Yep. You could say that. 
1 Like
Μαλάκες, τι λέτε, η παραγωγή στα πρώτα κομμάτια που προοριζόταν για full-length είναι τούμπανη και ιδίως το volume της φωνής του Vortex είναι στον θεό!
Θερμή παράκληση προς όλους τους συμμετέχοντες. Περάστε πρώτα τις επιλογές σας στη φόρμα. Μιλαμε για 1-2 λεπτά δουλειά. Και μετά, αν έχετε χρόνο, γράψτε ποστς τηλεγραφήματα η σεντόνια για αυτά που ψηφίσατε.
Είναι θέμα σεβασμού προς τον άνθρωπο που κάθε βδομάδα καταθέτει ένα μέρος του ελεύθερου χρόνου του για τα logistics αυτού εδώ του νήματος.
ΔΕΝ είναι υποχρεωμένος να τσεκάρει 1.254 πόστς ΚΑΘΕ εβδομάδα προκειμένου να σιγουρευτεί ότι έχει μετρήσει και ψήφους εκτός φόρμας.
IMHO ο,τι δεν έχει κατατεθεί στη φόρμα, θα κάνει βεβαια το κομματι του, αλλά θα πρέπει να τσιμπάει και ένα Μπόμπ Τετράγωνοπαντελονη να γουστάρει.
16 Likes
Πριν γράψω του 2004 μια παράλειψη μου απο το 2002, καθώς πίστευα ότι το Live on St. Patrick’s day των Dropkick Murphys είχε κυκλοφορήσει το 2004 και το είχα σιγουρακι κορυφή.
Τους έμαθα από αυτό το live και τα άλμπουμ στα αυτιά μου δεν ακουμπάνε το feeling και τις εκτελέσεις από εκεί μέσα,για αυτό και δεν έμπαιναν στις λίστες μου τόσο καιρό αν και τους αγαπώ πάρα πολύ.
- Isis - Panopticon
- Ayreon - human equation
- Edguy - Hellfire club
- Clutch - Blast tyrant
- Exodus - Tempo of the damned
Οριακά εκτός
Motorhead- Inferno
Brocas helm - Defender of the crown
Nightwish - Once (μάλλον πεντάδα έπρεπε)
Wolf - Evil star (Η κορυφή τους για μένα)
Mercenary - 11 dreams
Death angel - The act of dying (έλα μωρη μπάνταρα)
Monster magnet - Monolithic baby
Nightstalker - Just a burn
Tankard - Beast of burbon
Probot - Probot ( αφορμή να μάθω αρκετούς καλλιτέχνες και μουσικές που δεν είχα τότε επαφή)
3 inches of blood - Advance and conquer (τι μου θυμισατε. Εκείνη την εποχή το Deadly sinners ήταν σε κάθε επιλογή που έφτιαχνα σε κασέτα/cd για αμάξι/διακοπές κλπ. Γενικά είναι δισκάρα))
Εξώφυλλο εύκολα το Leviathan.
Special mention το τελευταίο άλμπουμ των DIO -master of the moon. Αρκετά τίμιο.
25 Likes
Προφανώς, αλλά διαφεύγει του μέσου φασέου. Πράγμα που το κάνει ακόμα καλύτερο στα ελίτ αυτιά μου!
2 Likes
Δυστυχώς δεν το είχαν παίξει τη μέρα με τις φλεγόμενες κιθάρες και τις γκόμενες το 2004, αλλά την προηγούμενη 
2 Likes
Καλά μη ζητάς να θυμάμαι και σετλιστ… Δε θυμάμαι καν αν είχα πάει και τις 2 μέρες ή μόνο τη μια. Είμαστε και μιας ηλικίας πια…
1 Like
Εντάξει μεγάλη λαϊβάρα το Live on St Paddy’s Day, δεν μπορώ να πω βέβαια ότι συμφωνώ μαζί σου ότι ΟΛΕΣ οι εκτελέσεις είναι ανώτερες των στουντιακών, αλλά σίγουρα το πάθος ξεχειλίζει και πολύ εύκολα θα είναι η μία από τις τρεις επιλογές μου όοοοοοταν έρθει η ώρα να ασχοληθούμε και με τα καλύτερα της δεκαετίας.
Ωραίος! Ήταν στην προεπιλογή μου για το 2004, τελικά δεν χώρεσαν αλλά χαίρομαι που κάποιος τους ανέφερε, ποιοτικότατο συγκρότημα κι ας μην ακούστηκαν ποτέ από πολύ κόσμο.
1 Like
Συμπαθητικές οι υπερβολές για το Μονολίθικ, τις σημείωσα να τις γράψω και εγώ για το Λαστ Πατρόλ.
3 Likes
έχω ήδη ξεκινήσει να σκέφτομαι την επόμενη χρονιά και τα μαζευω να δούμε τι θα μείνει, είναι κάμποσα, δυσκολούτσικη χρονιά
όσοι έχουμε αφήσει τους MM στο Powertrip:
6 Likes
Το οποίο Last Patrol είναι ο μοναδικός δίσκος που αγόρασα μετά το Monolithic και είναι όντως φοβερός δίσκος, αλλά σε ψυχεδελικά μονοπάτια αυτή τη φορά.
2 Likes
35η εβδομάδα - 2004
59 συμμετέχοντες
109 δίσκοι!!!
Παρουσιολόγιο:
Παρακάτω όλες οι προτάσεις και η βαθμολογία:
| Isis - Panopticon | 72 |
|---|---|
| Slipknot - Vol. 3: The Subliminal Verses | 62 |
| Mastodon - Leviathan | 58 |
| Green Day - American Idiot | 54 |
| Pain of Salvation - BE | 36 |
| Clutch - Blast Tyrant | 27 |
| The Dillinger Escape Plan - Miss Machine | 24 |
| Lamented Souls - The Origins of Misery | 23 |
| Rammstein - Reise Reise | 22 |
| Alter Bridge - One Day Remains | 20 |
| Ayreon - The Human Equation | 19 |
| Nightwish - Once | 18 |
| The Haunted - rEVOLVEr | 17 |
| My Chemical Romance - Three Cheers For Sweet Revenge | 16 |
| Deathspell Omega - Si Monvmentvm Reqvires, Circvmspice | 15 |
| Fates Warning - FWX | 14 |
| Orphaned Land - Mabool: The Story Of The Three Sons of Seven | 14 |
| Mark Lanegan - Bubblegum | 13 |
| Therion - Lemuria | 12 |
| Therion - Sirius B | 12 |
| Witchcraft - Witchcraft | 11 |
| Angra - Temple of Shadows | 10 |
| Drive-By Truckers - The Dirty South | 10 |
| Lamb of God - Ashes of the Wake | 10 |
| Brocas Helm - Defender of the Crown | 9 |
| Arcade Fire - Funeral | 8 |
| Evergrey - The inner Circle | 8 |
| Pagan Altar - Lords of Hypocrisy | 8 |
| Blackfield - Blackfield | 7 |
| JJ Grey & Mofro | 7 |
| Mayhem - Chimera | 7 |
| Neurosis - The Eye of Every Storm | 7 |
| Pig destroyer - Terrifyer | 7 |
| Converge - You Fail Me | 6 |
| Edguy-Hellfire Club | 6 |
| Ekkaia – Demasiado Tarde Para Pedir Perdon | 6 |
| Το Πλοκάμι του Καρχαρία - Το Πλοκάμι του Καρχαρία | 5 |
| Anaal Nathrakh - Domine Non Es Dignus | 5 |
| Aura Noir - The Merciless | 5 |
| Bad Religion - The Empire Strikes First | 5 |
| Chris Robinson - This Magnificent Distance | 5 |
| Franz Ferdinand - Franz Ferdinand | 5 |
| In Flames - Soundtrack to your escape | 5 |
| Kasabian - kasabian | 5 |
| Megadeth - The System Has Failed | 5 |
| My Dying Bride - Songs of Darkness Words of Light | 5 |
| Saxon - Lionheart | 5 |
| Scorpions - Unbreakable | 5 |
| The Cure – The Cure | 5 |
| The Tea Party - Seven Circles | 5 |
| Dark Fortress - Stab Wounds | 4 |
| Exodus - Tempo of the Damned | 4 |
| Inner Wish – Silent Faces | 4 |
| Jesu - Heart Ache | 4 |
| Meshuggah - I | 4 |
| Omar Rodríguez-López - A Manual Dexterity: Soundtrack Volume One | 4 |
| Revenge - Victory.Intolerance.Mastery | 4 |
| Spiritus Mortis - Spiritus Mortis | 4 |
| The Hold Steady - Almost Killed Me | 4 |
| The Killers - Hot Fuss | 4 |
| The Marked Men - On The Outside | 4 |
| The Roots - The Tipping Point | 4 |
| Velvet Revolver - Contraband | 4 |
| Colour Haze - Colour Haze | 3 |
| Deadsoul Tribe - The January Tree | 3 |
| Faithless - No Roots | 3 |
| Grip Inc. - Incorporated | 3 |
| Hibria - Defying the Rules | 3 |
| Interpol – Antics | 3 |
| Leviathan - Tentacles of Whorror | 3 |
| Malevolent Creation - Warkult | 3 |
| No Hope For The Kids - No Hope For The Kids | 3 |
| Omar Rodríguez-López - A Manual Dexterity: Soundtrack Volume One Devendra Banhart - Rejoicing in the Hands | 3 |
| Probot - Probot | 3 |
| Siena Root – A New Day Dawning | 3 |
| Sum 41 - Chuck | 3 |
| Yyrkoon - Occult Medicine | 3 |
| Archive - Noise | 2 |
| Cataract - With Triumph Comes Loss | 2 |
| Enslaved - Isa | 2 |
| Evil Masquerade - Welcome to the show | 2 |
| Haggard - Eppur Si Muove | 2 |
| Insomnium - Since the Day It All Came Down | 2 |
| Isen Torr - Mighty & Superior | 2 |
| Madvillainy – Madvillainy | 2 |
| Marillion - Marbles | 2 |
| Monster Magnet - Monolithic Baby! | 2 |
| Neal Morse - One | 2 |
| Nick Cave And The Bad Seeds - Abattoir Blues / The Lyre Of Orpheus | 2 |
| Soulfly - Prophecy | 2 |
| The Veils - The Runaway Found | 2 |
| 65daysofstatic - The Fall Of Math | 1 |
| Βαλπουργία Νύχτα - Βαλπουργία Νύχτα | 1 |
| Avril Lavigne - Under My Skin | 1 |
| Behemoth - Demigod | 1 |
| Black Bonzo - Black Bonzo | 1 |
| Bring Me the Horizon - This Is What the Edge of Your Seat Was Made For | 1 |
| Buckethead - Population Override | 1 |
| Feinstein - Third Wish | 1 |
| FF.C-Κλασσικά ηχογραφημένα | 1 |
| James Blunt - Back to Bedlam | 1 |
| Kanye West - The College Dropout | 1 |
| Mutemath – Reset | 1 |
| NFD – No Love Lost | 1 |
| The Observers – So What’s Left Now | 1 |
| The Ruins of Beverast - Unlock The Shrine | 1 |
| The Steepwater Band - Dharmakaya | 1 |
| Urfaust - Geist ist Teufel | 1 |
| YOB - The Illusion of Motion | 1 |
κατανομή πόντων στον νικητή βάσει των διαθέσιμων ψήφων :
| Artist | Album | ΠΟΣΟΣΤΟ | |
|---|---|---|---|
| 1970 | Black Sabbath | Black Sabbath | 54,81% |
| 1971 | Led Zeppelin | Led Zeppelin IV | 57,65% |
| 1972 | Deep Purple | Machine Head | 39,43% |
| 1973 | Pink Floyd | The Dark Side Of The Moon | 51,67% |
| 1974 | Blue Öyster Cult | Secret Treaties | 33,33% |
| 1975 | Pink Floyd | Wish You Were Here | 53,33% |
| 1976 | Judas Priest | Sad Wings of Destiny | 50,95% |
| 1977 | Pink Floyd | Animals | 39,02% |
| 1978 | Judas Priest | Stained Class | 36,67% |
| 1979 | Pink Floyd | The Wall | 40,85% |
| 1980 | Black Sabbath | Heaven and Hell | 40,43% |
| 1981 | Rush | Moving Pictures | 37,60% |
| 1982 | Iron Maiden | The Number Of The Beast | 46,12% |
| 1983 | Iron Maiden | Piece Of Mind | 45,00% |
| 1984 | Metallica | Ride The Lightning | 61,13% |
| 1985 | Celtic Frost | To Mega Therion | 25,88% |
| 1986 | Metallica | Master Of Puppets | 51,85% |
| 1987 | Helloween | Keeper of the Seven Keys Pt 1 | 36,73% |
| 1988 | Queensrÿche | Operation: Mindcrime | 40,73% |
| 1989 | Savatage | Gutter Ballet | 45,96% |
| 1990 | Judas Priest | Painkiller | 52,00% |
| 1991 | Metallica | Metallica | 44,67% |
| 1992 | Dream Theater | Images And Words | 33,55% |
| 1993 | Savatage | Edge Of Thorns | 33,87% |
| 1994 | Dream Theater | Awake | 20,97% |
| 1995 | Paradise Lost | Draconian Times | 44,19% |
| 1996 | Tool | Ænima | 29,67% |
| 1997 | Fates Warning | A Pleasant Shade Of Gray | 25,52% |
| 1998 | Bruce Dickinson | The Chemical Wedding | 37,14% |
| 1999 | Dream Theater | Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory | 27,30% |
| 2000 | Nevermore | Dead Heart In A Dead World | 31,75% |
| 2001 | System Of A Down | Toxicity | 44,59% |
| 2002 | Audioslave | Audioslave | 22,33% |
| 2003 | Linkin Park | Meteora | 20,34% |
| 2004 | Isis | Panopticon | 24,41% |
τίτλοι τέλους για το 2004
2005…
και εξελάκι
credits and love to all 
(συμπληρώνω σε λίγο (λίγο αργότερα) το τι έγραψαν) 
ξερω ξερω χιχιιχιχιχι
38 Likes
Μην παρεξηγηθώ, γαμώ τα άλμπουμς το Μονολίθικ, σίγουρα το προτιμώ απ’ τα god says no, 4-way και οριακα -ως σύνολο- απ’ το Πάουατριπ. Απλά εκεί έχει μερικά υπεραγαπημένα κομμάτια (hint: δεν είναι τα 2 μέγκαχιτς).
4 Likes
2005
Primordial-“The Gathering Wilderness”
Bolt Thrower-“Those Once Royal”
Kamelot-“The Black Halo”
Wolfmother-“Wolfmother”
Disturbed-“Ten Thousand Fists”
32 Likes
That works too 
4 Likes
Ποτέ δεν θα έλεγα ή δεν θα σκεφτόμουν κάτι τέτοιο ρε. Θα ήθελα απλώς κάποια στιγμή μια μικρή ανάλυση σου για τους στιχους των Nevermore.
It is done.
4 Likes
2005
1. Gogol Bordello- Gypsy punks: Underdog World Strike: Εν έτει 2005, με την κυκλοφορία του δίσκου, ο αδερφός μου, που ακόμα μέναμε όλοι μαζί με τους γονείς μου, άκουγε ένα κομμάτι στο ριπιτ ένα ολόκληρο βράδυ. Εν μέσω συζήτησης εκτίμησα το καταπληκτικό Illumination (με στίχο που συγκινεί με την απλότητα του) και φροντισα να προμηθευτώ τον δίσκο που το περιέχει, χωρίς την παραμικρή ιδέα για το τι μουσική παίζουν αυτοί οι πανκηδες από όλο τον πλανήτη. Η ακροαση του Sally, χωρίς να έχω την παραμικρή εμπειρία τότε σε βαλκανοανατολικο ευρωπαϊκό ska/punk με άφησε να πανηγυρίζω όντας σε ένα οριακά πολιτισμικό μουσικό σοκ για το πόσο γαμάτα ταιριαζουν τα όργανα που χρησιμοποιουν (βιολι, ακορντεον, διαφορα κρουστα), πόση ορμή και καβλα βγάζουν και πόσο τρελαμενη φωνή έχει ο Eugene, που τα δινει ολα με οσο αντισυμβατικες παει απιστευτα ψυχωμενες ερμηνειες. Μην τα πολυλογω, ο δίσκος πάει τρένο από την αρχή μέχρι το τέλος, συγκινεί, πορωνει, προκαλεί γέλιο και μου φτιάχνει τη διάθεση όσο ελάχιστα πράγματά. Έχει τις χιταρες του (Sally, I would never…, not a crime, 60 revolutions, start wearing purple, illumination), τα τα-παντα-ολα γαμάτα deep cuts (avenue B, dogs were barking, underdog world strike), κομμάτια που εξηγούν πόσο απλά μπορούν να είναι τα πράγματα (το φανταστικό oh no και το εξαιρετικο undestructable), folk/tribal ανατριχιλες στο think locally, ένα καταπληκτικό santa Marinella που σε άλλο δίσκο θα ήταν η χιταρα του και ένα φανταστικό κλείσιμο με το Mishto που απλά δεν θέλεις να τελειώσει ποτέ. Δύο χρόνια μετά σχεδόν άγγιξαν πάλι το απόλυτο, αλλά δίσκος σαν το gypsy punks δεν υπάρχει άλλος.-
2. System of a down- Mesmerize: δεν υπάρχει δίσκος που να μου θυμίζει περισσότερο την εποχή που βγήκε από αυτόν. Σχεδόν καθημερινό soundtrack για 1-2 χρόνια μιας εποχής της ζωής μου με πολλές αλλαγές. 10+1 φανταστικά κομμάτια, συναίσθημα, μελωδία, groove, πρωτοτυπία, όλα στο 100%. Με στεναχωρεί η τροπή που πήραν αργότερα τα πράγματα με τη μπάντα, αλλά τουλάχιστον πρόλαβε να δώσει κάποια αριστουγηματα, όπως αυτό.
3. Gojira- From Mars to Sirius: Το όραμα των Γάλλων ξεκινάει να ολοκληρώνεται εδώ, καθότι είναι ο πρώτος δίσκος που ο trademark Gojira ήχος έχει αγγίξει ήδη την τελειότητα. Χωρίς να υποτιμω καθόλου τα προηγούμενα δύο, τα οποία ακόμα ακούω αρκετά συχνά. Αδιανόητα υψηλό συνθετικό επίπεδο, με σχεδόν όλα τα κομμάτια να έχουν στιγμές μεγαλείου. Χωρίς τους Gojira το metal της νέας χιλιετίας θα ήταν πιο φτωχό.
4. Opeth- Ghost reveries: χωρίς κάποια μεγαλη αλλαγή σε σχέση με το deliverance (αν δούμε το damnation σαν μια ανάπαυλα στην τότε δισκογραφία τους και όχι σαν το ακουστικό ταίρι του deliverance), μόνο μια λιγο πιο έντονη κλίση προς τα 70s, οι Σουηδοί παραδίδουν ένα ακόμα σπουδαίο δίσκο, στον οποίο είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τις κορυφές του (ghost of perdition, baying of the hounds, reverie/harlequin forest και grand conjuration τα αγαπημένα μου, με ισχνή διαφορά όμως από τα υπόλοιπα). Τα πιο ηρεμα atonement, hours of wealth και isolation years δίνουν μια μελαγχολική διάθεση που ταιριαζει αρκετά και σε καλή ισορροπία σε σχέση με τις κυκλοφορίες τους μετά το (εξαιρετικό) heritage. Σπουδαίος δίσκος.
5. Primordial- The gathering wilderness: ο αγαπημένος μου δίσκος τους, απίστευτο πάθος, μέθεξη. Όλος ο δίσκος είναι μια συνεχόμενη κορυφογραμμή, με τα song of the tomb, coffin ships και tragedy’s birth να είναι οι απόλυτες κορυφές της, με το cities carved in stone να είναι το τέλειο μελωδικό κλείσιμο.
Δεύτερη πεντάδα - Όλα δισκαρες
6.SOAD- Hypnotize: νομίζω έχω αποφύγει όλες τις φορές διπλές κυκλοφορίες μπαντας να μπουν στο 5+5 μου, αλλά- μα τον Κορδο- το Hypnotize είναι τόσο καλό που δεν γίνεται να το κάνω και εδω. Αν αφαιρέσεις τα tentative και u-fig που είναι απλώς καλά, όλος ο υπόλοιπος δίσκος αγγίζει την τελειότητα.
7. Akercocke- Words that go unspoken, deeds that go undone: στο δικό τους σύμπαν όλα έχουν κάποιο λόγο ύπαρξης δομωντας έναν εθιστικά ποικιλόμορφο δίσκο που ακούγεται μέχρι και σήμερα τρομερά επίκαιρος.
8. Nevermore- This godless endeavor: Δίσκος που κοιτάει στα μάτια την αριστουργηματικη τριάδα politics - dreaming-dead. Ο Dane είναι μια ακόμα φορά καθηλωτικος, ο Loomis αποδεικνύει άλλη μια φορά γιατί είναι από τους κορυφαίους κιθαρίστες της γενιάς του, και όλη η υπόλοιπη μπάντα είναι επίσης ουσιαστικότατη. Το ομότιτλο τεράστιο επος.Α, και (αβολες, δύσκολες, βαριες, υπαρξιακες, φιλοσοφικες) στιχαρες μην τρελαθουμε!
9. Helloween- Keeper of the seven keys the legacy: αυτή τη φορά ευτυχώς τον έβγαλαν το λαγο. Έπος με το καλημέρα (the king for a thousand years), ένας catchy mini ύμνος με ένα καταπληκτικό ρεφρέν για συνέχεια(invisible man), καταπληκτικό europower στα born και silent (επειδή δικό μας είναι ότι θέλουμε το κάνουμε!), πιο πιασαρικο δεν γίνεται mrs God, φλερτ με το prog metal στο φανταστικό occasion avenue, μια πολύ ωραία συνεργασία με τη σύζυγό του μεγα μαυροπερισσοτερου, ματιά στις πιο ιδιαίτερες συνθέσεις της Andi era με τα pleasure drone και shade in the shadow και θριαμβευτικό κλείσιμο με το my life for one more day. Όσα δεν ανέφερα μου αρέσουν λίγο λιγότερο, αλλά δεν είναι και πολλα. Απίστευτα αδικημένη δισκαρα για τη γενιά μου τουλάχιστον που μεγάλωσε με λατρεία στα walls, keepers i&ii άντε βαριά κάνα time of the oath, better than raw και dark ride και αγνοεί πιθανώς τι κομμάταρες υπάρχουν σε αυτό το δίσκο.
10. Bolt Thrower - Those once loyal: Χωρίς το στοιχείο του εντυπωσιασμού ή της αλλαγής, οι Βρετανοί με το ήδη τελειοποιημενο στυλ τους παραδίδουν τον τελευταίο δίσκο τους. Γεμάτο ορμή, groove, τρομερά και ultra-catchy riffs μας δίνουν ένα ακόμα κτήνος πριν σιγήσουν δισκογραφικά. Τεράστιοι.
+1 γιατί μου ξέφυγε όταν έψαχνα για τις κυκλοφορίες του 2005 και το είδα στο ποστ του @stammargg_v2 αλλά επειδή θα έμπαινε σίγουρα δευτερη πεντάδα, το ομότιτλο album των Paradise lost με την τέλεια ισορροπία του ανάμεσα στις περισσότερες πλευρές της μπάντας (σχεδόν όλες πλην της DM) και 12 τραγούδια που τουλάχιστον τα 9-10 είναι εν δυνάμει χιταρες.
Εξώφυλλο
36 Likes