Οπως λεει και το τραγούδι
Σε βλεπω στον καθρέφτη μου και τρεχοντας σε φτυνω…
δικη μου διασκευή αυτουνού https://youtu.be/sKOY_jX8wQM?si=o7hAx9MPAhcGghVk
Συγγνώμη
1 Like
2008
εκείνη την περίοδο δούλευα σε ενα μπαρ και στην αρχή της βάρδιάς μου στο άνοιγμα πάντα έπαιζε αυτό.
θέλοντας και μη έγινε ενα με τον εαυτό μου. Αυτή η κινηματογραφική διάθεση που βγάζει πάντα μου άρεζε.
έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια για να μάθω ποιός είναι πίσω απο αυτό το project και ποιά είναι η μπάντα του…
έπος!
ε τί άλλο…
25 Likes
Προτού προχωρήσουμε στα σπουδαία του 2008, ας μείνουμε λίγο στα αποτελέσματα του 2007, όπου σημειώθηκε ρεκόρ στον αριθμό των δίσκων που εκπροσωπήθηκαν στην τελική, μακροσκελή λίστα. Μοιραία, η μεγάλη κατάτμηση των προτιμήσεων έφερε και το χαμηλότερο ποσοστό επί των διαθέσιμων ψήφων που έχει συγκεντρώσει έως τώρα ο δημοφιλέστερος της χρονιάς - για πρώτη φορά μάλιστα κάτω του 20% και έπεται συνέχεια!
Εν τω μεταξύ, μετά από 38 εβδομάδες ψηφοφορίας υπάρχουν ακόμη αυτοί που συνεχίζουν να ζητάνε από τον πάντα καλόβολο @anhydriis να περάσει τις όποιες αλλαγές θέλουν, ενώ είναι εξαρχής γνωστό ότι αν θες να αλλάξεις κάτι στη λίστα σου αρκεί να την ξαναστείλεις διορθωμένη…
…υπάρχει και ο @ARIAN που υποβάλει την φόρμα ξανά χωρίς μεταβολές, μόνο και μόνο για να προσθέσει μια σημείωση η οποία καταπώς φαίνεται, πρέπει να ήταν πολύ σημαντική!
9 Likes
Μαζεύτηκαν αρκετοί .
Ελπίζω να έχεις μεγάλο μπλοκ με τόσες κλήσεις.
1 Like
Κόψτε τα παραισθησιογόνα 
Γιατί;
1 Like
Γιατί κλάνει το γατί 
1 Like
5. Protest The Hero - Fortress
Ίσως το πιο όμορφο χαοτικό άλμπουμ που έχω ακούσει. Απίστευτη φωνάρα o Rody Walker (μέχρι και τα screams είναι τέλεια), σαλεμένες συνθέσεις που προσιδιάζουν στο mathcore, και μεγαλειώδεις μελωδίες. Ένας από τους δίσκους που αν με ρωτούσε κανείς πως θα τον χαρακτήριζα, θα ήταν “πολύχρωμος”. Ίσως φταίει, υποσυνείδητα, και το φοβερό εξώφυλλο.
4. Danava - UnonoU
Άλλη παράνοια από εδώ. Ο @hopeto τα είπε όπως έχουν. Εδώ οι Danava έχουν ρίξει ένα κάρο υλικά στο μίξερ και το αποτέλεσμα είναι ένα trip που όμοιό του δεν έχω ξαναβρει. Ευρηματικός, πολυσχιδής δίσκος που μπορεί να ικανοποιήσει και τον μεταλλά και τον ροκά αλλά και αυτόν που ψάχνει πειραματισμούς.
3. H.E.A.T - H.E.A.T
Το boost που χρειαζόταν, σε εμπορικό επίπεδο, το μελωδικό hard rock δόθηκε (και με το παραπάνω) από το ντεμπούτο των H.E.A.T. Φανταστικός δίσκος, τολμώ να πω πλέον κλασικός στον χώρο του. Συνθεσάρες με προσωπικό ήχο, τραγούδια που με μια ακρόαση σου μένουν στο μυαλό.
2. Fleet Foxes - Fleet Foxes
Αν προσπαθούσα να εξηγήσω τι νιώθω και πόσα σημαίνει για εμένα το Fleet Foxes, μάλλον θα ήθελα πολλές σελίδες και δεν είμαι σίγουρος και αν θα πετύχαινα να εκφραστώ όπως θέλω όντως. Δίσκος-δεύτερο σπίτι, χρονομηχανή στο προσωπικό μου παρελθόν και μουσική που πάντα με επαναφέρει στις εργοστασιακές ρυθμίσεις και μου επιτρέπει να ανασάνω και να ανασυγκροτηθώ.
1. Dead Congregation - Graves Of The Archangels
ΝΑ ΞΑΝΑΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΝΤΕΘ ΜΕΤΑΛ ΑΠΕΙΛΗ (για να παραφράσω, χιουμοριστικά, μια ψιλοχαζή ατάκα που έπαιζε κάποτε).
Πέρα από πλάκα, εδώ και αν μιλάμε για εδραιωμένο classic τόσα χρόνια μετά. Με σεβασμό στις επιταγές των πατέρων από την Νέα Υόρκη, οι DC παραδίδουν ένα ντεμπούτο θεοσκότεινο, προκλητικό, από το οποίο προκύπτει ένας ήχος δαιδαλώδης και δυσοίωνος με κομμάτια που άλλοτε έρπουν απειλητικά προς το μέρος σου και άλλοτε σε στήνουν στον τοίχο και σε βάζουν να αντιμετωπίσεις τους εφιάλτες σου. Σε μια περίοδο που το παραδοσιακό death metal μάλλον φυτοζωούσε, το Graves of the Archangels έσκασε με κρότο στο underground και τάραξε τα νερά για τα καλά. Πεμπτουσιακό death metal.
32 Likes
fixxxed !
1 Like
Ήταν σημείωση για μαγείρεμα τύπε 
- Dead Congregation - Graves of the Archangels
Το πιο εύκολο νο1, μετά τις χρονιές '93, '95. Όταν με μόνο δύο full length θεωρείσαι μια από τις καλύτερες death metal μπάντες παγκοσμίως, τότε κάτι πρέπει να κάνεις πολύ καλά. Τι έχουμε εδώ…έναν από τους κορυφαίους ποτέ δίσκους του ακραίου ήχου, dearth metal αμερικάνικης σχολής, βλέπε τους γίγαντες Incantation. Όταν έσκασε αυτό το άλμπουμ, έπιασε πολύ κόσμο απροετοίμαστο. Δεν ήξερα την μπάντα τότε, δεν είχα πάρει χαμπάρι το μίνι αλμπουμ που είχαν κυκλοφορήσει το '05 οπότε με ιντρίγκαρε πάρα πολύ η δισκοκριτική που είχα διαβάσει στο Χάμμερ. (…ναι, είμαι από αυτούς)
Μετά την πρώτη ακρόαση κατάλαβα γιατί όλος αυτός ο ντόρος γύρω από την μπάντα. Βλάσφημο, ανελέητο death metal, το σωστό, το ορθόδοξο.
- Septic Flesh - Communion
Πάντα μου άρεσε αυτό το εξώφυλλο σε σχέση με το πιο πρόσφατο της επανακυκλοφορίας. Έντονη χρήση ορχήστρας σε αυτό το υπέροχο άλμπουμ των Septic Flesh αλλά όσο εντυπωσιακό κ να είναι το εισαγωγικό κομμάτι Lovecraft’s Death, εγώ πάντα κάτι παθαίνω με τα μελωδικά leads του Anubis και του Sunlight/Moonlight.
- Leviathan - Massive Conspiracy Against All Life
Αυτό λοιπόν προοριζόταν να είναι το 2ο άλμπουμ των Lurker of Chalice αλλά κατέληξε να βρίσκεται στην δισκογραφία των Leviathan, το οποίο δεν έχει κ πολύ σημασία γιατί πίσω από τις 2 μπάντες βρίσκεται το ίδιο πρόσωπο.
Black metal λοιπόν με έντονα τα ambient στοιχεία το οποίο έχει πολλά να δώσει κ δεν καταντάει καθόλου μονότονο. Οπως κ το Lurker of Chalice άλμπουμ, σου δίνει έντονα τα συναισθήματα της κατάθλιψης/αυτοκτονίας.
- A Forest of Stars - The Corpse of Rebirth
Ντεμπούτο για αυτήν την Avant-garde/Progressive Black Metal μπάντα από την Αγγλία, που δεν έχει επηρεαστεί από τους COF. Δεν θα βρούμε πολύ heavy riffing εδώ αλλά δεν μπορώ να τους βάλω κ στην ίδια σειρά με μπάντες όπως οι Alcest πχ όπου ίσως να ταίριαζαν λόγω ήχου κιθάρας. Εδώ όμως έχουμε, πέρα από τα κιθαριστικά ριφφς κ βιολιά, φλάουτο κ γυναικεία φωνητικά. Δεν είναι τόσο σοφιστικέ όπως οι νορβηγικές μπάντες της δεκαετίας του '90, παρόλα αυτά νομίζω ότι μοιράζονται πολλά στοιχεία όσον αφορά το όραμα τους που είναι να κάνουν κάτι διαφορετικό από τις μάζες.
- Kathaaria - The Complex Void of Negativity
Γενικά, όταν σε black metal δίσκο ακούγεται το μπάσο τόσο έντονα, ε τότε κάτι καλό θα συμβεί.
Τεχνικό, δυσαρμονικό black metal, με εναλλαγές στις εντάσεις όπου δεν αφήνει τον ακροατή να βαρεθεί. Μου φέρνει λίγο από Opeth, τα παιχνίδια με τους ρυθμούς, γενικά δεν μιλάμε για το τυπικό black metal drumming αλλά έχει πολύ ωραίες αλλαγές.
Μπόνους!!!
Τι έμεινε απ’ έξω?
Το δεύτερο άλμπουμ του Αλέξανδρου των Macabre Omen με τους The One - I, Master.
Κοντά στον ήχο των Mayhem αυτό εδώ, το ντεμπούτο δεν το έχω ακούσει. Ενδιαφέρουσα φωνητικά, σε σημεία θυμίζει έντονα τον Αττίλα κ λίγο ηχητικό χάος όσον αφορά το μουσικό κομμάτι. Όχι τόσο όσο να κουράζει αλλά δεν είναι κ το πιο φιλικό σε μη μηυμένους.
Angstridden - Fuck Humanity with Pride
Ποιος το θυμάται αυτό? 22 λεπτά μισανθρωπικού black metal, ηχητικά κοντά σε Thorns. Κάπου πρέπει να έχω το σιντί στην Βέροια…
Εξωφυλλάρα
A Storm of Light - And We Wept the Black Ocean Within
36 Likes
Πάλι μπαλάρα έπαιξες Νικόλα!
1 Like
Κι εγώ σήμερα πήρα την οριστική απόφαση να βάλω αυτό στη λίστα μου (όχι τόσο ψηλά όσο εσύ, είπαμε) αφότου αμφιταλαντεύτηκα αρκετά ανάμεσα σε A Forest of Stars και Kawir (αυτούς θα τους τιμήσω την επόμενη φορά).
Εννοείται ότι δεν έχουν σχέση με Alcest και τέτοια οι AFS.
3 Likes
Έχω μάθει από τους καλύτερους.
Όντως πολύ καλή λίστα, ενδεικτική των κατευθύνσεων του undeground extreme ήχου της εποχής (με την εξαίρεση των Septic Flesh).
Έχω καταλήξει ότι η Οφιολατρεία είναι το αγαπημένο μου, τώρα βέβαια για 12άδα δύσκολο αλλά ποιος ξέρει…
Ωραίος
Εγώ είμαι ξεκάθαρα με Ισόθεο βέβαια.
1 Like
Ισόθεος και από εδώ όσον αφορά τους Κάβειρους.
1 Like
Άθεος από εδώ όσον αφορά τους Κάβειρους
6 Likes
Τεράστια λίστα, ουαου.
1 Like