Καλό το Kezia (ειδικά το Blindfolds Aside), απλά καμμία σχέση με djent ε 
Αν σου αρέσει αυτό, το Fortress να ακούσεις οπωσδήποτε
1 Like
δε δεχόμαστε προτάσεις από ανθρώπους που λένε τους BFMV one hit wonder album , ενώ υπάρχει το scream aim fire
1 Like
το μισό είναι fillers αλλά τέλος πάντων, στην ώρα τους αυτά
2006 αυτό. Το ψηφίζουμε την άλλη εβδομάδα!
1 Like
Θα μπορούσε να γίνει ντέρμπι το 2005? Για να δούμε…
@Alejandro.m
@Arian
@bostonflesh
@Chaos
@Curehead
@DarthVader
@drenie
@eviL
@intrance
@Ironman1
@Leper_Jesus
@LesAnTz
@Moonchild92
@nikatapi
@pantelis79
@vagalex
2 Likes
καλα σε λίγο θα βγαίνει νικητής με 10 ψήφους , όλα ντερμπι θα είναι
3 Likes
Ή θα βγάλεις πρώτους τους Nevermore ή αλλιώς μην αναρτήσεις τίποτα και αύριο μη βγεις απ’ το σπίτι. Ο @jonkyr ξέρει που παρκάρεις.
3 Likes
2005
- Depeche Mode - Playing the Angel
- Shinedown - Us and Them
- Audioslave - Out of Exile
- Black Label Society - Mafia
- System of a Down - Mesmerize
- System of a Down - Hypnotize
- Disturbed - Ten Thousand Fists
- Queens of the Stone Age - Lullabies to Paralyze
- Corrosion of Conformity - In the Arms of God
- Soulfly - Dark Ages
Flyleaf - Flyleaf
Foo Fighters - In Your Honor
Oasis - Don’t Believe the Truth
Rammstein - Rosenrot
Gojira - From Mars to Sirius
Coheed and Cambria - Good Apollo, I’m Burning Star IV, Volume One: From Fear Through the Eyes of Madness
Mars Volta - Frances the Mute
Avenged Sevenfold - City of Evil
Life of Agony - Broken Valley
Sevendust - Next
Korn - See You In the Other Side
Nine Inch Nails - Wild Teeth
Mudvayne - Lost and Found
Coldplay - X&Y
Bullet for My Valentine - Poison
Trivium - Ascendancy
Clutch - Robot Hive/Exodus
Exodus - Shovel Headed Kill Machine
Karnivool - Themata
Wolfmother - Wolfmother
Εξώφυλλο: Depeche Mode.
@anhydriis pls mate…
26 Likes
2 μεγάλες μου παραλείψεις, ντεμπούτο Wolfmother και φυσικά το The Protomen. To πρώτο το είχα λιώσει σε βαθμό αηδίας εκείνη τη χρονιά -έπρεπε να το βάλω και εξώφυλλο της χρονιάς- το δεύτερο ήταν κάτι σαν ευαγγέλιο μου για μεγάλες χρονικές περιόδους, καθώς πέρα από όλα τα καθαρά μουσικά aspectes του album, υπήρξα -και υπαρχω ακόμα δηλαδή - μεγάλος φαν του Megaman, έχοντας παίξει σχεδόν τα άπαντα + του ευρύτερου lore του. Μεγάλες μου παραλείψεις both!
7 Likes
Εμμ, άμα δε διαβάζεις τις λίστες που βγάζουμε δεν το είδες
2 Likes
1. Amenra - Mass III
2. Rosetta - The Galilean Satellites
3. Pelican - The Fire in Our Throats Will Beckon the Thaw
4. Boris - Pink
5. Indian - The Unquiet Sky
6. The Strokes - First Impressions of Earth
7. Truckfighters - Gravity X
8. Roadrunner United - The All-Star Sessions
9. Bolt Thrower - Those Once Loyal
10. Khanate - Capture & Release
11. Unsane - Blood Run
12. Between the Buried and Me - Alaska
13. Queens of the Stone Age - Lullabies to Paralyze
14. Bongzilla - Amerijuanican
15. Nile - Annihilation of the Wicked
32 Likes
Φτου, ακόμη μια προδοσία από φάκελο. Θενξ, το κρατάω για το 2006 
1 Like
Πολυ ωραίο το truckfighters.
Το ξέχασα 
1 Like
2005 και βάλτο αγόρι μου για όλους μας σχεδόν.
Μια παρενέργεια που υπήρξε ήταν και η καθιέρωση του Χατζηγεωργίου ως speaker σε αγώνες μπάσκετ, η συνεπακόλουθη εγκαθίδρυση του Βαγγέλη Ιωάννου ως αντίπαλο δέος και εν τέλει η παρακολούθηση στο mute αγώνων στην Κρατική τηλεόραση.
Από μουσικής πλευράς χαίρομαι που τα περισσότερα άλμπουμ τα άκουσα όταν βγήκαν . Κάποια τα εκτίμησα αργότερα πολύ περισσότερο βέβαια.
Ειδικη αναφορά σε :
Primal fear - Seven seals. Ίσως το καλύτερο τους. Αν κάποιος θέλει να τους ακούσει είναι μια αρχή.
Brainstorm - Liquid monster . Τότε μου άρεσε περισσότερο. Όπως και να έχει είναι ενδιαφέρον power/heavy metal , με αρκετή μελωδία.
Municipal waste - Hazardous mutation. Φοβερό κόλλημα το συγκεκριμένο μαζί με το επόμενο. Χαβαλες , μπύρες, crossover thrash. Από τα ιδρυτικά συγκροτήματα του NWOTM. Κάπου κουράζει βέβαια. Αλλά αξίζει.
Slough feg. - Atavism Ανακαλύπτω ότι δεν τους έχω εκτιμήσει αρκετά. Ένα άλμπουμ που το είχα στα αδιάφορα / generic έκανε φοβερό coneback αυτή την εβδομάδα. Τα καλά του παιχνιδιού…
Helloween - Keeper the legacy. Τότε προσκυνούσα. Τώρα κρατάω λίγα αλλά μας χάρισαν και ένα δυνατό live επ αφορμής στο Σπόρτινγκ.
Μαζί με τους Fragile vastness που κυκλοφόρησαν τη δισκάρα A tribute to life, την οποία ήμουν τυχερός που εκτίμησα τότε αν και δεν άκουγα τότε σχεδόν καθόλου progressive.
Bon jovi - Have a nice day. Πολύ fun δίσκος. Το ομότιτλο με το βίντεο κλιπ του ήταν κολληματικο τότε.
Scar symmetry. Την εποχή που έψαχνα NWOAHM μπάντες άκουσα και αυτό λόγω της εναλλαγής καθαρών και brutal φωνητικών που είχε και των μελωδιών. Εν τέλει είναι ένα πολύ ενδιαφέρον progressive album που ακούω άνετα σήμερα.
Macabre omen - The Ancient returns. Bathory-ικο black με ελληνικές πινελιές. Τα καλύτερα έρχονται.
Disturbed - 10000 γροθιές στον αέρα. Το είχα αγοράσει αντιγραμμένο από πλανόδιο αφρικανικής καταγωγής μαζί με το Hypnotized. Μου άρεσε κι ακόμα πιστεύω ότι έχει πέντε - έξι καλά τραγούδια.
Oceanize- Everyone into position. Πάρα πολύ καλός δίσκος. Τον άκουσα πάλι και με έπιασε
Ίσως τον αδικώ. Ψιλοκολλησα. Φοβερές μελωδίες και συνθέσεις.
Chimaira - Chimaira . Metalcore ποιοτικό. Με φωβερα ριφ και καθόλου εκπτώσεις σεελωδικα φωνητικά (σχεδόν) . Από τα λίγα συγκροτήματα της τότε σκηνής που ακούω ακόμη.
God is an Astronaut. All is violent all is bright. Ιδιαίτεροι στο post rock τους. Πάω να τους ακούσω σε λίγο που θα κάνω 16χλμ.
Paradise lost - same. Τότε το άκουγα πάρα πολύ. Το Forever after έπαιζε παντού. Ακόμα καλό το βρίσκω.
Η επιστροφή τους για μένα.
Andramelch - Broken history. Ειπώθηκαν παραπάνω καλύτερα και από πιο αρμόδιους. Επικό άλμπουμ…
15 Exodus - Shovel headed kill machine . Αφού μας άφησαν ισοπεδωμενους με το Tempo of the damned, έρχονται να μας αποτελειώσουν. Σε φοβερή φόρμα. Με παραγωγή που αναδεικνύει τα greedy riff.
14 Savage circus - Dreamland manor . Για μας τους εθισμένους Blindguardians είναι σα μεθαδόνη. Ότι πιο κοντινό σε Blinf guardian αρχών δεκαετίας του 90. Έχει ωραία τραγούδια μέσα. Όλα είναι ποιοτικοτατα εδώ.
13 Nevermore - Godless endeavour. Τα είπαν άλλοι καλύτερα. Νιώθω ότι θέλω να του αφιερώσω πάλι χρόνο.
12 Burst - Origo . Progressive με μπόλικο συναίσθημα. Εδώ με έπιασαν εξ απινης τότε και δεν περίμενα αυτό που άκουγα.
11 Dream theater - Octavarium. Άλλος ένας φοβερός δίσκος. Ο οποίος μάλιστα τότε θεωρήθηκε σχετικά μέτριος. Χα. Να δεις τι σου χω για μετά…
10 Gojira - From mars to sirius. Πιο μετά τους έπιασα είναι η αλήθεια. Εδώ είναι η αρχή του μεγαλείου τους.
9 Deceased - As the weird travel on. Δισκάρα. Αυτο. Τα ιδιατερα φωνητικά που ακουμπούν death metal, σε συνδυασμό με τις heavy/speed/thrash φορμες των τραγουδιών κάνουν τη διαφορά. Έχει κολλητικά ριφ μέσα. Κάπου δεν πατούν καλά το φρένο και κάποια τραγούδια ήθελαν λίγο κόψιμο. Αλλά who cares.
8 Clutch - Robot hive/exodus. Μόνο κομματαρες εδώ κύριοι και κυριες. Ήχος διαμάντι. Απόλαυση. Κλασσικός.
7 Dozer - Through the eyes of heathens. Δε ξέρω αν είναι stoner αυτό αλλά είναι πολύ heavy με τραγούδια που ξεχωρίζουν. Οι Dozer εχουν χαρακτήρα σα μπάντα και αμέσως τους καταλαβαίνεις. Εδώ στα καλύτερα τους.
6 SYOD - Mesmerized .
5 SYOD - Hypnotized. Μαζί επρεπε αλλά με πρόλαβαν … Συμφωνώ ότι οι κορυφές του Hypnotized είναι αφταστες και επειδή αυτό το έχω ακούσει παραπάνω για αυτό πεντάδα.
4 Kreator - Enemy of god. Δε θυμάμαι αν στην περιοδεία αυτού του άλμπουμ ή του προηγούμενου τους ειχα δει live στο Ρόδον , με ένα μαγαζί να πήγαινει γύρω γύρω. Φοβερή συναυλία. Φοβερό άλμπουμ. Συνεχίζοντας το μομεντουμ που έχουν εδώ βγάζουν ίσως ακόμα καλύτερα τραγούδια.
3 Coheed and cambria. Good apollo … (Νομίζω είναι λάθος για τίτλος άλμπουμ). Μοναδική περίπτωση. Ξεκινάει μόνο με ύμνους κάνει μια πολύ μικρή κοιλια λίγο πριν το τέλος για να έρθει το επικολυρικομαγικό The willing well IV : Final cut. Τα φωνητικά είναι ο ορισμός του ιδιαίτερου αλλά βγάζουν φοβερό συναίσθημα σ σε κάποιες στιγμές. Alternative rock, metal, progressive. Επιρροές από floyd , Queen, λίγο Rush. Must άκουσμα. Ίσως υπερβάλλουν αλλά τελικά αξίζει.
2 Primordial - The gathering wilderness. Ακόμα θυμάμαι τι κόλλημα είχα φάει όταν το άκουσα τότε. Μέχρι τότε το επικό είχε απόχρωση Manowar. Από δω ξεκίνησα πολλές γνωριμίες με αρκετές μπάντες. Έπος από την αρχή έως το τέλος.
1 Bolt thrower - Those once loyal. Γλυκόπικρη γεύση το γεγονός ότι ίσως το καλύτερο τους άλμπουμ ήταν και το τελευταίο. No fillers εδώ. Άπειρος σεβασμός σε μια από τις πιο τίμιες μπάντες της μουσικής μας. Ποιος δεν έχει χορέψει με το Killchain…
Εξώφυλλο:
Και πολύ καλός δίσκος που θέλω να ξαναεπισκεφτώ
30 Likes
Μην ακούς κανέναν, οι protest the hero είναι χιλιαπεντακοσιαπραματα και αν κρίνω από όλα τα υπόλοιπα σχόλια, θα εκτιμούσες περισσότερο το scurrilous από το fortress
Χαίρομαι για την πρόταση!
2 Likes
Αυτο το ειδα κι αλλου και δεν εχω ιδεα πως το ξεχασα.
Δεν το ανεφερα καν, και θα ειχε μπει πενταδα πετωντας απεξω τους Paradise Lost.
Κριμα. Απιστευτη δισκαρα, το καλυτερο τους στην χιλιετια που διανυουμε μεχρι πριν λιγους μηνες.
4 Likes
Και εγω ξέχασα το Paradise Lost που παίζει να το έβαζα και 5αδα
2 Likes
1. My Morning Jacket - Z
Το είχα λιώσει όταν είχε βγει, εξακολουθώ να το ακούω με τρομερή ευχαρίστηση. Παίρνουν John Leckie στην παραγωγή (ντεμπούτο Stone Roses, “The Bends” από Radiohead), βάζουν λίγο σύνθια, γυαλίζουν λίγο τον ήχο, χώνουν λίγες “διαφορετικές” επιρροές όπως η reggae και βγάζουν τον καλύτερο δίσκο του 2005. Αγαπημένο κομμάτι το υπέροχο “Gideon”, λυρισμός, τυμπανάρες, κιθαριές, φοβερά φωνητικά.
2. Foo Fighters - In Your Honor
Πάνω-κάτω τα είχα πει κι εδώ. Διπλός δίσκος, ο ένας ηλεκτρικός, ο άλλος ακουστικός. Ο ηλεκτρικός είναι εκπληκτικός, με τραγουδάρες, σινγκλάρες, χιτάρες, βιντεοκλιπάρες. Έχει “Best Of You”, “The Last Song”, “Resolve”, το ομώνυμο, “No Way Back”, “DOA”, γενικώς τα ηλεκτρικά κομμάτια είναι ένα κι ένα. Φανταστικό σφηνάκι το “Hell”, τρομερό και το κλείσιμο με το “End Over End”. Το ακουστικό CD είναι πιο τσιλαριστό, έχει “Cold Day In The Sun”, το ακούω συμπληρωματικά γιατί είμαι πολύ σκληρός για τέτοια 
. Ευτυχώς αφήσανε πίσω τις δύο προηγούμενες ψιλομετριότητες και συνέχισαν για την απογείωση (την οποία τελικιάσανε το 2011).
3. Robert Plant and the Strange Sensation - Mighty ReArranger
Νομίζω ο δίσκος από τον οποίο και μετά άρχισα να συνειδητοποιώ πόσο τεράστιος καλλιτέχνης είναι ο Plant. Πριν από αυτόν, δεν τον είχα τόσο ψηλά. Ευτυχώς, η έμπνευση αυτού του ανθρώπου συνεχίζεται μέχρι και σήμερα και μας έχει δώσει κι άλλες τρομερές δουλειές. Δεύτερη νιότη κανονικά. Καμία “επανασύνδεση” Led Zeppelin 
.
4. Wolfmother - Wolfmother
Πολύ ωραία hard rock αναβίωση. Το έχουμε ξαναπεί, αυτό που μετράει περισσότερο πάντοτε είναι τα τραγούδια και στο ντεμπούτο τους τούτοι εδώ οι Αυστραλοί τα καταφέρνουν παραπάνω από πολύ καλά. “Joker And The Thief”, “White Unicorn”, “Vagabond”, “Mind’s Eye” είναι κομματάρες. Εντάξει, πάντως δε γινόταν να τους βάλω και πάνω από τον μπαμπά τους τον Plant (ο οποίος έχει επηρεάσει τραγουδιστές και τραγουδιστές)
5. The National - Alligator
-Γεια σας, ήρθαμε και θέλουμε τα σώβρακά σας. -Πάρτε τα, δικά σας. Οι τύποι μαζί με τους Arcade Fire περίπου σώσανε το rock εκείνη την εποχή . Τρομερή περίπτωση μπάντας, αποτελούνται (ακόμα) από τον τραγουδιστή Matt Berninger, τα (δίδυμα) αδέρφια Dessner στις κιθάρες και τα αδέρφια Devendorf στο rhythm section. Με τον επόμενο δίσκο θα μας γλεντήσουν ακόμα περισσότερο 
Honorable mentions:
Riverside - Second Life Syndrome
Δεν το άκουσα στην εποχή του, το αγάπησα όμως αργότερα.
The Mars Volta - Frances the Mute
Παρόμοιας ποιότητας δισκάρα με το προηγούμενο.
Audioslave - Out of Exile
Δε χώρεσε πεντάδα, αν και το έχω μέσα στην καρδιά μου.
Kaiser Chiefs - Employment
Το είχα λιώσει. Ακόμα θυμάμαι και την πρώτη τους λαϊβάρα στο Gagarin (ήταν την επόμενη χρονιά).
Porcupine Tree - Deadwing
Δισκάρα και ο 8ος καλύτερος δίσκος των Porcupine Tree.
Opeth - Ghost Reveries
Ίσως ο πιο κατάλληλος δίσκος για να ακούσεις αν δεν έχεις ακούσει Opeth, μιας και χωνεύει μέσα του όλες τους τις μέχρι τότε περιόδους.
Depeche Mode - Playing the Angel
Πολύ ωραίο comeback μετά τη μετριότητα του “Exciter”.
Dredg - Catch Without Arms
Κρίμα που αυτή η μπαντάρα δεν έγινε πιο γνωστή. Θα το χαρακτήριζα “σκεπτόμενο” rock. Εδώ συνεργάστηκαν και με τον De Garmo, ε.
Queens of the Stone Age - Lullabies to Paralyze
Ρε @furor, που είναι το “Burn The Witch”;
Coldplay - X&Y
Ο τελευταίος πολύ ωραίος τους δίσκος, μετά από εκεί άρχισε η σαπίλα
Εξώφυλλο Wolfmother
EDIT: αυτό που βλέπω όσο περνάνε τα χρόνια είναι ότι έχω συνδυάσει δίσκους και με συναυλίες. Για παράδειγμα, Porcupine Tree, Kaiser Chiefs, Audioslave, Madrugada (άσχετα αν δεν τους έβαλα, είχα δει υπερσυναυλία στο Gagarin τότε), Depeche Mode, Robert Plant που είχε έρθει λίγο μετά. Τους My Morning Jacket τους είχαν πάρει σε μερικές ημερομηνίες οι Pearl Jam το 2006 για support, αλλά δυστυχώς/ευτυχώς, όχι εδώ.
35 Likes
Μέσα στον δίσκο είναι κι αυτό.
Και το 2008 στο Καλλιμάρμαρο, που παίξαν 5 τραγούδια, όλα τα hits, έγινε χαμός και έφυγαν.
Πήγα τις προάλλες Γλυφάδα σε μια μπυραρία, έβαλε το Everyday I Love You Less and Less (και γαμώ τα βιδεοκλιπ) και προς έκπληξη μου ακόμα το θυμάμαι απέξω ενώ έχω να το ακούσω 10+ χρόνια.
3 Likes