Let's Play II : 52 Χρονια Μουσικης σε 52 Εβδομαδες

Το δεύτερο ρε :wink:!

8 Likes

Super αδικημένος δισκαρος

2 Likes

3 Likes

Οχιιιιιιιιιι…

probably their best song

1 Like

Πες τα άνθρωπέ μου! ! !

1 Like

Δισκάρα το Come taste the band!

3 Likes

Το Wolf Moon?
Κάποιος να σταματήσει τον Curehead από τα hot takes :stuck_out_tongue:

1 Like

γιατι καλε, μαρεσουν τα πιο σκοτεινα/σοβαρα τους.
they tip-toed on that fine goth/grunge/new-yawk-city-sarcasm threshold and that was great
and i am a sucker for their dark-pop
and pete was the original bubblegum bitch
BUT!
“wolf moon” is full on darkness
And in lupine ways
We’ll alleviate the pain

1 Like

Σημαντική ερώτηση, επειδή χαζεύω το μέλλον, όταν ένας δίσκος έχει κυκλοφορήσεις σε μία χώρα ας πουμε το 97 και worldwide το 98 τι κάνουμε; Γιατί έχω δύο μελλοντικούς προβληματισμούς.

Και εγώ ήθελα αρχικά να βάλω για το 96 τους Symphony X. To γιαπωνέζικο cd του The Divine Wings of Tragedy που έχω λέει 1996, αλλά φαίνεται ότι παντού αλλού κυκλοφόρησε το1997, οπότε…

3 Likes

97 αυτο

2 Likes

97 και ίσως 5αδα η δισκαρα

Ή και όχι;; Χμμμμ , το έχω πετύχει να αναφέρεται και στα δύο έτη

1 Like

Δυστυχώς για τις επόμενες 2-3 βδομάδες ελλείψει χρόνου θα πάω πιο επιγραμματικά.

Metallica - Load
Ο πιο πολυσυζητημένος δίσκος του μεταλ; Πιθανότατα. Αν βγάλεις από την εξίσωση τρίχες, αίμα, σπέρμα, γούνες, φιλιά στο στόμα (ΣΟΚ!) μένει ένας εξαιρετικός δίσκος. Προσωπικά έχω τραγούδια σαν το Outlaw (of) Torn σε τοπ-whatever της δισκογραφίας τους. Bleeding Me, Until it Sleeps, The House Jack Build από κοντά…

Devil Doll - Dies Irae
Τα είχαμε ξαναπεί και σε αυτό και σε άλλα τοπικ για τους Devil Doll. Σίγουρα το πιο βατό, ίσως το καλύτερο άλμπουμ τους.

Tool - Aenima
Βreakthrough δίσκος. Αριστούργημα, magnum opus (πλάι στο επόμενο), μερικές δεκάδες κοσμητικά επίθετα… Καλά που βγάζουν δίσκο κάθε …τόσο και δε γινόμαστε μαϊντανοί.

Depressive Age - Electric Scum
Αντισυμβατικοί, progressive στην ψυχή και τη νοοτροπία, με μια εξέλιξη που κανείς δε μπορούσε να προβλέψει. Οι S.O.A.D. πρέπει να πίνουν νερό στο όνομα τους.
Σαν επιμέρους-φορουμίτικο σχόλιο, έχω συνδέσει αυτό το δίσκο με τον panagiotis - να είναι καλά όπου κι αν είναι.

Satyricon - Nemesis Divina
Προσπέρασε τους Arcturus για τη θέση στην 5αδα (οι οποίοι θα απασχολούν πολλές λίστες από την επόμενη κιόλας εβδομάδα οπότε δεν έχω τύψεις) και αυτό κάτι λέει. Ένας Νορβηγικός black metal θρίαμβος.

Honorable mentions:
Arcturus - Aspera Hiems Symfonia
Burzum - Filosofem (σκατά στο Varg)
Type O Negative - October Rust
Sabbat - The Dwelling
Angra - Holy Land
Blut Aus Nord - Memoria Vetusta I - Fathers Of The Icy Ages
Samael - Passage
Nevermore - The Politics of Ecstasy
Sacramentum - Far Away from the Sun
Therion - Theli
Hypocrisy - Abducted
Rotting Christ - Triarchy of The Lost Lovers
Edge of Sanity - Crimson
Converge - Petitioning the Empty Sky
Ιn Flames - The Jester Race

30 Likes

Τρελαίνομαι που όλοι όσοι έχουμε ψηφίσει Burzum έχουμε κάνει και σχετικό disclaimer, σε φάση “μας βλέπει και ο κόσμος ε” :sweat_smile:

11 Likes

Εντύπωση μου κάνει το μαύρο στο Dark Saga, αλλά και στο Burnt Offerings που προηγήθηκε. Που χάθηκαν οι πολυάριθμοι fans των Ιced Earth; Λίγα πράγματα ως τώρα.Μην ντρέπεστε, εδώ ακόμη κι ο Varg παίρνει ψηφαλακια! Εγώ πάντως μια αναφορά στο DS θα την κάνω.

1 Like

Εμένα το Dark Saga και το SWTWC μου αρέσουν πάρα πολύ, θεωρώ ότι ισορροπούν τέλεια ανάμεσα στο γραφικό κορεσμένο αναχρονιστικό μέταλ, και το σκοτεινό βαρύ και γεμάτο χαρακτήρα μέταλ, και κερδίζουν αυτό το στοίχημα.

Απλώς δεν έχει κανένα από τα δύο χώρο στην πεντάδα μου για καμία από τις δύο χρονιές αυτές, καθώς εκείνη την δεκαετία βγήκαν δεκάδες δισκαρες σε όλα τα είδη μουσικής. Και παίζει ίσως και μια λογική ξενερα για όλους λόγω του πόσο γελοίος είναι ο Σαφφερ. Προσωπικά μου φταίει και το ότι μετά το 2000 δε μου έχει πει σχεδόν τίποτα κάποιος δίσκος τους, άρα δεν επιστρέφω και ποτέ σε αυτά που μου άρεσαν τότε.

4 Likes

Αυτό το φαινόμενο ήταν πολύ συχνό σε παλιότερες δεκαετίες. Στα 70s π.χ. υπήρχε περίπτωση να κυκλοφορήσει ένας δίσκος με διαφορά μηνών, πριν ή μετά, στις ΗΠΑ σε σχέση με την Ευρώπη, και ενίοτε άλλαζε το ημερολογιακό έτος. Σε τέτοιες περιπτώσεις θεωρώ ότι λαμβάνουμε υπ’ όψιν την χρονολογία της πρώτης κυκλοφορίας, είτε είναι η ευρωπαϊκή είτε η αμερικάνικη. Τι να πούμε και για τα 60s δηλαδή, που οι αμερικάνικες εκδόσεις είχαν άλλο τίτλο και tracklist από τις ευρωπαϊκές ;

Αυτό συνεχίστηκε απ’ ότι φαίνεται και αργότερα, σε πιο ειδικές περιπτώσεις όμως. Δεν ξέρω αν αυτή ήταν η αφορμή να αναρωτηθείς, αλλά κάποιοι δίσκοι των Riot στα nineties βγήκαν πρώτα στην Ιαπωνία και αργότερα στον υπόλοιπο κόσμο. Το Inishmore π.χ. βγήκε τέλη του 1997 στην Ιαπωνία και αρχές του 1998 στις άλλες χώρες, το Brethren of the Long House ομοίως (τέλη 1995 – αρχές 1996), πιθανόν θα είναι κι άλλοι. Ενδεχομένως λόγω της μεγάλης τους δημοφιλίας στην ασιατική χώρα, πιθανότερα επειδή τότε τα εισαγόμενα CD ήταν φθηνότερα στην Ιαπωνία απ’ ότι τα εγχώρια (!) και οι εταιρείες έκαναν διάφορα τέτοια τεχνάσματα, όπως τα “διαβόητα” bonus tracks στις γιαπωνέζικες εκδόσεις!

Για μένα σε τέτοιες περιπτώσεις, αφού πρόκειται για μεμονωμένη χώρα και όχι μια από τις μεγάλες αγορές (ΗΠΑ για παράδειγμα), λαμβάνουμε σαν χρονολογία κυκλοφορίας την γενική.

2 Likes

Burnt offerings ηταν πιθανά δεκάδα, αλλά όχι πεντάδα. Απίθανος δίσκος

Κανένα πρόβλημα για εμένα με τον Σαφερ/Σειφερ, δεν έκανε και κακούργημα θεωρω

Έχω δύο προβληματισμούς για το 97 συγκεκριμένα! Το ένα είναι το entropia των pain of salvation με κυκλοφορία το 97 σε Ιαπωνία και παγκοσμίως το 99!! Και όχι τίποτα άλλο είναι 5δατος δίσκος για το 97 ενω το 99 θα παλέψει πολύ να μπει πεντάδα… Ο άλλος είναι το Something Wild των Bodom με κυκλοφορία το 97 Φινλανδία και 98 Rest of the world, αλλα αυτο πες δεν πειραζει παίζει και να μη χωραει σε καμία πεντάδα…
Αυτό που σκεφτόμουν για να λυθεί ο γόρδιος δεσμός είναι μπει στη χρονιά που ο δισκος ολοκληρώθηκε και “τυπώθηκε”, έστω και σε μια χώρα, αλλά δέν ξέρω αν είναι δίκαιο για το παιχνίδι.

3 Likes