Αυτός ο δίσκος είναι τόσο απίστευτος που σκέφτομαι να τον βάλω κι εγώ στην πεντάδα…
Μισο να ψηφισω εξώφυλλο για αρχη
Κ τα λεμε μεσα στη βδομαδα για την 5αδα.
2001 ;p
- Memorable mentions (γιατί πάλι βιάστηκα, αλλά, ούτως ή άλλως, δεν είχαν ελπίδα να μπουν πεντάδα, ενώ για δεκάδα παιζόταν κατά 1/10).
Anathema - A Fine Day To Exit
Neurosis - A Sun That Never Sets
The Tea Party - The Interzone Mantras
…
Noir Desir - Des Visages Des Figures (θυμάμαι κάποιες τραγουδάρες απ’ αυτό)
!!!
Η σειρά (εκτός πεντάδας) είναι ψιλοτυχαία.
Πιστεύω πάμε για Tool/ System κ Opeth λίγο πίσω.
Εντελώς στα ακούσματά μου. 
Καμία τύχη τα άλλα.
Τα 5 καλύτερα για μένα για το 2001
Rammstein, Mutter
Alice Cooper, Dragontown
Ozzy Osbourne, Down to Earth
Iced Earth, Horror Show
Nickelback, Silver Side Up
Πάντως για το experimental rock είναι μυθική χρονιά. Έβγαινε άνετα 15αδα μόνο με σχετικά άλμπουμ.
είναι λίγο γαμησε τα φάση . Ζόρι
2 0 0 0
ΕΤΟΣ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ!
20 Coldplay - Parachutes
19 Pearl Jam - Binaural
18 Bon Jovi - Crush
17 QOTSA - Rated R
16 Placebo - Black Market Music
15 Tony Iommi - Iommi
14 Steely Dan - Two against nature
13 Kansas - Somewhere to elsewhere
12 Fates Warning - Disconnected
11 Marilyn Manson - Holy Wood
10 Calexico - Hot rail
9 Neil Young - Silver and gold
8 Dandy Warhols - 13 Tales from Urban Bohemia
7 Spock’s Beard - V
6 Johnny Cash - American III : Solitary Man
5 Iron Maiden - Brave New World : ο τελευταίος σημαντικός δίσκος των Maiden. Δεν πήγαινε με τίποτα πιο ψηλά από το 5.
4 Geddy Lee - My favourite headache Ο ΓΚΕΝΤΑΡΟΣ καταθέτει κι αυτός το σόλο πόνημά του, την περίοδο που οι Rush ήταν σε παύση.
3 Porcupine Tree - Lightbulb Sun Ένα σκαλί κάτω από το επόμενο άλμπουμ τους, αλλά σίγουρα πολύ πολύ καλύτερος από το Stupid Dream!
2 Linkin Park - Hybrid Theory Δεν έχω ακούσει άνθρωπο να τραγουδάει με θυμό, ευαισθησία και παράπονο ταυτόχρονα όπως ο Chester Bennington. Τολμώ να πω ότι δυσανασχετώ με την πάρτη μου που δεν άκουσα αυτόν τον δίσκο όταν βγήκε, παρόλο που “βούιζε” ο κόσμος. Στο τσακ ήμουν να τον βάλω πρώτο.
1 PJ Harvey - Stories from the City, Stories from the Sea : Πίστευα ότι το κορίτσι θα κατάφερνε να πάρει πρωτιά. Δεν πειράζει. Πήρε αρκετές ψήφους νομίζω. Ένα θα πω για την PJ του 2000. Ήταν μεγάλη απόλαυση να την ακούς αλλά και να τη βλέπεις. Τριαντάρα πια, σε μια ηλικία ωριμότητας και ζηλευτής καλλιτεχνικής αυτοπεποίθησης.
Επιτρέψτε μου να αναφέρω δίσκους που δε με “έπιασαν” κι έμειναν ΔΙΚΑΙΑ εκτός των 20, παρότι πίστευα ότι θα μου έκαναν το “κλικ”:
Radiohead - Kid A
Pain of Salvation - The perfect element
Rage Against The Machine - Renegades
Limp Bizkit - Chocolate Starfish and the Hot Dog Flavored Water
U2 - All that you can leave behind it
2001.
5.
θα μπορουσε και εξωφυλλο ειδικα για διαφορους ψυχασθενεις με την (α)συμμετρια. Το Apple υπαρχει για να μου θυμιζει ωραιες νυχτες στον 1ο οροφο της βογατσικου στην σαλονικα. ολο το υπολοιπο για να μου θυμιζει γενικα ομορφες εποχες γεματες μουσικη και ξενυχτια (δακρυσατε?)
4.
Μπουμ!!! Εκρηξη στα κεφαλια μας. Pull the tapeworm out of your ass και τα μυαλα στα καγκελα. μπορειτε να περιγραψετε το αλμπουμ σε καποιον που δεν το εχει ακουσει εκτος απο ενα απλο “ακουσε το ρε μαλακα”. εγω δεν μπορω. συγγνωμη κιολας.
wake up (wake up) qmksncncnoihcnncskwjdjqpowqctreeb up
3.
Τον (τους αναλογα την εποχη) Schiller δεν προκειται να τον μπερδεψεις με τιποτα εκει εξω. Το Weltreise ειναι ενα γεματο αλμπουμ με ιδεες, με μουσικη, με συνεργασιες chill out downtempo house ατμοσφαιρικο και εχει και το dream of you μεσα το απολυτο ταξιδιαρικο κομματι.
Is this what life has got to give
Is this the dream
The dream I had of you
2.
μας την πεσαν οι γερμαναραδες αλλα αλμπουμ με τετοια πρωτη εξαδα σε τραγουδια δεν περναει απαρητηρητο.
ναζιδες οι rammstein? αφου η καρδια χτυπαει αριστερα μωρε, και τι βιντεο κλιπ
1.
Υπηρξε μια εποχη που στο δισκαδικο που δουλευεα μου ζητουσαν πελατες chill out μουσικη να βαζουν στα μαγαζια που εχουν οποτε μετα απο κατι πανακριβα cafe del mar και buddha bar τα οποια τα πληρωναν απο 30 μεχρι 45 ευρω παντα τους ελεγα “παρτε και αυτο ακουστε το και αν δεν σας αρεσει φερτε το πισω να σας δωσω τα χρηματα” τοσο σιγουρος.
Στο τοπ5 αλμπουμ που εχω ακουσει περισσοτερο. Ethnic ατμοσφαιρικο chill out με αιθερια φωνητικα. Η γυναικα μου το μισει απο τοσες φορες που το εχει ακουσει χωρις να θελει. Καποιοι κανετε διακοπες σε ομορφα μερη. Ξυπνηστε το ξημερωμα καθηστε στο μπαλκονι βεραντα σκηνη και βαλτε το να το ακουσετε. Αν δεν νιωσετε κατι καταπληκτικο να σας κατακλυζει μου το λετε και σας δινω τα λεφτα σας πισω.
Σε ποιο δισκάδικο δούλευες μαν μου;
2001
Muse - Origin of Symmetry
Δεν ξέρω αν το έχετε καταλάβει, αλλά οι Muse είναι το αγαπημένο μου συγκρότημα. Το άλμα που έκαναν από το πρώτο (απλά οκ, έχουμε ακούσει πολλές καλές αντίστοιχες προσπάθειες για ντεμπούτο) album σε αυτό είναι διαστημικό, να ταιριάζει και με το concept. Bliss, New Born, Megalomania, Hyper (Chondriac) Music και δε συμμαζεύεται, τι να πεις γι’ αυτό το πράγμα. Η αγαπημένη μου 7ετία (χμμ) μόλις ξεκινάει, οπότε ας ξαναδούμε το καλύτερο κομμάτι αυτού του αιώνα σε μια ελάχιστα πιο γρήγορη version που κάνει όλη τη διαφορά όμως. Πως γίνεται 3 όργανα να κάνουν τόση φασαρία γτχμ
System Of A Down - Toxicity
Είμαι #teammezmerize με τα μπούνια, όμως το Toxicity δικαιωματικά βρίσκεται στη συνείδηση όλων εκεί που πρέπει. Για τη μάζα έχει να κάνει με το τι έγινε post 9/11, αλλά για εμάς τους ταπεινούς σε άλλη ήπειρο ακροατές είναι απλά και γαμώ τις μουσικές. Να σημειωθεί πως το Aerials το βαριέμαι αφόρητα, σόρι.
Sum 41 - All Killer No Filler
Ένα καλοκαιράκι στο κάμπινγκ της Αντίπαρου, είχα heated argument με κορίτσι που ζαχάρωνα, για το δίλημμα Blink vs Sum. Εγώ είμαι μια ζωή Blink και γι’ αυτό έπεσα γενναίος, πιστεύοντας ακόμη ότι αυτός είναι ο λόγος που έφαγα χυλόπιτα. Ίσως να έχουν αλλάξει λίγο τα γούστα μου τα τελευταία χρόνια και τους εκτιμώ υπερβολικά περισσότερο, για τον απλούστατο λόγο ότι τους άκουσα πιο προσεκτικά. Ο τίτλος αυτού του album λέει την αλήθεια. All Killer No Filler, γαμώ δε βρίσκω ένα βιντεάκι του Fat Lip (στο Grasspop? Roskilde? Werchter?) που κόβει το Fat Lip στο “Don’t count on me…” και το τραγουδάει το κοινό σε σημείο ανατριχίλας. Να σημειωθεί πως είναι παιχταράδες και πστ Deryck παντρεύτηκες την Avril όταν όλοι τρέχαμε σάλια για πάρτη της.
Gorillaz - Gorillaz
Νομίζω στο ΝΜΕ είχα διαβάσει πως “αν ο δίσκος είχε βγει ως Damon Albarn θα πάτωνε, τώρα με τα cartoons είναι δίσκος της χρονιάς” και μάλλον συμφωνώ? Δεν έχει σημασία, ο Damon Albarn ξεκίνησε να αποδεικνύει από τα 90s πως είναι καλλιτέχνης και όχι rock star, σε αντίθεση με κάτι άλλους) και εδώ εδραιώνεται. Bonus, το πρώτο λεπτό από μια πολύ πρόσφατη συνέντευξη στο βίδεο παρακάτω, για ένα από τα πιο χαρακτηριστικά hooks
White Stripes - White Blood Cells
Ένα γκαράζ, μια κιθάρα, ένας ενισχυτής, η γυναίκα πίσω απ’ τα drums και γίναμε. Ο Jack έχει βγάλει τη riffομηχανή και δεν έχει σταματημό.
Summary
Κόπηκαν στο τσακ
Daft Punk - Discovery
Depeche Mode - Exciter
Weezer - Green Album
Radiohead - Amnesiac
Blink-182 - Take Off Your Pants and Jacket
The Strokes - Is This It
HIM - Deep Shadows and Brilliant Highlights
Garbage - Beautiful Garbage
Slipknot - Iowa
Πατση στη σαλονικα και μετα σ ενα μικρο που ανοιξε ο ιδιος Αθήνα στο Μαρούσι στο εμπορικο στο δαχτυλιδι κηφισιας κοσμοπολις (νομιζω δεν υπάρχει πια το εμπορικο γραφεια εγινε)
μηπως ειναι οι tokio hotel απο πισω;
Unironically, Schrei ή Monsoon αν μπουν τη σωστή στιγμή σε πάρτι κατεδαφίζουν το χώρο
Ωιμεεε!!!
Δούλεψα κι εγώ στον Πάτση για ένα χρόνο, στο μεγάλο της Αθήνας… Ήμουν μικρός αλλά τα τραύματα παρέμειναν.
Έχει αρχίσει η εποχή των Rammstein βλέπω και θέλω να βάλω το δάχτυλο στο στόμα…
7 ολοκληρα χρόνια φιλε… εμπειρία ζωής. Ευτυχώς που ηταν αυτο που λεμε dream job.
2001
-
System Of A Down - Toxicity
Πανευκολη και ξεκαθαρη επιλογη, κι ας το σκεφτηκα για 3 δευτερολεπτα πριν πω στον εαυτο μου “ναι, οχι” οταν μου περασε απο το μυαλο η δισκαρα των Muse. Πριν 22 χρονια το Συστημα του Κατω εβγαλε τον πιο σημαντικο (απο καθε αποψη) δισκο της χιλιετιας που διανυουμε στον ευρυτερο χωρο του σκληρου ηχου. Οι τεσσερις τρελοι απο την Καλιφορμενια, αφου βγηκαν σε περιοδεια με τους Slayer στα τελης των 90ς και εφαγαν ντοματες, λαχανα και πορτοκαλια απο το κοινο σε καποιες τριτοκοσμικες χωρες, πεισμωσαν, και εκατσαν και εγραψαν μεσα στο 2000 καμια 25αρια τραγουδια τα οποια θα ζηλευε οποιαδηποτε μπαντα στον χωρο εκεινη την εποχη. Τα 15 απο αυτα μπηκαν στο Toxicity, και μεσα σε 44 λεπτα μας δινουν τα μυαλα σε πιατελα. Δεν υπαρχει ουτε στιχος, ουτε νοτα, ουτε κραυγη που να μην ξερω απεξω σε αυτον τον δισκο. Φανταζομαι πως δεν ειμαι ουτε κατα διανοια ο μονος. Σφραγιδα ποιοτητας απο το Pitchfork , που του εβαλε 8.2 στα 10.
-
Muse - Origin Of Symmetry
Νεα χιλιετια, νεοι ηχοι και νεοι πρωταγωνιστες στον σκληρο ηχο. Μπορει να εριξα το πενταρακι στους Συστημα του Κατω, αλλα η Προελευση της Συμμετριας ειναι ενας δισκος στον οποιο εχω μεγαλυτερη αδυναμια. Σκεψου να εχεις βγαλει στον ιδιο δισκο τραγουδια οπως New Born, Bliss, Plug In Baby, Citizen Erased, και Hyper Music. Αριστουργημα απλα.
-
Radiohead - Amnesiac
Σε αυτο το αλμπουμ εγινε πλεον πληρως αντιληπτο οτι για να τραγουδησεις Radiohead δεν χρειαζεσαι συμφωνα, καθως μπορεις να ερμηνευσεις σχεδον καθε τους τραγουδι μονο με φωνηεντα. Και τι πειραζει? Αλλοι χρειαζονται 26 γραμματα στο αγγλικο αλφαβητο, ο Τομ Γιορκ χρειαζεται λιγοτερα απο δεκα. Ενα εκλεκτικο μιγμα απο συνθεσεις που περιλαμβανει σαρδελες, πυραμιδες, μαχαιρια, στρατούς, δολλαρια, πιατα και θερμοκηπια. Καθε τραγουδι αποτελει μια ακομα μνημειωδη και αλησμονητη στιγμη στην πλουσια τους δισκογραφια, παρα τον τιτλο του δισκου. Οταν ενας δισκος καταφερνει να ειναι νοσταλγικος απο την πρωτη φορα που τον ακους, κατι εχει κανει καλα. Καποτε ειχα την συλλεκτικη εκδοση που ηταν κυριολεκτικα ενα κοκκινο βιβλιαρακι με κατι ωραια καλουδια μεσα. Θα πρεπει να ψαξω να την βρω μπας και βρω τιποτα ̶π̶ρ̶ο̶β̶α̶τ̶α̶ συλλεκτες προθυμους να δωσουν αρκετα λεφτα.
-
Rammstein - Mutter
Τριτος δισκος στην λιστα μου μετα τα Amnesiac και Origin Of Symmetry που εχει 11 τραγουδια, και τριτος δισκος στην λιστα μου μετα τα Toxicity και Amnesiac που χρειαζεται τρια τεταρτα της ωρας για να τον απολαυσεις. Μπορει να υπερλατρευω τα Rosenrot και Reise, Reise, αλλα το Mutter εχει μεσα τοσα και τετοια bangers, που δυσκολα μπορει να πεσει απο την κορυφη των δισκων τους. Σιγουρα το καλυτερο τους opener με το Mein Herz Brennt, εντυπωσιακα εθιστικα χιτακια με τα Links, Sonne και Ich Will, ενα magnum opus με το ομωνυμο του δισκου, και τελος μια πολυ ενδιαφερουσα δευτερη πλευρα με τα πανισχυρα Spieluhr, Zwitter και Adios. Σε ενα παραλληλο συμπαν που τα γερμανικα ειναι η πιο διαδεδομενη γλωσσα παγκοσμιως, οι Rammstein με ακριβως τα ιδια τραγουδια ειναι απο τις μεγαλυτερες μπαντες του κοσμου.
-
The Tea Party - The Interzone Mantras
Τελικα, ισως ειναι το καλυτερο τους. Για μενα ειναι μεγαλο ντερμπι μεταξυ αυτου και του Transmission, αλλα στην πραγματικοτητα σε αυτο το ερωτημα δεν υπαρχει σωστη απαντηση… και δεν υπαρχει και λογος να υπαρχει σωστη απαντηση. Δεν εχουν βγαλει ποτε κακο δισκο, ουτε καν μετριο, οποτε ας μεινουμε στα σημαντικα. Στο οτι δηλαδη οι αγαπημενοι μου Καναδοι εγραψαν και ηχογραφησαν 12 τραγουδαρες μεσα σε 20 μερες γιατι απλα μπορουσαν. Δεν εχω να πω πολλα, απλα ακουστε το ολοι ξερω γω, ειναι δισκαρα, κατι τετοιο.
Εξωφυλλο διχως ανταγωνισμο
Αυτο που δεν μπηκε στην πενταδα για πολυ λιγο
- Tool - Lateralus (ακολουθιες φιμπονατσι, κρυμμενα μηνυματα, κι αλλα ψεματα)
Τα μη-μεταλ, και αρα ανωτερα και καλυτερα
- Kylie Minogue - Fever (Καηλι παντοτινη θεαρα σε λατρευουμε και μουσικα και οχι μονο)
- Depeche Mode - Exciter (Το πρωτο τους μη δεκαρι μετα απο πεντε συνεχομενα)
- Daft Punk - Discovery (το καλυτερο τους, απο μια τραγικα μικρη δισκογραφια)
- Garbage - Beautiful Garbage (του λειπει κατι, αλλα δεν ξερω τι)
- The Cranberries - Wake Up and Smell The Coffee (επισης του λειπει κατι, ισως λιγη ζαχαρη)
Τα αδικημενα λογω παρελθοντολαγνειας, που ειναι ομως εξαιρετικα
- Therion - Secret Of The Runes (φοβερος ηχος, δισκαρα γενικως)
- Anathema - A Fine Day To Exit (δεν ειναι Judgement, και δεν πειραζει καθολου)
- Paradise Lost - Believe In Nothing (δεν ειναι Host, και δεν πειραζει καθολου)
- Amorphis - Am Universum (δεν ειναι Tuonela, και δεν πειραζει καθολου)
Τα πολυ καλα, εως παρα πολυ καλα
- Fear Factory - Digimortal (δεν ειναι Obsolete και πειραζει λιγακι, οχι πολυ ομως)
- Savatage - Poets and Madmen (θα εμπαινε πιο ψηλα αν τραγουδουσε ο Ζακ)
- Megadeth - The World Needs A Hero (πολυ αδικημενο, μια χαρα δισκος)
- Kreator - Violent Revolution (δεν ειναι Endorama, και πειραζει αρκετα, καλο ομως)
Ειδικη Περιπτωση
- Ulver - Teachings In Silence (με δυσκολευει ακομα και μενα, καποια στιγμη ισως το καταλαβω)
Πολύ ωραία η λίστα σου , αλλά για αυτό δεν ξέρω.
Για παράδειγμα: https://pitchfork.com/reviews/albums/8342-perdition-city/