1. Tool - 10,000 Days
Το ό,τι είναι μισό βήμα μπροστά σε σχέση με τα προηγούμενα δύο, δεν αναιρεί το ότι είναι πολλά βήματα μπροστά σε σχέση με την υπόλοιπη πλεμπαρία.
2. Red Hot Chili Peppers - Stadium Arcadium
Ο τελευταίος τους μεγάλος δίσκος, δε συμμερίζομαι τα περί πολλών fillers, σχεδόν όλα από τα 28 κομμάτια έχουν κάτι να πούνε, απλώς δεν έχει κάποοια ξεδιάντροπη σινγκλάρα εκτός του Dani California. Υπέροχα τα δύο νο.13, δηλαδή Wet Sand και Turn It Again. Α ρε Frusciante παικτούρα.
3. The Answer - Rise
Hard rock δισκάκι που είχα ευχαριστηθεί πάρα πολύ τότε και το ακούω και σήμερα μια χαρά. Δυστυχώς, μετά από αυτό έσβησαν. Είχαν παίξει και support στους AC/DC εδώ.
4. Muse - Black Holes And Revelations
Το μπετονάρισμά τους στο rock stardom. Γεμάτο κομματάρες. Και η φωνή είναι σούπερ ρε, τι λέτε;
5. Arctic Monkeys - Whatever People Say I Am, That’s What I’m Not
Μάλλον η τελευταία μεγάλη rock μπάντα χρονικά. Τεράστιο ντεμπούτο (που είχε κάνει και μεγάλο χαμό τότε, θυμάμαι).
Honorable mentions:
Amy Winehouse - Back to Black
Μια εκπληκτική καλλιτέχνιδα (έγραφε μόνη της τα κομμάτια της) και μοναδική φωνή που έφυγε πολύ νωρίς.
Isobel Campbell & Mark Lanegan - Ballad Of The Broken Seas
Ο Mark το ρίχνει για πολλά χρόνια στις συνεργασίες και χρωματίζει με τη φωνή κάθε τι στο οποίο συμμετέχει.
Sonic Youth - Rather Ripped
Οι πιο τελευταίοι δίσκοι των μεγάλων Νεοϋορκέζων έχουν διαμάντια όπως αυτό εδώ. Γαμάτοι ως το τέλος.
Pearl Jam - Pearl Jam
Ο πιο καλός τους δίσκος από το Roskilde και μετά. Και η καλύτερη συναυλία που έχω δει ποτέ, φυσικά.
Mastodon - Blood Mountain
Εξελίσσονται και μου αρέσουν όλο και περισσότερο.
Gov’t Mule - High & Mighty
Descent προσπάθεια, από τους καλούς τους δίσκους.
Audioslave - Revelations
Μεταθανάτιος δίσκος με ορισμένα ποιοτικότατα κομμάτια - δύσκολο να αποτύχεις όταν έχεις το καλύτερο λαρύγγι της rock.
Iron Maiden - A Matter of Life and Death
Ο πιο ισορροπημένος τους δίσκος από το 1988.
David Gilmour - On an Island
Πολύ καλή αναλαμπή από έναν κιθαρίστα που δε “μιλάει” συχνά πια.
The Killers - Sam’s Town
Ένα βήμα παραπέρα σε σχέση με το ντεμπούτο, πολύ ωραίος δίσκος.