-Έλα Curehead.
-Έλα Klaus.
-Χρωστάς σεντόνια.
-Ναι κοίτα έχω 250 unread στο καλεντάρι, είχα 40 πτυχιακές και γαμήσαμε και είναι υπέροχο και…
-Όλη σου η ζωή ένα unread ήταν. Don’t worry. The world is more than we know.
-Χμ. That was deep, Klaus.
-Έλα πάμε. Γράψε πια κάτι για το “Savage” γιατί αν μη τι άλλο επηρεάσαμε την στροφή του Βασίλη με το “Χορεύω”.
-Χμ! Σωστό. Μα ξέρεις στην “Αλίκη” μίλησε για τον φασισμό πάνω στο σώμα μίας κοπέλας πριν ο Kurt γράψει το “Frances Farmer…”
-Μη με μελαγχολείς τώρα… Το μέλλον θα αργήσει… Ζούμε ακόμα την ταξική προϊστορία των ανθρώπων… Και οι γυναίκες είναι μεγαλύτεροι στόχοι γιατί είναι καλύτερες από εμάς.
-Yes they are.
-Exactly, now go for it.
-Oh fuck you 
-Fuck you, bitch
1988
BLUE
1. Scorpions – Savage Amusement
-Τι θες. Ασε με.
Η φωτογραφία συνεχίζει να με κοιτάζει αμίλητη.
-ΤΙ ΘΕΣ. Στο Cinema απόψε κάναμε reunion καλό. Ναι, μου θύμισαν ότι back in the day ήμουν το πιο περιζήτητο piece of the action. Yeah I’m not into modesty. I was fabulous.
Η φωτογραφία συνεχίζει να με κοιτάζει αμίλητη.
Yeah I know I still am. Άσε με σου λέω. Τώρα διάγω την ωριμότητα.
Η φωτογραφία συνεχίζει να με κοιτάζει αμίλητη.
Ναι τι, επειδή μπαίνει η ριφάρα νομίζεις ότι ως μιλφάρα θα μείνω ατάραχος? Θα σπάσω τα κοντέρ του hairspray, bitch, and you will be the one to blame.
Ο Klaus συνεχίζει να με κοιτάζει θεληματικά.
Don’t stop at the top. Αέρινο. Πελώριο. Σεντονάτο. ΤΡΟΜΠΟΝΟΒΕΝΤΟΥΖΑΤΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ.
Τινάζεις το animal print σου σαν να μην τρέχει τίποτα. Zero fucks were given. Touch the sky before you drop. Oh I know I have, Queen. Και μπαίνει και το Rhythm of Love καπάκι, έτσι απλά, καθημερινά, να σου τινάζει το glitter ανέμελα, αθώα. Passion rules the game. Τζογαδόρος του έρωτος? Τυχοδιώκτης? Οπορτουνιστής της ανέμελης ηδονής? Worry not, έρχεται το Media Overkill από το μέλλον, τσαχπίνικα, να σε προετοιμάσει για τα τηλεοπτικά 90ς του Τέλους της Ιστορίας. Και το Walking on the Edge ανεμιστηράτο, καυλάτο, σαν σφηνάκι frangelico (you know you like it, BIATCH). Και η β’ πλευρά? Λίγο κατώτερη? Ντάξει δεν γαμιέται έχουμε “Every minute every day” να κοπανάει τις αισθήσεις σαν τον κομμωτή που μου είπε κάποτε στην Ίο “θεέ μου τι τεκνό που είσαι” (hairflip).
And I read your lipstick message
On the mirror of the truth
2. Magnum – Wings of heaven
Mid frequencies all over, and what an album. Days of no trust με βίντεο ανεμιστηράτο, αιχμηρό στίχο, μα είναι όταν μπαίνει το Wild Swan που νιώθεις το vastness να σε περικλείει με την φωνάρα του Catley να γεμίζει τις ριφάρες και στιχάρες του Tony και λες … “γίναμε”. Τρομπονάτο και λυρικό μερακλέ αριστούργημα! “Start talking love” τιτάνιο hit της εποχής, βάζεις λίγο eyeliner, για το καλό, και απολαμβάνεις τα υπέροχα anthems. “Pray for the day”. AORια με αγάπη και συναίσθημα για τους απόκληρους “έξω από τα τείχη”. “Remember at the border…”. για να στα σκάσει στο τέλος το “Don’t Wake the Lion”, βασισμένο στην σφαγή του πρώτου ιμπεριαλιστικου πολέμου, τότε που όλοι “προσευχόμενοι στον ίδιο Θεό” , ήθελαν την νίκη – για ποιον? Ο Οκτώβρης του '17 ευτυχώς έσπασε το αφήγημα της ταξικής ενότητας – που στην ακραία ιμπεριαλιστική της έκφραση ήθελε τα αδέλφια της γης να σφάζονται για μία χούφτα βιομήχανους και αφεντάδες (ναι έτσι είναι και άηντε γαμηθείτε ).
“We’ll be finished by Christmas, back home by the fire,
perish the distance, the bombs and the wire,
Don’t Wake the Lion…”
3. Winger - Winger
Yea Yeah τώρα τονξέρουμε σαν χρυσό λαρύγγι του hard rock, but back in the day, he was Alice’s bass player off “Raise Your Fist” trying to break through. And, dear Gawd, he did.
Ναι οκ το Madeleine δεν μάρεσε ποτέ … μα μετά… Hungry? Μερακλίδικο spank-άτο hair? Σαν ο Βάγκνερ να γούσταρε γκλαμάτο 80ς? το Seventeen δεν θα γραφόταν ποτέ σήμερα τσκ τσκ, ντροπή, time to surrender, αυστηρό, “ναι ρε μλκ τα πήρα και βγήκα έξω και καβάλησα την μηχανή” (ε, ότι έχει καθείς, καβαλάει). Without the night/ Headed for a heartbreak τρομπονομπαλάντες για όσους καυλώνουν με 80s production values (count me in, Gurl).
4. Craaft – Second Honeymoon
Δίσκος που αρχίζει με το αυστηρό έπος “Run away”, όπου ο δικαστής Klaus Luley δηλώνει:
I change my plan
I’m gonna wait for the night
I’ll catch the man, you bet I’ll fight
On every corner, I’ll be waiting for you
I change my name
I even change my game
I’ll hunt them down, I’m undercover
Watch out and warn your part-time lover
Λες ώπα. Aoria με άποψη, εκδίκηση και μαστίγωμα των αισθήσεων. Count me in. Pass me the keyboard chorus! τι να πεις από εκεί και πέρα. “Jane” με γυαλάτο βίδεο, “Running on love” με νεοκλασικαλ ποζερ, “Illusions” με αντιπολεμικό στίχο (πάρτα ρε), και έχεις το μοτίβο του δίσκαρου “Second Honeymoon”. Yas.
5. Survivor – Too hot to sleep
Δεν μπορεί να κοιμηθεί ο άνθρωπας. Τι θες τώρα? Ποιος? Ο Jim Peterik. Ή μπορεί και ο Frankie να είχε αϋπνίες. Και μάλλον κάπου παράωρα γράψανε αυτόν τον δίσκαρο. “Desperate dreams”, το ομώνυμο έπος αρκούν. Μα δυστυχώς αυτό ήταν το τελευταίο πόνημα της κλασικής σύνθεσης. Δικαστήρια και άσχημες κουβέντες ακολούθησαν. But hey, what ending is nice?
“I’m falling through the years
As each dreams it disappears
When the night is full of tears
I’ll be holdin’ on”
Bitch, this is '89. You have one more color to go.
“When I stand alone
I don’t stand on memories”
Pass me the paintbrush, Queen.
“It’s the strongest hearts they say
that always survive…”
