Weeeeeell agree to disagree
1 Like
Πολύ καλό, όντως είχε κάνει έναν πάταγο τότε αυτή η μπάντα.
Πήγαινες γυρεύοντας.
3 Likes
Και σκέψου δεν είχε βγάλει καν τον καλύτερο δίσκο της ακόμα!
1 Like
2016
1) Convulsing - Errata
Σε κάνει να ξεχνάς όσα ήξερες για τον ακραίο ήχο. Απο το πρώτο δευτερόλεπτο θα ξέρεις πως ακούς κάτι διαφορετικό,μια νέα προσέγγιση του μπλακ/ντεθ που κάνει ότι προηγήθηκε να ακούγεται άγουρο και απλοικό. Εδώ ο Αυστραλός καλλιτέχνης (οne man band) βάζει κάτω απο μεγενθυτικο φακό όλα αυτά τα στοιχεία που κάνουν το Μπλακ και το Ντεθ ελκυστικά , βάζει και λίγο Αβαντ γκαρντ μέσα και δημιουργεί αυτή την ΥΠΕΡδισκάρα. 10/10
2) Zeal & Ardor - Devil Is Fine
The band mixes sounds of African-American spirituals with black metal.Για μένα σε τόσο ακραία εγχειρήματα δέν υπάρχουν μέσες καταστάεις, ή πολυ καλό θα είναι ή πολύ κακό ΣΤΗΝ
προκειμένη έχουμε έναν απο τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς που θα ήταν Νο 1 αν δεν είχε το απίστευτα βαρετό τραγούδι “in ashes” και μάλιστα σαν 2ο του αλμπουμ μετά την εισαγωγή (εκει που έπρεπε δομικά να έχει κατι πολύ δυνατό). Οπως και να έχει αλμπουμάρα.
3) Universe217 - Change
Η καλύτερη Τάνια ΕΒΕΡ και ο καλύτερος δίσκο τους KAI μετά το κλείσαν το μαγαζί (δισκογραφικά)…
4) Meshuggah - The Violent Sleep Of Reason
5) Gojira - Magma
6) Mortichnia - Heir To Scoria And Ash
Black Metal μεν όχι ατμοσφαιροκεντρικό δε ,εδώ σαν σημείο αναφορά είναι το ρίφ και τα ριφ του άλμπουμ αυτού είναι ένα και ένα. 8.5/10
7) Fates Warning - Theories Of Flight
8) Agatus - The Eternalist
9) Howls Of Ebb - Cursus Impasse: The Pendlomic Vows
10) Furia - Księżyc Milczy Luty
Εξώφυλλο της χρονιάς : “Fallujah - Dreamless”
31 Likes
Όσο πλησιάζουμε στο τέλος του 2023 διαπιστωνω οτι είμαι πολύ busy και δεν μπορω να γραφω πολυ, βρισκομαι σε μια “δεκαετια” οπου εχασα καμποση καλη μουσικη, μαθαινω νεα πραγματα διαρκως, εκτιμώ καποια αλλα που παλιοτερα τα σνομπαρα. Από την άλλη δεν νιωθω ευκολα καποιο “engagement” με δίσκους, διοτι θεωρω οτι για να αναδειχθει καποιος δισκος θελει χρονο να αφησει ενα αποτυπωμα. Μπορει να ειμαι και λαθος βεβαια.
Το 2016 ειχε παντως πολλους εντυπωσιακους δισκους, γι’ αυτο στα γρηγορα αναφερω εκεινους που με “γραπωσαν”:
- Alter Bridge - The Last Hero
- Rival Sons - Hollow Bones
- Haken – Affinity
- Metallica - Hardwired…To Self-Destruct
- Gojira – Magma
Πιο πολλη ωρα μου πηρε να βγαλω τις θεσεις 4-5, γι’ αυτο αρκετα απο τα χονοραμπλ που ακολουθουν θα μπορουσαν να ειναι απο πανω:
Anthrax - For All Kings
Architects - All Our Gods Have Abandoned Us
Avenged Sevenfold - The Stage
Cult of Luna - Mariner
David Bowie - Blackstar
Eternal Champion - Armor of Ire
Fates Warning - Theories Of Flight
Iggy Pop - Post Pop Depression
King Gizzard & The Lizard Wizard - Nonagon Infiniry
Megadeth - Dystopia
Nick Cave & the Bad Seeds - Skeleton Tree
Opeth - Sorceress
Riverside - Eye of the Soundscape
Volbeat - Seal the Deal & Let’s Boogie
Witchcraft - Nucleus
35 Likes
Έχω καιρό να ανεβάσω λίστα.
Τις ανεβάζω όλες μαζεμένες χωρίες λογάκια κι ελπίζω από εβδομάδα να επιστρέψω σε κανονικό σχολιασμό εβδομάδας.
2013
Summary
Queens of the Stone Age- …Like Clockwork
Arctic Monkeys - AM
The Dillinger Escape Plan- One of Us Is the Killer
Arcade Fire- Reflector
Nick Cave And The Bad Seeds - Push the Sky Away
David Bowie - The Next Day
Savages- Silence Yourself
The Ocean - Pelagial
Altar Of Plagues – Teethed Glory & Injury
Kayo Dot – Hubardo
Nine Inch Nails - Hesitation Marks
Gorguts - Colored Sands
Elvis Costello and The Roots - Wise Up Ghost and Other Songs
Portugal The Man - Evil Friends
The Drones - I See Seaweed
2014
Summary
Swans- To Be Kind
Sleaford Mods- Divide and Exit
Shellac- Dude Incredible
Triptykon - Melana Chasmata
The Estranged- The Estranged
Death From Above 1979 - The Physical World
Sólstafir - Ótta
Trophy Scars - Holy Vacants
Mark Lanegan Band - Phantom Radio
Wovenhand- Refractory Obdurate
Run The Jewels - Run The Jewels 2
Afghan Whigs- Do to the Beast
Protomartyr- Under Color Of Official Right
Self Defense Family - Try Me
Ought- More Than Any Other Day
2015
Summary
Baroness- Purple
Dødheimsgard - A Umbra Omega
Sleaford Mods- Key Markets
Protomartyr- The Agent Intellect
Ken Mode - Success
Oddisee - The Good Fight
Mgla- Exercises in Futility
Tribulation- The Children Of The Night
Jungbluth – Lovecult
Kendrick Lamar - To Pimp A Butterfly
Leviathan- Scar Sighted
Deafheaven - New Bermuda
Chelsea Wolfe - Abyss
The Four Owls- Natural Order
Deerhunter - Fading Frontier
2016
Summary
Savages- Adore Life
David Bowie- Blackstar
Banks&Steelz- Anything But Words
Iggy Pop- Post Pop Depression
A Tribe Called Quest - We got it from Here…
Planes Mistaken for Stars - Prey
Touché Amoré - Stage Four
Angel Du$t - Rock The Fuck On Forever
Vektor- Terminal Redux
The Dillinger Escape Plan – Dissociation
Hail Spirit Noir – Mayhem in Blue
The Drones - Feelin Kinda Free
Cult Of Luna & Julie Christmas - Mariner
Pop. 1280 – Paradise
30 Likes
2016
1. Metallica - Hardwired To Self-Destruct
Ειχα γραψει πριν καποιες μερες οτι θα βαλω τους Gojira πρωτους, σε μια στιγμη αδυναμιας ισως, ή ισως επειδη δεν ηθελα να κανω πραγματικοτητα τις ονειρωξεις αλλου χρηστη που περιμενει πως και πως να βαζω στην 1η θεση τους Metallica οποτε βγαζουν δισκο. Μιας και του χαλασα τις ονειρωξεις ουτως ή αλλως το 2008 (και θα τις χαλασω και το 2023) αυτην την φορα μπορω να τον βοηθησω λιγο. Οπως και να χει, ο βασικος λογος για τον οποιον επελεξα το HTSD στην πρωτη θεση, ειναι γιατι πολυ απλα τον θεωρω τον καλυτερο δισκο της χρονιας, και αυτον της χρονιας που εχω ακουσει περισσοτερο απο καθε αλλον. Βρισκω σουρεαλιστικη (και οριακα παρανοικη) την θεωρηση πως ενας δισκος γινεται καλυτερος αν του κοψεις μουσικη, οποτε δε θα εκοβα ουτε δευτερολεπτο. Για μενα η αξια ενος δισκου δεν εξαρταται απο το αν απολαμβανεις καθε δευτερολεπτο και καθε τραγουδι στον ιδιο βαθμο, αλλα απο την ποσοτητα καλης μουσικης στον δισκο. Και ο συγκεκριμενος εχει τεραστια ποσοτητα καλης μουσικης. Οπως εγραψε κι ο Αλεχαντρο, υπαρχει μια τετραδα τραγουδιων (Hardwired, Moth, Halo, Spit) που θα εμπαιναν σε οποιονδηποτε αλλον δισκο τους ανετα, αρα αυτο απο μονο του καθιστα το HTSD τον καλυτερο δισκο των Metallica απο το 1998 και μετα. Περαν αυτης της απλοικης προτασης ομως, υπαρχουν πολλα στοιχεια που ανεβαζουν τον δισκο στο πρωτο ραφι των Metallica δισκων για μενα, μαζι με τα 7 πρωτα. Καταρχας, υπαρχει μια θεματικη που ειναι συγχρονη και διαχρονικη, και επικεντρωνεται στο πως ο ανθρωπος ειναι αυτοκαταστροφικο ον. Επιπλεον, οτι και να εχει γραφτει ή ακουστει απο το 2016 εως σημερα, για μενα το artwork ειναι απο τα καλυτερα που εχουν κανει ποτε. Ξεκινωντας απο το εξωφυλλο, και προχωρωντας στο booklet του CD, αλλα και στα 12 βιντεο που εφτιαξαν για τα 12 τραγουδια του δισκου. Δεν ειναι ολα αριστουργηματα φυσικα (κανα 2-3 τα λεω εως και λιγο βαρετα), αλλα η εμπειρια του (Α) να ξυπνας ενα πρωινο στα τελη Αυγουστου του 2016 με νεο βιντεο Metallica απο το πουθενα και μαλιστα με ισοπεδωτικο τραγουδι, (Β) να παιρνεις τα τραγουδια μια μερα πριν την κυκλοφορια του δισκου ενα τραγουδι ανα ωρα με νεο βιντεο και (Γ) να ζεις απο κοντα ολη την φαση της προωθησης του δισκου και της περιοδειας λογω της καταπληκτικης δουλειας που εκαναν εκεινη την εποχη online, ειναι απεναληπτη. Τελος, το ManUNkind ειναι στα 6 καλυτερα τραγουδια του δισκου πανευκολα, με ρεφρεναρα, με ριφφαρες, με την καλυτερη γεφυρα, και με περιεργους χρονους στο μετρημα, κατι ασυνηθιστο για Metallica.
2. Gojira - Magma
Τους Gojira τους ειχα ακουσει περιστασιακα απο δω κι απο κει στο παρελθον λογω του hype με το οποιο συνοδευονταν συνηθως, αλλα δεν μου ειχαν κανει καποια εντυπωση για καποιον λογο (δεν μπορω να ξερω πλεον καν ποια τραγουδια ειχα ακουσει πριν το 2020). Οπου ενα μεσημερι μεσα στην πανδημια και συγκεκριμενα τον Αυγουστο του 2020, το YouTube μου πεταει ως προτεινομενο το νεο τους τραγουδι με τιτλο Another World και καπου εκει απο οτι φαινεται εγινα τεραστιος φαν της μπαντας. Το λογικο βημα ηταν να εξερευνησω τους δισκους τους πηγαινοντας προς τα πισω, και το πρωτο που βρηκα μπροστα μου ηταν το Magma φυσικα. Το οποιο θεωρω εως και σημερα το καλυτερο τους, οχι ομως επειδη το ακουσα πρωτο, καθως στην πραγματικοτητα ακουγα 4 δισκους τους την ιδια εποχη (FSTM, TWOAF, LES, Magma). Απλως λατρευω τραγουδια που συνδυαζουν την επιθετικοτητα των Gojira με ενα πιο πιασαρικο υφος, οπως τα αριστουργηματικα για μενα Silvera (πρωτο πρωτο παντα), The Shooting Star, Stranded, Magma, και την αδυναμια μου το Low Lands. Δισκος 10 στα 10 ακατεβατο, που εχασε την πρωτια στις λεπτομερειες και μονο.
3. Perturbator - The Uncanny Valley
Ειδικα την εποχη 2011-2017 ακουγα synthwave και retrowave περισσοτερο απο καθε αλλο ειδος μουσικης, ειχα βρει και τον πιο obscure καλλιτεχνη, και ειχα μια ομορφη database σε εναν σκληρο δισκο, που πρεπει σιγα σιγα να οργανωσω για να ξερω τι μου γινεται. Οπως και να χει, ο Περτουρμπατορας ηταν παντοτε ο βασιλιας του ειδους, κι ας εγινε ευρεως πιο διαδεδομενο το ολο φασμα αυτης της μουσικης απο τον Kavinsky μιση δεκαετια νωριτερα. Ο Καβινσκης εμεινε στασιμος και ενω ειχε βγαλει 4 υπεροχα EP απο το 2006 εως το 2011, κατεντησε (γιατι περι καταντιας προκειται) να βγαζει το ντεμπουτο του το 2013, δυο χρονια μετα το ξεπεταγμα του λογω του Drive, και το ακολουθησε με μολις εναν ακομα δισκο το 2022. Στην θεση του ομως, ηρθε ο Περτουρμπατορας και μεσα σε μια δεκαετια τα διελυσε ολα, ξεκινωντας απο τα πρωτολεια αλλα υπεροχα Terror 404 και I Am The Night το 2012, ανεβαινοντας στην κορυφη του θρονου μεταξυ των synthwave καλλιτεχνων το 2014 και το 2015 με τα αψεγαδιαστα Dangerous Days & The Uncanny Valley, και κουβαλωντας ολοκληρο το μουσικο κινημα σε εντελως νεους οριζοντες με το New Model το 2017 και το φανταστικο Lustful Sacraments το 2021. Θα τα πουμε οταν ερθει η ωρα τους αυτα βεβαια. Οσον αφορα το Uncanny Valley, το μονο που θα πω ειναι οτι αγγιζει την τελειοτητα με συνθεσεις οπως Neo Tokyo, Disco Inferno, She Moves Like A Knife, The Uncanny Valley, και φυσικα το καλυτερο του τραγουδι εβερ, το Venger.
4. Radiohead - A Moon Shaped Pool
Το τελευταιο αλμπουμ των Radiohead εως σημερα. Κατι μου λεει οτι εχουν εναν ακομα δισκο μεσα τους στο μελλον, αλλα θα δουμε. Ισως και να αρκουνται στο να κανουν 20 πληρως sold out απο το πρωτο δευτερολεπτο συναυλιες καθε 3 χρονια πλεον, και να ψωλαρμενιζουν τις υπολοιπες 1000 μερες της τριετιας. Οπως και να χει, το 2016 εβγαλαν εναν υπεροχο δισκο, που ακομα δεν ειμαι σιγουρος αν μου αρεσει περισσοτερο ή λιγοτερο απο το King Of Limbs. Ξερω ομως οτι και τα δυο μου αρεσουν περισσοτερο απο το Thief και μαλλον ελαχιστα λιγοτερο απο το In Rainbows. Παραπανω απο τα μισα τραγουδια ειχαν γραφτει στο μακρινο παρελθον, με κανα δυο να πανε πισω στο 1995, και κανα δυο ακομα να ειναι ουσιαστικα τραγουδια που δεν μπηκαν στο King Of Limbs. Οποτε ο συγκεκριμενος δισκος εχει και τον χαρακτηρα του να βαλει σκουπα η μπαντα και να τελειωσει με τις εκκρεμμοτητες της.
5. Mick Gordon - DOOM O.S.T.
Το ανεφερε μονο ο ΚΤΝ αν δεν κανω λαθος. Τεσπα, χωρις πολλα λογια… οτι πιο aggressive, καφρικο, μεταλ εχω ακουσει τα τελευταια δεκα χρονια. Τεραστιος Mick Gordon σε μια απο τις μεγαλυτερες και καλυτερες WTF στιγμες της συγχρονης μουσικης, με δισκαρα που εγραψε για videogame. Οσοι δεν εχετε ακουσει τραγουδια οπως Rip & Tear, BFG Division, Flesh & Metal και Harbinger , σας τα προτεινω ανεπιφυλακτα.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΚΟΜΑ ΤΙΜΙΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Animals As Leaders - The Madness Of Many (Tosin και ξερο ψωμι)
Dance With The Dead - The Shape (synthwave κι αγιος ο θεος)
Megadeth - Dystopia (καλουτσικο - το μισο - μετα απο 4 συνεχομενες πατατες ολκης)
Babymetal - Metal Resistance (The One & Karate = 
)
Phantogram - Three (Sarah Barthel σε αγαπω)
Shearwater - Jet Plane and Oxbow (υπερτιμια μπαντα απο Τεξας)
Ulver - Riverhead (μετριο για τα πανυψηλα δεδομενα του Garm)
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
Testament - Brotherhood Of The Snake (δε με επιασε καθολου αν και γουσταρω πολυ Τεσταμεντ)
Dream Theater - The Astonishing (σκουπιδι απλα)
Rotting Christ - Rituals (οχι πολυ κακο, αλλα ουτε πολυ καλο)
27 Likes
Το πνεύμα των Radiohead συνεχίζει στους The Smile!
Συμφωνω σε οσα λες για το Το A Moon Shaped Pool, είναι, νομίζω, κατάφωρα αδικημένο, ειναι εξαιρετικό άλμπουμ.
Σε άλλα νέα, έκανα φρικτό λάθος που ξέχασα Iggy Pop, όντως το Post Pop Depression είναι μεγάλη δισκάρα.
3 Likes
Εγώ ξέχασα αυτό και νιώθω άσχημα, γιατί το σκεφτόμουν ότι θέλω να το βάλω
Δεν έχω ιδεά πως έπεσε στα αυτιά μου, μάλλον από το discover του Spotify, αλλά είναι και γαμώ, ένας αχταρμάς (έχει και μέταλ μέσα!)
1 Like
2016
HONOURABLE MENTIONS
-
1000mods - Repeated Explosure To…
-
Hypno5e - Shores Of The Abstract Line
-
Avenged Sevenfold - The Stage
-
Volbeat - Seal the Deal & Let’s Boogie
-
Jinjer - King of Everything
-
Eternal Champion - The Armor of Ire
-
Metallica - Hardwired… to Self-Destruct
-
Megadeth - Dystopia
-
Vektor - Terminal Redux
-
Cult Of Luna ft. Julie Christmas - Mariner
TOP 5
5. Messa - Belfry
Με 65 λεπτά δεν γαμ… εεε όχι άσχετο αυτό . Πάρα πολύ ωραίο ντεμπούτο , άκρως ερωτεύσιμη φωνάρα , ωραίες ιδέες και τα καλυτέρα έρχονται
4. Rival Sons - Hollow Bones
Δεν λείπει η ποιότητα , ίσως λείπει ένα πολύ μεγάλο χιτ που συνήθως πάντα είχαν, δεν στερεί κάτι ποιοτικά . Δισκάρα
3. KALEO - A/B
Ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω πως ένα ομορφόπαιδο , 26 ετών τότε, από την Ισλανδία μπορεί να τραγουδήσει τόσο ωραία και σαν μπάρμπας Αμερικάνος ( ντάξει υπερβολή , φαίνεται η νιότη στη φωνή ) από το Μισισιπή και πως όλη η μπάντα βασικά παίζει τόσο καλά και τόσο αμερικάνικα . Παρόλα αυτά δεν παίζουν “ζεπελινικά” σαν τους Rival Sons πχ ( αξεπέραστοι σε αυτό που κάνουν ) , είναι πιο μοντέρνοι ( με ΧΙΤΑΡΑ ) , αλλά όταν θέλουν / μερακλώνουν και παίζουν ροκ ν ρολιες ( No Good ) ή μπλουζοροκ ( Broken Bones ) είναι άντε γεια η φάση
2. Architects - All Our Gods Have Abandoned Us
είναι δύσκολο άλμπουμ , βαρύ κι ασήκωτο , προσωπικά δεν το ακούω και πολύ συχνά γιατί θα πέσω ψυχολογικά , αλλά μιλάμε για τρελή κατάθεση ψυχής .
1. Gojira - Magma
Έχω τον Σείριο πιο ψηλά , αλλά δεν θα διαφωνήσω σθενάρα με κανένα που λέει ότι αυτό το αριστούργημα είναι το κορυφαίο μιας εκ των κορυφαίων μπαντών της δεκαετίας. Shooting Star , Stranded , Silvera , Only Pain . Έγιναν λίγο πιο προσιτοί και τους πάει , σεμιναριακή παραγωγή και ήχος όλα 10/10
ΕΞΩΦΥΛΛΟ
Vektor - Terminal Redux
31 Likes
Για λίγο αναρωτήθηκα γιατί ανέφερες εμένα συγκεκριμένα. Μετά σκέφτηκα να τσεκάρω τη σελίδα τους. Στο similar artists πρώτα πρώτα ονόματα Ulcerate και Portal.
I SEE WHAT YOU DID THERE 
3 Likes
2016
λακωνικα
5. Modern Baseball - Holy Ghost
4. Mom Jeans - Best Buds
3. Pinegrove - Cardinal
2. PUP - The Dream Is Over
1. Touche Amore - stage 4
Εξωφυλλο
The Hotelier - Goodness
29 Likes
Ακούστε και το επόμενο το “Grievous” του 2018, για μένα ειναι ακόμα καλύτερο!
Άντε μακάρι να βγάλει πάλι δίσκο με αυτό το πρότζεκτ…
1 Like
κ διασκευή Porcupine Tree…
Τώρα που έγραψες πρόζεκτ είδα ποιος είναι. Τους θυμάμαι αυτούς, είχαν κυκλοφορήσει ένα δίσκο στην δική μας Nuclear Winter Records αλλά δεν τους έχω ακούσει.
2016
1. Touché Amoré – Stage Four
Ο καλύτερος δίσκος των σύγχρονων χαρντκορ λατρειών σε πιάνει από την αρχή μέχρι το τέλος σε ένα γλυκόπικρο ταξίδι προσωπικής απώλειας με καταπληκτικές μελωδίες. Αλλάζουν τον ήχο τους άκρως επιτυχημένα και χαρίζουν συγκινητικά καλή μουσική γεμάτη χαρακτηριστικά ριφφς και συναίσθημα. Η τελειότητα που προσφέρουν κομμάτια όπως το “New Halloween” και το ΤΕΡΑΣΤΙΟ χιτ “Palm Dreams” (παρακαλώ ακούστε το, έχει και βιντεοκλιπ, δε θα το μετανιώσετε) ειλικρινά αξίζει να βιωθεί. Κλασικό. Καταπληκτικό.
2. White Lung – Paradise
Ο καλύτερος δίσκος των σύγχρονων πανκ/alt. rock λατρειών είναι γεμάτος ενέργεια, δυναμισμό και τεράστιες μελωδίες. Η κιθαριστική δουλειά παραμένει άκρως χαρακτηριστική και ενδιαφέρουσα. Η τελειότητα που προσφέρουν κομμάτια όπως το καταιγιστικό “I Beg You” και το ΤΕΡΑΣΤΙΟ χιτ “Below” (παρακαλώ ακούστε το, έχει και βιντεοκλιπ, δε θα το μετανιώσετε) ειλικρινά αξίζει να βιωθεί. Κλασικό. Καταπληκτικό.
3. Eternal Champion – The Armor of Ire
Το επικό μέταλλο αποκτά σύγχρονους ήρωες και instant classic δίσκο που σε μαγεύει από την πρώτη ακρόαση. Συνδυάζοντας “arcane” μυστηριακή sword & sorcery ατμόσφαιρα θαμμένων διαμαντιών των 80s, άμεσο αλλά εμπνευσμένο και παθιασμένο songwriting και ιδανική χρονική διάρκεια χωρίς να φλυαρεί, το χτύπημα είναι άκρως αποτελεσματικό και επιτυχημένο.
4. ΟΔΟΣ 55 – ΟΔΟΣ 55
Το εγχώριο minimal synth/punk/darkwave σχήμα επιστρέφει με καλύτερο ήχο και εξίσου δυνατές συνθέσεις, διατηρώντας την χαρακτηριστική ταυτότητα του. Πολύ πιο άμεσο και δυναμικό με τρομερές κολλητικές συνθέσεις όπως τα “Είναι Αυτοί”, “Ήλεκτρο Φως” και “Ύπνωση Τηλεκίνηση” που προσφέρονται για χορό και κοπάνημα.
5. Ruined Families – Education
Κορυφαίο, έντονο screamo/post-hardcore, όπως και το προηγούμενο, ίσως και καλύτερο. Περισσότερη αλλά μετρημένη μελωδία και προσθήκες στοιχείων εναλλακτικού ροκ, όπως στο εξαιρετικό “Whole Car”.
Λοιπές Μουσικάρες:
Mummrah – Η Τραγωδία που λέγεται Άνθρωπος
Καταπληκτικό κραστ, και με παραγωγή που το αναδεικνύει περισσότερο. Τεράστιος ομότιτλος ύμνος και πολύ αγαπημένο το εμψυχωτικό “Καλύτερες Μέρες”.
cold i – ΚΑΚΟΣ ΑΝΕΜΟΣ
Πολύ αξιόλογο γοτθικό ροκ.
Cut Off – Cut Off
Δυνατό εγχώριο powerviolence.
Sarabante – Poisonous Legacy
Εξαιρετικός δεύτερος δίσκος, σκοτεινός και βαρύς. Προσωπική αδυναμία το “Eternal Complacency”.
Καταχνιά – Στη Σκιά μιας Λαιμητόμου
Δεύτερη δισκάρα, το ομότιτλο τεράστιος ψαρωτικός ύμνος με το εισαγωγικό βιολί.
Μαύρο Γάλα – ἄγχος
Στη δεύτερη κυκλοφορία του, το σχήμα προσφέρει πολύ καλό screamo.
Selofan – Στο Σκοτάδι
Ακόμη ένας πολύ καλός δίσκος από την αγαπητή darkwave μπάντα. Το “Να Φεύγεις” είναι σπουδαίο κομμάτι που θα πρότεινα να ακουστεί απ’όλους.
Demon Bitch – Hellfriends
Περιπετειώδες και ιδιαίτερο μέταλλο με επική χροιά και ενδιαφέρουσες συνθέσεις. Αν σου κάνει κλικ είναι πολύ εθιστικό.
Hammers of Misfortune – Dead Revolution
Το σπουδαίο συγκρότημα χαρίζει ένα ακόμη διαμάντι, από τους καλύτερους δίσκους του.
Sumerlands – Sumerlands
Πολύ καλό μέταλλο και ήχος.
Syntax – Dios Negro
Εξαιρετικό grindcore της μεγάλης Discordance Axis σχολής.
Oathbreaker – Rheia
Φανταστικός, έντονος δίσκος από μια κορυφαία σύγχρονη μπάντα του ακραίου ήχου. Η Caro Tanghe έχει καταπληκτικά ακραία και μελωδικά φωνητικά, θεά. O συναισθηματικός καταιγισμός του κορυφαίου “Second Son of R.” παραμένει μοναδικός, πραγματικός χείμαρρος.
Gendo Ikari – Unit 1
Grindcore λάτρεις του κλασικού ιαπωνικού sci-fi anime έπους Neon Genesis Evangelion χτυπάνε πορωτικά και αλύπητα.
Pixies – Head Carrier
Μάλλον ο καλύτερος post 90’s δίσκος των alt. rock πρωτοπόρων.
Nails – You Will Never Be One of Us
Ανελέητο χαρντκορ/grind ηχητικό μπάχαλο τερματισμένης αγριότητας. Τρελό ξύλο.
Magrudergrind – II
Παλιακό grindcore υψηλής ποιότητας και βίας.
Death Grips – Bottomless Pit
Το συγκεκριμένο εξαιρετικό πειραματικό hip-hop σχήμα το παρακολουθώ αρκετά χρόνια πάντα με ενθουσιασμό, αλλά τίποτα δεν με είχε προετοιμάσει για την έκπληξη και την ηχητική επίθεση του εναρκτήριου “Giving Bad People Good Ideas”. Σοκ.
Εξώφυλλο της Χρονιάς:
33 Likes
Λίγα πράγματα και φέτος:
Fates Warning “Theories of flight”
Είμαστε fanboy-δες, τι να κάνουμε. Τι fanboy-δες γαμώτο, απλά ο τύπος ό,τι και να κυκλοφορεί είναι για πεντάδα.-
Sarabante “Poisonous legacy”
Καθαρά για βιωματικούς λόγους το ντεμπούτο έχει χαραχτεί περισσότερο μέσα μου, αλλά με «ψυχρή λογική» νομίζω ότι παραδέχομαι ότι αυτό το πατάει κάτω το πρώτο. Και η αξία του (θεωρώ ότι) δε «βγάζει μάτι» όπως το “Remnants”, δηλαδή την αντιλαμβάνεσαι έπειτα από κάποιες ακροάσεις (ή τουλάχιστον έτσι λειτούργησε με ‘μένα). Δίσκος παγκόσμιας crust κλάσης.
Poem “ Skein syndrome”
Και να φανταστείτε, όταν είχε κυκλοφορήσει είχα απογοητευτεί οικτρά! Που είναι η ποικιλομορφία του ντεμπούτου, που είναι οι rock επιρροές, η αίσθηση των radio-hits κλπ; Τελικά μου πήρε λίγο χρόνο να καταλάβω ότι απλά οι Poem την είδαν αλλιώς, πιο «στρωτό» prog, αλλά κατά τ’ άλλα οι τραγουδάρες, τραγουδάρες. Κι αυτή η φωνή…
Wormrot “ Voices”
Παίζει να ‘ναι το πρώτο καθαρόαιμο grind album που βάζω σε πεντάδα. Δε φταίω εγώ, αυτό το γαμημένο, ΤΕΡΜΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ, riff στη μέση του “Compassion is dead” φταίει.
“35” compilation
Οι προσπάθειες της αυτοοργανωμένης ελληνικής να εκφραστεί και μέσω συλλογών μετριούνται στα δάχτυλα των δύο χεριών. Το “35” είναι μία πρόσφατη τέτοια απόπειρα (από τότε νομίζω έχουν μεσολαβήσει μόνο η συλλογή του Βιολογικού και της Diskollektiv) και «ακολουθεί», κατά κάποιον τρόπο, την κληρονομιά της παλιάς συλλογής “War for freedom”, αφού τα λεφτά ενισχύουν οικονομικά δομές αλληλεγγύης πολιτικών κρατουμένων. Νομίζω ότι η συλλογή αποτυπώνει με όμορφο τρόπο την ποικιλία των ήχων της D.I.Y. σκηνής της εποχής, αφού κάποιος θα βρει εδώ από το κλασικό hardcore (Dirty Wombs) και crust (CFS) μέχρι stoner (Dala Sun) και sludge (Mass Culture). Ξεχωριστή μνεία μόνο σε 2 κομμάτια: οι Fields of Locust μας προσφέρουν το πιο crust κομμάτι τους ever, ενώ οι Λήθη σχεδόν black metal-ιζουν! Ακόμη, οι στίχοι που γράψανε οι τελευταίοι για το “Η Ιθάκη των άλλων”, κατά τη γνώμη μου είναι από τους πιο καλογραμμένους που έχουν υπάρξει ποτέ σχετικά με το μεταναστευτικό ζήτημα. Το ξέρω ότι οι Καταχνιά με το “Εζμαχάλ” μοιάζουν να βάρεσαν «ταβάνι» σ’ αυτό το θέμα, αλλά τίποτα, ΤΙΠΟΤΑ δεν ξεπερνά το ταρακούνημα της κατάληξης των τελευταίων στίχων:
Πίσω μου ερείπια στις φλόγες της φτώχεια τυλιγμένα
Τζούρες βιαστικές από μία ελπίδα που κοστίζει
Τσέπες γεμάτες θάνατο στα αμπάρια κερδοσκόπων
Πνίγηκαν τ’ άστρα στην καταχνιά της καταιγίδας
σε μονοπάτια δύσβατα μέσα από τις ρωγμές της ανθρωπιάς σας
Μέσα από λάσπη, σύρμα και αλάτι
Θήραμα του φόβου των ανθρώπων
Απέλπιδες ανάσες βορά στην υποβρύχια σιωπή
Άδεια τα κουφάρια από ψυχές,
ξεβρασμένα στις ακτές ενός επίπλαστου ονείρου
Λίγη σάρκα για το σπέρμα χιλιάδων βιαστών
ή χερια φτηνά και πληγιασμένα απ’ τα δεσμά της εκμετάλευσης
Στρατόπεδα συγκέντρωσης για όσο κρέας περισσεύει
Κάθε ανάσα μου λαθραία στην Ιθάκη κάποιων άλλων
Στην Ιθάκη κάποιων άλλων
Βήματα άσκοπα και αβέβαια κάτω από μάτια αφιλόξενα
στις αρτηρίες της χρεοκοπημένης βαβυλώνας σας
Αδιάφορα με προσπερνάς
Δεν με κοιτάς ποτέ στα μάτια
Γιατί ίσως,
κάτω από το πετσί που μου φορτώσαν οι οθόνες σας,
ίσως να δεις ότι σου μοιάζω
Εξώφυλλο: Morrow “Covenant of teeth”
29 Likes
Ξεχασα τους Pineapple Thief και το Your Wilderness ρε γμτ.
Αυτο δηλαδη που θα επρεπε να ειναι οι Porcupine Tree, και οτιδηποτε εκανε ο Wilson την δεκαετια των 2010ς. Φανταστικη δισκαρα, μια απο τις πολλες που εχουν οι PT (χεχεχ).
Ας μπει ως εξωφυλλο, τι να γινει.
6 Likes
@anhydriis δωσε λιγη παραταση πλιζ μιση ωριτσα οχι παραπανω, ενα κατοσταρικο ρε φιλε δεν εχεις να δωσεις να παρω ενα σουβλακι
1 Like