Δε μας αρκεί το “μια χαρά”
τι παίζουν αυτοί?
Υπάρχει άραγε μεγαλύτερη ξενέρα από το πώς τελειώνει το It’s all tears? Τι έγινε παιδιά, τελείωσε η ταινία?
Λογικά θα ανακοινώσουν δίσκο 2 βδομάδες πριν τον κυκλοφορήσουν, σε απευθείας μετάδοση μέσα στα αυτιά μας αποκλειστικά για το metaverse
Ειλικρινά, ό,τι λέει ο τίτλος
Ψυχεδελικό/space rock παίζουν, αλλά μη σε τρομάζει, είναι αρκετά (αλλά όχι και τελείως, ΟΚ) προσβάσιμοι.
Μην τον ανακοινώσουν 2 βδομάδες αφού τον κυκλοφορήσουν δεν ξέρω.
Να ξεκινήσω από αυτό δλδ?
Θα σου έλεγα ή από αυτό, ή από το επόμενο “Let It Come Down” ή από ένα από τα δύο τελευταία, τα οποία είναι πάρα πολύ καλά (το προηγούμενο λέγεται “And Nothing Hurt”, το τελευταίο λέγεται “Everything Was Beautiful”).
Στα πόσα καλύτερα, από περιέργεια; Βασικά, στα πόσα καλύτερα του δίσκου που το περιέχει το βάζεις;
APSOG - FW Φήμες λένε ότι το concept του δίσκου εκτυλίσσεται σε real-time χρόνο.
Η αποχώρηση του Aresti λειτούργησε “απελευθερωτικά” για τον Matheos προκειμένου να εστιάσει στην ποιότητα της πληροφορίας χωρίς να πιέζεται για την ποσότητα της. Επίσης το πήρε απόφαση οτι το συγκρότημά του δεν θα γίνει πότε εμπορικό οπότε επικεντρώθηκε σε πιο εσωστρεφή και γκρίζα μοτίβα. Η συμβολή του Moore είναι καθοριστική μιας και εκείνος επιζητούσε κάτι πιο ενδοσκοπικό μακριά από τους προβολείς των DT. Αποτέλεσμα ο καλύτερος progressive metal δίσκος ever!
One second - Paradise Lost Εντυπωσιακή αλλάγή από το Draconian Times με το Holmes να εξελίσσει ακόμα μια φορά την ερμηνευτική του παλέτα και το songwriting να πιάνει ταβάνι σε hooks και ποικιλομορφία. Και τι που δεν είναι heavy metal almum. Σημασία έχουν οι συνθέσεις.
Nighttime Birds - The Gathering Στο δεύτερο άλμπουμ της με τη μπάντα η Anneke κατάλαβε ότι η φωνή της έχει περισσότερα ατού πέρα (μόνο) από την δυναμη και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό και μη αντιγράψιμο τόσο για το γκρουπ όσο και για τη σκηνή
Divine wings of tragedy - Symphony X Το 1997 το progressive metal βρίσκεται στα ντουζένια του αλλά θέλει πολύ ταλέντο για να μην ακούγεσαι σαν κλώνος των Dream Theater. Σωστά αναφέρθηκαν τα neoclassical στοιχεία στον ήχο όπως επίσης και η εντυπωσιακή φωνή του Russell Allen.
Somewhere out of space - Gamma Ray O Kai είναι σε οίστρο και παραδίδει ένα ακόμα άλμπουμ άψογου europower. Με ακόμα πιο μεγάλη αυτοπεποίθηση στα φωνητικά. Προσωπικά, ο δίσκος αυτός υπερτερεί του Land of the free με τον ένα ύμνο να διαδέχεται τον άλλo.
Honorable Mentions:
Karma to burn - Karma to burn Δίσκος γεμάτος με heavy/stoner riff-αρες από τον άρχοντα του coolness Will Mecum.
Gaze into the light - Zen Obscure progressive metal γκρουπ από την Ιταλία που έβγαλε ένα και μόνο δίσκο στην ειδικευμένη στο progressive ήχο εταιρία Music is Intelligence (και οι Έλληνες προτοπώροι του ήχου Horizon’s end εκεί ντεμπούταραν). Πανέμορφες λυρικές συνθέσεις ορθόδοξου progressive στα χνάρια των Angra.
Chimica - Garden Wall Από την Ιταλία και αυτοί οι θεότρελεοι progressivάδες με απαράμιλλη τεχνική και εξωφρενικές αλλαγές στα μέτρα και τους ρυθμούς. Δυστυχώς η φωνή αφαιρεί πόντους από το αποτέλεσμα.
Outcast - Kreator Ο πρώτος δίσκος των Kreator με την progressive cult ήρωα Vetterli των Coroner στην lead κιθάρα είναι και ο λιγότερο τεχνικός και με σχεδόν απόντα τα solos. Έδωσε το έναυσμα στο Petrozza να πειραματιστεί ακόμα πιο πολύ με πιο απλές, φαινομενικά, δομές και groovy στοιχεία και να παραδώσει mid tempo κομματάρες.
Beyond Reasonable Doubt - Candiria Δίσκος και συγκρότημα που προσπαθεί να ταιριάξει τα αταίριαστα: hardcore, jazz και hip hop! Το αποτέλεσμα τους δικαιώνει χωρίς να είναι ένα αριστούργημα. Το σίγουρο είναι πώς έχουν τους Mr Bungle και τον Patton για εικόνισμα.
Στα 40 καλυτερα των Theater, για μια τοσο τελεια μπαντα λιγα ειναι
Καλυτερο απο Burning My Soul, Just Let Me Breathe, Anna Lee και σχεδον απο ολα του Cleaning Out The Closet που εκθειαζεις
Τι σημασια εχουν αυτες οι ερωτησεις για εναν δισκο που εχει 11 δεκαρια?
1997
Πολύ δύσκολη χρονιά και δεν είχα καθόλου χρόνο ( ξανά )
Οπότε πολύ σύντομα πριν δούμε SAKIS TOLIS
Honourable Mentions
Gamma Ray - Somewhere Out in Space
Arcturus - La Masquerade Infernale
Εντυπωσιακό και εντελώς θεατρικό
Rotting Christ - A Dead Poem
Ο αγαπημένος μου και πιο ατμοσφαιρικός τους
Hammerfall - Glory to the Brave
Φανταστικό ντεμπούτο, δυνατό power , τραχύ
Fates Warning - A Pleasant Shade of Gray
Paradise Lost - One Second
Bruce Dickinson - Accident of Birth
Ο αγαπημένος μου από τους σολο δίσκους του . Έχει στοιχεία Μειντεν χωρίς να θυμίζει απόλυτα Μειντεν και αυτό είναι κατάκτηση
Foo Fighters - The Colour and the Shape
Οριακά δεν πήγε 5αδα μιας και οι αγάπες υπερισχύουν στο τέλος . Πολύ σπουδαίος ροκ δίσκος με χιτακια που ακούγονται ακόμα φρέσκα
TOP 5
5. The Tea Party - Transmission
Άλλη μια δισκαρα από την υπερμπανταρα . Σταθερά τα world music στοιχεία , σήμα κατατεθέν τους . Ξέρετε τώρα , temptation, psychopomp, gyroscope κλπ
4. Conception - Flow
Πόσο μεγάλη μπάντα , τι κιθαρίστας και τι φωνή !!! Λατρεύω και τον ήχο του είναι τέρμα γλυκός , γεματος reverb που μου αρέσει πολύ αν και πλέον αυτό μάλλον θεωρείται παλιακο
3. Symphony X - The Divine Wings of Tragedy
Κοίτα να δεις σύμπτωση. Τα ίδια με το αποπανω ξερή αντιγραφή και ταιριάζει γάντι
Πόσο μεγάλη μπάντα , τι κιθαρίστας και τι φωνή !!! Λατρεύω και τον ήχο του είναι τέρμα γλυκός , γεματος reverb που μου αρέσει πολύ αν και πλέον αυτό μάλλον θεωρείται παλιακο
2. Savatage - The Wake of Magellan
Ίσως ο Savatage δίσκος που έχω ακούσει περισσότερο και επιστρέφω συχνότερα. Φανταστικός, μπορεί ο αγαπημένος μου , δύσκολη απόφαση δεν παίρνεται ελαφρά τη καρδία οπότε αφήνω ένα “ίσως”
1. Dream Theater - Falling into Infinity
Dream Theater στα 90’ς nuff said
Peruvian Skies , Hollow Years , Hell’s Kitchen Line in the Sand κλπ κλπ κλπ
Και ωραίος ήχος , πολύ ωραίος , πιο ροκ
Καλύφθηκε η περιέργειά μου.
Άρα 8ο στα 11. Κατάλαβα ρε .
Πωπω, Garden Wall, εύγε! (Ελπίζω να έχεις τσεκαρει Thought Industry, ε;)
Δεν έχω τσεκάρει, αλλά θα γίνει και αυτό. Μόνο σαν όνομα τους ξέρω.
Επιτέλους άλλος ένας που λέει πως Somewhere>Land Of The Free. Σαν σύνολο και εγώ είμαι με το Somewhere.
Επίσης διαφωνώ κάθετα με όσους ξεγράφουν εκεί τους Gamma Ray. Το Powerplant είναι πάρα πολύ καλός δίσκος και το No World Order τίμιο. Μετά τους ψιλοέχασα, με λίγα κομμάτια μόνο έχω επαφή.
Μιας και δεν τα ειχα βαλει στην επισημη φορμα, αλλαξα τελικα γνωμη για 1-2 μικρες λεπτομερειες, οι οποιες φυσικα δεν επηρεαζουν για κανεναν λογο το τελικο αποτελεσμα, που θα κριθει μεταξυ δισκων που δεν βρισκονται καν στην λιστα μου απο οτι φαινεται.
Οι τελικες μου επιλογες:
- Dream Theater - Falling Into Infinity (καλυτερο τους)
- Paradise Lost - One Second (καλυτερο τους σε ισοβαθμια με το επομενο τους)
- Megadeth - Cryptic Writings (καλυτερο τους σε ισοβαθμια με το προηγουμενο τους)
- The Offspring - Ixnay On The Hombre (δευτερο καλυτερο τους)
- The Tea Party - Transmission (καλυτερο τους μαλλον)
Λατρευω τους Depeche Mode , αλλα αποφασισα οτι οι αποπανω 5 δισκοι μου εχουν μιλησει περισσοτερο και για μεγαλυτερα χρονικα διαστηματα απο οτι το Ultra. Και με τον ιδιο γνωμονα ακριβως, κραταω τους Gathering, Radiohead, Prodigy, Savage Garden, Portishead, Savatage (επισης καλυτερο τους) και ισως κανα 2-3 μη-μεταλ που ξεχναω, στον παγκο.
Εξωφυλλο ξεκαθαρα το αποπανω, οτιδηποτε αλλο βγηκε εκεινη την χρονια πολλες κλασεις πιο κατω
Αυτό το τελείωμα είναι τέλειο, όπως και του scenes from a memory (που είναι καλύτερο, γενικά σε όλα και από όλα).
1997
-
DREAM THEATER – falling into infinity
-
FATES WARNING – a pleasant shade of gray
-
LOREENA MCKENNITT – the book of secrets
-
OFFSPRING – ixnay on the hombre
-
VANDEN PLAS – the god thing
Οπισθοφυλακή
Summary
-
ICED EARTH – days of purgatory (compilation)
-
STRATOVARIUS – visions
-
TIAMAT – a deeper kind of slumber
-
PARADISE LOST – one second
-
FAITH NO MORE – album of the year
-
CHILDREN OF BODOM – something wild
-
SAVATAGE - the wake of magellan
-
ZEN – gaze into the light
-
ANDI DERIS – come in from the rain
-
METALLICA – reload
-
PAIN OF SALVATION – entropia
-
DEPECHE MODE – ultra
-
JUDAS PRIEST – jugulator
-
MEGADETH – crypting writings
-
PRODIGY – the fat of the land
-
GAMMA RAY – somewhere out in space
-
AEROSMITH – nine lives
-
ANOUK – together alone
-
CONCEPTION – flow
-
KINGDOM COME – master seven
-
ROLLING STONES – bridges in babylon
-
FLEETWOOD MAC – the dance (live)
-
ECHO TATTOO – room of toys
-
DEFTONES – around the fur
-
TITO & TARANTULA - tarantism
-
16 HORSEPOWER – low estate
-
OCTOBER TIDE – rain without end
-
TEA PARTY – transmission
-
KATATONIA – sounds of decay (EP)
-
THE GATHERING – nighttime birds
-
ANNIHILATOR - remains
-
ROLAND GRAPOW – the four seasons of life
-
KENNY WAYNE SHEPHERD BAND – trouble is…
-
IRON SAVIOR – s/t
-
TIME MACHINE – shades of time (EP)
-
QUEENSRYCHE – hear in the now frontier
-
SIX FEET UNDER – warpath
-
PENNYWISE – full circle
-
HUMAN WASTE PROJECT – E-lux
-
OZRIC TENTACLES – curious corn
-
WHITESNAKE – restless heart
Mentions
Summary
-
BLACKMORE’S NIGHT – shadow of the moon
-
SKYCLAD – the answer machine?
-
WITHIN TEMPTATION – enter
-
DIARY OF DREAMS – bird without wings
-
LACRIMOSA – stille
-
ARTENSION – phoenix rising
-
PENTAGRAM - anatolia
-
BILL WARD – when the bough breaks
-
KISS – carnival of souls:the final sessions
-
UDO – soild
-
BRUCE DICKINSON – accident of birth
-
GRIP INC. - nemesis
-
KREATOR – outcast
-
CREMATORY – awake
-
SLO BURN – s/t
-
ORANGE GOBLIN – frequencies from planet ten
-
KARMA TO BURN – s/t
-
CLAWFINGER – s/t
-
SNOT – get some
-
35007 – s/t
-
SEVENDUST – s/t
-
GUANO APES – proud like a god
-
THE VERVE – urban hymns
-
RADIOHEAD – OK computer
-
WELLWATER CONSPIRACY – declaration of comformity
-
WILL OLDHAM – joya
-
SONGS:OHIA – s/t
-
MIKE SCOTT – still burning
-
ROB TOGNONI BAND – headstrong
-
WALTER TROUT BAND – positevely beale street
-
U2 - pop
-
KERBDOG – on the turn
-
SILVERCHAIR - freakshow
-
MISFITS – american psycho
-
BUCK-O-NINE – twenty-eight teeth
-
ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ – μη φιλατε τον βατραχο
-
ΞΥΛΙΝΑ ΣΠΑΘΙΑ – μια ματια σαν βροχη
1998
1. Death - The Sound of Perseverance (το ένδοξο τέλος των θρύλων)
2. Katatonia - Discouraged Ones
3. System of a Down - System of a Down
4. Theatre of Tragedy - Aégis
5. The Sins Of Thy Beloved - Lake Of Sorrow (το ξανάκουσα, οι λέξεις είναι φτωχές για να το περιγράψουν)
6. Therion - Vovin (κόντεψε, για απειροελάχιστο)
7. Anathema - Alternative 4 (για λίγο)
8. The Gathering - How to Measure a Planet? (αχ travel, έρωτας <3)
9. PJ Harvey - Is This Desire?
10. Placebo - Without You I’m Nothing
Bonus:
11. Manic Street Preachers - This Is My Truth Tell Me Yours
12. The Smashing Pumpkins - Adore
χωρίς εικονίτσες
Edit:
Βρε καλώς το early bird…