Όταν τελειώσει το παιχνίδι θα μπορούσε όλο αυτό να γίνει σε έντυπη μορφή, σε τόσα αντίτυπα ανάλογα και με όσους συμμετέχουν και να το μοιραστούμε… μια πολυτελής έκδοση για καυλωμένους. Πετάω απλά μια ιδέα, την τεχνογνωσία για να το σελιδοποιήσω ψηφιακά (η δουλειά μου είναι) την έχω, αλλά και να ψάξω κόστος για την παραγωγή του. Θα είχε ενδιαφέρον.
Μέσα, αλλά χωρίς τα hot takes ε!
Έχει ξαναειπωθει, αυτό και μου φαίνεται είμαστε αρκετοί που ψηνομαστε, να προσθέσω στο παραπάνω, ότι ωραίο θα είναι να υπάρχει είτε έστω και ένα κειμενο για τον δίσκο του χρόνου, είτε για όλη την πεντάδα. Αυτό βέβαια θέλει κόπο, αλλά υπα χουν ήδη αρκετά κείμενα που πραγματικά να φχαριστιεσαι να τα διαβάζεις, οπότε είναι και ψιλοετοιμο. Απλά αυξάνουν μετά οι σελίδες πολύ.
Πιο εύκολο top5 του παιχνιδιού so far, επίσης πιο εύκολη 20άδα συνολικά μάλλον
Πολύ χαίρομαι που τα 5 πρώτα τα έχω ακόμα σε cd/κασέτα αγορασμένα μεταξύ 1997 και 1999, ενώ τα Εννιά Πληρωμένα Τραγούδια τα έχω και σε βινύλιο, αγορασμένο και αυτό κάπου 1997-1999. Αμφιβάλλω αν δουλεύει τίποτα πλην των κασετών, still ομως… Θα μπορούσα να γράψω ένα χείμαρρο λέξεων για την πρώτη 5άδα, τα 3 πρώτα άνετα σε ένα top20 όλων των εποχών για εμένα, αλλά ίσως μια άλλη φορά σε κάποιο αντίστοιχο topic.
1. Τρύπες - Εννιά Πληρωμένα Τραγούδια
Θυμάμαι ένα σπίτι που γιάτρευε την θλίψη μου
στη στοιχειωμένη του σιωπή
μα δε θυμάμαι, δε θυμάμαι
αν πέρασα ποτέ μου από `κει
Δε θυμάμαι, δε θυμάμαι
αν έζησα ποτέ μου μέσα εκεί
2. Ξύλινα Σπαθιά - Ξεσσαλονίκη
Εδώ είν’ ωραία Mister…
3. Στέρεο Νόβα - Ντισκολάτα
Είχα τόσα ωραία πράγματα κι εσύ μου τα χάλασες…
4. Magic De Spell - Διακοπές Στο Sarajevo
Τι κάνεις, καλά, πώς πάει σκατά
αγχολυτικά, αγχολυτικά
5. Αρνάκια - Στο Στόμα Του Λύκου
Πώς να ξεφύγεις και που να κρυφτείς
Είσαι δεσμώτης μίας κοινής λογικής
Άχαρη τύχη και ματαιότης
Άδοξο τέλος μιας ένδοξης νιότης
6.Siamese Dream - Smashing Pumpkins
7.Midnight Marauders - A Tribe Called Quest
8.Enter the Wu-tang (36 Chambers) - Wu-Tang Clan
9.Doggystyle - Snoop Doggy Dogg
10.Black Sunday - Cypress Hill
11.Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Αγία Νοσταλγία
12.Emergency on Planet Earth - Jamiroquai
13.Houdini - Melvin
14.2Pac - Strictly 4 My N.I.G.G.A.Z.
15.Pablo Honey - Radiohead
16.Undertow - Tool
17.Lethal Injection - Ice Cube
18.Carcass - Heartwork
19.Paradise Lost - Icon
20.Cathedral - The Ethereal Mirror
Soundtrack χρονιάς δικαιωματικά το The Piano του Michael Nyman
Summary
The Heart Asks Pleasure First | From the Soundtrack to "The Piano" by Michael Nyman - YouTube
Eξώφυλλο
Όχι μόνο χρησιμοποιεί τη σύμβαση ΆΛΜΠΟΥΜ-ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ, και δεν ακολουθεί το ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ - ΑΛΜΠΟΥΜ αποκλειστικά, αλλά στην ίδια λίστα τα έχει και μπερδεμένα, πότε το ένα πότε το άλλο.
χαχ, το παρατήρησα πριν πατήσω το reply (γιατί το διορθώνω σχεδόν πάντα, μιας και κάνω copy paste μια εδώ, μια εκεί) αλλά είπα ένα “δε γαμιέται, ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΤΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙ ΤΩΡΑ??!!”
Ίδια κατηγορία με αυτούς που βάζουν κάλτσα και παπούτσι πρώτα στο ένα πόδι και μετά στο άλλο
Υπάρχει τέτοια κατηγορία ανθρώπων; Σοβαρά τώρα;;
Ναι, είχα διαβάσει το έκανε ο Ριβάλντο για γούρι, πρώτα το αριστερό και μετά το δεξί, και σκέφτηκα κατευθείαν ο τύπος είναι ψυχοπαθής
Φαντάζομαι δεν θεωρείται εξίσου ηθικά κολάσιμο (μια στις τόσες! όχι συστηματικά!) να βγάζεις την πρώτη κάλτσα πριν από το δεύτερο παπούτσι, έτσι;
Αυτά που λέτε είναι τόσο άρρωστα που δεν θα μπορώ να κοιμηθώ.
Κι’ αυτό λάθος, είτε τα βγάζεις με τη μύτη του ενός του άλλου πριν μπεις στο σπίτι με τα παπούτσια, είτε κάθεσαι καναπέ, λύνεις τα κορδόνια, κάθεσαι 5" στα γόνατα με την κοιλιά, γέρνεις πίσω, ξεφυσάς και τα βγάζεις με τη μύτη. Δεν υπάρχει άλλος αποδεκτός τρόπος
Αν σε βοηθάει, τις λίγες φορές που έχει τύχει να το έχω κάνει (μη με ρωτάς γιατί), εκείνη ακριβώς τη στιγμή, με το ένα πόδι γυμνό και το άλλο φουλ ντυμένο, νιώθω πάντα πολύ παράξενα.
Σχεδόν βρώμικος.
Ε αυτός είναι ο default τρόπος ρε, χαίρω πολύ
Δεν λέω ότι το άλλο είναι αποδεκτό, απλά μια στις τόσες γίνεται ασυναίσθητα
Δοκίμασε να φοράς μόνο παπούτσια και τίποτε άλλο, για κάποιο λόγο νιώθεις πιο γυμνός από γυμνός
Να προσθέσω και γω την παραπάνω συζήτηση…
Ακούω το Icon … και όπως το θυμόμουν…ΔΕΝ μου αρέσει καθόλου ( έκτος απο την ΔΙΑΣΤΙΜΙΚΗ κομματαρα Shallow Seasons) και δεν είναι επειδή φλώρεψαν γιατί το One second το λατρεύω.
Δεν μου ταιριάζουν αυτά τα φωνητικά με τα ριφ ( που είναι ουτως ή αλλος μέτρια) , με αυτά τα φωνητικα θέλω περισσότερη μελωδία (π.χ One second) όχι ένα μέτριο ριφ για 5 λεπτά. Ακούστε τα φωνιτικά στο shallow seasons πως γυρνάνε σε θρασι/επιθετικά και πως πάει με τα ριφ…
Αυτά ,συνεχίστε…
Πω ρε, ναι, πραγματικά
Νομίζω το έχω κάνει μία φορά
Ήταν και η τελευταία
Σύγκρυο
Στο μεταξύ ο @jonkyr κάθε λίγο και λιγάκι μας απειλεί με αντίποινα για λογαριασμό του Αρχηγού που δεν ψηφίζουμε τους δευτεροκλασάτους δίσκους Manowar, για κακά λογάκια κατά του FREAKIN’ ICON δεν ξέρω τι θα 'πρεπε να κάνουμε