Δίχως πολλά σχόλια δυστυχώς, αν και μιλάμε για πολύ ωραίους δίσκους που απ’ ό,τι είδα έχουν αναφερθεί σε πάρα πολλές λίστες ούτως ή άλλως:
Amenra “Mass VI”
Άλλες φορές νομίζω είναι το ΙΙΙ, άλλες φορές το V, αλλά τελικά η έκτη λειτουργία είναι αυτή που με γονατίζει περισσότερο απ’ όλες. Δικαίως είναι το album που (νομίζω) τους έφερε την εμπορική καταξίωση και το (μοναδικό μέχρι στιγμής; ) hit-άκι τους.
Wolves in the Throne Room “Thrice woven”
Και Steve Von Till, και οι καλύτερες ακουστικές κιθάρες τους μέχρι τότε, και το καλύτερο black metal riff που βγάλανε ποτέ (“Angrboda”), και τούμπανη παραγωγή, ε, συγγνώμη, μπορεί να μιλάμε και για το αποκορύφωμα της δισκογραφίας τους, ε;
Leprous “ Malina”
Το καλύτερό τους μέχρι το επόμενο.
Pain of Salvation “In the passing light of day”
Άααιντε, μπας κι ανέβει λίγο πιο ψηλά. Ούτε κατά διάνοια απ’ τα πιο καλά τους albums, αλλά και πάλι συγκινητικές στιγμές.
Allochiria “ Throes”
Δυο ελληνικές μπάντες πάλεψαν γι’ αυτήν τη θέση -τελικά το ‘δωσα σ’ αυτούς. Αφήνει μίλια πίσω ένα ούτως ή άλλως εξαιρετικό ντεμπούτο.
+1
Need “Hegaiamas: a song for freedom”
Ίσως το αγαπημένο μου μέρος της τριλογίας.
+1 split
Autarch/Landbridge split LP
Όσοι γουστάρετε neo-crust, ανακαλύψτε τους Landbridge! Το ξέρω ότι οι Autarch είναι οι «κράχτες» σ’ αυτό το split, αλλά εγώ το συγκαταλέγω εδώ μόνο και μόνο για τους Landbridge· ένα συγκρότημα που βρίσκεται εντελώς στην αφάνεια (ζήτημα να έχουν βγάλει 10-15 τραγούδια συνολικά), αλλά παίζει με τον καλύτερο τρόπο την αγαπημένη μας μουσική που δίδαξαν οι Tragedy, Muga κλπ.
Εξώφυλλο: ήθελα να βάλω τον κύκνο των Amenra, αλλά μ’ αφήσατε αποσβολωμένο με το “Mirror reaper” των Bell Witch.