Απολυτως χρειαζοταν, οχι απλως απαραιτητα 
Το ρεμιξ. Το αρχικο ειναι απο τα πιο χαρακτηριστικα παραδειγματα loudness war που υπαρχουν.
EDIT: @Aldebaran σε αυτους αναφερομουν ρε οταν ειπες για τον Waits που βγαζει τρομερους διακους στα γεραματα. Για μενα σαν τους Rush σε αυτο το θεμα, κανεις. Απο 2002 και μετα εκαναν το 3/3 με το τελευταιο τους να ειναι ο καλυτερος τους δισκος απο το Moving Pictures.
Ε κόψε κάτι κι εσύ! 
Παραδέχομαι πάντως ότι το The garden ήταν ένα υπέροχο κλείσιμο καριέρας!!
Πωωωωωω
Ξέχασα εντελώς την δισκαρα Pleasures Pave Sewers για το 1999 
Πάει τώρα ξέχνα το 
Εγώ το είπα, αλλά δε μου έδωσε σημασία, άφησα σπόντα για το Vapor Trails 
Από τότε έγραφαν οι Rush για τους ψεκασμενους
Έβαλα να ακούσω αλλά δεν άντεξα για παραπάνω από 2 κομμάτια. Αυτό το στυλ με τα ας πούμε spoken words, αντί για τραγούδι συν ακουστική, μάλλον δεν είναι για μένα. Έλεγα μήπως είναι κάποια καινούρια ανακάλυψη αλλά μπα.
O Τom Waits είναι κάτι σαν το black metal, θέλει μια προεργασία σε πιο light ακούσματα πριν καταλήξεις εκεί. Και το συγκεκριμένο του είναι μάλλον από τα δύσκολα άλμπουμς που έχει βγάλει. Τι να σου πω, μάλλον πήγες με την μια στα βαθιά!
Αν σου αρεσουν τα blues, ξεκίνα με τα 70s άλμπουμ του. Μην ξεκινάς με τα “βαριά”!
2002
5.
τα χω πει σ ενα …Με λιγα λογια μην τα ξαναλεω. Ολα τελεια.
exposed to fire but i’ll burn another way
4.
Δε ξερω για εσας αλλα αυτος ο καιρος ειναι οτι πρεπει για ν ακους αυτο το αλμπουμ. ζεστη υγρασια μπετο της πολης.
ναι οκ το six days το ξερουν και τα…μπετα, αλλα ρε πουστημου αυτο το blood on the motorway. πως το ειχε πει ο Axl… “It’s a nice happy song, kind of like a walk in the park.The sun coming through your window in the morning, it’s a beautiful day, and you’ve got nothing better to do than commit hara-kiri.”
3.
feel, come undone, me and my monkey, love somebody, monsoon, ok σταματαω θα γραψω ολο το αλμπουμ.
ποιος robbie williams μωρε η πιο συνηθισμενη αντιδραση φιλων οταν τους μιλαω γιαυτο το αλμπουμ, οταν δε τους λεω οτι αν οι Queen επρεπε σωνει και καλα να συνεχισουν μετα τον θανατο του Fred επρεπε να κοιταξουν σ αυτον τον τυπο για αντικαταστατη εχουμε κ μπινελικια. Αν με διαβαζει ο Freddie απο εκει επανω σιγουρα θα συμφωνει κ θα γελαει κ η μουστακα του, θα ακουει το love somebody και θα λεει μακαρι να το ειχε τραγουδησει αυτος.
Robbie σ αγαπαμε.
2.
θα μπορουσα να το μεταφρασω και να πω οτι τι εγραψα εγω αλλα δεν θα ηταν σωστο οποτε…
ωραιος ο τομυ, οτι λεει. προσθετω οτι ο κοσμος μας χρειαζεται αλμπουμ σαν αυτο και το οτι το What New York Couples Fight About εκτος απο τον γαματο τιτλο, το γαματο απιστευτα ταιριαστο ντουετο, του γαματου στιχου
Once a label is on something
It becomes an it
Like it’s no longer alive
ειναι και ενα γαματο αψεγαδιαστο τραγουδι τελειο σε ολα τα υπολοιπα.
επισης σιγουρα ο κοσμος μας χρειαζεται τραγουδι με τον τιτλο Undress me now
1.
+εξωφυλλο, t shirt, πινακας whatever
απο την τζαμαικα στην ινδια απο dub reggae hip hop σε jazz ethnic chill electronica.
Μην γραψω πολλα.
Αλμπουμ με ολη την σημασια της λεξης. Νουμερο ενα με δοξα και τιμη Αντωνακη. ( παει το “μου” )
Μάλλον ναι, παραήταν βαρύ.
Δεν θα βάλω να ακούσω στο σπίτι blues αλλά τώρα έβαλα το The Heart of Saturday Night και είναι σαφέστατα πιο βατό κ κάτι που άνετα μπορώ να ακούσω.
Εβαλες δυο τεσσαρια
Θα το ψάξω. Προς το παρόν έχω πάθει λίγο με Nora Jones, πολύ ωραία φωνή κ κοντά σε αυτό το τζάζυ ύφος που μου αρέσει.
σε 3 δευτερολεπτα το παρατηρησες; τοσο ψυχαναγκασμος;
ακου Blue Valentine
Εγώ εκεί έμεινα, 3 πρώτα. Μετά με έχασε με τη φωνή αν και μουσικά ακόμα μου αρέσει.
Βατό κι ό,τι πρέπει για κλάματα.
Στιχουργικά?
Έχει άπειρη μελαγχολία Νικ.
I never saw the morning 'til I stayed up all night
I never saw the sunshine 'til you turned out your love light, baby
I never saw my hometown until I stayed away too long
I never heard the melody until I needed the song
Εγώ κλαίω, εσείς?
Αντιμετωπίζω την φωνή σαν ένα ακόμα όργανο οπότε δεν δίνω ποτέ βάση στους στίχους. Όταν το κάνω, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ στην μουσική, που για μένα είναι το βασικό στοιχείο για να με τραβήξει ένας δίσκος/καλλιτέχνης. Σίγουρα χάνω πολλά, ειδικά από κάποιους καλλιτέχνες που είναι πρωτίστως στιχουργοί κ μετά μουσικοί, δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις.
Αυτό δεν το είχα ποτέ, απλά κάποτε ακόμα και στίχους που ήξερα τι λένε, μπορεί να μην τους πρόσεχα. Αλλά έχανα πολλά, ειδικά με κάποια είδη, η ιστορία είναι τόσο σημαντική όσο και η μουσική.
