Αυτοί τρελό hype αλλά ξεφουσκωσε, ε?
Ετσι ακριβώς
Καταρχάς ΜΕΓΑΛΗ μπάλα από ChrisP, Αποστόλη και Death.Eternal· απανωτά posts που πέρα από το να περιέχουν κάθε δίσκο που θα βάλω κι εγώ (νομίζω), έχουν άλλα τόσα albums που μπορεί να μην τα αναφέρω, αλλά σίγουρα τα εκτιμώ πολύ και χάρηκα που τα είδα ενώ δεν το περίμενα (π.χ. Dispirit, Agnes Vein, Downfall of Gaia, I Want you Dead).
Η δική μου πεντάδα:
Summary
Crippled Black Phoenix “I, vigilante”
Πώς γίνεται να έχεις γράψει ήδη ένα κομμάτι που μπαίνει στην κατηγορία του και-μόνο-γι’-αυτό-άξιζε-που-ασχολήθηκες-με-τη-μουσική-ρε-φίλε (για το “Burnt Rheynolds” μιλάω προφανώς), και με το νέο σου δίσκο να έχεις ένα τραγούδι που ξεπερνάει; Ναι, τόσο τρένο πήγαιναν οι CBP τότε, τόσο πολύ έδειχναν ότι τίποτε δεν μπορεί να πάει λάθος, ότι εδώ έχουμε ΤΗ μουσική αποκάλυψη της εποχής μας. Κι αν το “We forgotten who we are” (δικαίως) ξεχωρίζει με τη μία μες στο album, ας μην ξεχνάμε ότι και ΟΛΑ τα υπόλοιπα κομμάτια (ναι, μιλάω και για τη διασκευή σε Journey και για το «χαρούμενο» outro του “Burning bridges”) είναι κομμάτια που θα έκαναν το “I, vigilante” τουλάχιστον 9-άρι ακόμα και με την απουσία του προαναφερθέντος άσματος. Μιλάμε μάλλον για τα βαρύτερα (σίγουρα μέχρι τότε τουλάχιστον) κομμάτια των CBP που τους έφεραν επικίνδυνα κοντά στον metal ήχο, αλλά προσέδωσαν και στις συνθέσεις έναν «βαρύ» συναισθηματικά αέρα. Το τελευταίο αριστούργημά τους, αν και παρέμειναν μπαντάρα και για το αμέσως επόμενο (αλλά από εκεί και πέρα το χάος).
A Forest of Stars “Opportunistic thieves of spring”
ΤΕΡΑΣΤΙΑ εξέλιξη από ένα ούτως ή άλλως καταπληκτικό ντεμπούτο. O ορισμός του δίσκου-μουσικού ταξιδιού, τεράστιες σε διάρκεια συνθέσεις που όμως δε θέλεις ποτέ να σταματήσουν. Πραγματικά μεγάλο επίτευγμα, για ‘μένα οι A Forest of Stars εδώ κρατάνε ψηλά τη σημαία που είχαν καρφώσει χρόνια πριν οι Arcturus, οι Ulver κ.ά. όσον αφορά την επιχείρηση «ξεβλαχέβουμε το black metal».
Masakari “The prophet feeds”
Πάρε τον όγκο του stenchcore, μπόλιασε τον με neo-crust μελωδίες, χώσε και λίγη Japan-ίλα (αισθητικά και μουσικά), μη φοβάσαι ακόμα και την επιμετάλλωση του ήχου, και ιδού το μαγικό μίγμα των Masakari. Άψογοι κι εδώ, και στο split με τους Alpinist, και γενικά μπάντα που μας λείπει.
The Estranged “The subliminal man”
Νομίζω ότι οι όλες οι περιγραφές μέχρι τώρα συγκλίνουν στο ότι εδώ είναι το album που ΟΡΙΣΕ (τουλάχιστον ηχητικά) το πώς θ’ ακούγεται ο post-punk revival ήχος, κι αυτό αρκεί. Κάτι τέτοια συγκροτήματα απενοχοποίησαν τον χορό (και όχι το pogo) για τους πάνκηδες.
Ruined Families “Four wall freedom”
Πώς να μην είχα κολλήσει με τον συγκεκριμένο δίσκο που η παραγωγή του, κάποιες μουσικές πατέντες και τα φωνητικά του φέρνουν τόσο πολύ στο “Passion” των Catharsis; Δυστυχώς οι όποιες ομοιότητες περιορίστηκαν μόνο σ’ αυτό το ντεμπούτο, τον πιο ακραίο (θεωρώ) και ενδιαφέροντα δίσκο των Αθηναίων που μετά συνέχισαν σ’ άλλα μονοπάτια, εξίσου καλά αλλά πιο μακριά από τα προσωπικά μου γούστα. Αλλά για εκείνη τη χρονιά, ο συνδυασμός στίχων και μουσικής μ’ έκανε να πιστεύω ότι είχα βρει τους σύγχρονους D.I.Y. ήρωές μου.
Στον πάγκο:
Summary
Darkthrone “Circle the wagons”
Εγώ Enforcer δεν έχω ακούσει, οπότε δεν ξέρω αν ο απόλυτος 80’s heavy metal revival δίσκος του 2010 είναι αυτός ή το “Diamonds”, αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι ακούγοντας κάθε κομμάτι του “Circle the wagons” φαντάζομαι τον εαυτό μου με μαλλιά και πέτσινα ξανά, να αγκαλιάζω άλλους ιδρωμένους τύπους και να υψώνουμε μαζί τις γροθιές μας δίνοντας όρκο στο μεγαλείο, την πόρωση και την αμεσότητα του απλού RIFF (που τελικά δεν είναι καθόλου, μα καθόλου απλό). “I am the black wizards” έλεγε το νορβηγικό black metal των 90’s, αλλά οι Darkthrone το αλλάξανε λίγο βγάζοντας το δικό τους μανιφέστο (για 3η-4η φορά στην καριέρα τους).
Sun of Nothing “The guilt of feeling alive”
Ο πιο λιτός δίσκος τους, από μία μπάντα που ξεπήδησε με πολύ πληροφορία και θόρυβο και σιγά-σιγά έφτασε ν’ απλοποιήσει όσο έπρεπε το ψυχεδελικό της μίγμα. Το βάζεις κι είναι σαν ν’ ακούς ένα ύπουλο τζαμάρισμα που δειλά-δειλά τελικά σου κατατρώει την ψυχή.
Ένα EP:
Summary
Despite Everything “With my bear hands” EP
Σοβαρή υποψηφιότητα για το πιο αγαπημένο μου ελληνικό punk rock EP όλων των εποχών! Αν και όλα τα κομμάτια είναι κυριολεκτικά 1+1 (ή μάλλον 1+1+1+1), εγώ θα βάλω στην κορυφή το “Dynamite”, αν και καταλαβαίνω και τον Death.Eternal με δικό του “Under the gun”, μιας και αναπαράγει το ίδιο riff με το “The worst” των Lagwagon!
Κι ένα demo:
Summary
Terrible Feelings demo
Οι Terrible Feelings είναι ένα συγκρότημα για το οποίο θα φάτε spam από εμένα, και μιλάμε για μία μπάντα (διαλυμένη πλέον) που αξίζει να τσεκαριστούν από οποιονδήποτε την ψάχνει με post-punk μέχρι 70’s hard rock φάση. Το demo τους συνεχίζει ν’ αποτελεί την αγαπημένη μου κυκλοφορία τους, κι αυτό όχι γιατί είμαι πρωτοδισκάκιας, απλά εδώ ηχούν πιο τσιτωμένοι, τραχείς κι αγνοί από ποτέ! Τα ίδια τραγούδια υπάρχουν και σε μετέπειτα κυκλοφορίες τους, αλλά κατά τη γνώμη μου εδώ υπάρχουν οι καλύτερες εκτελέσεις τους. Και πώς να μην ερωτευτείς αυτήν τη φωνή!
Για εξώφυλλο πάλεψαν μεταξύ τους οι Sword με τους Atlantean Kodex, κάπου εκεί ξεπήδησε ο μοϊκανός των Darkthrone για να τους σκοτώσει με τα βέλη του, αλλά χέστηκε πάνω του μόλις είδε τα διαόλια των Triptykon, τα οποία βέβαια έπεσαν για ύπνο μόλις τυλίχτηκαν στον ονειρόκοσμο των Alcest. Και κάπως έτσι έμεινε μόνος, κατάμονος, να κοιτάει βλοσυρά αυτός ο τύπος:
Τελικά το τρομαχτικό είναι πολύ πιο κοντινό, πεζό και γνώριμο απ’ ό,τι πιστεύουμε.
Special Teams
Τριπλή Ζώνη
Hans Zimmer - Inception OST
συνολικά για το soundtrack (και για την ταινία) δε μπορώ να πω ότι τρελαίνομαι, ακούω-βλέπω ευχάριστα αλλά το Time πάει σε άλλα επίπεδα, είναι σύνθεση για ΑΝΘΟΛΟΤΖΥ. Η καλύτερη απόδειξη για το ότι και 4 γαμημένα ακόρντα να έχεις μόνο, με τη σωστή ενορχήστρωση ακούγονται λες και ανασυντίθεται το σύμπαν
Δίχτυ ασφαλείας (λέμε τώρα)
Trent Reznor & Atticus Ross - The Social Network OST
Για τα γούστα μου δεν είναι από τα καλύτερα πράγματα που έχει κάνει ο Reznor ο οποίος σαν τέντζερης κύλησε και βρήκε το καπάκι στη μούρη του Ross, αλλά είναι καλή δουλειά σίγουρα. Για το αν άξιζε Όσκαρ πάντως, ας το κρίνει κανένας άλλος
ΛΕΓΚΑΣΥ
Daft Punk - Tron: Legacy OST
Την ταινία δεν την έχω δει καν εν τω μεταξύ… σε μια περίοδο σχετικής απραξίας για τα ρομπότ έχω την εντύπωση ότι πέρασε αρκετά στα ψιλά η εξαιρετική δουλειά που έχουν κάνει εδώ
Skrillex - My Name Is Skrillex
Το 2010 είναι κατά κάποιο τρόπο annus mirabilis για την EDM και ένας απ’ τους βασικούς υπεύθυνους γι’ αυτό ήταν ο μικροκαμωμένος πρώην τραγουδιάρης των From First To Last που με το πρώτο κομμάτι εδώ κερνάει έναν αχταρμά dial-up θορύβου και μελωδίας που δείχνει ότι θα πιάσει το πνεύμα της εποχής 100%. Η εκτόξευση είναι απλά θέμα μηνών και μιας ευτυχούς συγκυρίας
Γενικά όχι και καμμιά τρομερή χρονιά θα έλεγα, κάπου εδώ ως ΣΟΦΟΜΟΡΣ μπαίνουμε με τα μπούνια στον electro/whatever κόσμο χωρίς να ξεχνάμε τις καταβολές μας:
Starters
1. Bring Me The Horizon - There Is A Hell Believe Me I’ve Seen It. There Is A Heaven Let’s Keep It A Secret.
Εκθετική πρόοδος που με τέτοιο προσωπικό εκ των υστέρων μοιάζει φυσιολογική: η μπάντα παίρνει τον βασικό συνθέτη των I Killed The Prom Queen και βασική guest την Lights που κολλάει γάντι όπου συμμετέχει ενώ στα credits θα βρούμε επίσης και κάποιον Sonny Moore. Kαι τα 2 δισκάκια που ακολούθησαν ήταν εξαιρετικά και λογικά θα εμφανιστούν κάπου στις λίστες αλλά καλλιτεχνικά εδώ πιάσανε ταβάνι, θεωρώ
2. Deftones - Diamond Eyes
Πρώτος δίσκος μετά το δυστύχημα του Chi και πιάνει τόπο η ρήση “ουδέν κακόν…”. Όχι μόνο είναι ακόμα εδώ λοιπόν αλλά είναι και σε μεγάλη φόρμα τα παιδιά με ένα άλμπουμ που πιάνει επίπεδα White Pony, τολμώ να πω, και παίζει γερά για κορυφή δισκογραφίας
3. Norma Jean - Meridional
Μετά την παρένθεση του καλού αλλά λίγου Anti Mother επιστρέφουμε στις ψηλές θέσεις με δισκάρα η οποία κοιτάει προς το math παρελθόν αλλά σίγουρα προχωράει τον ήχο σε ακόμα πιο catchy κατατόπια. Η επιρροή των Deftones (με τους οποίους συνεργάστηκαν στο Anti Mother) σε κομμάτια σαν το “Day Seven” είναι έκδηλη και μόνο κακό δεν κάνει, ούτε εδώ ούτε στους επόμενους δίσκους
4. Skrillex - Scary Monsters And Nice Sprites
Αν και EP, είμαι υποχρεωμένος να το βάλω εδώ γιατί μιλάμε για κυκλοφορία που άλλαξε όλη την EDM σκηνή, έκανε όλο τον πλανήτη να νομίζει ότι “dubstep” = το ομώνυμο κομμάτι (κάτι για το οποίο τον μισούν οι πιουρίστες, λες και φταίει αυτός) και να ψάχνει “πώς διάολο το έφτιαξε αυτό”, έφερε αυτόν τον απίστευτα ταλαντούχο κοντό σε ηγετική θέση σχεδόν απ’ τη μια μέρα στην άλλη, και είναι υπεύθυνη για την ενασχόληση τόσων πολλών από μας με μπλιμπλίκια. Το EP το έδωσε ο ίδιος backstage σε ένα στικάκι USB στον deadmau5 και επειδή αυτός δεν είναι κανένας χτεσινός αλλά ξέρει τι ακούει, τον έβαλε να υπογράψει με συνοπτικές
5. Noisia - Split The Atom
Περισσότερο ακούγεται σαν compilation παρά δίσκος “ροής” αλλά δεν έχει σημασία. Το τρίο απ’ το Groningen πέρα από τα κυριολεκτικά μαθήματα sound design στον αποπάνωνα (sic), παραδίδει DnB (και όχι μόνο) μαθήματα με ένα σωρό κομμάτια που πολλοί προσπάθησαν ανεπιτυχώς να αντιγράψουν. Απόλυτο highlight και ναι, σφραγίδα ποιότητας , η συμμετοχή του θεού:
+10:
Comeback Kid - Symptoms + Cures
Ξαναμένουν έξω με δισκάρα, γκίνια, τρομερή γκίνια, τους έχει καρφώσει μάτι κλπ. Γεμάτο ύμνους τούτο ‘δω και μπόλικα guests από αγαπημένες μπάντες που έχουν εμφανιστεί (A Wilhelm Scream, Cancer Bats) ή θα εμφανιστούν (Architects) σε λίστες. Θεραπεία για τη βαρεμάρα τέλος πάντων
Four Tet - There Is Love In You
Τα έγραψα και πρωτύτερα για τον Four Tet. Μετά το διάλειμμα του Everything Ecstatic που κάπου ψιλοέμπλεκε με kraut και με έχανε, εδώ το γυρνάει σε πιο house καταστάσεις χωρίς να ξεφεύγει εντελώς όμως από το γνωστό IDM ύφος
Kanye West - My Beautiful Dark Twisted Fantasy
Πάμε κατευθείαν στο ζουμί: καλλιτεχνικά ο Kanye μέσα σ’ όλα έχει κάνει και τρομερά πράγματα όπως το “Fantasy”. Πολλοί σίγουρα αν το άκουγαν χωρίς να ξέρουν ποιος το έχει φτιάξει θα το αξιολογούσαν διαφορετικά. Η ικανότητά του σαν παραγωγός νομίζω ότι είναι αδιαμφισβήτητη, σ’ αρέσει - δε σ’ αρέσει η μουσική του. Τώρα σαν συνθέτης… γίνεται τέτοια παρέλαση ονομάτων εδώ (σοβαρά όμως, δυσκολεύομαι να σκεφτώ άλμπουμ με τόσα πολλά μεγάλα ονόματα σε guests) που είναι δύσκολο να ξέρεις ποιος έχει γράψει τι αλλά το αποτέλεσμα είναι σε επίπεδο που δε μπορείς παρά να του βγάλεις το καπέλο
Flying Lotus - Cosmogramma
Κάποια στιγμή πρέπει να ξαναπιάσω το Los Angeles που θεωρείται αλμπουμάρα αλλά δε μου είχε κάνει κλικ όταν το πρωτάκουσα. Τέλος πάντων, ο FlyLo θα είναι απ’ τους πρωταγωνιστές της (θα ‘λεγα) πραγματικά προοδευτικής electronica του πρώτου μισού της δεκαετίας τουλάχιστον. Πολύ ιδιαίτερο στυλ που μπλέκει synths και glitch με τζαζίλα και ευχάριστα διαλείμματα κατά τόπους, με τρόπο που δεν το κάνει κανένας άλλος (άντε κάπως ο Culprate αλλά με διαφορετικό στυλ) και νομίζω ότι είναι εντελώς love it/hate it κατάσταση. Δύσκολο άλμπουμ και δύσκολος παραγωγός γενικά αλλά αν σου αρέσουν τέτοια περίεργα σ’ ανταμείβει
+εξώφυλλο:
The Ocean - Heliocentric
Εναλλακτικά θα μπορούσε να μπει και το Anthropocentric εδώ αλλά βάζω αυτό που θεωρώ καλύτερο οπότε το άλλο πιάστε το ως άτυπο HM. Πρώτη επαφή με τους Γερμανούς που είχαν φιλόδοξο όραμα εδώ και νομίζω ότι έκαναν τρομερή δουλειά που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να είναι ακόμα ψηλότερα. Τα πιανιστικά μέρη ίσως ξενίζουν κόσμο ανάμεσα στα μέταλζ αλλά μου αρέσει η αντίθεση, νομίζω δουλεύει αρκετά καλά για το concept
A Day To Remember - What Separates Me From You
Μεσολάβησε το (μέτριο imo) Homesick αλλά εδώ πετυχαίνουν πάλι καλή ισορροπία ανάμεσα στην σκληράδα και στα πχιασάρικα σημεία. Πολύ δυνατό σύνολο που νομίζω ότι στέκεται κοντά στην κορυφή της δισκογραφίας τους, ό,τι κι αν θέλει να βάλει ο καθένας εκεί
Digital Mystikz - Return II Space
Απ’ τους πρωτεργάτες του dubstep “του παλιού του ορθόδοξου” οι DMZ, για να μην πω αυτοί που την ξεκίνησαν τη φάση, και κάπως ήταν τόσο low profile που εκτός UK τους ξέρει πολύς λίγος κόσμος. Τέλος πάντων, γι’ αυτή την κυκλοφορία μες στη μέση του κύματος που έχει φτάσει τα παράγωγά τους μέχρι το (εντελώς) mainstream δεν έχω να πω πολλά πέρα από το ότι δείχνει πόσο αυτή η μουσική δεν είναι μόνο για clubs
The Dillinger Escape Plan - Option Paralysis
Το LP των Dillinger που μάλλον θα έβαζα τελευταίο σε υποτιθέμενο ranking αλλά και πάλι μιλάμε για πολύ καλό, τουλάχιστον, δίσκο. Αν δε λέει αυτό τα πάντα για το πόσο δυνατή είναι η δισκογραφία τους…
Red Sparowes - The Fear Is Excruciating, But Therein Lies The Answer
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεν ξέρω γιατί δεν έβαλα σπουργίτια τουλάχιστον στη λίστα του '08. Τέλος πάντων, τιμής ένεκεν θα μπει εδώ ο τελευταίος δίσκος μιας απ’ τις καλύτερες post μπάντες των 00s που τελικά μας άφησε νωρίς. Τον έχω πιο κάτω απ’ τους προηγούμενους δύο αλλά είναι αρκετά δυνατός
The Chariot - Long Live
Οι φίλοι του ντεμπούτου των Norma Jean λογικά θα αγαπάνε και Chariot αφού πέρα από τον ιδρυτή της μπάντας, ηχητικά υπάρχουν αρκετά κοινά σημεία και πέρα από τα φωνητικά. Τέλος πάντων, οι NJ έχουν σαλπάρει για άλλες πολιτείες από καιρό αλλά οι Chariot ακόμα υπηρετούν αυτόν τον ωμό mathcore ήχο, μέχρι να σχολάσει ο γάμος
2010
Tier 1: Electoral
- Swans - My father will guide me up a Rope to the Sky
- Brendan Perry – Ark
- Hole – Nobody’s daughter
- Triptykon – Eparistera Daimones
- Accept – Blood of the nations
Tier 2: Bench
- Ke$ha – Animal
- Atlantean Kodex - The Golden Bough
- Scorpions – sting in the tail
- Danzig – Deth Red Sabaoth
- Darkthrone – Circle the Wagons
Tier 3: Locker room
- Nevermore – The obsidian conspiracy
- Rotting Christ - Aealo
- Killing Joke - Absolute Dissent
- Crystal Castles – Crystal Castles II
- Linkin Park - A Thousand Suns
Χονοραβλε:
She Past Away - Kasvetli Kutlama
Beastmilk - White Stains on Black Tape [demo tape]
ωχ, για 2011 το είχα στο μυαλό μου… προφανώς και μπαίνει honorable, τρομερό όπως ό,τι έχουν βγάλει άλλωστε.
Αν και όχι ιδιαίτερα μεγάλος φαν του και όντως την άλλαξε την EDM σε σημείο που εμένα δε μου κάνει τοοοοοσο κλικ, το Bangarang το αναγνωρίζω με τα χίλια. Ωραία χρόνια στο Κ…
2010
Την προηγούμενη χρόνια γίναμε 18 και ανοίξαμε τα φτερά μας . Σε αυτήν μας τα κόψανε στο Καστελόριζο . Φτάσαμε 32 και κεφάλι δεν σηκώσαμε, ακόμα εμπλοκή
God, bless us everyone
We’re a broken people living under loaded gun
And it can’t be outfought
It can’t be outdone
It can’t be outmatched
It can’t be outrun
HONOURABLE MENTIONS
-
Grand Magus - Hammer of The North
-
High On Fire - Snakes for the Divine
-
Ghost - Opus Eponymous
-
Kvelertak - Kvelertak
-
Black Label Society - Order of the Black
-
Parkway Drive - Deep Blue
TOP 5
5. Enforcer - Diamonds
Υπήρξαν απ’ τις καλύτερες και πιο καυλωτικές μη 80’ς …80΄ς heavy metal μπάντα . ΜΕΤΑΛ ΡΕ ΝΙΑΜΟΥ ( εκ του αγαπημένου brand ΜΟΝΟ ΘΡΑΣ )
4. Rotting Christ - Aealo
εγώ με αυτό τους αγάπησα , τον θεωρώ στους 2-3 καλύτερους τους και δεν με νοιάζει καθόλου
3. Atlantean Kodex - The Golden Bough
Ίσως η αγαπημένη μου μπάντα αυτού του ιδιώματος , το οποίο από μόνο του δεν λέει και πολλά γιατί ακροβατεί σε πολλά ιδιώματα . Δεν είναι μόνο ντουμ, δεν είναι μόνο επικό , δεν είναι μόνο μεταλ ρε νιαμου . Είναι ο καλύτερος συνδυασμός των καλύτερων στοιχείων των καλύτερων ( για μένα ) επικών συγκροτημάτων Candlemass, Manowar , Bathory
2. Accept - Blood of Nations
Από το Beat The Bastards έχω ήδη χεστεί από χαρά
1. Avenged Sevenfold - Nightmare
Μια σφαλιάρα που σου μαθαίνει ότι στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο . Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο για την παιδική παρέα από το Huntington Beach . Τα “παιδιά” ωρίμασαν . Πόνος , θλίψη , σκοτεινιά
Το so far away ένας ύμνος απώλειας
Καλλιτεχνικό peak και ο πιο ώριμος δίσκος τους μέχρι εκείνη τη στιγμή . Μόνο έπη
Will you stay?
Will you stay away foREVer?
How do I live without the ones I love?
Time still turns the pages of the book it’s burned
Place and time always on my mind
I have so much to say but you’re so far away
ΕΞΩΦΥΛΛΟ
Kvelertak
Το Bangarang (το κομμάτι εννοείς φαντάζομαι) είναι το δικό του Starlight μαν μου
Χάρη σ’ αυτό το ποστ ανακάλυψα ότι ο θεότρελος άλλαξε όνομα ξανά
@ARIAN @bostonflesh @Chaos @intrance @LesAnTz @Moonchild92 @nikatapi
15λεπτάκι ακαδημαϊκού τύπου (sic)
Λίγα λόγια μόνο.
1. Swans - My Father Will Guide Me Up A Rope To The Sky
Ναι, γεια σας, ξανάρθαμε. @Curehead
2. Motorpsycho - Heavy Metal Fruit
Ξεκινάει ίσως η αγαπημένη μου περίοδός τους.
3. The Black Keys - Brothers
Μπόμπα.
4. Arcade Fire - The Suburbs
Από τους τελευταίους μεγάλους rock δίσκους από σύγχρονο όνομα vol.1.
5. The National - High Violet (και εξώφυλλο)
Από τους τελευταίους μεγάλους rock δίσκους από σύγχρονο όνομα vol.2.
Λίγα honorable:
Neil Young - Le Noise
Ο παππούς γλεντάει κόσμο μόνος του.
Samsara Blues Experiment - Long Distance Trip
Μπα, δεν έχει ξεθωριάσει.
Crippled Black Phoenix- I, Vigilante
Διαχωρίστε τον άνθρωπο από τον καλλιτέχνη λέμε.
Pain Of Salvation - Road Salt One
Μου άρεσε πάρα πολύ.
Kvelertak - Kvelertak
Ομολογουμένως εντυπωσιακό, ομολογουμένος με ξενίζει λίγο η γλώσσα.
Grinderman - Grinderman 2
Στον Cave πάει το πανκ
Fear Factory - Mechanize
Πολύ καλός δίσκος επαναφοράς.
Audrey Horne - Audrey Horne
Βρήκανε τη συνταγή.
Slash - Slash
Επίσης βρήκε τη συνταγή. Τη χάλασε μετά που κράτησε μόνο τον φλώρο
Deftones - Diamond Eyes
Πάρα πολύ δυνατός δίσκος.
+3 πολύ καλοί δίσκοι από παλιούς εκτός του Neil Young, που είναι όνομα και πράγμα:
Elton John and Leon Russell - The Union
Gil-Scott Heron - I’m New Here
Robert Plant and the Band of Joy - Band of Joy
Έγραψες λάθος το “η διαιτησία”
Το ένα από τα δύο πρωταθλήματα που έχω δει να πηγαίνει σε ομάδα λόγω διαιτησίας (ίδια ομάδα)
Μιας και το 2010 ήταν μια χρονιά που δεν μπορούσα να ακούσω μουσική, αποφάσισα να μη συμμετέχω αυτήν την εβδομάδα.
σε λιγακι
Δεν θα έχεις #1 για του χρόνου με αυτά που γράφεις.
Καλά τα λέτε, κάνω edit
Εγώ πάντως όταν δίδασκα φοιτητές στο college, αν αργούσαν 25 λεπτά στο μάθημα τους έλεγα ότι δε με πειράζει καθόλου αν την επόμενη φορά προτιμήσουν να πάνε για καφέ με την παρέα τους αντί να έρθουν στο μάθημα, δεν θα το πάρω προσωπικά…
41η εβδομάδα - 2010
61 συμμετέχοντες
Παρουσιολόγιο:
Παρακάτω όλες οι προτάσεις και η βαθμολογία:
Avenged Sevenfold - Nightmare | 60 |
---|---|
Kvelertak - Kvelertak | 40 |
Triptykon - Eparistera Daimones | 34 |
Enforcer - Diamonds | 30 |
Pain Of Salvation - Road Salt One | 27 |
Accept - Blood of the Nations | 25 |
Alcest - Écailles de lune | 24 |
Crippled Black Phoenix - I, Vigilante | 24 |
A Forest Of Stars - Opportunistic Thieves Of Spring | 24 |
Rotting Christ - Aealo | 23 |
Deftones - Diamond Eyes | 21 |
Cathedral - The Guessing Game | 19 |
Darkthrone- Circle the wagons | 19 |
Ghost - Opus Eponymous | 19 |
Atlantean Kodex – The Golden Bough | 18 |
Enslaved – Axioma Ethica Odini | 18 |
Audrey Horne - Audrey Horne | 16 |
Agalloch - Marrow of the Spirit | 15 |
Volbeat - Beyond Hell/Above Heaven | 15 |
The Dillinger Escape Plan - Option Paralysis | 14 |
Alter Bridge - AB III | 12 |
Arcade Fire - The Suburbs | 11 |
Deathspell Omega - Fas - Paracletus | 11 |
The Black Keys - Brothers | 11 |
Coheed and cambria - Year of the black rainbow | 10 |
Killing Joke - Absolute Dissent | 10 |
Swans - My father will guide me up a Rope to the Sky | 10 |
The Gaslight Anthem - American Slang | 10 |
Blind guardian - At the edge of time | 9 |
Innerwish - No Turning Back | 8 |
The Estranged - The subliminal man | 8 |
The Ocean - Anthropocentric | 8 |
Kylesa - Spiral Shadow | 7 |
The National - High Violet | 7 |
Bring Me The Horizon - There Is a Hell Believe Me I’ve Seen It. There Is a Heaven Let’s Keep It a Secret. | 6 |
Nevermore- The obsidian conspiracy | 6 |
Agnes Vein - Duality | 5 |
Blood of the Black Owl 0- A Banishing Ritual | 5 |
Burzum - Belus | 5 |
Dax Riggs - Say Goodnight To The World | 5 |
Drive-By Truckers - The Big To-Do | 5 |
Electric Wizard - Black Masses | 5 |
Galneryus - Resurrection | 5 |
Helloween - 7 sinners | 5 |
Ihsahn - After | 5 |
JJ Grey & Mofro - Georgia Warhorse | 5 |
Johnossi - Mavericks | 5 |
Karan Casey & John Doyle - Exiles Return | 5 |
Norma Jean - Meridional | 5 |
October Tide – A Thin Shell | 5 |
Overkill - Ironbound | 5 |
Parkway Drive - Deep Blue | 5 |
Portugal. The Man - American Ghetto | 5 |
Shining - Blackjazz | 5 |
The Dead Weather - Sea of Cowards | 5 |
Todtgelichter - Angst | 5 |
Whirling - Faceless Phenomena | 5 |
Hour of Penance - Paradogma | 5 |
Amia Venera Landscape - The Long Procession | 4 |
Arc Of Ascent - Circle Of The Sun | 4 |
Brendan Perry – Ark | 4 |
Bullet For My Valentine - Fever | 4 |
Clubroot - II - MMX | 4 |
Dawnbringer - Nucleus | 4 |
High On Fire - Snakes For The Divine | 4 |
Kanye West - My Beautiful Dark Twisted Fantasy | 4 |
Loreena Mckennitt – The wind that shakes the barley | 4 |
Motorpsycho - Heavy Metal Fruit | 4 |
My Chemical Romance - Danger Days: The True Lives of the Fabulous Killjoys | 4 |
Red dons - Fake meets failure | 4 |
The Shadow Theory - Behind The Black Veil | 4 |
The Sheepdogs - Learn & Burn | 4 |
Unlucky Morpheus - Hypothetical Box Act 2 | 4 |
Εγγονόπουλος, Πουλικάκος, Socos - H Ύδρα Των Πουλιών | 3 |
Anathema - We’re here Because We’re Here | 3 |
Asteroid - II | 3 |
Autistic Youth – Idle Minds | 3 |
Broken glasses - Λογια του δρομου | 3 |
Fear Factory - Mechanize | 3 |
Haken - Aquarius | 3 |
Hole – Nobody’s daughter | 3 |
Kanye West - My Beautiful Dark Twisted Fantasy | 3 |
Linkin Park - A Thousand Suns | 3 |
Masakari-The prophet feeds | 3 |
Midlake - The Courage of Others | 3 |
Seventh Wonder - The Great Escape | 3 |
The Pineapple Thief - Someone Here Is Missing | 3 |
Ufommamut - Eve | 3 |
Vaguedge Dies for Dies Irae - Clamantes | 3 |
Svart Crown - Witnessing the Fall | 3 |
Briton Rites - For Mircalla | 2 |
Cough - Ritual Abuse | 2 |
Deathraid - All life ends | 2 |
Dødsengel - Mirium Occultum | 2 |
God Is An Astronaut - Age Of The Fifth Sun | 2 |
Gorillaz - Plastic Beach | 2 |
Immolation - Majesty And Decay | 2 |
John Legend and The Roots - Wake Up! | 2 |
Massive Attack - Heligoland | 2 |
Myrath - Desert Call | 2 |
OFF! - First Four EPs | 2 |
Skrillex - Scary Monsters And Nice Sprites | 2 |
Sleepin Pillow - Superman’s Blues | 2 |
Soilwork - The Panic Broadcast | 2 |
Sufjan Stevens - All Delighted People | 2 |
The Damned Things - Ironiclast | 2 |
The Pretty Reckless - Light Me Up | 2 |
Von Goat - Septic Illumination | 2 |
Weekend - Sports | 2 |
White Wizard - Over The Top | 2 |
Wish Upon A Star – Sincerity In Every Chord | 2 |
No Hand Path - An Existence | 2 |
Blood Revolt - Indoctrine | 1 |
Danzig - Deth Red Sabaoth | 1 |
Exodus - Exhibit B: the Human Condition | 1 |
Flotsam and Jetsam - The Cold | 1 |
Jackie Greene - Till The Light Comes | 1 |
KuroganeLab. - Lightning Mirage | 1 |
Lunatic Soul - II | 1 |
Mael Mordha - Manannan | 1 |
Masshysteri - Masshysteri | 1 |
Nails - Unsilent Death | 1 |
Nidingr - Wolf-Father | 1 |
Noisia - Split The Atom | 1 |
Pendulum - Immersion | 1 |
Rhapsody of Fire - The Cold Embrace of Fear | 1 |
Ruined Families-Four wall freedom | 1 |
Serj Tankian - Imperfect Harmonies | 1 |
Terror - Keepers of the Faith | 1 |
The Sword - Warp Riders | 1 |
Wovenhand – The Threshingfloor | 1 |
Yakuza - Of Seismic Consequence | 1 |
Yellow Devil Sauce – Early Dinner At Dr. Chakravarti’s | 1 |
κατανομή πόντων στον νικητή βάσει των διαθέσιμων ψήφων :
Artist | Album | ΠΟΣΟΣΤΟ | |
---|---|---|---|
1970 | Black Sabbath | Black Sabbath | 54,81% |
1971 | Led Zeppelin | Led Zeppelin IV | 57,65% |
1972 | Deep Purple | Machine Head | 39,43% |
1973 | Pink Floyd | The Dark Side Of The Moon | 51,67% |
1974 | Blue Öyster Cult | Secret Treaties | 33,33% |
1975 | Pink Floyd | Wish You Were Here | 53,33% |
1976 | Judas Priest | Sad Wings of Destiny | 50,95% |
1977 | Pink Floyd | Animals | 39,02% |
1978 | Judas Priest | Stained Class | 36,67% |
1979 | Pink Floyd | The Wall | 40,85% |
1980 | Black Sabbath | Heaven and Hell | 40,43% |
1981 | Rush | Moving Pictures | 37,60% |
1982 | Iron Maiden | The Number Of The Beast | 46,12% |
1983 | Iron Maiden | Piece Of Mind | 45,00% |
1984 | Metallica | Ride The Lightning | 61,13% |
1985 | Celtic Frost | To Mega Therion | 25,88% |
1986 | Metallica | Master Of Puppets | 51,85% |
1987 | Helloween | Keeper of the Seven Keys Pt 1 | 36,73% |
1988 | Queensrÿche | Operation: Mindcrime | 40,73% |
1989 | Savatage | Gutter Ballet | 45,96% |
1990 | Judas Priest | Painkiller | 52,00% |
1991 | Metallica | Metallica | 44,67% |
1992 | Dream Theater | Images And Words | 33,55% |
1993 | Savatage | Edge Of Thorns | 33,87% |
1994 | Dream Theater | Awake | 20,97% |
1995 | Paradise Lost | Draconian Times | 44,19% |
1996 | Tool | Ænima | 29,67% |
1997 | Fates Warning | A Pleasant Shade Of Gray | 25,52% |
1998 | Bruce Dickinson | The Chemical Wedding | 37,14% |
1999 | Dream Theater | Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory | 27,30% |
2000 | Nevermore | Dead Heart In A Dead World | 31,75% |
2001 | System Of A Down | Toxicity | 44,59% |
2002 | Audioslave | Audioslave | 22,33% |
2003 | Linkin Park | Meteora | 20,34% |
2004 | Isis | Panopticon | 24,41% |
2005 | System Of A Down | Mesmerize | 29,31% |
2006 | Celtic Frost | Monotheist | 26,78% |
2007 | Machine Head | The Blackening | 18,62% |
2008 | Gojira | The Way Of All Flesh | 21,02% |
2009 | Mastodon | Crack The Skye | 38,03% |
2010 | Avenged Sevenfold | Nightmare | 19,67% |
τίτλοι τέλους για το 2010
2011…
και εξελάκι
credits and love to all
Γιατί άραγε θεωρήθηκε έκπληξη η νίκη των A7X ;
Εμένα λογική μου φαίνεται
Και ποια δεν θα αποτελούσε έκπληξη;
Ε ρε, και δεν έπαιζα κανένα τζόκερ. 2η περίπτωση μπάντας-πρωτιάς μετά τους Linkin’ Park που αγνοώ (τουλάχιστον συνειδητά) οποιοδήποτε κομμάτι τους.