χαχαχαχα αντε να μπει το 8 μπροστα… είχες βάλει queen στο εξώφυλλο αλλα εντάξει αντικειμενικα τωρα… χααχαχχα
1 Like
Οντως? Θυμαμαι να ειχα βαλει κατι αλλο, αλλα μπορει να σκεφτομαι το 1974 αυτην την στιγμη.
Οπως και να χει το Pink Floyd ειναι καλυτερο 
1 Like
4 άσωτοι/ες ακόμη, 90 λεπτά πριν να σφυρίξει λήξη ο ρέφερι… 
1 Like
Α τέλεια, εγώ έχω ξεχάσει ότι είναι Κυριακή και εκκρεμεί ΑΥΤΗ η υποχρέωση.
Επίσης, χρειάζομαι τουλάχιστον 7 θέσεις. 
2 Likes
Απλά τα πράγματα για το 1975 για μένα, η πεντάδα είχε κλείσει από όταν με θυμάμαι ξργω. Οπότε, πάμε κλασικά 5+5, με τη δεύτερη πεντάδα να με δυσκολεύει πολύ περισσότερο:
1. Patti Smith - “Horses”: Μερικές φορές κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι να είμαι στο CBGB εκείνη την εποχή, με ηλίθια ένδυση, όχι πολύ διαφορετική από τώρα, και να νιώθω την αγωνία της έντασης του “Gloria” σε λάιβ απόδοση, το κτίσιμο, την εκτόνωση, το πάθος. Η Patti ήταν ιέρεια του punk ήδη από το επτάιντσο “Hey Joe/Piss Factory” μια χρονιά πριν, εδώ απλά έγινε σύμβολο. Και για μένα, κυκλοφόρησε ένα δίσκο που θα ήταν το νο1 πιθανώς όποια χρονιά και αν έβγαινε (ΟΚ εκτός του '82). Δεν είμαι άξιος να πω άλλα.
2. Pink Floyd - “Wish You Were Here”: Η πρώτη (και μοναδική;) φορά που βάζω prog άλμπουμ σε πεντάδα μου, αν και με ζόρισε το “Mirage”. Τούτο δω είναι το αγαπημένο μου από δαύτους. Και όχι επειδή έχει μέσα το “Welcome To The Machine”, το αγαπημένο μου τραγούδι από τούτους εδώ. Δεν υπάρχει μισή στιγμή που να μην με εντυπωσιάζει, που να μην νιώθω πως την “ξέρω”, με τη βαθιά έννοια της γνώσης, ακόμη και αν το έχω μάθει απ’ έξω, διότι έχει κάτι το μυστικιστικό. Συγκλονιστική κυκλοφορία.
3. Led Zeppelin - “Physical Graffiti”: Οι Led Zeppelin να κερδάνε και όλοι οι άλλοι ναπανα… Είναι εκνευριστικό, για να μην πω αστείο, το πόσα πράγματα έχουν χωρέσει εδώ μέσα. Συνεχίζοντας την καλειδοσκοπική νοοτροπία του προκατόχου του, το “PG” από το tracklist και μόνο σε ψαρώνει. Δεν είναι θνητοί. Γιατί τέτοια άλμπουμ τους έκαναν αθάνατους. Και να σκεφτείς πως στην προσωπική μου κατάταξη απέχει πολύ από τα αγαπημένα μου. Ή και όχι, σχετικά όλα αυτά. Τι έκαναν ρε γαμώτο μου εδώ πέρα;
4. Bob Dylan - “Blood On The Tracks”: Ο δεύτερος αγαπημένος μου του κυρίου, και μάλλον αν είμαι ψύχραιμος, ένας από τους καλύτερούς του. Ο Dylan έχει σπουδάσει δια του πειράματος, το τι εστί τραγούδι. Το έχει αποδομήσει μέσα του, και στα κενά ανάμεσα στα επιμέρους έχει διοχετεύσει όλη τη σοφία της ζωής, όλη την αμεσότητα αλλά και την πολυπλοκότητα του βιώματος, ή τουλάχιστον έτσι νιώθω όποτε κάθομαι να ακούσω, βγάζοντας το σκασμό, κάποιο άλμπουμ του, φωνάζοντας μέσα μου, “πες τα ρε Bob”. Ε, σε αυτή την περίπτωση από την έναρξη με το ΤΕΡΑΣΤΙΟ “Tanged Up In Blue”, νιώθω πως θα μπορούσε να είναι το best of του. Ίσως και να είναι.
5. Bruce Springsteen - “Born To Run”: Πλήκτρα και φυσαρμόνικα κάνουν ντου στο αξεπέραστο και συγκινητικό “Thunder Road”, και όντως, κάτι έμελλε να έρθει. Το αγαπώ το αφεντικό (χοχ) και αν και δεν είναι για μένα το νο1 του, δεν μπορώ παρά να τρελαίνομαι κάθε φορά που μπαίνει οποιοδήποτε κομμάτι από αυτό. Heartland rock το είπαν, δεν διαφωνώ, αλλά αυτός ο ήχος που βγάζει η E Street Band σαν συμφωνία είναι το κάτι άλλο. Και εξωφυλλάρα ε, και ας μην την ψήφισα. Τι σερί ξεκίνησε εκεί ο άτιμος.
καθιερωμένο (sic) check also:
Summary
6. Neil Young - “Tonight’s The Night”: Από την μαυρίλα του ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΟΥ εξωφύλλου καταλαβαίνεις τι έρχεται. Σήμερα θα φας καλά. Η απαισιοδοξία και η εσωστρέφεια συνεχίζονται, το ίδιο και οι τραγουδάρες. Αδικημένο, ή και όχι.
7. Earth, Wind & Fire - “That’s The Way Of The World”: Τι να πω, δείτε το tracklist. Άπειρα πρωϊνά ξυπνήματα και επακόλουθοι καφέδες υπό τους ήχους του, έπος για όλους τους καιρούς.
8. Parliament - “Mothership Connection”: Αυτό το funk/r&b δεν ξέρω αν είναι το καλύτερό τους, αλλά σίγουρα σε μένα δουλεύει όσο λίγα πράγματα εκείνης της φουρνιάς και γενιάς. Το μπάσο του Bootsy Collins είναι μεθυστικό, ενώ μαζί με τον George Clinton ηγούνται μιας αρμάδας καλλιτεχνών που έκαναν πλάκα όπου έβρισκαν. Δισκάρα.
9. Rainbow - “Ritchie Blackmore’s Rainbow”: ΟΚ, 'ντάξ, μεταλλάς είμαι και εγώ, το έχω λιώσει. Βασικά, μόνο για το “Temple Of The King”, που είναι η παλαιότερη ανάμνηση που έχω από μουσική, σε ηλικία 3 ετών να το παίζει σε κασέτα ο πατέρας μου (καλός και αυτός). Αλλά ο δίσκος ως γνωστόν έχει και άλλα.
10. Smokey Robinson - “A Quiet Storm”: Κατηγορώ τον Method Man και τους Wu-Tang για αυτό μου το κόλλημα, που μου τον έμαθαν μαζί με τους The Miracles, χάρη σε διαρκή samples και λογοπαίγνια-αναφορές. Δεν μπορώ να πω πως έχω εμβαθύνει, αλλά αυτό εδώ είναι μασάζ στα αυτιά.
Ειδική μνεία (πέραν των Dictators - δεύτερο καλύτερο αφεντικό της χρονιάς ο κιθαρίστας, στο magnum opus του, ένα punk αριστούργημα, αλλά πάω συναισθηματικά, Aerosmith - τι δίσκος, και Neu! που βρίζω τον εαυτό μου):
Summary
Death - “…For The Whole World To See”: 34 χρόνια μπροστά από την εποχή του, αλλά τι να κάνεις. Πιστεύω πως αν κάπως, σε ένα σενάριο εναλλακτικής ιστορίας, δίχως να υποκύψουν στις απαιτήσεις της Columbia ή οπουδήποτε αλλού, όντως είχαν καταφέρει να ολοκληρώσουν και να κυκλοφορήσουν τις ηχογραφήσεις το '75, η ιστορία της κιθαριστικής μουσικής θα ήταν διαφορετική. Εκείνα τα επτά κομμάτια βγήκαν το 2009, και αδυνατώ μέχρι και σήμερα να πιστέψω πόσο φρέσκα ήταν, είναι και θα είναι.
Εξώφυλλο χρονιάς:
Summary
15 Likes
ζητήθηκε 15λεπτη παράτα λόγω ηλίασης… 
ευκαιρία για @pantelis79 και @Tom7 να αφήσουν τις πίτσες και να το ρίξουν ειδάλλως το ξίφος του @nnnkkk θα σας στοιχειώνει… 
1 Like
Λολ, ασάλιωτο δόσιμο. Ψήφισα, στην τύχη, αύριο λέω να ποστάρω άλλα. ;p
1 Like
δώσε παντέλο, δεν θέλω να σε δω κίτρινο σαν ελβετικό τυρί, θα εξηγήσω μετά αχαχαχχα
2 Likes
Έριξα στη φόρμα, θενκς. Θα ποστάρω λίγο αργότερα εδώ, μ’ αρέσε να γράφω και κάνα σχόλιο.
2 Likes
Μακάρι να είχα κι εγώ καλοκαιράκι εδώ να πάω θάλασσα να πάθω ηλιαση
Λίγα λεπτά μετά τις 12, αλλάζουμε χρονιά όπως κάθε εβδομάδα!!!
Αποχαιρετάμε το 1975 και υποδεχόμαστε το 1976!!!
Κλείσανε οι κάλπες, καταμετρήθηκαν οι ψήφοι, ώρα ανακοινώσεων…
6η εβδομάδα - 1975
39 συμμετέχοντες 
- 53 albums
@ARIAN 
Απουσιολόγιο :
Όχι απλά 100αρα, 104άρα!!!
Εντάξει αποθεωτική εβδομάδα :
Παρακάτω όλες οι προτάσεις και η βαθμολογία
| ΔΙΣΚΟΣ | ΒΑΘΜΟΙ |
|---|---|
| Pink Floyd - Wish You Were Here | 104 |
| Queen - A Night At The Opera | 78 |
| Led Zeppelin - Physical Graffiti | 48 |
| Ritchie Blackmore’s Rainbow - Ritchie Blackmore’s Rainbow | 47 |
| Black Sabbath - Sabotage | 34 |
| Scorpions - In Trance | 32 |
| Patti Smith - Horses | 28 |
| Alice Cooper - Welcome to My Nightmare | 17 |
| Pavlov’s Dog - Pampered Menial | 16 |
| Bruce Springsteen - Born to Run | 15 |
| Eloy - Power and the Passion | 14 |
| Kraftwerk - Radio-Activity | 9 |
| Kansas - Masque | 7 |
| Camel - The Snow Goose | 7 |
| Bob Dylan - Blood On The Tracks | 6 |
| Tom Waits - Nighthawks at the Diner | 5 |
| Jethro Tull - Minstrel in the Gallery | 5 |
| Fleetwood Mac - Fleetwood Mac | 5 |
| Μικρούτσικος Θάνος - Πολιτικά Τραγούδια | 5 |
| Amazing Rhythm Aces - Stacked Deck | 5 |
| Thin Lizzy - Fighting | 4 |
| Steve Hackett - Voyage Of The Acolyte | 4 |
| Renaissance - Scheherazade and Other Stories | 4 |
| Peter Hammill - Nadir’s Big Chance | 4 |
| Nazareth - Hair Of The Dog | 4 |
| Moxy - Moxy | 4 |
| Miles Davis - Agharta | 4 |
| Kiss - Alive! | 4 |
| Kansas - Song for America | 4 |
| Hawkwind - Warrior on the Edge of Time | 4 |
| Deep Purple - Come Taste the Band | 4 |
| Frank Zappa and The Mothers of Invention - One Size Fits All | 3 |
| Triana - El patio | 3 |
| Steel Mill - Green Eyed God | 3 |
| Rush - Fly By Night | 3 |
| Manfred Mann’s Earth Band - Nightingales & Bombers | 3 |
| Goblin - Profondo Rosso | 3 |
| Duke Ellington - The Afro-Eurasian Eclipse: A Suite in Eight Parts | 3 |
| Aerosmith - Toys in the Attic | 3 |
| AC/DC - TNT | 3 |
| Vangelis - Heaven and Hell | 2 |
| Siren - Roxy Music | 2 |
| Rush - Caress of Steel | 2 |
| Outlaws - Outlaws | 2 |
| Mike Oldfield - Ommadawn | 2 |
| Elton John - Captain Fantastic and the Brown Dirt Cowboy | 2 |
| Λοΐζος Μάνος - Τα Νέγρικα | 2 |
| Ted Nugent - Ted Nugent | 1 |
| The Band - Northern Lights - Southern Cross | 1 |
| Curtis Mayfield - There’s No Place Like America Today | 1 |
| Budgie - Bandolier | 1 |
| Armageddon - Armageddon | 1 |
| Στέλιος Καζαντζίδης - Υπάρχω | 1 |
Kατάταξη της πρώτης δεκάδας από RYM :
| Pink Floyd - Wish You Were Here | 4,32 |
|---|---|
| Bruce Springsteen - Born to Run | 3,97 |
| Led Zeppelin - Physical Graffiti | 3,96 |
| Patti Smith - Horses | 3,92 |
| Queen - A Night At The Opera | 3,81 |
| Black Sabbath - Sabotage | 3,81 |
| Ritchie Blackmore’s Rainbow - Ritchie Blackmore’s Rainbow | 3,78 |
| Alice Cooper - Welcome to My Nightmare | 3,76 |
| Scorpions - In Trance | 3,71 |
| Pavlov’s Dog - Pampered Menial | 3,68 |
και κάπως έτσι φτάσαμε στη δεύτερη κορυφή για τους Pink Floyd :
κατανομή πόντων στον νικητή βάσει των διαθέσιμων ψήφων :
| Artist | Album | ΠΟΣΟΣΤΟ | |
|---|---|---|---|
| 1970 | Black Sabbath | Black Sabbath | 54,81% |
| 1971 | Led Zeppelin | Led Zeppelin IV | 57,65% |
| 1972 | Deep Purple | Machine Head | 39,43% |
| 1973 | Pink Floyd | The Dark Side Of The Moon | 51,67% |
| 1974 | Blue Öyster Cult | Secret Treaties | 33,33% |
| 1975 | Pink Floyd | Wish You Were Here | 53,33% |
τίτλοι τέλους για το 1975
Η ΒΙΒΛΟΣ :
φύγαμε για 1976
εξελάκι ε + ημερολογιάκι
credits and love to all 
22 Likes
Αγάπη μόνο ε
@38aris
@Aldebaran
@Alejandro.m
@antonis86antoniadis
@Apostolisza8
@Chaos
@ChrisP
@Clairvoyant
@Criss_Burton
@Curehead
@generationx
@Hopeto
@Ian_Metalhead
@Ironman1
@jonkyr
@JTN
@kbil
@Leper_Jesus
@Leviathan
@Lupin
12 Likes
@Martian
@osfp7
@pantelis79
@QuintomScenario
@RiderToUtopia
@Sevek
@Sh_Wo_f @Sofa_King
@SvenN
@The_Black_League
@potofgold
@GRACCHUS_BABEUF
@nnnkkk
@Ktn
@Silent_Winter
@shadowking69
έλα ρε @Tom7 
10 Likes
Παρατηρησεις και προτασεις:
-
Στο εξωφυλλο για το 1975 γραφει 1974 με μπλε τεραστια γραμματα
-
Σορρυ αλλα πλεον ειναι Big 5, δεν γινεται να υπαρχουν οι Deep Purple σε καποια λιστα και οχι οι Queen, εκτος αν αυτη η λιστα ειναι αυτη με τις χειροτερες ή τις πιο υπερεκτιμημενες μπαντες της ροκ, εκει το δεχομαι
-
Οταν το template που εχεις βαλει στο powerpoint ειναι ανοιχτοχρωμο/λευκο, ισως μαυρα γραμματα να ειναι πιο καθαρα και ευκολο να τα διαβασει κανεις, ειδικα οταν ειναι μικρα, εκτος αν αυξησεις το shadow και το κανεις πιο μακρια απο τα γραμματα. Αλλα για τα μικρα γραμματα, ουτε αυτο μπορει ναα ηταν λυση. Φιλικα και με αγαπη
2 Likes
Χαχαχαχα καλα αυτο το 1974 αναθεμα και ποσες φορες εχει περασει απο μπρος μου… θα γινει διορθωση αμεσα, ε, αυριο δλδ… ναι τα μικρα ειναι μπελας και ενταξει εμενα στο πισι μου αρεσουν και διαβαζονται τα λευκα, τωρα που τα βλεπω στο κινητο ειναι θεμα… αγαπη μονο ντε…
Υ.Γ. ενταξει αυτο με τους big four ετσι για το χαβαλε το εβαλα καθως ενας ενας αρχιζουν να αποδημουν. Και τους queen βεβαια δυσκολα να τους δούμε πολλες φορες ακόμη…
4 Likes
1976
Η χρονια που η Ναντια Κομανετσι εγινε η πρωτη αθλητρια γυμναστικης που πηρε το τελειο 10. Και ξεκιναω κι εγω με μερικα δεκαρακια που πρεπει να μοιρασω. Εσεις μπορειτε να κανετε τις κωλοτουμπες αν θελετε, εγω ειμαι σιγουρος για την πενταδα μου. Συγγνωμη Rush, το 2112 με κουραζει λιγακι, δεν το λατρευω κιολας.
1. Queen - A Day At The Races
Tie Your Mother Down 10/10
Somebody To Love 10/10
Long Away 10/10
Good Old Fashioned Lover Boy 10/10
Τα υπολοιπα 9/10 χωρις πολλα λογια
2. Jean Michel Jarre - Oxygène
Απο τα αγαπημενα μου ηλεκτρονικα αλμπουμ ολων των εποχων. Το πρωτο μεγαλειωδες αλμπουμ απο τον Γαλλο, με συνθεσεις που τις αναγνωριζουν σχεδον ολοι. Ειτε τις εχουν ακουσει στο παρελθον ειτε οχι. Το εβαλα και ως το καλυτερο εξωφυλλο, γιατι ειναι απλα αριστουργηματικο.
3. ABBA - Arrival
Shiny Disco Ball
4. Ramones - Ramones
Η αρχη του πανκ? Ισως μια απο τις αρχες του πανκ οπως και να χει. Δισκαρα, απλα. Αρχιζουμε και μπαινουμε σε χρονιες που προσωπικα βρισκω πολυ πιο ενδιαφερουσες.
5. The Eagles - Hotel California
Don Henley and Glenn wrote most of the words. All of us kind of drove into L.A. at night. Nobody was from California, and if you drive into L.A. at night … you can just see this glow on the horizon of lights, and the images that start running through your head of Hollywood and all the dreams that you have, and so it was kind of about that … what we started writing the song about
Εχοντας οδηγησει στο Λος Αντζελες βραδακι… εχω νιωσει ΑΚΡΙΒΩΣ αυτο το συναισθημα. Και ανυπομονω να ξαναπαω, αυτην την φορα για περισσοτερο απο 10 ωρες, και να εχω χρονο να δω την πολη πολυ περισσοτερο και να παω ξανα στο Amoeba Records.
13 Likes
1976
Rainbow-“Rising”
Rush-“2112”
Judas Priest-“Sad Wings of Destiny”
Kiss-“Destroyer”
Thin Lizzy-“Jailbreak”
15 Likes
Rainbow - Rising
Ramones - Ramones
ACDC - Dirty Deeds Done Dirt Cheap
Aerosmith - Rocks
Blondie - Blondie
Καλύτερο Εξώφυλλο:
1000% σωστός, είναι αριστούργημα αλλά κρατώ την ψήφο για το επόμενό του, που είναι ακόμα σπουδαιότερο.
Tom Waits - Small change
11 Likes
Ως τώρα ήμουν καλό παιδί αλλά ήρθε η ώρα στο 1976 να εκφράσω μερικές αιρετικές απόψεις!
1. Rory Gallagher - Calling Card
Αιρετική άποψη νο 1: ο blues Rory είναι καλύτερος από τον rock Rory. Κι αυτό εδώ είναι το καλύτερο του άλμπουμ. Για μενα, από τα πιο πολυακουσμενα άλμπουμ ever. Jacknife Beat μεχρι το τελος του κόσμου.
2. Jean Michelle Jarre - Oxygene
Τεράστιο αριστουργημα ενός, κατά τ’άλλα (αιρετικη άποψη νο2) πολύ υπερεκτιμημενου καλλιτέχνη. Εδώ όμως κεντάει.
3. Jaco Pastorius - Jaco Pastorius
Αν εισαι μπασιστας, ξέρεις ότι αυτο εδώ δεν είναι απλό άλμπουμ, είναι ένα συμβολο.
4. Judas Priest - Sad Wings Of Destiny
Καταρχάς να ευχαριστησω το παιχνιδι μας εδώ, χωρις αυτο, θα πιστευα για παντα οτι το Sad Wings βγηκε το 1975. Τι μαθαινει κανεις… Λοιπόν, ειπαμε, δεν ειμαι οπαδος πριστ ΟΜΩΣ αυτό εδώ είναι το πρώτο άλμπουμ κλασικου μεταλ. Αιρετικη αποψη νο3, οι Priest ξεκίνησαν το κλασικ μεταλ και το τερματισαν το 1990. Το βρίσκω ιδιαίτερα επικό αυτό.
5. Rainbow - Rising
Αιρετικη αποψη νο4, το Rising θα επρεπε επισης να μοιραζεται την δοξα με το Sad Wings ως το πρωτο classic metal αλμπουμ. Αιρετικη αποψη νο5, προκειται για το magnus opus τοσο του Blackmore οσο και του Dio… Για τον Blackmore ειδικα δεν το συζηταω, θεωρω τους Purple ενα απο τα πιο υπερεκτιμημενα rock γκρουπ ever.
Αυτά. Επίσης:
Queen - A Day At The Races
Ramones - Ramones
Blondie - Blondie
Aerosmith - Rocks
Rush - 2112
16 Likes