τα λόγια περιττεύουν…
9 Likes
ΔΕ ΒΓΑΙΝΕΙ 5αδα ΡΕ ΜΑΛΑΚΕΣ ΤΟ 1999. ΤΕΛΟΣ.
3 Likes
ε μα αφού είναι του σατανά… ο arnie ξέρει
3 Likes
1999
λοιπόν αν και δεν βλέπω μπροστά μου απο κούραση πάμε να δούμε μια απο τις χρονιές που πολλές αγαπημένες μου μπάντες εχουν κυκλοφορήσει δισκάρες άπιαστες! Χρονιά που οι κυκλοφορίες της με εχουν στιγματίσει μουσικά.
Θα κάνω το μαγικό να γράψω για 6 δίσκους αντι για 5 για να ξεγελαστώ οτι δεν αφήνω κάτι απο έξω και δεν το βλέπω εδω γραμμένο…
6.
Γνωρίζω πολλούς lostάδες που βάζουν τον δίσκο στο τοπ 3 της δισκογραφίας τους και μάλιστα εναν κολλητό που το βάζει πρώτο και με διαφορά κιόλας.
Για εμένα είναι περίπτωση σαν το falling into infinity των theater, κάθε χρόνο ανεβαίνει σκαλοπάτι και απειλεί για πρωτιά.
Τόση μελωδία εκεί μέσα…εκει που λές οτι πήρες την δόση σου, αυτοι σου δίνουν κ άλλο.
δισκος που αν κάνεις το λάθος και τον συνδυάσεις με προσωπικές στιγμές, τον ήπιες κανονικότατα…
10άρακι ακατέβατο!
5.
Μετά το παλιομοδίτικο σουηδικό στυλάκι( το οποίο γαμεί), εδώ έχουμε μια δισκάρα που μας βάζει πολύ βαθιά στην σκοτεινή τους μελωδία και ανοιγει τον δρόμο για ένα απίστευα υπέροχο σερί δίσκων που όλοι βαράνε 10άρια.
τα έχουμε όλα εδω μέσα, ριφάρες, μελωδιάρες, πιανα και σύνθια που έγιναν σήμα κατατεθέν τους, industrial περασιές, γυναικεία φωνητικά, καφρίλες,καθαρά φωνητικά,ρεφρενάρες και όλα αυτά με ενα δέσιμο σουηδίλας που τους καθιέρωσαν σε μια τοπ μπάντα.
δίσκος που τον ακούς και κολλάς. προσωπικά τον έχω λιώσει.
Η βάση για να σκάσει μύτη η απόλυτη δισκάρα τους μετά απο 1 χρόνο…
10ράκι ακατέβατο!
4.
Γνωρίζουμε όλοι οτι δεν είναι το καλύτερο τους album αλλά προσωπικά έφαγε τόσο λιώσιμο αυτός ο δίσκος όταν βγήκε που πλέον είμαι συναισθηματικά δεμένος μαζι του και πάντα τον έχω στις playlists μου.Τίγκα μελωδια και ρεφρενάρες, απίστευα εμπορικά κομμάτια(και πού ειναι το κακό δλδ) και ενα διαφορετικό στυλάκι που θα έδινα τα πάντα για να ξανακούσω κάτι παρόμοιο σαν κυκλοφορία απο αυτους στο μέλλον. Έχει και 3 υπέρτατες κομματάρες που απο το πρώτη φορά σου καρφώνονται στο μυαλο και στην μνήμη τόσο έντονα…
10ράκι ακατέβατο και ασε τους θρασάδες να βράζουν…!
3.
Λίγες μπάντες καταφέρνουν να μπλέξουν τόσα πολλά είδη metal σε μια αλμπουμάρα.
Θέλεις heavy , θέλεις thrash, θελεις prog…και όλα αυτά πίσω απο μια φωνή που τραγουδάει ποίηση και σπαράζει απο μίσος και συναίσθημα που λίγοι ακόμη το έχουν καταφέρει.
δεν ξερω τι να γράψω για ενα album που μεγάλωσε γενιές και έφερε καινούριο κόσμο στο μεταλ, έκλεισε πολλά στόματα και όταν ακούγαμε κομμάτια απο εκεί μέσα λαιβ γινόταν κόλαση!
Αν και το επόμενό τους ΙΣΩΣ να ειναι το αγαπημένο μου, δεν γίνεται να λείπει το συγκεκριμένο απο αυτη την μαγική χρονιά.
10άρι ακατέβατο!
2.
Το κόλλημά μου με τους death εδώ με αποτελείωσε!
Η έμπνευση που υπάρχει εδω μέσα, δύσκολα την βρίσκεις πλέον.
Τέτοια μουσική συμπύκνωση, τέτοιο παίξιμο που 25 περίπου χρόνια πέρασαν και μένεις με την απορία what if αν ο chuck υπήρχχε και έγραφε, τί άλλο θα ακούγαμε δλδ.
Δύσκολο album πιστευω οτι πιο περίεργο έχει γράψει καθώς οι ιδέες του απο το sound of εδώ ολοκληρώνονται και το μεγαλείο πλεόν φαίνεται απο χιλιόμετρα.
Επίσης το πιο σημαντικό what if αφορά την επιλογή του τραγουδιστή, καθώς ήταν στα πλάνα του να συμμετέχει στον δίσκο ο warrel dane…εκει που είναι οι 2 τους τώρα σίγουρα κάνουν δυνατή παρέα…
για τους υπόλοιπους του δίσκου, μην τα ξαναλέμε, μας κοροιδεύουν με τον τρόπο που παίζουν.
Ασσύληπτο album, εξωγηινη κυκλοφορία, 10άρι ακατέβατο, έχει φάει τρελο λιώσιμο και ο μόνος λόγος που δεν το έχω νουμερο 1 είναι…
1.
Βράδυ παρασκευής εκείνης της χρονιάς. Έξω για μπύρες με τους φίλους. Είναι και ο κολλητός εκεί ( ο Μ), αυτός που γουστάρει το host κάργα, αυτός που ξέρει γενικά και προτείνει και δίσκους στην παρέα μπας και ξεστραβωθουμε. Στην κλασσική περίπτωση του σαββατιάτικου πρωινού ξοδέματος απο το χαρτζιλίκι της εβδομάδας για δίσκους, ο Μ μου έχει προτείνει 3 δίσκους απο το προηγούμενο βράδυ.Οι 2 είναι εκτός αναμνησης αυτη την στιγμή, αλλά ο 3ος ήταν το images.
μου λέει καλοι είναι πάρε και άκου τί παίζουν, κλασσικό album. Πού να νιώσω εγώ τοτε που άκουγα μόνο exodus…
το επόμενο πρωι στο δισκάδικο το γνωστο της Θεσσαλονίκης, ψάχνω το images και μου λένε τελείωσε δυστυχώς, ατύχησες, παρε όμως αυτο που βγήκε μόλις, ΣΠΕΡΝΕΙ!
εγώ ακόμα δεν έχω ιδέα τί παίζουν και τί προκειται να ακούσω.
Ο δισκος λοιπόν μετά την πρώτη ακρόαση μπήκε στο ράφι και βγήκε μετά απο κανα 6μηνο…
ο λόγος φυσικά ήταν οτι σε καμια περίπτωση δεν ήμουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο. Μάλιστα είχα θυμώσει γιατί πίστευα οτι πεταξα τα λεφτά μου για αυτό το album (ναι τόσο βλήμα).
μετά απο λίγο καιρό όταν το ξαναέβαλα στο cdplayer να παίζει μου ηρθε η φώτιση να διαβάσω και στίχους και να δώσω λίγη έμφαση σαυτο που όλοι τόσο πολύ εξυμνούσαν…
σοκ φυσικα.
Καταρχήν όταν ξεkινησα να αντιλαμβανομαι το story και το τί γινεται εκεί μέσα, η ταινία άρχισε να παίζει μέσα στο μυαλό μου ( πόσες φορές σας έχει τύχει αυτο με άλλα album-καμία).
Μουσικά αυτό που μου προκάλεσε είναι η φάση του γιατί δεν ξέρω να παίζω εγώ κανενα όργανο ρε γμτ…( κάποιος νομιζω το ανέφερε κ παραπάνω).
Όλοι, μα όλοι μου φαινονταν ξαφνικα τόσο θεοι που λες δεν γινεται ρε γμτ να τα παίζουν αυτά.Η στιγμη που προσέχεις κ άλλα πράγματα μέσα σεναν δίσκο εκτος απο κιθάρες και δικαση.
Εμπνευση απο το διάστημα. Παραγωγή άψογη. Στίχοι για βραβείο. Παίξημο που σε κάνει να γελάς και μετά να βάλεις τα κλάμματα. Κλείσιμο δίσκου που όμοιό του δεν θα ξαναδούμε.
Δεν ξερω τι να γράψω για εναν δίσκο που έχει καθορίσει τα γούστα μου απο εκει κ πέρα, οι σκέψεις είναι τόσες πολλές και σκόρπιες που πιο πολύ θα κουράσω. Κάποιοι έχετε καλύτερη γραφή απο εμένα, σίγουρα θα τα πείτε καλυτερα και είμαι συμφωνος.
Το SFAM αποτελεί μαλλον εναν απο τους τοπ 3 δίσκους της ζωής μου.Μετά απο την κυκλοφορία αυτή έγινα φανατικός nerd με την μπαντα, έπρηξα πολύ κόσμο,δυσκολευόμουν να ακούσω κάτι άλλο και όταν μου μιλούσαν για prog γελούσα.
Επίσης είναι το μοναδικό album που όταν βάζω να παιξει δεν επιλέγω κομμάτι. Με γραπώνει με την μια και το ακούω ολόκληρο, αρχή μεση τέλος.
το 10άρι είναι δεδομένο.
Open your eyes, Nicholas
32 Likes
Ετσι κ σκάσει κάνα ντεμο από το πουθενά με κάτι τέτοιο, μας τελείωσε να ξέρεις…
1 Like
Καλά, σίγουρα δεν χρησιμεύει πουθενά αλλού το πεδίο των σχολίων. ΤΕΤΧΙΟΙ ΕΙΣΑΝΤΕ. Άκου “5”… Έλειπα λίγες μέρες, αλλά ξέρω που παρκάρετε όλοι σας
3 Likes
Δε βλέπω πουθενά Stupid Dream ΚΑΙ ΑΝΗΣΥΧΩ
1 Like
Να αρχίσεις να ανησυχείς μόνο αν δεν το βάλει 5άδα ο Παντελής 
2 Likes
Πενταδατο εννοειται, αν και ο ανταγωνισμος ειναι μεγαλος.
Host, Tuonela & Scenes From A Memory δεν βγαινουν απο πενταδα με τιποτα.-
1 Like
δεν βλέπω πουθενά When the Pawn Hits the Conflicts He Thinks Like a King What He Knows Throws the Blows When He Goes to the Fight and He’ll Win the Whole Thing 'Fore He Enters the Ring There’s No Body to Batter When Your Mind Is Your Might So When You Go Solo, You Hold Your Own Hand and Remember That Depth Is the Greatest of Heights and If You Know Where You Stand, Then You Know Where to Land and If You Fall It Won’t Matter, Cuz You’ll Know That You’re Right και το καταλαβαίνω αλλά λυπάμαι
9 Likes
Κάτι τέτοια τσουτσέκια οι Monty Python τα γλεντούσανε πριν ακόμα βγουν απ’ το αυγό
3 Likes
Ε καλά, δεν είναι και Lightbulb Sun 
1 Like
Δεκαρια ακατεβατα και τα δυο
2 Likes
Γενικά το γυναικείο φύλο απουσιάζει σε μεγάλο βαθμό δυστυχώς στις λίστες εδώ, ακόμη και ως απλές αναφορές. Και η Chelsea αργεί ακόμη να κάνει την εμφάνιση της…
Εμένα μου φαίνεται ότι οι γυναίκες μουσικοί έχουν πολύ ικανοποιητική εκπροσώπηση στο παιχνίδι μέχρι τώρα. Όσες αξίζουν από ροκ/μέταλ τιμώνται είτε με ψήφους είτε με αναφορές και πιστεύω ότι αυτό θα συνεχιστεί. Τώρα αν το πρόβλημα είναι οι αναλογίες, δεν νομίζω ότι μπορεί να γίνει κάτι. Καλώς ή κακώς οι άντρες κυριαρχούν στο ροκ/μέταλ, όπως οι γυναίκες κυριαρχούν στον χώρο της ποπ. Και τα δύο αντικειμενικά είναι.
1 Like
Δεν καταλαβαίνω που το βασίζεις αυτό. Εγώ βλέπω ότι έχουν απειροελάχιστη εκπροσώπηση. Σίγουρα υπάρχουν στον ευρύτερο ροκ χώρο πολλές γυναικείες παρουσίες που αξίζουν. Απλά όχι τόσες στο μέταλ, και αυτή είναι μάλλον η κύρια αιτία.
Εμενα μου φαινεται οτι κυριος λογος ειναι η λαγνεια για τις μπαντες στους χωρους του ροκ και του μεταλ, και οχι τοσο των προσωπικων σχηματων. Τα συγκροτηματα παιρνουν το μεγαλυτερο κομματι της πιτας (αν οχι σχεδον ολοκληρο), και πρωτιες οπως αυτη του Bruce Dickinson σπανιζουν, αν και θεωρητικα κι αυτο συγκροτημα ηταν, ποσο μαλλον που το μεγαλειο του Chemical Wedding στηριζεται κατα 90% σε Roy Z, Adrian Smith και στο rhythm section, και μονο το 10% στον Bruce.
Τα γυναικεια συγκροτηματα στον χωρο του ροκ/μεταλ που να τυχαινουν ευρειας αναγνωρισης και λατρειας ειναι εως και… μηδεν. Αν ειναι κατι με το οποιο συμφωνω, ειναι οτι εχει πεσει φτυσιμο σε μπαντες οπως The Gathering, Lacuna Coil, Theatre Of Tragedy και πολλες αλλες με γυναικα στην θεση της frontwoman. Εγω προσωπικα εχω βαλει το λιθαρακι μου με Cranberries και Gathering (και θα το βαλω ακομα περισσοτερο), αλλα ακομα κι εγω εχω πεσει θυμα της μπαντο-λαγνειας προφανως.
ΥΓ. Εχεις δικιο σιγουρα παντως για μπαντες οπως Blondie, Heart και μερικες ακομα. Τωρα το γιατι ο κοσμος ψηφιζει σε τοσο τεραστιο βαθμο ροκ/μεταλ κι οχι ποπ ή αλλα ειδη μουσικης… ε οι αιτιες ειναι αλλες.
Σου είπα, με βάση την παρουσία των γυναικών στο ροκ/μέταλ, η οποία είναι μικρή, μια χαρά τα πάνε εδώ. Μάλλον ορίζουμε διαφορετικά το τι σημαίνει καλή εκπροσώπηση. Ίσως για κάποιους θα σήμαινε να παίρνουν γυναίκες περισσότερες ψήφους επειδή είναι γυναίκες κι όχι επειδή είναι καλές στο μουσικό είδος με το οποίο ασχολούνται, κάτι που ευτυχώς δεν συμβαίνει μέχρι τώρα.
4 Likes
@QuintomScenario Ποιος να το περίμενε σε φόρουμ που μπήκαν (σχεδόν?) όλοι επειδή ακούνε (πρωτίστως) ροκ/μέταλ, να ψηφίζουν ροκ/μέταλ 
11 Likes
Ως είθισται οι μεταλλαδες δεν κάνανε τη διαφορά
1 Like