Εξηγήσου.
Απ’ όλους.
Οι πιο πολλοί χαμένοι μέσα στην υπερπροσπάθεια που απαιτεί το σταριλίκι. Χλωμές και θαμπές προσωπικότητες, μπερδεμένες μέσα στο θέατρο του lifestyle των “λαμπερών” early 00s.
Κάτω από αυτό, οι περισσότεροι ήταν οκ παιδιά.Η Καίτη ήταν, ας πουμε, το πιο φωτεινό κοριτσι.
Πιο πολύ ο εαυτός του ήταν ο Μαζώ, έτσι είναι και στην ζωή του αυτός. Μέγα παρτάλι με λαμέ ρούχα!
15 Likes
Θα θελα πολυ να διαβασω ιστοριες που εζησες εκεινη την περιοδο,ισως σε καποιο αλλο thread…
2 Likes
Ε δεν λέγονται και όλα…
1 Like
Ώπα!
1 Like
Γαμηθήκατε με τα summary μωρέ 
- Lake of Tears - A Crimson Cosmos
- Electric Wizard - Come My Fanatics
- Godspeed - F#A# δεν βρίσκω το άπειρο
- Metallica - Reload
- Rotting Christ - A Dead Poem
Εξωφυλλάρα λατρεία, A Crimson Cosmos
26 Likes
Δυνατό.-
2 Likes
μεχρι τοτε δεν αλλαζαν ? 
Ισως να εννοουσε προς το πολυ καλυτερο
Μωρέ σίγουρα εννοούσε κάτι, αλλά εγώ διάβασα αυτό που έγραψε.
“I can’t do this anymore…”
Δε σκέφτομαι, απλά διάλεξα αυτά σήμερα:
- Machine Head - The More Things Change
- Metallica - Reload
- Megadeth - Cryptic Writings
- The Prodigy - The Fat of the Land
- Orange Goblin - Frequencies from Planet Ten
Τα υπόλοιπα που θα μπορούσαν να αποτελούν εναλλακτικές 5άδες:
Radiohead - OK Computer
Fu Manchu - The Action is Go
The Offspring - Ixnay of the Hombre
Bruce Dickinson - Accident of Birth
Dream Theater - Falling into Infinity
Entombed - To Ride Shoot Straight and Speak the Truth
Hellacopters - Payin’ the Dues
Hatebreed - Satisfaction is the Death of Desire
Strapping Young Lad - City
Pantera - Official Live: 101 Proof
28 Likes
Που το θυμήθηκες (!). Bleedin’, λείπεις.
2 Likes
Τι ανάγκη έχει, ροκάρει ακόμα στα γεράματα:
6 Likes
Από το 2003 ως το 2007 (με ένα διάλειμμα 1 έτους που ήμουν στο Brum για σπουδές) δούλευα στο εμπορικό τμήμα ενός τέτοιου Ρ/Φ. Είχαμε ένα στέρεο στο γραφείο όπου ακούγαμε 10-11 ώρες την ημέρα τους ανταγωνιστικούς σταθμούς, κυρίως για να τσεκάρουμε τι διαφημίσεις παίζουν. Και λέω κυριως, γιατί όλες οι άλλες συνάδελφοι γούσταραν και το προγραμμα! 
Ε, που λες, οι πιθανότητες λένε ότι άκουγα ΚΑΙ τον σταθμό σου. 
Ο ενας λεει μεχρι 2003, ο αλλος λεει απο 2003, βρειτε τα.
1 Like
Αν το ζητούσες θα το έκανα, έτσι έχασες την ευκαιρία 
Κάποιοι δεν ξεχνάμε… Να κάνω summon? 
1997
5. Rammstein - Sehnsucht
Είναι λίγο περίεργη η εποχή για την μπάντα, αλλά το τραγούδι στο νούμερο 5. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Du hast mich.
4. No Use for a Name - Making Friends
Έψαχνα μάλλον την αφορμή και μάλλον αυτός ο δίσκος είναι η κατάλληλη ευκαιρία. Tο τέταρτο στούντιο άλμπουμ της τρίτης μπάντας που υπέγραψε στην Fat Wreck Chords (ΝΟFX, Lagwagon) είναι για μένα ο καλύτερός της. Όχι πως έχει ιδιαίτερη σημασία. Η μπάντα, ταπεινή όσο και το όνομά της, ευαίσθητη όσο και ο ηγέτης της.
Ο Tony Sly, κιθαρίστας και φωνή του συγκροτήματος έδωσε ζωή στο όραμα του δημιουργώντας τους No Use For A Name το 1986. Το 1990 η μπάντα κυκλοφόρησε τον πρώτο της δίσκο και έπαυσε να υπάρχει την τελευταία μέρα του Ιουλίου του 2012. 11 χρόνια πριν, έσβηνε ο πιο μελωδικός πάνκης όλων των εποχών σε ηλικία 41 ετών. Πίσω του άφησε 8 δίσκους γεμάτους κομματάρες και ένα προσωπικό προτζεκτ με ακουστικές εκδόσεις κομματιών του συγκροτήματος.
Το Making Friends ξεκινά με μια τριλέτα ύμνων που θα κορυφωθεί στο τέταρτο κομμάτι δίσκου.
Το On the Outside αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πανκ κομμάτια όλων των εποχών. Από εκεί και μετά εναπόκειται στον καθένα το πόσο θα εμβαθύνει στο έργο του συγκροτήματος. Μετά τον θάνατο του Sly, κυκλοφόρησε και ένα από τα καλύτερα tribute ever, αυτό…
3. Godspeed You! Black Emperor - F#A#∞
Μια μαγεία άπειρη. Ένα ταξίδι πέρα από μουσικά ιδιώματα και ελιτισμούς. Το άντε γειά στις μουσικές φόρμες και κατηγοροποιήσεις. Το δεύτερο θεμέλιο του post-rock μετά το Slint του 1991, μια ατμόσφαιρα καθηλωτική και υπνωτική. Όνειρο ζω…
2. Offspring - Ixnay on The Hombre
Το καλοκαίρι του 1997, όπως και όλα τα καλοκαίρια της εφηβείας, είχαν πολύ χωριό. Παρατημένοι για έναν σχεδόν μήνα κάθε νέος επισκέπτης έμοιαζε με μάννα εξ ουρανού. Χωρίς τηλεόραση και ραδιόφωνο δεν υπήρχαν και πολλές επιλογές για ενημέρωση, πόσο μάλλον σε μουσικό επίπεδο. Μέχρι που σκάνε οι Αθηναίοι συγγενείς μαζί με τα “δώρα”.
Εκείνο το καλοκαίρι το “δώρο” είχε ένα εξώφυλλο γεμάτο χαριτωμένες νεκροκεφαλές. Για μένα οι Offspring εδώ επαναλαμβάνουν τον θρίαμβο του Smash, με ελαφρώς διαφοροποιημένοι συνταγή, με τα το ίδιο νόστιμα υλικά. Οπότε η σειρά πάει ως εξής, αντιγραφή του οπτικού δίσκου σε μαγνητικό (κασέτα), αντιγραφή των στίχων σε μπακαλόχαρτα, ασταμάτο πάρτι, καμιά βαρετή μέρα εκείνο το καλοκαίρι.
1. Machine Head - The More Things Change…
Και εκεί που τα λέτε για μουσικές με τον φίλο Τ. (το ταυ από το τάδε) σου βγάζει ένα cd με κάτι λασπωμένα χέρια στο εξώφυλλο και σου λέει πως αυτός ο δίσκος είναι πολύ βαρύς για αυτόν. Λες πως θα του δώσεις την ευκαιρία και τρέχεις γρήγορα πίσω να ακούσεις για πρώτη φορά Machine Head. Το σοκ τεράστιο. Ο δίσκος είναι γεμάτος ατόφια αριστουργήματα και επαναλαμβάνει τον θρίαμβο του ντεμπούτου άκοπα.
Ακόμη πιο grooβάτο και άμεσο το album κυριολεκτικά θερίζει. Δεν ξέρω γιατί στην χώρα μας δεν έτυχε καθολικής αποδοχής αλλά για μένα δίσκοι με Ten Ton Hammer δεν βγαίνουν εύκολα. Τα breakdowns ασταμάτητα, τα refrain κολλητικά, η εισαγωγή με τον τροχό στο Blistering με στοιχειώνει ακόμη. Όλα τα θεμελιώδη στοιχεία της μπάντας είναι σε αφθονία εδώ. Ακόμη και η rap επιρροή που θα ακολουθήσει στην συνέχεια.
Εξώφυλλο της Χρονιάς
Coal Chamber - Coal Chamber
39 Likes
Και όλοι ξέρουμε τι ξεβράστηκε το 2003
1 Like