Φοβερή και πολύ δύσκολη χρονιά το 2012… Μόνο το Νο 1 έχω σίγουρο!
3 Likes
Είναι πολύ δύσκολη χρονιά και δεν της φαινόταν
Το pun intended ξέχασες.
3 Likes
To οτι θα εξεταζα το ενδεχόμενο να αφησω εκτος πενταδας το Clockwork Angels δεν περνουσε απο το μυαλο μου ουτε σαν επιστημονικη φαντασια. Δεν θα συμβει, αλλα εχει τρομερα πραγματα η χρονια.
Δεν εφτασες στο τέλος 
2 Likes
Πιπέρι στο πληκτρολόγιο.
2 Likes
Σου γραφω με speech to text, το πληκτρολογιο καηκε.
3 Likes
Message from our Sponsor
2012 2012 2012 2012 2012 2012 2012 2012 2012 2012
Basking in the moonlight
Wolves will howl and the bats will fly
You never knew we were watching
Lifeless inside, for the blood is the life
The gift of the night that has kept us alive
For thousands of years
We lived in your tears and we never will die
When the light goes away we come out to play
2012 2012 2012 2012 2012 2012 2012 2012 2012 2012
3 Likes
Με τιτλους οπως Manowarriors και Hail, Kill and Die, εκαναν καριερα οι Nanowar.
Τα γραφω αυτα επειδη εκμεταλλευομαι το γεγονος οτι ο Αρχηγος εχει μαλακωσει, πριν 20 χρονια δεν θα ειχα τωρα κεφαλι στο σωμα μου
1 Like
Ο Αρχηγος περναει την ζεν-φιλοσοφικη-βουδιστικη-soothing περιοδο Του.
Θυμαμαι που ελεγε οτι για να χαλαρωνει ακουει Yianni και Kitaro.
Θυμαμαι επισης σαν χτες την αφηγηση Του για το Χεηλ κιλ ανδ δαη.
Εψαχνε - λεει - στο Διαδικτυο (μας βλεπει) να δει την χλευη των ποταπων οχτρων Του.
Εγραφαν, ω ασεβεις, βλασφημοι πληβειοι, οτι ο Αρχηγος συνεχεια λεει “hail, kill and die”.
Και τοτε - ειπε - Του ηρθε η Συλληψη- να κανει ενα τραγουδι με αυτες ακριβως τις λεξεις.
Σαν σαρκασμο πανω στον σαρκασμο. Αποδομηση της αποδομησης.
Γλιστρωντας απαλα στον μεταμοντερνισμο (τοσο οσο), ο Αρχηγος, ως αλλος Μισελ Φουκω, αντιστρεφει τους ρολους της κριτικης, ενσταλλαζοντας την “Αρνητικη Διαλεκτικη” του Αντορνο πανω στα ανθρωπαρια-σκιες του “Μονοδιαστατου Ανθρωπου” (Μαρκουζε). Ας μην κατηγορησουμε αυτην την ροπη του Αρχηγου στην Σχολη της Φρανκφουρτης, καθοτι παραμενει ενας τιμιος, λαϊκος αγωνιστης – πισω απο τον meta τιτλο, το “Hail Kill and Die” κρυβει ενα Προλεταριακο Τιμιο Riff με πολυ ωραιο σολακι κιολας.
Το Manowarriors ειναι για μενα το χειροτερο του δισκου αλλα θα το αποδωσουμε σε bad hair day – god knows what can happen on such occasions, θυμαμαι οτι σε αντιστοιχη ημερα, μπηκα στο ταξι της Αντωνιας της Ροκου - επαιζε στο τερμα Janis Joplin και Zeppelin ενω ετρεχα να προλαβω παρουσιαση στο ΠΑΔΑ (I can be notoriously late sometimes) - αλλαξα μπλουζα στο ταξι και ημιγυμνος καθως μπαιναμε στο campus πεσαμε στον εντρομο θυρωρο (god bless him) που μας ειπε “σας παρακαλω, ειναι πανεπιστημιο εδω, οχι Woodstock”.
Η Αντωνια (bless her soul) του ειπε με στομφο - “Φιλε, αν ημασταν στο Woodstock θα χα τριπαρει και δε θα πιανα τιμονι” - and he obliged.
Yes. So.
Hail Kill and Die!
8 Likes
1.Witchcraft - Legend
2.Lana Del Rey - Born to Die
3.Stone Sour - House of Gold and Bones
4.Tremonti - All I Was
5.Nightstalker - Dead Rock Commandos
26 Likes
Σπάστε πλάκα, θα βγει η Λανα!
2 Likes
Πωπω, εγώ απλά πρέπει να χωνέψω πως για το υπόλοιπο της ζωής μου θα πρέπει να βγαίνω έξω για live. Θα μου τα τρώνε οι αεροπορικές και τα ερμπιενμπί.
Ακομα και να μην βγει τιποτα,δισκαρα ειναι.Τα κομματια ολα ενα και ενα…
4 Likes
Δεν έχω ακούσει :ο
1 Like
2 Likes
Πώς γενεν αυτό (!)
Εγώ παίζει να την βάλω και πρώτη την Λανα για το 2012, αφού βιάστηκα να την βάλω το 2011 λανθασμένα. Αν κρίνω από τις λίστες που έχω δει ως τώρα δηλαδή, δεν έχω βρει σχεδόν τίποτα αξιόλογο που θα έμπαινε πιο πάνω. Θα ψάξω τα κιτάπια μου να δω τι άλλο βγήκε εκείνη την χρονιά σε νον μέταλ χώρους, μπας και ξεχνάω κατι πολύ προφανές. Βασικά Μαρς Βόλτα μάλλον τους βάζω πιο πάνω από Λανα.
4 Likes
2012
1)Devin Townsend Project - Epicloud
Κάθε χρονιά - για το παιχνίδι- κοιτάζω να δω τι κυκλοφόρησε ο ασταμάτητος Devin Townsend και πόσο με έχει πιάσει, ώστε να αξίζει αναφορά ή και παραπάνω. Tο Εpicloud είναι δισκάρα, αν και του λείπει εκείνο το WTF στοιχείο που έχουν κάποιοι άλλοι Devin δίσκοι. Τι δεν λείπει: η φωνάρα της Anneke, εδώ και εκεί να ομορφαίνει τις συνθέσεις. Στο σύνολο του το Epicloud είναι σαν μια συνέχεια του Addicted, με αρκετά pop, feel good songs περασμένα μέσα από το Devin-φίλτρο, αλλά και με μια απροσδόκητη gospel επιρροή σε κάποια σημεία. Το Grace είναι ένα τέτοιο highlight, αξίζει κανείς να απολαύσει την live εκτέλεση, όπως και πολλά άλλα κομμάτια του δίσκου στο απίστευτο dvd/ bluray “The Retinal Circus”. Το Kingdom που στην καινούρια εκδοχή του είναι ανυπέρβλητο, το πρώτο κομμάτι που άκουσα από τον Devin και δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου από την μοναδική τελειότητα. Μετά είδα σε reaction videos του Youtube να το παθαίνουν και πολλοί άλλοι οπότε ησύχασα.
2)Enslaved - Riitiir
Παρότι δεν είμαι και ο μεγαλύτερος φαν των Enslaved, παρακολουθώ από κοντά κάθε τους κυκλοφορία και ομολογώ ότι είχα να ενθουσιαστώ έτσι από εποχές Ιsa. To Riitiir εκτός από τα στάνταρ - την υψηλή απόδοση της μπάντας, τον τέλειο ήχο, την υποβλητική ατμόσφαιρα, την ποικιλία στα φωνητικά κλπ - έχει να περηφανεύεται για μερικά από τα πιο καλογραμμένα κομμάτια που έχει δημιουργήσει η μπάντα, με καθένα από αυτά να είναι μια ηχητική περιπέτεια που δεν ξέρεις τι να περιμένεις και που θα καταλήξει. Η έμπνευση βρίσκεται στα ύψη. Roots of the Mountain, εύκολα top 5 Εnslaved. Materal, και γαμώ τις Alice in Chains επιρροές. Forsaken, διαστημικό φινάλε δίσκου! Αλλά πραγματικά, όλο το Riitiir παίζει να είναι η κορυφαία ώρα (+7 λεπτά) της μπάντας. Άσε που έχει και Pearl Jam-iko εξώφυλλο για να γουστάρουμε!
3)Tindersticks - Τhe Something Rain
Όπου οι Τindersticks ξαναβρίσκουν την φόρμα τους. Στο Τhe Something Rain θα συναντήσουμε όλα τα στοιχεία που κάνουν την μπάντα του Stuart Staples ξεχωριστή αλλά και κάποια επιπλέον. To εναρκτήριο Chocolate ξαφνιάζει, καθώς τα φωνητικά ανήκουν στον κιμπορτίστα της μπάντας, David Boulter, που περισσότερο εξιστορεί παρά τραγουδά μια ιστορία ενός μάλλον απρόβλεπτου one night stand. H συνέχεια με τον Stuart να παίρνει τα ηνία παρουσιάζει τους κλασσικούς Tindersticks που αγαπήσαμε στα τρία πρώτα και καλύτερα albums της μπάντας. Τι να πω; Για εμένα το The Something Rain είναι το τέταρτο. Δεν είναι και λίγο.
4)Lana Del Rey - Born to Die
Τα singles που προηγήθηκαν (Video Games, Born to Die) προετοίμασαν το έδαφος για την κυκλοφορία του δίσκου που από πολλές έννοιες κατέληξε να είναι το μουσικό γεγονός της χρονιάς και σαν παλιρροιακό κύμα σκέπασε καθετί άλλο στο πέρασμα του. Οι κριτικοί τα είχαν χαμένα (5,5/10! στο Pitchfork - γελάω), αλλά οι μάζες υποκλίθηκαν στο νέο αυτό είδωλο δημιουργώντας τεράστιο ντόρο και παραφιλολογία (παπαρολογία) γύρω απ’ το άτομο της. Η γνώμη μου για το άλμπουμ είναι ότι είναι απλά υπέροχο και το γεγονός ότι μερικά χρόνια αργότερα κατάφερε να το ξεπεράσει ποιοτικά λέει πολλά για την Lana ως καλλιτέχνη.
5)Ulver - Childhood’s End
Δεν χρειάζεται να επαναλαμβάνομαι λέγοντας πόσο υπέροχη φωνή έχει ο Kristoffer Rygg. Ο συνδυασμός λοιπόν της ζεστής ερμηνείας του και μερικών λιγότερο ή περισσότερο ξεχασμένων διαμαντιών της περιόδου τέλη 60s - αρχές 70s, είναι ότι καλύτερο για να ρίξει την πίεση σας και να σας ταξιδέψει σε πιο ανέμελα χρόνια. Το album διασκευών που δεν γνωρίζατε πόσο έλειπε από την ζωή σας, μέχρι που το ακούσατε.
special mentions:
Moonspell - Alpha Noir/Omega White
Μιλάμε για την τουμπανιασμένη limited κυκλοφορία με bonus ένα ολόκληρο album γεμάτο κομματάρες. Το σχεδόν extreme metal του Alpha Noir απέναντι στην gothic και “ζαχαρένια” πλευρά των Moonspell. Η μπάντα (ή τα τζιμάνια της Napalm Records) αδικεί και υποτιμά το υλικό του Omega White και δεν το κυκλοφορεί αυτόνομα. Το προτιμώ αναμφίβολα, παρότι σε κάποια σημεία μοιάζει με tribute στους Sisters of Mercy και σε άλλα στους Type O Negative (το New Tears Eve είναι άλλωστε αφιερωμένο στην μνήμη του Peter Steele).
Paradise Lost - Tragic Idol
Ενώ σε καμία περίπτωση δεν είναι κακό album - ούτε καν μέτριο - μου είναι κάπως δύσκολο να το αγαπήσω όσο άλλα των Lost. Ίσως γιατί μου ακούγεται περισσότερο επιτηδευμένο απ’ ότι θα ήθελα. Μια εκδοχή του Draconian Times για τον 21ο αιώνα. Tα τρία πρώτα κομμάτια και το ομότιτλο είναι απλά Lost στα καλύτερα τους. Γι’ αυτό και ανήκει στα memorables της χρονιάς.
Calexico - Algiers
Το αγαπημένο μου album από μια μπάντα που έχει να επιδείξει μόνο αξιόλογες κυκλοφορίες. Αρκετά χαμηλών τόνων, νοσταλγικό, μελαγχολικό, με τις καθιερωμένες για τους Calexico λάτιν πινελιές. Η γλυκιά Americana που παίζουν ξεπερνά τα σύνορα και αγγίζει τις καρδιές εκείνων των ανθρώπων που δέχονται το κάλεσμα.
speedrun:
Chromatics - Kill for Love
Deftones - Koi No Yokan
Baroness - Yellow and Green
Rush - Clockwork Angels
High On Fire - De Vermis Mysteriis
Gojira - L’Enfant Sauvage
Ihsahn - Eremita
best album cover:
35 Likes
2012
5αδατοι
- KATATONIA – dead end kings
- PINEAPPLE THIEF - All the Wars
- THE GATHERING – Disclosure
- ADRENALINE MOB - Omerta
- STONE SOUR - House of Gold & Bones Part 1
second union
- THE EDEN HOUSE - Timeflows (EP)
- FLOBOTS - The Circle In The Square
- THE NIGHT FLIGHT ORCHESTRA - Internal Affairs
- ANATHEMA - Weather Systems
- LYNYRD SKYNYRD - Last Of A Dyin’ Breed
Α2
Summary
- UNISONIC – s/t
- OSI - Fire Make Thunder
- SOEN – Cognitive
- FLYING COLORS – s/t
- POETS OF THE FALL - Temple Of Thought
- MY SLEEPING KARMA – soma
- ULVER - Childhood’s End
- JOE BONAMASSA - Driving Towards the Daylight
- MARK KNOPFLER – Privateering
- GRAVEYARD - Lights Out
- RIVAL SONS - Head Down
- INFECTED MUSHROOM - Army of Mushrooms
- SAMAVAYO – soul invictus
- DEFTONES - Koi No Yokan
- MARILLION - Sounds That Can’t Be Made
- ANNEKE VAN GIERSBERGEN - Everything Is Changing
- THRESHOLD - March Of Progress
- AEROSMITH - Music From Another Dimension!
- PARADISE LOST - Tragic Idol
- RUSH - Clockwork Angels
- COLOUR HAZE - She Said
- GOGO PENGUIN – Fanfares
- SHEARWATER - Animal Joy
- STEVE HOGARTH + RICHARD BARBIERI - Not The Weapon But The Hand
- NEIL YOUNG & CRAZY HORSE - Psychedelic Pill
- BILLY TALLENT - Dead Silence
- HALESTORM - The Strange Case Of
- RAGE – 21
- WITCHCRAFT – Legend
- ANTIMATTER - Fear of a Unique Identity
- STEVE VAI - The Story Of Light
- ACCEPT - Stalingrad
- SERJ TANKIAN – harakiri
- THERAPY? - A Brief Crack Of Light
- KILLING JOKE - MMXII
- LACUNA COIL - Dark Adrenaline
- LITA FORD - Living Like a Runaway
- BLACK COUNTRY COMMUNION - Afterglow
- MUSE - The 2nd Law
- MOTHLITE - Dark age
- THANK YOU SCIENTIST - Maps Of Non-Existent Places
- JASON MOLINA - Autumn Bird Songs
- CAPTAIN CRIMSON - Dancing Madly Backwards
- HORISONT - Second Assault
- TRANS-SIBERIAN ORCHESTRA - Dreams Of Fireflies (EP)
- ZZ TOP - La Futura
- MANOWAR - The Lord Of Steel
- GRAVE DIGGER - Clash Of The Gods
29 Likes
Oχιιιιιιιι.
Το Last of the Analogue του Wilson T King είναι του 12??? Το έχω το 13…
@potofgold
Καλά, το αφήνω στο '13, I can’t even bother.
1 Like