Αίσχος η μονοντούμ γραμματοσειρά, αίσχος, αίσχος, αίσχος
Αμ το Desert Rose; Τι φωνάρα ρε γμτ
Κριστινάρα
Ειδα χειροτερες πρωτιες, μη φοβασαι Εδω ετρεμαν καποιοι μηπως και βγουν οι Blind Guardian το 1998, αλλα ευτυχως επικρατησε το κλασικο μετσαλ!
[quote=“Aldebaran, post:11449, topic:67143”]
Περα απο την πλακα, αφου αυτη ειναι η συνθεση της παρέας μας εδώ πέρα, αυτά βγάζουμε. Αν δεις πάντως πέρα απο την πρώτη θέση, οι δεκάδες μας είναι αρκετά ενδιαφέρουσες.
[/quote]\
Καταρχας, δεν βγαζω τον εαυτο μου απεξω, εχω ψηφισει κι εγω αρκετο μετσαλ καθως ειδικα στα 90ς αυτα ηταν που ακουγα περισσοτερο Κοινως, “μαζι τα βγαλαμε”. Ενα απο τα πιο “αστεια” παντως αποτελεσματα ειναι το οτι το Awake βγηκε πανω απο το Smash των Offspring, και ειμαι και φαν των Dream Theater ε? Οχι το πιο αστειο βεβαια, αλλα δεν πειραζει.
Πολυ σωστη η χρηση της λεξης “παρεας” παντως. Τωρα για το ποσο ενδιαφερουσες ειναι οι δεκαδες, ε οκ, δεν το λες και καποια σφαιρικη και συνολικη εκπροσωπηση της καλης μουσικης λογω καποιων ψηγματων εξω απο τον χωρο του μετσαλ.
Δεν καταλαβαινω τα σχολια περι σνομπισμου. Βγηκαν ή δεν βγηκαν 34 απο τα 41 αλμπουμς απο τον χωρο του μετσαλ? Το να γραφουμε δηλαδη την αληθεια ειναι σνομπισμος? Ειναι ή δεν ειναι περιορισμενο το παιχνιδι οσον αφορα τα genres? Τωρα το αν καποιος δεν εχει κανενα προβλημα με αυτο ή ποσο μαλλον αν το γουσταρει κιολας να ειναι ετσι, δεν ειναι κακο, ο καθενας οτι γουσταρει κανει και λεει. Κι εγω διατηρω το δικαιωμα να τρολλοψηφιζω και να γελαω με καποια απο τα αποτελεσματα, πειραζει? Ευκολακι ειναι το ιγκνορ για οποιον θιγεται που δεν την βρισκουμε ολοι με τις ιδιες μουσικες.
Sting εισαι.
Κανένας δεν θίχτηκε με τις διαφορετικές απόψεις, απλά έχουμε “χαμηλό επίπεδο” σαν φόρουμ, δεν έχουμε ξεπεράσει ακόμα την φάση του “μέτσαλ” και δεν υπάρχει “συνολική εκπροσώπηση της καλής μουσικής” εδώ πέρα. Μάντεψε ποιος πρήζει συκώτια κάνοντας αυτό το “αστειάκι” επανειλημμένα και μάντεψε γιατί μπορεί κάποιος να το θεωρήσει σνομπ. Μακάρι να ωριμάσουμε και να μας ανοίξουν τα αυτιά, που θα πάει…
more often than not
δεν το εγραψε κανενας
Αληθεια δεν ειναι αυτο? Δεν ειναι περιορισμενο το φασμα των μουσικων που εκπροσωπουνται σε λιστες δηλαδη?
Το πρηξιμο που εχω λαβει εγω να δεις ποσο ειναι! Πολλαπλασιο του σχεδον μηδαμινου που τοσο σε ενοχλησε. Και φτηνες ειρωνειες, και χαβαλεδιτζικες παρειστικες ατακες επιπεδου Ραδιο Αρβυλα, προσωπικα σχολια, και ενα σωρο αλλα. Αυτα ολα καλα ε? Χαιρομαι που τα βρηκαμε, κατα τα αλλα μην λετε τιποτα για τις μουσικαρες μας, ολα τα αλλα επιτρεπονται
Τι έκανα λέει; Καταλαβαίνεις ότι αυτό που γράφεις τώρα είναι αρκετά σοβαρό, έτσι; Αν έχεις receipts, ευχαρίστως να τα δω αλλιώς ανακάλεσε. Και μη μου πεις για διαγραμμένα ποστς και τέτοια, ποστ δεν έχω διαγράψει ποτέ εδώ μέσα.
Μετά από αυτό το ποστ απορώ που καταδεχεσαι να μας κάνεις “παρέα” σε αυτό το χαμηλού επιπέδου φόρουμ
Αυτομαστιγωνεσαι ; Κανείς σταυροφορία για να μας ξεβλαχεψεις ; Τι διάολο
Ειναι μεγαλος δισκος, με υπεροχη (διαφορετικη) ενορχήστρωση λογω Φ.Σιωτα, δυσκολα να μπει πενταδα ομως…
Ντάξει σε ροκ φορουμ γράφουμε, οι περισσότεροι (το ξερουμε απο πριν αυτό) ακούνε σκληρό ήχο, κάποιοι ελάχιστοι (από τα 60 άτομα που βάζουμε λίστες - δεν είναι και κανένα μεγάλο νούμερο) έχουν διαφορετικά ακούσματα. Δεν μου φαίνεται ότι κανένας από όσους γράφουμε εδώ μέσα, να περίμενε να δεί κάτι διαφορετικό. Δεν έχει μεγάλη εκπροσώπηση η ελληνική μουσική, δεν έχει μέγαλη εκπροσωπηση το ραπ/χιπ-χοπ, δεν έχει το ποπ κλπ κλπ.
Επίσης το παιχνίδι είναι το τι αρέσει στον καθέναν από κάθε χρονια, όχι το τι είχε μεγάλη παγκόσμια αξία. Ναι, το smash έχει ακουστεί περισσότερο και από περισσότερο κόσμο, αλλά αυτός ο κόσμος δεν ψηφίζει εδώ, ψηφίζει αυτός που ψηφίζει το awake.
To αν μας προβληματίζει αυτό, θα μπορούσε να είναι ένα ερώτημα (γιατί δεν εκπροσωπούνται αλλά ιδιώματα τόσο πολύ ), αλλά και πάλι, το ερώτημα είναι ήδη απαντημένο: Γιατί οι ανθρωποι που μπαίνουν σε αυτο το φόρουμ είναι αυτοί που είναι. Στο κάτω κάτω ένα παιχνίδι είναι, όχι εγκυκλοπαίδεια.
Τώρα για το πρήξιμο που έχει φάει ο οποιοσδήποτε, καλό να θα είναι όλες οι μεριές να λειάνουν λίγο τις άκρες τους. Προσωπικά μιλώντας δεν έχω δεί κάτι ιδιαίτερο. Καλό θα είναι βέβαια, να μιλάμε ο ένας στον άλλον (σε όλους μας πάει αυτό, χωρίς καμία νύξη για κανέναν) με περισσότερη καλή διάθεση σε πιο έντονες στιγμές - δεν μου φαίνεται ότι έχουμε κάποιον χρήστη με κακές προθέσεις. Αγάπη σε όλους και λοιπά χριστιανικά.
Χαζων στατιστικων συνεχεια
Μήνας Νικητές
Ιανουάριος 1
Φεβρουάριος 4
Μάρτιος 7
Απρίλιος 4
Μαιος 5
Ιούνιος 1
Ιούλιος 3
Αύγουστος 1
Σεπτέμβριος 5
Οκτώβριος 6
Νοέμβριος 3
Δεκέμβριος 1
Επίσης θα πρόσθετα ότι - γράφοντας σε rock φόρουμ (χμ… Rocking) - ως μάλλον καυλωμένοι με τον ήχο του rock εν γένει, που θέλουν κάπου να εκφράσουν αυτού του είδους την αγάπη και την - ανούσια αλλά υπαρκτή - αφοσίωσή τους και έχουν να συμπληρώσουν 5-10άδες κάθε εβδομάδα, είναι λίγο προφανές ότι τις πρώτες θέσεις συνήθως θα καπαρώνουν καλλιτέχνες αυτού του είδους. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις σε κάποιες χρονιές, πιθανότατα από καλλιτέχνες που έχουν τόσο μεγάλη επηροή που θα τον ακούσει θέλει δε θέλει και ένας ροκάς. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι π.χ. εγώ που γουστάρω άπειρα να ακούω Ηπειρώτικα, επειδή μιλάνε στην ψυχή μου λόγω καταγωγής, θα βάλω έναν αντίστοιχο δίσκο δημοτικής μουσικής πάνω από έναν των Metallica. Θα τον ακούω, θα τον απολαύσω μέχρι ένα σημείο, αλλά οι 5άδες αφορούν έναν πολύ ειδικότερο μουσικό ψυχισμό του καθένα, και για 'μένα δεν ισούται ούτε με κλειστομυαλιά, ούτε με άρνηση για να ψάξεις και άλλες μουσικές. Γνωμούλα μου.
Ένα αρκετά ενδιαφέρον στατιστικό που προκύπτει από τα στοιχεία που μας δόθηκαν, είναι πως δύο δίσκοι από το ακραίο φάσμα κέρδισαν πρωτιά. Και οι δύο ήταν Celtic Frost. Τους Gojira τους έχω πολύ περισσότερο στο progressive, για αυτό και δεν τους υπολογίζω σε αυτή την παρατήρηση, ωστόσο είναι η μόνη άλλη μπάντα με κούπα που φλερτάρει τόσο έντονα με τον ακραίο ήχο.
Άμα δεν ψηφίσουμε τον Προφήτη ρε, ποιον θα ψηφίσουμε;
Τέτοια του κάνουμε πάντως και μας ήρθε έτσι γλυκούλης το καλοκαίρι…
2012 ο Προφήτης
Το πιο εύκολο νο1 της δεκαετίας.
Kαλός είναι ο Kendrick Lamar ρε παιδιά αλλά κόψτε και κάτι…
Πέρα από την πλάκα, αν είναι να βρούμε βιβλική αναφορά για τον φίλο μας, μάλλον ο Λάζαρος είναι.
Α, και ό,τι έκανε τέλεια το 2012, το έκανε καλύτερα το 2014.
Συμφωνώ αλλά για άλλο δίσκο.