεδελεια, και υπνωτικων ριφφαρων.
Όταν σκαει το εισαγωγικο ιστορικο ριφφ του Dragonaut ΧΟΡΕΥΟΥΜΕ, μεχρι τα The Druid, Holy Mountain, From Beyond εχουμε κλασει 
Προς μεγαλη μου έκπληξη δεν ειδα σε λιστες μεχρι τωρα ένα τοσο σημαντικο και πολυαγαπημενο αλμπουμ, που ουσιαστικα ηταν το πρωτο stoner doom metal (περα από καποια ψιλα γραμματα από καποιον συμφορουμιτη νμζ).
Θα τα ξαναπουμε και με το Dopesmoker φυσικα, οποτε to be continued. .
3. Kyuss - Blues for the Red Sun
Άλλο ένα ουσιαστικα stoner rock album, και το πρωτο με πιο πολύ κλίση προς το desert rock, που μαζι με το Αγιο Ορος από πανω, δημιουργησαν τη δικια τους σκηνη και αντιγραφηκαν τοσες μα ΤΟΣΕΣ πολλες φορες.
Πολλες φορες δηλαδη και τοσο ξεδιαντροπα από μπαντες για παραδειγμα τυπου 1000 mods 20 χρονια αργοτερα που καπου εκει συνειδητοποιείς ποσο σημαντικος ηταν αυτος ο δισκος στη πορεια της μουσικης.
Τι κομματαρες το Thumb γτχμ, το Green Machine (που ολοκληρη παντα στην Ιαπωνια ονομάστηκε χρονια μετα από αυτό), 50 mil year trip…etc
Είναι ένα μανιφεστο αυτος ο δισκος – μια ωδη στο κινημα του desert rock, εκει που impromptu μαζευαν ενισχυτές στη μεση της ερημου, κατεβαζαν LSD και ροκαραν μεχρι τελικης πτωσης.
Οι παραμορφώσεις, τα μαγευτικα φωνητικα σε μεταφερουν σε ένα απεραντο και άγονο τοπιο ερημου. Ενδείκνυται και για road trip.
4. Nick Cave & The Bad Seeds - Henry’s Dream
Νομίζω εχουμε καταλαβει πλεον τους φανς του Nick μεσα από τις λιστες μεχρι τωρα, και πως ηταν δυνατον να αφησω εξω ένα αλμπουμ που περιεχει καποια από τα καλυτερα τους τραγουδια.
Φυσικα και αναφερομαι πρωτα στο Straight to You, που για μενα είναι από τα πιο ομορφα και ποιητικα τραγουδια που εχουν γραφτει ποτε, αλλα και τα Papa Wont Leave You Hentry, Brother My Cup Is Empty και Jack The Ripper που είναι πλεον signature.
To Henry’s Dream σε βυθιζει σε έναν κοσμο συνθετων και εντονων συναισθημάτων καθως κ καταπιάνεται με θεματα αγαπης, απωλειας και ενδοσκοπησης του ανθρωπινου πνευματος.
Ο Νικ προσφερει ανατριχιαστικα ατμοσφαιρες με τις αφηγησεις και τον ποιητικο λυρισμο του, με μικρες οασεις λύτρωσης και ελπιδας εδώ κ εκει.
5. Alice in Chains – Dirt
Ακομα θυμαμαι το ποσο πολύ ειχα λιωσει αυτόν το δισκο στο στρατο… Ένα mp3 μιας ΑΑΑ μπαταριας, με οσα αλμπουμ μπορουσα να χωρεσω τοτε το 2009, και το Dirt ηταν ένα που μου κρατησε συντροφιά και παρεα 9 μηνες.
Εχει τοσα πολλες κομματαρες που χαθηκα και ταξιδεψα μαζι τους, που μου είναι δυσκολο να μη βαλω το Dirt στη 5αδα. Περα από τη σημαντικότητα του στο grunge, είναι ενας που συνδυαζει τελεια τη μελωδια με τη sludgιλα, τα σκληρα ριφφς με την ατμοσφαιρικοτητα και όλα αυτά δεμενα με αυτά τα εξαιρετικα αποκοσμα και προσωπικα φωνητικα του Stanley.
Το ομονημο Dirt δηλαδη ακομα μου χτυπαει τρομερα ευαισθητες χορδες μεσα μου, το αγαπημενο μου τραγουδι της μπαντας νμζ μαζι με το Love, Hate, Love και το Would?, αλλα και οι κομματαρες Them Bones, Rooster, Angry Chair, Down in a Hole.
5+1. Burzum – Burzum
Αλμπουμ που με αλλαξε τελειως ως ακροατη και με εβαλε σε ένα σκοτεινο και υπογειο μονοπατι για πολλα χρονια χαχα
Εχω αναφερει και αλλου ότι ξεκινησα ανορθόδοξα να ακουω μεταλ, πρωτα μεσω black, και το Burzm/Aske ηταν αυτό το αλμπουμ που σε σπρωψνει στα βαθια.
Ότι και να πουμε για τον Varg, ξερει να φτιαχνει πολύ καλη μουσικη. Αμα σκασει και ακουσω το Spell of Destruction η το War απλα τρεχατε …
Στα του αλμπουμ τι να πω … καθηλωτικό, μινιμαλιστικό και αποκοσμο.
Μια μελαγχολική ομορφια μεσα στο χαος.
6. The Jesus Lizard – Liar
Φανταστειτε που φτασαμε που να μπαινει οριακα στη 10αδα το Liar των Jesus Lizard…
Μια κυκλοφορια που εδραιωσε τους JL σαν ένα από τα πιο αγρια και ασυμβιβαστα συγκτορηματα της εποχης, με τον δικο τους ακατεργαστο, επιθετικο και αγριο ηχο. Αδυσώπητο και μοναδικο μειγμα noise rock, post punk και γενικα alternative rock.
Γενικα απογειωσαν τον μουσικη τους με το Liar και καταφεραν να φτιαχνουν ένα μοναδικη αισθηση ανησυχίας και δυσφορίας που σε διαπερνα, ενώ παράλληλα προσφερει μια αισθηση καθαρσης.
7. R.E.M. - Automatic for the People
Ένα διαχρονικο αριστουργημα, με καταπληκτικες κομματαρες τυπου Drive, Everybody Hurts, Man on the Moon, Automatic for the people.
Από τα πιο ευρεως αναγνωρισιμα alt rock albums, και από τα καλυτερα της μπαντας. Αξιζει 1000% τη θεση του στη λιστα, ο μονος προβληματισμος μου είναι ποσο ψηλα επρεπε να μπει τελικα.
Όπως αναφερθηκε το λαιβ το 1999 ηταν τρομερο, και το κραταω και εγω πολύ ψηλα στις συναυλιακες μου αναμνησεις.
8. Pantera - Vulgar Display of Power
Μου αρεσει πολυ περισσοτερ από το Cowboys From Hell – που σορρυ νοτ σορρυ είναι πολύ σοφτ ανα σημεια για τα αυτια μου – και οσες φορες να το ακουσεις ανακαλυπτεις και άλλη μια μπαντα που τους αντεγραψε. Τωρα πχ ακουγα τιγκα Lamb of God και Slipknot ριφφς.
Γενικα δισκος από το πανω ραφι και τιμια μπαινει στη 10αδα με το σπαθι του, βαζοντας λιγη Southern groove στη μουσικη και ουσιαστικα ανοιγει το δρομο για το μετεπειτα nu metal.
Εσυ ποσες φορες εχεις χτυπηθει μεθυσμένος με το Walk ?
Ύμνος του Mo Better της Πεμπτες υπο τους ηχους των Psychograndmammas. Αχ ωραιες εποχες.
9. Sonic Youth – Dirty
Πολυαγαπημενο αλμπουμ της εφηβειας – μια μαγευτικη ηχητικη περιπετεια πειραματισμου, noise και post punk. Ενας πολύ σημαντικος και πρωτοποριακος δισκος (όπως είναι κ οι περισσοτεροι των SY) στο γενικοτερο πλαισιο του alternative rock που οργιαζε με τον ένα η τον άλλο τροπο εκεινη την εποχη, και για πολλους και ο πιο ευκολος για το ευρυτερο κοινο. 90ς φαινεστ.
10. Neurosis - Souls at Zero
Neurosis ο μπαμπας σας .
Μπορει όχι το καλυτερο αλμπουμ, αλλα θετει τα θεμελια αυτων που θα ακολουθησουν και αυτοι.
Ακουω πολλα σημαδια και μελωδιες των μετεπειτα αλμπουμς τους, και ουσιαστικα είναι το Souls at Zero το πρωτο post metal / avant garde / sludge album ? Ποσιμπολ
Τους λατρευω και φυσικα θα εδραιωθουν τις λιστες μου στη συνεχεια.
Αλλα που δε χωρεσαν :
PJ Harvey - Dry
Faith No More - Angel Dust
Cannibal Corpse - Tomb of the Mutilated
Rage Against The Machine - Rage Against The Machine
Incantation - Onward to Golgotha
The Afghan Whigs - Congregation
Swans - Love of Life
Nine Inch Nails - Broken
Stone Temple Pilots - Core
The Offspring - Ignition
The Prodigy - Experience
Aphex Twin - Selected Ambient Works 85-92
)