Καλά, ξέρω και άτομα που δεν θεωρούν καν προοδευτικό το 666 με βάση τα ακούσματα τους, σεβαστό 
Χωρίς “A” όμως παρακαλώ
Συμφωνώ ότι 666 / Thorns είναι μια σκάλα πάνω
1 Like
Δεν το ακούω.
Αλλά εγώ είμαι ο άνθρωπος που αν το 666 είχε βγει ένα χρόνο μετά, θα υποστήριζε πως από το 2000 μέχρι σήμερα, οι DHG έβγαλαν τον καλύτερο metal δίσκο της δεκαετίας τρεις φορές. Τώρα λέω δύο και μένουν 7 χρονάκια για να επιβεβαιωθώ.
1 Like
Αφαιρέθηκε! 
1 Like
Καλά ούτε εγω προφανώς, αλλά όλα σχετικά είναι, με βάση το μπαγκράουντ του καθενός.
Αρκετά σπαμμάρω, τα άλλα στο ποστ μου για το 2000, για να μπει μια τάξη στα περί προοδευτικότητας
1 Like
Άμα ψηφίσεις κι εσύ GYBE θα πάω να κλάψω μόνος μου κάτω από καμία τέντα για να μην πάθω ηλίαση.
1 Like
Να σου πω όμως ρε φίλε Αντώνη
Είσαι σίγουρος;
2 Likes
Δισκάρα το λέω αλλά αναγνωρίζω φουλ τα κακά του και αρέσκομαι στα hot takes!
Που βέβαια το βραβείο για αυτή την εβδομάδα το κερδίζει αυτός που έγραψε πως το reinventing είναι το καλύτερο Pantera (νομίζω ο φίλος @pantelis79 και μπράβο του!).
3 Likes
Καλά, αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς, αυτό ισχύει για παραπάνω από το 80%( ποσοστό βασισμένο σε πραγματικά στοιχεία 
)του μέταλ που υπάρχει, μαζί και το 80% των δίσκων της εκάστοτε χρονιάς από το 80 και μετά . Ίσως και παραπάνω. Not exaclty a good point λοιπόν. Ή απλά δεν εξέφρασα σωστά αυτό που ήθελα.
Γενικά αν δεν είσαι φαν ενός είδους, πολύ εύκολα βρίσκεις τα πάντα επίπεδα, εκεί που ο φαν θα κάνει ανάλυση. Με όλα τα είδη γίνεται αυτό , ε ?
3 Likes
Δυσκολη χρονιά (και δεκαετία), αλλά εδώ είμαστε.
1. Pain of salvation - The Perfect Element, Part I
H μεγαλοφυΐα του Daniel αλλά και της (τότε) σύνθεσης της μπάντας, αποτυπωμένα σε ένα (ματωμένο) διαμάντι. Συναισθηματικά συγκλονιστικό, μουσικά περιπετειώδες, και με το μεγαλύτερο “hit” της μπάντας. Ένας από τους αγαπημένους μου δίσκους ever, αξιωματικά στο νούμερο 1.
2. Fates Warning - Disconnected
Έχει Still Remains. Έχει Kevin Moore. Έχει ατμόσφαιρα η οποία νομίζω πως μετά από αυτό το δίσκο δεν ξαναβρέθηκε σε album των Fates. Έχει εξαιρετικό εξώφυλλο. Αν και δεν το θεωρώ τόσο συνεκτικό σαν σύνολο, οι κορυφές του ξεχωρίζουν σε όλη τους τη δισκογραφία. Ότι έχει Still Remains το είπαμε; Το είπαμε.
3. Godspeed You! Black Emperor - Lift Your Skinny Fists Like Antennas to Heaven
Σκέτη μαγεία, κι από τις πρώτες μου επαφές με “post rock”. Μου ακουγόταν σχεδόν εξωγήινο τότε, και νομίζω ακόμη και τώρα.
4. Ulver - Perdition City
Θυμάμαι στο iPod ενός φίλου να ακούω το “The Future Sound of Music”, σε φάση που ήμουν φουλ μεταλλάς κι ότι δεν είχε ηλεκτρική δεν έμπαινα σε διαδικασία να το ακούσω. Δεν ήξερα τι ήταν αυτό που με μαγικό τρόπο με τράβηξε σε αυτό το κομμάτι. Ακολούθησε και ο δίσκος, με εξίσου “mind-opening” αποτελέσματα.
5. Linkin Park - Hybrid Theory
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη περιγραφή. Δίσκος που έλιωσε παλιά, λιώνει ακόμη ανα διαστήματα, ένα τέλειο mix που ήρθε σε μια στιγμή να ξαναφέρει κόσμο προς το rock/metal. Και δικαίως, γιατί είναι γεμάτο κομματάρες.
Honorable Mentions (σε random σειρά):
Nevermore - Dead Heart In A Dead World
In Flames - Clayman
Deftones - White Pony
Transatlantic - SMPTe
A Perfect Circle - Mer de Noms
Radiohead - KID A
Chroma Key – you go now
Clint Mansell - Requiem For A Dream
Εξώφυλλο:
33 Likes
Να πως κάτι μηδαμινό. Για το έτσι, θα άξιζε να πάρει την πρωτιά το “Perdition City”, αφού όπως και να το δούμε, ίσως μετά τους Radiohead, είναι ό,τι πιο ελκυστικό και μη metal, που κερδίζει καρδιές. Κάτι τέτοιο με τους Ulver, μάλλον, θα έχουμε και με τα δύο τελευταία τους, τα οποία μετά το “Perdition City” είναι ό,τι καλύτερο έχουν δισκογραφήσει, χωρίς αυτό να μειώνει την αξία των ενδιάμεσων δίσκων (ναι, ξέρω, υπάρχει και το “Shadows of the Sun”, but my opinion is just a point of view). Που να έπαιζε μαζί μας και ο @Kostas_L, θα βλέπαμε λύκους ανά δύο χρονιές.
6 Likes
Θα βλέπουμε από μένα 
Σε όποια χρόνια των 00ς και να είχε βγει θα το άξιζε αυτό
3 Likes
Εγώ genuine απορία το έχω και αν μπορεί καποιος να μου το εξηγησει λιγο καπως να καταλαβω το παρακατω.
Ενω το ακουω καποιες μερες τωρα το Perdition City και ειναι και πολυ ωραιο και μπραβό σας. Πως ομως σας εχει κάτσει έτσι το συγκεκριμένο και παίρνει ψήφους; Δεν φαντάζει και τοσο διαφορετικο απο αλλα δυνατα IDM (χειροτερη ονομασια genre ever) οπως Boards of Canada ή Aphex Twin που πηγαν σχετικά άκλαφτοι.
Τι ηταν αυτο στο γενικο μεταλλιζων hivemind της εποχης που αποφασισε πως ο δισκος των Ulver ηταν ο αερας της αλλαγης; Είναι κατι περα από το κουλ πραμα που εκαναν οι παραξενοι μπλακμεταλλοι και δεν ψάξαμε τον ηχο περαιτέρω και κόλλησε;
Αληθεια ρωταω, τυχαια η οποιαδηποτε υποφαινομενη ειρωνεια στο ποστ
10 Likes
Νομίζω πως είναι πιο πιθανό να δώσει κάποιος την ευκαιρία σε ένα άλμπουμ διαφορετικό όταν προέρχεται όμως από τα χωράφια του, παρά αν έρχεται από άλλους χώρους με τους οποίους δεν έχει σχέση (ή ακόμα και κράζει).
12 Likes
Πως ακριβως μοιαζει το Perdition City με οτιδηποτε απο αυτες τις μπαντες?
Επειδη ανηκουν στο “ιδιο” genre? Στα αυτια μου δεν εχουν καμια σχεση.
ναι οκ, δε θα βγαλουμε εξω τα αυτια μας να τα μετρησουμε, αλλα πιο ευκολα τραβας τη γραμμή Ulver Perdition City με Aphex Twin παρα Ulver Bergtatt με Αphex Twin.
Και το ερωτημα ειναι απλο (και μαλλον εχει απαντηθει ήδη), ήταν απλά ένας νέος ήχος που ήρθε απο “safe place” (lol, το νορβηγικο black metal) και επειδή ειναι “”“αντικειμενικα”“” καλό, εκτιμήθηκε;
θα ειχε ενδιαφερον να τοποθετηθει και καποιος που το ζουσε live τη φαση το 2000 και να μου πει τι ελεγαν τα χαμμερς του κοσμου τουτου εκεινη την περιοδο
3 Likes
Δεν ξέρω τα hammer αλλά οι γνωστοί μου μεταλαδες τότε είχαν σταματήσει να ασχολούνται με τους Ulver, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα γύρω μου τουλάχιστον ήταν ότι οι Ulver είναι ποιοτικό συγκρότημα που δε μας αφορά πλέον. Ξαναλέω γύρω μου αυτά, γενικά δεν ξέρω.
7 Likes
Δεν έχω την δυνατότητα να τσεκάρω το Χάμμερ αλλά από όσο θυμάμαι το κλίμα ήταν πολύ υπέρ αυτού του πειραματισμού, ανοίγματος σε νέες μουσικές. Τουλάχιστον όσον αφορά σχήματα όπως οι Ulver, Arcturus κλπ. Είχαν λάβει θετικότατα σχόλια.
Από την μεριά μου, ήταν πιο εύκολο να ακούσω κάτι που προερχόταν από τον χώρο του ροκ/μέταλ κ ας ξέφευγε από την πεπατημένη. Απλά έμενε εκεί γιατί δεν ήταν αυτό που με ενδιέφερε να ψάξω παραπέρα.
Σίγουρα υπήρχαν κ υπάρχουν σχήματα που το έκαναν/κάνουν καλύτερα γιατί είναι ο ήχος τους, αλλά στα (απέδευτα) αυτιά μου, αυτό το πάντρεμα ήταν κάτι πολύ καινούριο. Μπορεί να το έβλεπα σαν κάτι πρωτότυπο, που σίγουρα δεν ήταν σαν μουσική, αλλά στον χώρο που κινούνταν οι Ulver κ κατά επέκταση οι οπαδοί του χώρου, ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε.
4 Likes
Σιγουρα.
Αυτο σημαινει οτι αν ψηφισεις το Perdition City , πρεπει να ψηφισεις και Aphex Twin ή μαλιστα οτι αν ειναι να ψηφισεις ενα εκ των δυο πρεπει να ψηφισεις το δευτερο?
Μη ικανοποιητικα, οπως παντα σε ενα φορουμ με καλουπια και κουτακια
Ο καθε ενας απο εμας ακουει μουσικη με διαφορετικα κριτηρια, και εκτιμαει μουσικες για διαφορετικους λογους. Το οτι οι Ulver ηταν προσβασιμοι σε οσους ακουγαν μεταλ στα 90ς δεν σημαινει οτι ενας δισκος τους πρεπει ντε φακτο να ειναι χειροτερος απο αλλες μπαντες του ιδιου “ειδους” (δεν ανηκει καν στο ιδιο ειδος με τους Aphex Twin το Perdition City, αλλα λεμε τωρα) που “επαιζαν ετσι πιο νωρις”.
Λαηβ το ζουσαμε οι περισσοτεροι απο οσους το ψηφισαμε εδω μεσα.
Ευτυχως δεν εχω ιδεα
Η ολη φαση μου θυμιζει την κουβεντα για το Host ξανα.
“Σιγα τον δισκο, οι Depeche Mode εβγαζαν καλυτερα στο ιδιο ειδος”
Ναι… οχι.
3 Likes
Λίγο πολύ τα μέλη εδώ του φόρουμ έχουμε κοινά σημεία αναφοράς: metal hammer και σχετικά έντυπα, συγκροτήματα που μας έχουν επισκεφθεί αρκετές φορές, δισκάδικα που ψωνίζαμε, ροκ και μέταλ clubs με συγκεκριμένα playlists, MTV και γενικά τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές -εγχώριες κυρίως. Κάποιοι που φύγανε έξω ίσως παρεκκλίνουν από τον κανόνα αν και τα χρόνια της εφηβείας τους στην Ελλάδα είναι μαλλον τα πιο κρίσιμα.
Τώρα σχετικά με τις ψήφους στους Ulver, όπως και με τους Nevermore, ή τους Anathema και τους Savatage πιο πριν και άλλα πολλά που τώρα μου διαφεύγουν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όσο καλά συγκροτήματα και να είναι, αν αντίστοιχη ψηφοφορία με αυτήν που κάνουμε λάμβανε χώρα σε ροκ φόρουμ των ΗΠΑ ή της Γαλλίας ή οπουδήποτε αλλού, αμφιβάλλω αν θα είχαν τις ψήφους και τις αναφορές που έχουν εδώ. Ξέρουμε εμείς καλύτερα; Ξέρουν οι άλλοι; Είναι τόση η καλή μουσική εκεί έξω που κάπου χάνεται η μπάλα. Άρα τι συμπέρασμα ακριβώς βγάζει κανείς από τα αποτελέσματα της Κυριακής; Και πόση σημασία έχει πέρα από το να βρούμε κάτι ενδιαφέρον στις λίστες, να ακούσουμε κάτι που μας διέφυγε για τον α, β λόγο και -ω τι χαρά - να το βρούμε του γούστου μας!
12 Likes