1999
λοιπόν αν και δεν βλέπω μπροστά μου απο κούραση πάμε να δούμε μια απο τις χρονιές που πολλές αγαπημένες μου μπάντες εχουν κυκλοφορήσει δισκάρες άπιαστες! Χρονιά που οι κυκλοφορίες της με εχουν στιγματίσει μουσικά.
Θα κάνω το μαγικό να γράψω για 6 δίσκους αντι για 5 για να ξεγελαστώ οτι δεν αφήνω κάτι απο έξω και δεν το βλέπω εδω γραμμένο…
6.
Γνωρίζω πολλούς lostάδες που βάζουν τον δίσκο στο τοπ 3 της δισκογραφίας τους και μάλιστα εναν κολλητό που το βάζει πρώτο και με διαφορά κιόλας.
Για εμένα είναι περίπτωση σαν το falling into infinity των theater, κάθε χρόνο ανεβαίνει σκαλοπάτι και απειλεί για πρωτιά.
Τόση μελωδία εκεί μέσα…εκει που λές οτι πήρες την δόση σου, αυτοι σου δίνουν κ άλλο.
δισκος που αν κάνεις το λάθος και τον συνδυάσεις με προσωπικές στιγμές, τον ήπιες κανονικότατα…
10άρακι ακατέβατο!
5.
Μετά το παλιομοδίτικο σουηδικό στυλάκι( το οποίο γαμεί), εδώ έχουμε μια δισκάρα που μας βάζει πολύ βαθιά στην σκοτεινή τους μελωδία και ανοιγει τον δρόμο για ένα απίστευα υπέροχο σερί δίσκων που όλοι βαράνε 10άρια.
τα έχουμε όλα εδω μέσα, ριφάρες, μελωδιάρες, πιανα και σύνθια που έγιναν σήμα κατατεθέν τους, industrial περασιές, γυναικεία φωνητικά, καφρίλες,καθαρά φωνητικά,ρεφρενάρες και όλα αυτά με ενα δέσιμο σουηδίλας που τους καθιέρωσαν σε μια τοπ μπάντα.
δίσκος που τον ακούς και κολλάς. προσωπικά τον έχω λιώσει.
Η βάση για να σκάσει μύτη η απόλυτη δισκάρα τους μετά απο 1 χρόνο…
10ράκι ακατέβατο!
4.
Γνωρίζουμε όλοι οτι δεν είναι το καλύτερο τους album αλλά προσωπικά έφαγε τόσο λιώσιμο αυτός ο δίσκος όταν βγήκε που πλέον είμαι συναισθηματικά δεμένος μαζι του και πάντα τον έχω στις playlists μου.Τίγκα μελωδια και ρεφρενάρες, απίστευα εμπορικά κομμάτια(και πού ειναι το κακό δλδ) και ενα διαφορετικό στυλάκι που θα έδινα τα πάντα για να ξανακούσω κάτι παρόμοιο σαν κυκλοφορία απο αυτους στο μέλλον. Έχει και 3 υπέρτατες κομματάρες που απο το πρώτη φορά σου καρφώνονται στο μυαλο και στην μνήμη τόσο έντονα…
10ράκι ακατέβατο και ασε τους θρασάδες να βράζουν…!
3.
Λίγες μπάντες καταφέρνουν να μπλέξουν τόσα πολλά είδη metal σε μια αλμπουμάρα.
Θέλεις heavy , θέλεις thrash, θελεις prog…και όλα αυτά πίσω απο μια φωνή που τραγουδάει ποίηση και σπαράζει απο μίσος και συναίσθημα που λίγοι ακόμη το έχουν καταφέρει.
δεν ξερω τι να γράψω για ενα album που μεγάλωσε γενιές και έφερε καινούριο κόσμο στο μεταλ, έκλεισε πολλά στόματα και όταν ακούγαμε κομμάτια απο εκεί μέσα λαιβ γινόταν κόλαση!
Αν και το επόμενό τους ΙΣΩΣ να ειναι το αγαπημένο μου, δεν γίνεται να λείπει το συγκεκριμένο απο αυτη την μαγική χρονιά.
10άρι ακατέβατο!
2.
Το κόλλημά μου με τους death εδώ με αποτελείωσε!
Η έμπνευση που υπάρχει εδω μέσα, δύσκολα την βρίσκεις πλέον.
Τέτοια μουσική συμπύκνωση, τέτοιο παίξιμο που 25 περίπου χρόνια πέρασαν και μένεις με την απορία what if αν ο chuck υπήρχχε και έγραφε, τί άλλο θα ακούγαμε δλδ.
Δύσκολο album πιστευω οτι πιο περίεργο έχει γράψει καθώς οι ιδέες του απο το sound of εδώ ολοκληρώνονται και το μεγαλείο πλεόν φαίνεται απο χιλιόμετρα.
Επίσης το πιο σημαντικό what if αφορά την επιλογή του τραγουδιστή, καθώς ήταν στα πλάνα του να συμμετέχει στον δίσκο ο warrel dane…εκει που είναι οι 2 τους τώρα σίγουρα κάνουν δυνατή παρέα…
για τους υπόλοιπους του δίσκου, μην τα ξαναλέμε, μας κοροιδεύουν με τον τρόπο που παίζουν.
Ασσύληπτο album, εξωγηινη κυκλοφορία, 10άρι ακατέβατο, έχει φάει τρελο λιώσιμο και ο μόνος λόγος που δεν το έχω νουμερο 1 είναι…
1.
Βράδυ παρασκευής εκείνης της χρονιάς. Έξω για μπύρες με τους φίλους. Είναι και ο κολλητός εκεί ( ο Μ), αυτός που γουστάρει το host κάργα, αυτός που ξέρει γενικά και προτείνει και δίσκους στην παρέα μπας και ξεστραβωθουμε. Στην κλασσική περίπτωση του σαββατιάτικου πρωινού ξοδέματος απο το χαρτζιλίκι της εβδομάδας για δίσκους, ο Μ μου έχει προτείνει 3 δίσκους απο το προηγούμενο βράδυ.Οι 2 είναι εκτός αναμνησης αυτη την στιγμή, αλλά ο 3ος ήταν το images.
μου λέει καλοι είναι πάρε και άκου τί παίζουν, κλασσικό album. Πού να νιώσω εγώ τοτε που άκουγα μόνο exodus…
το επόμενο πρωι στο δισκάδικο το γνωστο της Θεσσαλονίκης, ψάχνω το images και μου λένε τελείωσε δυστυχώς, ατύχησες, παρε όμως αυτο που βγήκε μόλις, ΣΠΕΡΝΕΙ!
εγώ ακόμα δεν έχω ιδέα τί παίζουν και τί προκειται να ακούσω.
Ο δισκος λοιπόν μετά την πρώτη ακρόαση μπήκε στο ράφι και βγήκε μετά απο κανα 6μηνο…
ο λόγος φυσικά ήταν οτι σε καμια περίπτωση δεν ήμουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Μάλιστα είχα θυμώσει γιατί πίστευα οτι πεταξα τα λεφτά μου για αυτό το album (ναι τόσο βλήμα).
μετά απο λίγο καιρό όταν το ξαναέβαλα στο cdplayer να παίζει μου ηρθε η φώτιση να διαβάσω και στίχους και να δώσω λίγη έμφαση σαυτο που όλοι τόσο πολύ εξυμνούσαν…
σοκ φυσικα.
Καταρχήν όταν ξεkινησα να αντιλαμβανομαι το story και το τί γινεται εκεί μέσα, η ταινία άρχισε να παίζει μέσα στο μυαλό μου ( πόσες φορές σας έχει τύχει αυτο με άλλα album-καμία).
Μουσικά αυτό που μου προκάλεσε είναι η φάση του γιατί δεν ξέρω να παίζω εγώ κανενα όργανο ρε γμτ…( κάποιος νομιζω το ανέφερε κ παραπάνω).
Όλοι, μα όλοι μου φαινονταν ξαφνικα τόσο θεοι που λες δεν γινεται ρε γμτ να τα παίζουν αυτά.Η στιγμη που προσέχεις κ άλλα πράγματα μέσα σεναν δίσκο εκτος απο κιθάρες και δικαση.
Εμπνευση απο το διάστημα. Παραγωγή άψογη. Στίχοι για βραβείο. Παίξημο που σε κάνει να γελάς και μετά να βάλεις τα κλάμματα. Κλείσιμο δίσκου που όμοιό του δεν θα ξαναδούμε.
Δεν ξερω τι να γράψω για εναν δίσκο που έχει καθορίσει τα γούστα μου απο εκει κ πέρα, οι σκέψεις είναι τόσες πολλές και σκόρπιες που πιο πολύ θα κουράσω. Κάποιοι έχετε καλύτερη γραφή απο εμένα, σίγουρα θα τα πείτε καλυτερα και είμαι συμφωνος.
Το SFAM αποτελεί μαλλον εναν απο τους τοπ 3 δίσκους της ζωής μου.Μετά απο την κυκλοφορία αυτή έγινα φανατικός nerd με την μπαντα, έπρηξα πολύ κόσμο,δυσκολευόμουν να ακούσω κάτι άλλο και όταν μου μιλούσαν για prog γελούσα.
Επίσης είναι το μοναδικό album που όταν βάζω να παιξει δεν επιλέγω κομμάτι. Με γραπώνει με την μια και το ακούω ολόκληρο, αρχή μεση τέλος.
το 10άρι είναι δεδομένο.
Open your eyes, Nicholas
