Το έχω πει και παλιότερα, νομίζω ότι πέντε δίσκοι στην λίστα προτίμησης μοιάζει ιδανικός αριθμός, παρότι μπορεί να δυσκολεύομαι στην τελική επιλογή!
Από τη μια, όσα και να βάζαμε πάλι λίγα θα φαινόταν, από την άλλη βλέπουμε μέχρι τώρα στα συνολικά αποτελέσματα και πολλά LPs πέραν των καθιερωμένων κλασικών, υπάρχει δηλαδή πολύ ικανοποιητική εκπροσώπηση!
Κι αν αυτό συμβαίνει για τα seventies μια δεκαετία που αρκετοί δεν την προτιμούν/γνωρίζουν σε βάθος (όπως διαβάζουμε σε κάποια σχόλια), σε επόμενα χρόνια λογικά θα είναι ακόμη μεγαλύτερη η διασπορά, οπότε δεν βλέπω τι νόημα θα είχε να αλλάξει κάτι!
Άλλωστε, όπως γράφω παραπάνω, τελικά επιλέγουμε τα αγαπημένα τέλεια album - ή τα τέλεια αγαπημένα, όπως προτιμάτε!
9 Likes
Η δυσκολότερη χρονιά για μένα το 1975, όχι τόσο όσον αφορά το πως θα χωρέσουν όλοι αυτοί οι δίσκοι σε μία πεντάδα, αλλά κυρίως ως προς την κατάταξη.
1. Pink Floyd - Wish You Were Here
Remember when you were young, you shone like the sun, You reached for the secret too soon, you cried for the moon…
ε και κάπως έτσι έκλεισε η εσωτερική διαμάχη για την πρώτη θέση… με φόρα από τη σκοτεινή μεριά του φεγγαριού, τα μέσα της δεκαετίας τους ανήκουν.
2. Queen - A Night At The Opera
Κάπως έτσι από εντυπωσιακή rock μπάντα οι Queen γίνονται καλλιτέχνες που ορίζουν τα νέα παρακλάδια της μουσικής.
3. Patti Smith - Horses
Ποίηση και μουσική μαζί, punk προτού το punk, δισκός που αλλάζει την πορεία της μουσικής. Ιδανικό ντεμπούτο.
4. Λοΐζος Μάνος,Γιάννης Νεγρεπόντης - Τα Νέγρικα
Σκεφτόμουν πως δεν θα έβαζα ποτέ ελληνικό δίσκο στην πεντάδα μου, αλλά να που φέτος είχα δύο μεγιστες επιλογές που δεν μπορουσα να αγνοησω. Με τα Νέγρικα λύγισα. Τραγούδια που γράφτηκαν το 1966 και κυκλοφόρησαν το 1975, η πρώτη προσπάθεια μίξης της ελληνικής μουσικής με το ροκ από τον άνθρωπο που έγραψε τα πάντα ολα και έφυγε σε ηλικία μόλις 45 ετών. Εδώ ένα ωραίο άρθρο (δυστυχώς στη lifo) που πάνω κάτω σε βάζει στο κλίμα της εποχής.
5. Led Zeppelin - Physical Graffiti
Ε, μπορείς και χωράς σε ένα δίσκο από country μέχρι metal. Γράφεις τραγούδια ορόσημα, προφανώς και δεν θα μπορούσε να λείπει από την πεντάδα.
Μπορεί να μην χώρεσαν αλλά διέπρεψαν για άλλη μια φορά οι Black Sabbath με το Sabotage βγάζοντας τραγουδάρες όπως τα Symptom of the Universe και Hole in the Sky, αρχίζει να βγάζει δόντια η ηλεκτρονική μουσική με τους Kraftwerk (Radio-Activity) και τους Neu! (Neu! 75) , ο Bob Dylan κυκλοφορεί τον καλύτερο του δίσκο (Blood On The Tracks) ενώ η φωνή της Μαρίας Δημητριάδη στοιχειώνει ακόμη στα Πολιτικά Τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου σε στίχους του Τούρκου Ναζίμ Χικμέτ (μετάφραση Γιάννη Ρίτσου, Γιώργου Παπαλεονάρδου) και του Γερμανού Βολφ Μπίρμαν (μετάφραση Δημοσθένη Κούρτοβικ).
15 Likes
Παρασκευουλα ζαχαρη, μελι, αβοκαντο, τραχανας, οσοι ακομη ειναι προβληματισμενοι εχουμε ηδη 50 προτασεις για εσας… 
AC/DC - TNT
Aerosmith - Toys in the Attic
Alice Cooper - Welcome to My Nightmare
Amazing Rhythm Aces - Stacked Deck
Armageddon - Armageddon
Black Sabbath - Sabotage
Bob Dylan - Blood On The Tracks
Bruce Springsteen - Born to Run
Budgie - Bandolier
Camel - The Snow Goose
Curtis Mayfield - There’s No Place Like America Today
Deep Purple - Come Taste the Band
Duke Ellington - The Afro-Eurasian Eclipse: A Suite in Eight PartsEloy - Power and the Passion
Elton John - Captain Fantastic and the Brown Dirt Cowboy
Fleetwood Mac - Fleetwood Mac
Frank Zappa and The Mothers of Invention - One Size Fits All
Goblin - Profondo Rosso
Jethro Tull - Minstrel in the Gallery
Kansas - Masque
Kansas - Song for America
Kiss - Alive!
Kraftwerk - Radio-Activity
Led Zeppelin - Physical Graffiti
Manfred Mann’s Earth Band - Nightingales & Bombers
Mike Oldfield - Ommadawn
Miles Davis - Agharta
Moxy - Moxy
Nazareth - Hair Of The Dog
Outlaws - Outlaws
Patti Smith - Horses
Pavlov’s Dog - Pampered Menial
Peter Hammill - Nadir’s Big Chance
Pink Floyd - Wish You Were Here
Queen - A Night At The Opera
Renaissance - Scheherazade and Other Stories
Ritchie Blackmore’s Rainbow - Ritchie Blackmore’s Rainbow
Rush - Fly By Night
Rush - Caress of Steel
Scorpions - In Trance
Siren - Roxy Music
Steve Hackett - Voyage Of The Acolyte
The Band - Northern Lights - Southern Cross
Thin Lizzy - Fighting
Tom Waits - Nighthawks at the Diner
Triana - El patio
Λοΐζος Μάνος - Τα Νέγρικα
Μικρούτσικος Θάνος - Πολιτικά Τραγούδια
Στέλιος Καζαντζίδης - Υπάρχω
Για δε το 1974 μερικα νουμερακια ακόμη 
12 Likes
Εγώ να σχολιάσω ότι με εντυπωσίασε πόσες ψήφους πήρε το Sheer Heart Attack και απ’ την άλλη πόσο λίγο εκτιμήθηκε - σε παρουσία σε λίστες - το Queen II (νομίζω ότι μόνο εγώ το έβαλα).
Δεν το περίμενα, αλλά τελικά απ’ ό,τι φαίνεται μόνο εγώ θεωρώ ότι το Queen II είναι ανώτερο - άνετα κιόλας - του SHA.
Summary
Βασικά κι άλλος ένας το πιστεύει σίγουρα, επειδή μου το είπε, απλά αυτός δεν έβαλε κανένα από τα δύο.
5 Likes
Συμφωνώ κι εγώ!
Καταλαβαίνω όσους θεωρούν το Sheer Heart Attack πιο ισορροπημένο και πιο καλοστημένο άλμπουμ. Από την άλλη όμως, το Queen II έχει μια μαγεία, ένα αδιόρατο κάτι, που το κάνει να μου αρέσει πιο πολύ… Βασικά, ειναι το αγαπημενο μου Queen άλμπουμ μαζί με την τριάδα ANATO - ADATR - NOTW.
2 Likes
κάτι μου βγαίνει να ρωτήσω αν είσαι καλά ή να γράψω έρρορ έρρορ έρρορ, αλλά μάλλον φταίει το πολύ διάβασμα!!! 
1 Like
A Night at the Opera - A Day at the Races - News of the World ρε όργιο
A night at the opera, A day at the races, News of the world βρε!
Ορίστε και διπλό το έχεις, να το αφομοιώσεις πλήρως
1 Like
Έλα σώπα. Απλώς άμα προσπαθήσεις να πεις μαζί και τα τρία έτσι έχει πολλή πλάκα!
γιου γκιβ μι σο λιτλ κρεντιτ…
1 Like
Προσωπικά μόνο το A Night at the Opera θα απέφευγα να γράψω έτσι, έξω το ΝΑΤΟ κι οι Αμερικάνοι
Ειναι ANATO, το Α είναι στερητικό!
3 Likes
I like the way you think, son…
2 Likes
Not true, madame, I hold your views (and knowledge) in very high esteem
2 Likes
Awwwww 
2 Likes
Άργησα αυτή τη εβδομάδα, αλλά δεν είναι ότι θα πρωτοτυπήσω κιόλας.
5.
BLACK SABBATH “Sabotage”
Το ‘χουμε δει το έργο πολλές φορές. Η ομάδα δεν είναι όπως τα προηγούμενα χρόνια. Η καρδιά του πρωταθλητή όμως χτυπάει ακόμα δυνατά. Θα κάνουμε έναν πειστικό πρώτο γύρο με γκολάρες στα ντέρμπι (“Hole in the Sky” σουτ εκτός περιοχής στο Γ / “Symptom of the Universe” φάση Ζιοβάνι-Ριβάλντο-Καστίγιο). Στον δεύτερο γύρο η πνευματική κόπωση είναι εμφανής, ωστόσο θα κλείσουμε τη σεζόν με μπαλάρα (“The Writ”) και άλλη μια κούπα, τελευταία πριν την πτώση και μέχρι η ομάδα να ανανεωθεί με μεταγραφές αεροδρομίου.
4.
QUEEN “A Night At The Opera”
Ορισμός της μπάντας που μου αρέσει οτιδήποτε έχω ακούσει, δε πα να είναι το “We Are the Champions” (τόσα πρωταθλήματα), το “Radio Ga-Ga” ή το “Show Must Go On”. Παρολαυτά, πάντα υπό μορφή playlists, best-ofs κτλ. Ευτυχώς το “Night at the Opera” το αγόρασα και απόλαυσα (και ακόμα το κάνω) τη χαμαιλεόντεια διάθεσή του, είτε είναι κάνα θεατράλε/μιούζικαλ “Lazing on a Sunday Afternoon” είτε το μπλουζοροκάδικο γρέζι “I’m in Love with My Car” (η αδυναμία μου), γενικά ούτε ένα δευτερόλεπτο χαμένο. Για “Bohemian…” δε μιλάω, εάν είστε τίποτα περίεργοι που το έχετε βαρεθεί ξερωγώ «επειδή είναι πολυπαιγμένο», μπορείτε πάντα να επανακαθορίσετε τη σχέση σας μαζί του μέσω αυτού του βίντεο.
3.
LED ZEPPELIN “Physical Graffiti”
Το ομολογώ, είχα πάρα, πάρα (πάρα!) πολύ καιρό να το βάλω ολόκληρο, να δώ που στέκομαι απέναντί του. Zeps πλέον υπερτεράστιοι με όλη την extravaganza που αυτό συνεπαγόταν εκείνα τα χρόνια, διπλός δίσκος κιόλας, στοίχημα. Μου πήρε μέχρι τις πρώτες νότες του “In My Time of Dying” να (ξανα)θυμηθώ γιατί έχω τέτοια λατρεία με αυτή την τετράδα. Τελειώνει το “Trampled Underfoot” ξεκινάει το “Kashmir”, όλα πια έχουν περάσει σε άλλη διάσταση. Αποκάλυψη το “In the Light”, θα έπρεπε να είναι η κατάλληλη ελεγεία που κλείνει τον δίσκο, αν ήταν μονός. Δεν είναι, σίγουρα τα υπόλοιπα του δεύτερου δίσκου δεν φτάνουν σε αντίστοιχα επίπεδα (για μένα), αλλά και πάλι συνειδητοποιώ ότι ακόμα κι αν είχε μόνο αυτά το “Physical Graffiti”, πάλι αγαπημένο θα ήταν.
2.
PINK FLOYD “Wish You Were Here”
Μου μοιάζει αδιανόητο το ότι έχω το WYWH σε δεύτερη θέση. Το άνοιγμα και κλείσιμο με το “Shine…” διαλύει τα πάντα συναισθηματικά, το να το ακούω πρώτη φορά διαβάζοντας παράλληλα την ιστορία για τον Syd (με όλη την αλήθεια ή/και τον μύθο που ενδεχομένως κουβαλάει) που έσκασε από το πουθενά στο στούντιο, ανέβασε την εμπειρία εκείνης της ακρόασης σε δυσθεώρητα επίπεδα. Τα τρία ενδιάμεσα κομμάτια είναι ίσως τα πιο μεστά αυτής της μεσαίας περιόδου τους, και ειδικά το ομώνυμο λέει πάρα πολλά (σχεδόν τα πάντα) μέσα σε τόσο λίγες (αναλογικά) νότες και λέξεις. Το δε εξώφυλλο είναι μάλλον η κορυφή των δημιουργημάτων του υπέροχου Storm Thorgerson και της παρέας του (ακόμα και μόνο το εξωτερικό wrap να είχε με το ρομποτικό handshake πάλι θα το ψήφιζα). Απίστευτο πραγματικά που το έχω νο.2, αλλά τι να κάνω που…
1.
KRAFTWERK “Radio-Activity”
…το 1975 κυκλοφόρησε ο δίσκος που όταν τον πρωτοάκουσα (ένα βράδυ της θητείας, ΣΕΤΤΗΛ, Πύργος Ηλείας, φθινόπωρο 2008) ειλικρινά ήταν από τις λίγες φορές που ανατρίχιασα με το πόσες αναμνήσεις ξύπνησε. Διότι οι KRAFTWERK επηρέασαν τόσο ολοκληρωτικά την ποπ, μέσω της πρωτοποριακής εισαγωγής των ηλεκτρονικών στοιχείων -χωρίς ντε και καλά να είναι πλέον experimental to the bone, πού για δεκαετίες μετά όλοι (άντε όχι όλοι αλλά συντριπτικά πολλοί) κουβαλούσαν κάτι από αυτούς, με αποτέλεσμα ακόμα και της πλάκας μουσικές επενδύσεις ταινιών, σειρών, ακόμα και διαφημίσεων στα 90s που μεγάλωνα να παραπέμπουν σε αυτούς. Πώς να μην συνδεθώ λοιπόν αυτόματα με το “Radio-Activity” ήδη από τις πρώτες νότες του διαστημικού ομώνυμου, πώς;;
16 Likes
Ρε αλήτη, δάκρυσα, αλήθεια 
8 Likes
YT Hall of Fame
2 Likes
-sir, calm down
-I CAN’T
3 Likes
Γαμαει και το ΑΝΑΤΟ και το ΝΑΤΟ.
EDIT: Πατησα καταλαθος απαντηση στο δικο σου ποστ, ενω ηθελα απλα να απαντησω στο θρεντ χωρις συννεφακι, αλλα δε με ενδιαφερει κιολας να βρω τροπο να το φτιαξω τωρα. What’s done is done.