Μισο να ψηφισω εξώφυλλο για αρχη
Κ τα λεμε μεσα στη βδομαδα για την 5αδα.
Μισο να ψηφισω εξώφυλλο για αρχη
Κ τα λεμε μεσα στη βδομαδα για την 5αδα.
2001 ;p
- Memorable mentions (γιατί πάλι βιάστηκα, αλλά, ούτως ή άλλως, δεν είχαν ελπίδα να μπουν πεντάδα, ενώ για δεκάδα παιζόταν κατά 1/10).
Anathema - A Fine Day To Exit
Neurosis - A Sun That Never Sets
The Tea Party - The Interzone Mantras
…
Noir Desir - Des Visages Des Figures (θυμάμαι κάποιες τραγουδάρες απ’ αυτό)
!!!
Η σειρά (εκτός πεντάδας) είναι ψιλοτυχαία.
Πιστεύω πάμε για Tool/ System κ Opeth λίγο πίσω.
Εντελώς στα ακούσματά μου.
Καμία τύχη τα άλλα.
Τα 5 καλύτερα για μένα για το 2001
Πάντως για το experimental rock είναι μυθική χρονιά. Έβγαινε άνετα 15αδα μόνο με σχετικά άλμπουμ.
είναι λίγο γαμησε τα φάση . Ζόρι
2 0 0 0
20 Coldplay - Parachutes
19 Pearl Jam - Binaural
18 Bon Jovi - Crush
17 QOTSA - Rated R
16 Placebo - Black Market Music
15 Tony Iommi - Iommi
14 Steely Dan - Two against nature
13 Kansas - Somewhere to elsewhere
12 Fates Warning - Disconnected
11 Marilyn Manson - Holy Wood
10 Calexico - Hot rail
9 Neil Young - Silver and gold
8 Dandy Warhols - 13 Tales from Urban Bohemia
7 Spock’s Beard - V
6 Johnny Cash - American III : Solitary Man
5 Iron Maiden - Brave New World : ο τελευταίος σημαντικός δίσκος των Maiden. Δεν πήγαινε με τίποτα πιο ψηλά από το 5.
4 Geddy Lee - My favourite headache Ο ΓΚΕΝΤΑΡΟΣ καταθέτει κι αυτός το σόλο πόνημά του, την περίοδο που οι Rush ήταν σε παύση.
3 Porcupine Tree - Lightbulb Sun Ένα σκαλί κάτω από το επόμενο άλμπουμ τους, αλλά σίγουρα πολύ πολύ καλύτερος από το Stupid Dream!
2 Linkin Park - Hybrid Theory Δεν έχω ακούσει άνθρωπο να τραγουδάει με θυμό, ευαισθησία και παράπονο ταυτόχρονα όπως ο Chester Bennington. Τολμώ να πω ότι δυσανασχετώ με την πάρτη μου που δεν άκουσα αυτόν τον δίσκο όταν βγήκε, παρόλο που “βούιζε” ο κόσμος. Στο τσακ ήμουν να τον βάλω πρώτο.
1 PJ Harvey - Stories from the City, Stories from the Sea : Πίστευα ότι το κορίτσι θα κατάφερνε να πάρει πρωτιά. Δεν πειράζει. Πήρε αρκετές ψήφους νομίζω. Ένα θα πω για την PJ του 2000. Ήταν μεγάλη απόλαυση να την ακούς αλλά και να τη βλέπεις. Τριαντάρα πια, σε μια ηλικία ωριμότητας και ζηλευτής καλλιτεχνικής αυτοπεποίθησης.
Επιτρέψτε μου να αναφέρω δίσκους που δε με “έπιασαν” κι έμειναν ΔΙΚΑΙΑ εκτός των 20, παρότι πίστευα ότι θα μου έκαναν το “κλικ”:
Radiohead - Kid A
Pain of Salvation - The perfect element
Rage Against The Machine - Renegades
Limp Bizkit - Chocolate Starfish and the Hot Dog Flavored Water
U2 - All that you can leave behind it
2001.
5.
θα μπορουσε και εξωφυλλο ειδικα για διαφορους ψυχασθενεις με την (α)συμμετρια. Το Apple υπαρχει για να μου θυμιζει ωραιες νυχτες στον 1ο οροφο της βογατσικου στην σαλονικα. ολο το υπολοιπο για να μου θυμιζει γενικα ομορφες εποχες γεματες μουσικη και ξενυχτια (δακρυσατε?)
4.
Μπουμ!!! Εκρηξη στα κεφαλια μας. Pull the tapeworm out of your ass και τα μυαλα στα καγκελα. μπορειτε να περιγραψετε το αλμπουμ σε καποιον που δεν το εχει ακουσει εκτος απο ενα απλο “ακουσε το ρε μαλακα”. εγω δεν μπορω. συγγνωμη κιολας.
wake up (wake up) qmksncncnoihcnncskwjdjqpowqctreeb up
3.
Τον (τους αναλογα την εποχη) Schiller δεν προκειται να τον μπερδεψεις με τιποτα εκει εξω. Το Weltreise ειναι ενα γεματο αλμπουμ με ιδεες, με μουσικη, με συνεργασιες chill out downtempo house ατμοσφαιρικο και εχει και το dream of you μεσα το απολυτο ταξιδιαρικο κομματι.
Is this what life has got to give
Is this the dream
The dream I had of you
2.
μας την πεσαν οι γερμαναραδες αλλα αλμπουμ με τετοια πρωτη εξαδα σε τραγουδια δεν περναει απαρητηρητο.
ναζιδες οι rammstein? αφου η καρδια χτυπαει αριστερα μωρε, και τι βιντεο κλιπ
1.
Υπηρξε μια εποχη που στο δισκαδικο που δουλευεα μου ζητουσαν πελατες chill out μουσικη να βαζουν στα μαγαζια που εχουν οποτε μετα απο κατι πανακριβα cafe del mar και buddha bar τα οποια τα πληρωναν απο 30 μεχρι 45 ευρω παντα τους ελεγα “παρτε και αυτο ακουστε το και αν δεν σας αρεσει φερτε το πισω να σας δωσω τα χρηματα” τοσο σιγουρος.
Στο τοπ5 αλμπουμ που εχω ακουσει περισσοτερο. Ethnic ατμοσφαιρικο chill out με αιθερια φωνητικα. Η γυναικα μου το μισει απο τοσες φορες που το εχει ακουσει χωρις να θελει. Καποιοι κανετε διακοπες σε ομορφα μερη. Ξυπνηστε το ξημερωμα καθηστε στο μπαλκονι βεραντα σκηνη και βαλτε το να το ακουσετε. Αν δεν νιωσετε κατι καταπληκτικο να σας κατακλυζει μου το λετε και σας δινω τα λεφτα σας πισω.
Σε ποιο δισκάδικο δούλευες μαν μου;
2001
Muse - Origin of Symmetry
Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά οι Muse είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα. Το άλμα που έκαναν από το πρώτο (απλά οκ, έχουμε ακούσει πολλές καλές αντίστοιχες προσπάθειες για ντεμπούτο) album σε αυτό είναι διαστημικό, να ταιριάζει και με το concept. Bliss, New Born, Megalomania, Hyper (Chondriac) Music και δε συμμαζεύεται, τι να πεις γι’ αυτό το πράγμα. Η αγαπημένη μου 7ετία (χμμ) μόλις ξεκινάει, οπότε ας ξαναδούμε το καλύτερο κομμάτι αυτού του αιώνα σε μια ελάχιστα πιο γρήγορη version που κάνει όλη τη διαφορά όμως. Πως γίνεται 3 όργανα να κάνουν τόση φασαρία γτχμ
System Of A Down - Toxicity
Είμαι #teammezmerize με τα μπούνια, όμως το Toxicity δικαιωματικά βρίσκεται στη συνείδηση όλων εκεί που πρέπει. Για τη μάζα έχει να κάνει με το τι έγινε post 9/11, αλλά για εμάς τους ταπεινούς σε άλλη ήπειρο ακροατές είναι απλά και γαμώ τις μουσικές. Να σημειωθεί πως το Aerials το βαριέμαι αφόρητα, σόρι.
Sum 41 - All Killer No Filler
Ένα καλοκαιράκι στο κάμπινγκ της Αντίπαρου, είχα heated argument με κορίτσι που ζαχάρωνα, για το δίλημμα Blink vs Sum. Εγώ είμαι μια ζωή Blink και γι’ αυτό έπεσα γενναίος, πιστεύοντας ακόμη ότι αυτός είναι ο λόγος που έφαγα χυλόπιτα. Ίσως να έχουν αλλάξει λίγο τα γούστα μου τα τελευταία χρόνια και τους εκτιμώ υπερβολικά περισσότερο, για τον απλούστατο λόγο ότι τους άκουσα πιο προσεκτικά. Ο τίτλος αυτού του album λέει την αλήθεια. All Killer No Filler, γαμώ δε βρίσκω ένα βιντεάκι του Fat Lip (στο Grasspop? Roskilde? Werchter?) που κόβει το Fat Lip στο “Don’t count on me…” και το τραγουδάει το κοινό σε σημείο ανατριχίλας. Να σημειωθεί πως είναι παιχταράδες και πστ Deryck παντρεύτηκες την Avril όταν όλοι τρέχαμε σάλια για πάρτη της.
Gorillaz - Gorillaz
Νομίζω στο ΝΜΕ είχα διαβάσει πως “αν ο δίσκος είχε βγει ως Damon Albarn θα πάτωνε, τώρα με τα cartoons είναι δίσκος της χρονιάς” και μάλλον συμφωνώ? Δεν έχει σημασία, ο Damon Albarn ξεκίνησε να αποδεικνύει από τα 90s πως είναι καλλιτέχνης και όχι rock star, σε αντίθεση με κάτι άλλους) και εδώ εδραιώνεται. Bonus, το πρώτο λεπτό από μια πολύ πρόσφατη συνέντευξη στο βίδεο παρακάτω, για ένα από τα πιο χαρακτηριστικά hooks
White Stripes - White Blood Cells
Ένα γκαράζ, μια κιθάρα, ένας ενισχυτής, η γυναίκα πίσω απ’ τα drums και γίναμε. Ο Jack έχει βγάλει τη riffομηχανή και δεν έχει σταματημό.
Κόπηκαν στο τσακ
Daft Punk - Discovery
Depeche Mode - Exciter
Weezer - Green Album
Radiohead - Amnesiac
Blink-182 - Take Off Your Pants and Jacket
The Strokes - Is This It
HIM - Deep Shadows and Brilliant Highlights
Garbage - Beautiful Garbage
Slipknot - Iowa
Πατση στη σαλονικα και μετα σ ενα μικρο που ανοιξε ο ιδιος Αθήνα στο Μαρούσι στο εμπορικο στο δαχτυλιδι κηφισιας κοσμοπολις (νομιζω δεν υπάρχει πια το εμπορικο γραφεια εγινε)
μηπως ειναι οι tokio hotel απο πισω;
Unironically, Schrei ή Monsoon αν μπουν τη σωστή στιγμή σε πάρτι κατεδαφίζουν το χώρο
Ωιμεεε!!!
Δούλεψα κι εγώ στον Πάτση για ένα χρόνο, στο μεγάλο της Αθήνας… Ήμουν μικρός αλλά τα τραύματα παρέμειναν.
Έχει αρχίσει η εποχή των Rammstein βλέπω και θέλω να βάλω το δάχτυλο στο στόμα…
7 ολοκληρα χρόνια φιλε… εμπειρία ζωής. Ευτυχώς που ηταν αυτο που λεμε dream job.
Εξωφυλλο διχως ανταγωνισμο
Αυτο που δεν μπηκε στην πενταδα για πολυ λιγο
Τα μη-μεταλ, και αρα ανωτερα και καλυτερα
Τα αδικημενα λογω παρελθοντολαγνειας, που ειναι ομως εξαιρετικα
Τα πολυ καλα, εως παρα πολυ καλα
Ειδικη Περιπτωση
Πολύ ωραία η λίστα σου , αλλά για αυτό δεν ξέρω.
Για παράδειγμα: https://pitchfork.com/reviews/albums/8342-perdition-city/
Σφραγιδα ποιοτητας εννοουσα οτι του εβαλε 8.2 κι οχι 9.9
Ειναι πολυ ετζι και ψαγμενοι εκει στο πιτσφορκ, οη μαη γκαντ γιου γκαηζ αρ σο κουλ.
2002 είναι αυτό βέβαια.