Με πιάσατε! 
1 Like
Οχι, τωρα αρχιζει η μαχη.
Τι λε ρε, που θα μιλησεις για τους rush; Ελα εξω 
1 Like
Λίγο μάταιο να υπεραμύνεσαι ορισμένες φορές, λέω εγώ με το φτωχό μου το μυαλό
το Γενάρη του 25 στη Γερμανία που θα χουμε φάει τα μπουγατσάκια μας στο αεροπλάνο, για να αντέξουμε το κρύο 
1 Like
Τις πρώτες 2 εβδομάδες αναγκαστικά με το 2022 και το 2023.
4 Likes
Κερδισες παλιοαλητη 
Λετε οτι ο τοπικ σταρτερ δεν εχει σκεφτει πώς θα κολλησουμε για αλλες 52 εβδομαδες του 2024 τις μουρες μας στην οθονη; Αφηστε τον να κανει τη δουλεια του, καντε εσεις τις δικες σας.
3 Likes
Απ’ το “may your sword stay wet like a young girl in her prime” μέχρι το “my pussy tastes like Pepsi Cola”, ένα τσιγάρο δρόμος, εγώ πιστεύω ότι ο Αρχηγός εγκρίνει
6 Likes
Εχει μεσα το single της δεκαετιας παντως.
2 Likes
Και πού ήτανε στους όφερμοντ, τους τέιτανμπλαντ και τους μιτοχόνδριον οι πρώην/νυν μεταλλάδες;
Οταν τα γραφει ο Αρχηγος, ειναι σεξιστης. Οταν τα γραφει η κυραΛανα, ειναι Τριτη. Ασε που στοχοποιει και την pepsi, ποιος ξερει γιατι… Να πειτε και για τη Μαρφιν. Ο Αρχηγος σάς βλεπει και σας κρινει.
1 Like
Μακάρι όντως το επόμενο παιχνίδι να είναι “52 years of pop in 52 weeks”
Να ακούσουμε και κάνα καινούργιο δίσκο δηλαδή, όχι τίποτα άλλο
Αυτό είναι άλλο θέμα μετά.
Σαν να λέμε γιατί στα 80s κάποιος ψήφισε Μεηντεν κι όχι Angel Witch.
Γιατί έτσι.
Καλά, οι DSO δεν έχουν τίποτα που να κλικάρει στο 99% των μεταλλάδων, πολύ πιο πιθανό να κλικάρει η Χ λάνα, αλλά δεν το συνεχίζω.
Πείτε περί ακριβής ποπ για τον λαό να μάθουμε και τίποτα.
1 Like
Έλα ντε 
2 Likes
Αν σε παραξένεψε που ψηφισα εγω DsO, μπορώ να το εξηγήσω.
Αν δεν αναφεροσουν σε εμενα, αποσύρομαι.
Ρε δεν έχω ιδέα πού αναφερόμουν, μια μαλακία είπα (οκ παραπάνω από μία) στο πνεύμα της βραδιάς! 
3 Likes
Δύσκολη εβδομάδα.
Αφού πρώτα πω ότι οι Mgla θα ήταν σίγουρα πεντάδα αλλά δεν για τους γνωστούς λόγους, συνεχίζω με τιμητικές αναφορές:
Δύο πολύ καλοί ελληνικοί thrash δίσκοι από τους Bio cancer και τους Suicidal angels. Biocancer με την ιδιαίτερη φωνή και τα τσίτα γκάζια τότε μου αρεσαν πολύ. Gang vocals όπου χρειάζεται. Έχουν ωραία ριφ και live είναι όλεθρος. Δεν άκουσα τίποτα άλλο μετά. Βασικά δεν ξέρω αν δισκογραφουν ακόμα.
Suicidal Angels με το Bloodbath συνεχίζουν σε κορυφαίο επίπεδο όμως είναι σε όλα ένα κλικ πιο κάτω από το Dead again. Εστω κι αν εδώ υπάρχουν κάποια από τα “χιτακια” τους.
Επίσης thrash δισκάρα με ηχο Metallica των καλών καιρών είναι το Tantara - Based on evil. Καλά τραγούδια και γενικά πολύ προσεγμένο σε όλα. Τα φωνητικά ώρες ώρες είναι καρφί James. Αξίζει μια αυτιά.
Κλείνοντας με τα thrash metal εκτός λίστας βαζω και το Being and Nothingness των Hexen. Πιο progressive και λιγότερο tech/thrash και δε φτάνει το ντεμπούτο αλλά είναι εξαιρετικό.
Kawir - Isotheos . Ίσως έπρεπε να μπει παραπάνω Απλά δεν το έχω ακούσει αρκετά.
Συνεχίζουν να είναι πολύ καλοί οι My sleeping Karma με το Soma στο stoner/psych rock τους.
15 Nightstalker - Dead rock kommandos. Με φορά από την ανερχόμενη ελληνική stoner rock σκηνή οι “Πατεράδες” όλων αυτών βγάζουν ένα πολύ καλό ροκ δισκάκι γίνονται πιο σοβαροί (λέμε τώρα) και ανεβαίνουν στο κύμα. Πολλά καλά τραγούδια στο άλμπουμ.
14 Mark lanegan band - Blues funeral. Αυτό το άλμπουμ το ακούω τα τελευταία δύο χρόνια στη δουλειά μιας και κάπως βρέθηκε σε ένα αρχείο που είχα. Πολύ καλό. Με τη ζέστη φωνάρα του Lanegan
Ξεκινώντας από το Gravedigger’s song μέχρι τέλους είναι καθηλωτικο ροκ.
13 Stoned jesus - Seven thunders roar. Είχα φάει γερό κόλλημα τότε με τους Ουκρανούς. Ωραία τραγούδια “ταξιδιαρικα” και αρκουντως βαριά μιας και που και που πατάνε σε κάτι θεοβαρα doom riff που εντυπωνονται στον ακροατή.
12 Gojira - L’ enfant savauge Ασταμάτητοι οι Γάλλοι βγάζουν άλλο ένα εξαιρετικό άλμπουμ με το L’ enfant savauge, το οποίο είναι λίγο χειρότερο από τα προηγούμενα στα αυτιά μου. Ίσως δεν το έχω ακούσει αρκετά.
11 Alcest - Voyages de l’ ame. Ότι λέει ο τίτλος. Δεν φτάνει το προηγούμενο στα σημεία αλλά είναι εξαιρετικό. Όταν μπεις στον κόσμο τους δε βγαίνεις εύκολα. Ακόμα λιγότερο ακραίο περισσότερο.post και shoegaze.
10 Pharaoh - Bury the light . Το us power metal του μπλε κολλαρου. Από τύπους που παίζουν με απληστία τα ριφ και ένα τραγουδιστή με ιδιαίτερη και πολύ καλή φωνη. Έχουν μόνο πολύ καλες κυκλοφορίες μέχρι τέλους (δυστυχώς ήρθε νωρίς)
9 Razorwyre - Another dimension. Αυστραλοί που παίζουν heavy/speed metal,με φοβερές συνθέσεις και ασυγκράτητη ορμή. Δυσεύρετο δισκάκι που το αγόρασα πριν κάνα τεσσαρι χρόνια.
8 Toundra - III. Post rock από τα καλύτερα που μπορείς να ακούσεις. Οι Ισπανοί είναι φοβεροί και εδώ πιανουν την κορυφή τούς.
7 Nekromantheon - Rise,vulcan sceptre. Thrash metal, σκοτεινό, με αναφορές στην Αρχαία Ελληνική μυθολογία, στον Πόλεμο, τον Άδη, με την ορμή και τη δύναμη των πρώιμων Sepultura , αλλά με τη Σκανδιναβική ακρίβεια και ποιότητα. Μεγάλος δίσκος.
6 Deathhammer - Onward to the pits. Άλλη μια τρομερή thrash δισκάρα. Πιο χύμα, θυμίζουν τους Antichrist, μπουνταλαδες, ώμοι, speed- άριστοι, προσκυνούν το Show no mercy. Έχει κολλητικά κομμάτια. Από τις αγαπημένες μου μέχρι σήμερα σύγχρονες thrash μπάντες.
5 Panopticon - Kentucky. Το πρώτο που άκουσα από αυτούς και κόλλησα. Αγάπη μόνο.
4 Striker - Armed to the teeth. Άλλη μια μεγάλη αγάπη που ίσως το έκοψε κι αυτή το άθλημα φέτος, αν και κάτι ακούστηκε ότι ετοιμάζονται για νέα κυκλοφορία. Καναδοί speed metalers, με εξαιρετική αίσθηση της μελωδίας και μια ικανότητα να βγάζουν αβίαστα κολλητικά ρεφρέν heavy metal. Εργάτες του underground και για εμένα η καλύτερη NWOTHM μπάντα αν και νομίζω υπερβαίνει τη σκηνή αυτή.
3 Witchcraft - Legend. Από τους καλύτερους ροκ δίσκους της δεκαετίας. Τελεία.
2 Graveyard - Lights out. Μπορεί να είναι το άλμπουμ που έχω ακούσει περισσότερο από όλα αυτή τη χρονιά. Οριακά χειρότερο από το προηγούμενο, καθως σιγά σιγά χάνουν τη blues μαγκιά που τους ξεχωρίζει αλλά μιλάμε για δεκαρι.
1 Rush - Clockwork angels. Μόνο και μόνο επειδή είναι το τελευταίο θα το έβαζα ψηλά. Μετά σκέφτηκα ότι αν οι Dream theater αυτού του κόσμου έβγαζαν ένα τέτοιο άλμπουμ, εδώ μέσα οι μισοί θα το είχαν πρώτο χωρίς πολλά πολλά. Οι Rush μετά από τόσα χρόνια καριέρας παίρνουν αντιδάνεια από τα καλλιτεχνικά παιδιά τους και βγάζουν ένα σύγχρονο άλμπουμ που τιμά και μεγενθυνει τον Μύθο τους.
Εξώφυλλο
30 Likes
45’ λεπτά ακόμη!!
@ARIAN @Chaos @bostonflesh @DarthVader @drenie @intrance @Leper_Jesus @LesAnTz @martian @nikatapi @Moonchild92
Άσχετο, για κάποιον λόγο νόμιζα ότι το swans θα βγει πρώτο με ευκολία και μάλλον καμία σχέση
4 Likes
- Gojira - L’enfant sauvage
- Baroness - Yellow and green
- Royal Thunder - CVI
- Deftones - Koi No Yokan
- Napalm Death - Utilitarian
Άξια αναφοράς:
Mothlite - Dark Age Μπάντα που ακούγεται σαν τους ύστερους Ulver άλλα πριν τους Ulver; Η εξήγηση ίσως βρίσκεται στο πρόσωπο του Daniel O’Sullivan που από τους Mothlite ορμώμενος προσχώρησε στους Νορβηγούς και απ’ότι φαίνεται άφησε το στίγμα του.
Corrosion of conformity - S/T Η επανένωση της σύνθεσης του Animosity δεν πολυδιαφημήστηκε. Κακώς, γιατί εδώ οι αγαπημένοι Αμερικανοί κάνουν, ώς συνηθως σε περιπτώσεις ομώνυμων άλμπουμ, μια επισκόπηση της καριέρας τους και κυρίως, παραδίδουν εξαιρετικούς μπαρουτοκαπνισμένους heavy ύμνους.
Agent Side Grinder - Hardware Electronic Post Punk από τη Σουηδία που στηρίζονται στον μινιμαλισμό και ξεχωρίζουν
The Jon Spencer Blues Explosion - Meat and Bone Δυνατό blues rock παιγμένο με punk attitude
Cauldron - Tomorrow’s Lost Προσωπικά, κοντράρονται με τους Enforcer στις προτιμήσεις μου σε αυτό που ονομάστηκε New wave of traditional heavy metal
Mutilation Rites - Empyrean Από την (Black Metalομάνα) Νέα Υόρκη, όχι με αγάπη αλλά με πορωτικό συνδυασμό black metal και hardcore στοιχείων
Horseback - Half Blood Ιδιαίτερη περίπτωση αυτή η μίξη μαστουρο-stoner ατμόσφαιρας και black metal φωνητικών.
24 Likes
Κανονίστε να ΜΗ βγει η Λάνα, για να δείξετε ποσο ΤΡΟΥΜΕΤΣΑΛ είστε εδώ μέσα.
4 Likes