Πού είναι τα αποτελέσματα 
;
1 Like
Οεο? Προφανης δολιοφθορα 
Οποτε παμε για σημερα τα μεσάνυχτα το 2022
Το νου σας οσοι δεν ψηφισατε ακόμη
2 Likes
Μια νοθεία προσπαθήσαμε να κάνουμε, και μας την καταστρέφεις!!
6 Likes
Ελα και εχουμε και ντερμπι!
1 Like
Να πω και εγώ με την σειρά μου ότι διασκέδασα πάρα πολύ την διαδικασία του παιχνιδιού που από μια εξαιρετική ιδέα πήρε σάρκα και οστά κυρίως λόγω της πολύ μεγάλης προσπάθειας του threadmaster / threadstarter. Τα σέβη μας!
Συμφωνώ και εγώ να αποτυπωθεί όλο αυτό το εγχείρημα σε φυσική μορφή, θεωρώντας δεδομένη την συνεισφορά μου σε οικονομικό επίπεδο. Νομίζω και εγώ ότι υπάρχει πάρα πολύ υλικό που μπορεί να διαχεριστεί ο @anhydriis και φαίνεται ότι έχει πολύ ωραία αισθητική και presentation skills για να αποτυπωθούν με πολύ ενδιαφέροντα τρόπο! Μακάρι να συμβεί! Credits και σε όλους όσοι έβαλαν το λιθαράκι τους με λίστες και κείμενα που έδωσαν σε όλους πολύ υλικό για περαιτέρω μουσικές αναζητησεις.
Για μένα είναι και η τελευταία χρονιά συμμετοχής, το 2023 έχω ακούσει ελάχιστα πράγματα, πάιζει οι πιο πολλές ακροάσεις που έχω δώσει να είναι στον προσωπικό δίσκο του Γιώργου Καρρά, που είναι καταπληκτικός. Θα περιμένω τις λίστες σας για περαιτέρω ψάξιμο!
2022 συνοπτικά γιατί είχαμε και το downtime χτες και σήμερα είναι εργάσιμη:
#5
The Hellacopters - Eyes of Oblivion
Ότι πρέπει να έχει ένας hard rock δίσκος, χιτάρες, ρεφρενάρες, γρέζάκι, μπαλάνταρες, φοβερές κιθάρες κτλ κτλ. Το απόλαυσα πολύ και πήρε πολλές ακροάσεις λόγω Release και της μέρας με Clutch και Blues Pills. Ωραιότατο, πάντα τέτοια!
#4
Chat Pile - God’s Country
Λασπουριά, διαμαρτυρία, noise μέχρι και groove (βλέπε tropical beaches), το God’s Country είναι μεγάλη έκπληξη για τα ακούσματα μου γιατί συνήυως τέτοιες συνταγές δεν μου κάνουν εύκολα κλικ. Κάτι έχει αυτό το άτιμο και με έπιασε γερά.
#3
Messa - Close
Εντάξει φανταστικό album, τρομακτική ποικιλία σε ρυθμούς και ήχους, στο Orphalese κλαίμε όλοι μαζί, εξωφυλλάρα, ταξίδι σε υπέροχους μουσικούς κόσμους.
#2
Black Country, New Road - Ants from up there
Υπέροχος δίσκος από μία μπάντα που μας άφησε νωρίς. Αναρωτιέμαι γιατί δεν τυγχάνει σημαντικής αποδοχής καθώς έχει τα ΠΑΝΤΑ για να συμβαίνει. Μακάρι να μπορούσαμε να δούμε και κάτι από αυτά ζωντανά, καθώς από όσο έχω καταλάβει ότι έχει απομείνει είναι μπάντα διασκευών στα live - μπορεί να κάνω και λάθος.
#1
Brutus - Unison Life
Ε δεν χρειάζεται να πω πολλά. Αφού έβγαλαν ΑΥΤΟ το album μετά το σοκ του Nest, ε τότε είναι μεγάλη μπαντάρα. Μπράβο τους και όπα τους και πάντα τέτοια Stephanie μου αγαπημένη (και οι άλλοι 2 μαντράχαλοι).
Καλή χρονιά σε όλους και cheers!
28 Likes
Για κάποιο λόγο δεν με αφήνει να ανεβάσω την καθιερωμένη φωτογραφία μου, παίρνω αυτό το μήνυμα.
The bucket does not allow ACLs
Ξέρει κανείς τι είναι;
Edit: Ανέβηκε
1 Like
Περίεργο που δε θα ξαναϋπάρξει Κυριακή να αγχώνομαι για το αν θα προλάβω να στείλω τις ψήφους μου. Πραγματικά εδώ και τόσους μήνες είχα ταυτίσει τις Κυριακές μου μ’ αυτή τη διαδικασία. Πεντάδα:
Wormrot “ Hiss”
Πολύ εύκολα ένας από τους καλύτερους extreme metal δίσκους που έχω ακούσει στη ζωή μου. Επεκτείνουν το grindcore σε νέα ηχοτοπία στα οποία πολύς κόσμος μπορεί να βρει αναφορές παρ’ ότι μπορεί να τον απωθεί η ακραία επιθετικότητα. Άψογα φωνητικά, άψογο drumming, τι να πούμε για τις πατέντες με τα έγχορδα, αλλά όλη η ουσία βρίσκεται (για ‘μένα) στα απίστευτα κιθαριστικά θέματα.
Hellshock “Hellshock”
Το έχω ξαναδηλώσει -εγώ όπου ακούω αργόσυρτα/mid-tempo riffs με ανατολίτικες μελωδίες παραδίδω την ψυχή μου. Αν ΑΥΤΟ το album ήταν η επιστροφή των Bolt Thrower, όλοι θα παραληρούσαν. Δεν πειράζει, βολευόμαστε και με την ταμπέλα του stenchcore και την επιστροφή των Hellshock. Τολμώ να πω ότι είναι το καλύτερό τους μετά το ντεμπούτο.
Becrah “Βωμός μιας αλήθειας”
Ο ορισμός του «παλιού του ορθόδοξου», τόσο καλοπαιγμένο και καθόλου τετριμμένο όμως. Πραγματικά δυνατές μελωδίες όπου χρειάζεται και σωστή ατμόσφαιρα. Το black metal που χρειάζομαι κάποιες στιγμές.
Soul Glo “Diaspora problems”
Ε, λογικά θα χτυπήσει δεκάδα και δικαίως. Αν οι Bad Brains έβγαιναν έβγαιναν φέτος, έτσι θα έπρεπε να ακούγονται.
Drug Church “Hygiene”
Δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να μην αρέσει αυτό το album σε οποιονδήποτε οπαδό των Nirvana, Therapy?, Pixies, Helmet και γενικά όλου αυτού του εναλλακτικού 90’s αέρα. Φοβερά νοσταλγικό feeling.
+1 EP για τον δρόμο:
Precariat “Ποιήματα για επώδυνες διαδικασίες” EP
Με 4 τραγούδια κάνανε πλάκα σ’ όλους όσους αναζητάνε νέες συγκινήσεις στο black metal. Πολύ υποτιμημένη κυκλοφορία -ο ορισμός του εφιαλτικού επτάιντσου!
Για το εξώφυλλο πάλεψαν οι απειλητικοί, πολεμοχαρείς ιθαγενείς των Morrow με τις σαγηνευτικές χορεύτριες των Messa, αλλά τελικά τούς κέρδισε μία θηλυκή παρουσία που συνδυάζει την ίδια στιγμή και την απειλή, και τη σαγήνη:
Μάς απογείωσε ο anhydriis φέτος μ’ αυτό το παιχνίδι. Τόσα χρόνια για προτάσεις σκάλιζα το αντίστοιχο black metal/crust/hardcore κλπ. topic του forum και προσπαθούσα να διακρίνω μέσα σε χιλιάδες προτάσεις που «όλα γαμούσαν» τι μπορεί να μου αρέσει κι εμένα. Ε, πλέον, αυτό το topic μπορεί να λειτουργήσει και ως ένα ξεσκαρτάρισμα αυτών των παλιών, αξιόλογων και πολυσέλιδων topics. Πραγματικά ωραία έμπνευση, φοβερό και το μεράκι του anhydriis με όλα τα κόλπα του με τα εξώφυλλα, τα ποσοστά κλπ. (εγώ ακόμα θυμάμαι πόσο είχα ενθουσιαστεί όταν το έκανε πρώτη φορά για το 1970), πολύ δυνατές και κάποιες από τις συζητήσεις που ανέκυψαν (όχι όλες, αλλά κάποιες ήταν πραγματικά καλές -κρίμα που αυτές δε θα υπάρχουνε σε οποιαδήποτε ηλεκτρονική/έντυπη έκδοση του topic υπάρξει). Μόνο ένα με απελπίζει: συνειδητοποιώ πόση μουσική ΞΕΡΩ ότι θα μου αρέσει, αλλά δύσκολα θα βρω τον χρόνο να την ακούσω. Απελπισία, πόρωση, δεν ξέρω, κάτι μεταξύ των δύο. 
EDIT: Anhydriis, επιβεβαίωσε σε παρακαλώ ότι χτες πήρες τις ψήφους μου, γιατί το είχα άγχος.
25 Likes
So sad, το σκέφτομαι κι εγώ.
Συμφωνώ με όλους ότι εδώ μέσα έχει υλικό να ψαχτώ για χρόνια πολλά. Και παράλληλα βλέποντας πόση φετινή μουσική ήθελα και δεν άκουσα λόγω περιορισμένου χρόνου, νιώθω μια ματαιότητα μερικές φορές. Πότε θα βρεθεί ο χρόνος?
Η παγίδα σε μένα με το παιχνίδι ήταν το '76 νομίζω, όταν άκουσα “ετεροχρονισμένα” το ντεμπούτο του Tom Petty. To λατρεύω, δεν το έβαλα στη λίστα μου και έπρεπε. Και με έβαλε αυτό στη διαδικασία να ακούω κάθε χρόνο όλες (νόμιζα) τις κυκλοφορίες που αγαπώ για να μην τις αδικήσω (λες και θα μου κρατούσαν μούτρα). Κι όμως, όταν τις προάλλες άκουγα το TIme Travelling Blues τις προάλλες, σκεφτόμουν, “δεν άξιζε έστω την αναφορά μου?”. Η απάντηση είναι ναι, από την άλλη είναι ένας δίσκος που προφανώς γύρισα τα τελευταία χρόνια πολύ λιγότερο ή και καθόλου, σε σύγκριση με όσα συμπεριέλαβα το οποίο ας πούμε είναι δικαιοσύνη και μάλλον όχι τυχαίο.
Αν τα πούμε στα 60’s, μέχρι το '64, θα περάσουμε σχετικά ωραία. Mετά δεν ξέρω αν πρέπει να κάνω απλά name dropping ή πώς αλλιώς θα μπορούσα, δεν νομίζω ότι έχω τον χρόνο να κάνω κάτι περισσότερο. Ειδικά 68-69 νομίζω είναι οι χρονιές από τις οποίες έχω ακούσει την περισσότερη μουσική, περισσότερη κι από 70-73 πχ. Πφ.
12 Likes
Να πω με τη σειρά μου πόσο αναζωογονητικό ήταν αυτό το θέμα και για εμένα. Παρότι είχα αρκετά χρόνια να συμμετέχω ενεργά σε φόρουμ και είχα αρκετά χρόνια χωρίς ν’ ακούσω ιδιαίτερα μουσική, το thread αυτό με έκανε να μπω στη διαδικασία να επιλέξω τα καλύτερα ακούσματά μου, χωρίς φόβο μήπως ανεβάσω λίστα με κάτι που δεν θα αρέσει. Η συνοδεία της λίστας με κείμενο ήταν επίσης μια διαδικασία που μου άρεσε πολύ, καθώς μ’ αρέσει να γράφω και να λέω την ιστορία της ζωής μου.
Αφιέρωνα πραγματικά αρκετό χρόνο για κάθε ποστ, βάζοντας στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά μου αυτή την ιεροτελεστία. Ένιωσα ότι ήταν ένας τρόπος να συνεισφέρω κι εγώ με τις μουσικές μου γνώσεις, ειδικότερα με τις μουσικές μου γνώσεις πάνω στο doom, που είναι ένα στοιχείο της προσωπικότητάς μου πλέον. Να πω ότι η διαδιακασία μ’ έκανε να νιώσω λίγο πιο λειτουργικός άνθρωπος, καθώς εδώ και χρόνια προσπαθώ να ξαναβρώ έναν λίγο πιο νέο και χαρούμενο εαυτό μου, που άκουγε συνέχεια μουσική κι είχε κουράγιο για πολλά πράγματα. Ένιωσα επίσης ότι δεν πειράζει που δεν βρήκα στο 100% εκείνο τον εαυτό, για την ακρίβεια δεν τον βρήκα ούτε στο 60% και είμαι οκ μ’ αυτό. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πώς οι περισσότεροι από εμάς δεν ακούσαμε πολλή μουσική μετά το 2017. Εδώ πολλά ερωτήματα μπορούν να τεθούν για το τι φταίει. Η ηλικία μας; Η έλλειψη πρωτοτυπίας στα μουσικά ιδιώματα; Η ανικανότητα του εγκεφάλου να αφομοιώσει πολλά νέα πράγματα; Η υπερπληροφόρηση; Ίσως θα μπορούσαμε να κάνουμε και μία έρευνα πάνω σ’ αυτό, αφού φάνηκε πως μας αρέσουν τα στατιστικά.
Τέλος, χαίρομαι που μέσα από αυτό το thread γνώρισα και με γνώρισαν λίγο περισσότερο κάποια μέλη του φόρουμ. Κάποιους τους ήξερα ήδη από πριν, κάποιους τους έμαθα καλύτερα εν καιρώ και κάποιους θα ήθελα πολύ να σας γνωρίσω. Τα respect μου σε όσους ήσασταν πιστοί σ’ αυτό το θέμα έχοντας και παιδιά στο σπίτι.
Όσον αφορά την έκδοση σε έντυπη μορφή, μ’ αρέσει πολύ η ιδέα, αλλά θεωρώ πως είναι πολύ φιλόδοξη από άποψη χρόνου που θα πρέπει να επενδύσει κανείς. Ήδη ο @anhydriis έχει φτιάξει ένα πολύ καλό υλικό με τις φωτογραφίες κάθε εβδομάδας. Θα μπορούσαν και μόνο αυτά να αποτελέσουν ένα ωραίο βιβλιαράκι. Εάν θέλετε, μπορώ να συνεισφέρω με ορθογραφικές διορθώσεις, καθώς είναι το δυνατό μου σημείο η ορθογραφία. Βέβαια, μπορεί να προτιμήσετε την raw έκδοση, τίγκα στα ορθογραφικά, γιατί πάνω από όλα είμεθα ροκ.
Όσον αφορά το μέλλον αυτού του thread, εγώ δεν ξέρω πολλά από '50s και από '60s όσον αφορά την παγκόσμια μουσική. Ωστόσο, έχω κάνει πολλή έρευνα για το τι συνέβαινε στην Ελλάδα με είδη όπως το ποπ και το ροκ εκείνη την εποχή, όπως και με άλλα μουσικά ρεύματα που άφησαν μια παρακαταθήκη στην ελληνική μουσική.
30 Likes
2022
-
Brutus – Unison Life
-
White Lung – Premonition
-
Wormrot – Hiss
-
Cloud Rat – Threshold
-
The Cult – Under the Midnight Sun
Λοιπές Μουσικάρες:
Achelous – The Icewind Chronicles
The Infamous Gehenna – Negative Hardcore
Drug Church – Hygiene
Soul Glo – Diaspora Problems
Syndrome 81 – Prisons Imaginaires
High Vis – Blending
Blut Aus Nord – Disharmonium - Undreamable Abysses
My Chemical Romance – The Foundations of Decay
Morrow – The Quiet Earth
Devil Master – Ecstasies of Never Ending Night
Hällas – Isle of Wisdom
Εξώφυλλο της Χρονιάς:
29 Likes
@anhydriis βρωμοπουτανάκι της καρδιάς μας. Έκλεισε ένας κύκλος για ν’ ανοίξει ένας καινούργιος, και εις άλλα με υγεία, σύντροφοι και συντρόφισσες!
8 Likes
Δυστυχώς είμαι στην δουλειά κι έχω ξυπνήσει από τις 6:30 το πρωί, και γυρνάω σπίτι στις 17:30 , που είναι μετά τα μεσάνυχτα ώρα Ελλάδας. Γίνεται λόγω τεχνικών προβλημάτων να τα πάρουμε αύριο τα αποτελέσματα για να βάλω κι εγώ τα δικά μου? Παραδόξως αυτό είναι σοβαρή ερώτηση 
Επίσης, γιατί όλοι λένε αυλαία τέλους κτλ, έχουμε και το 2023 να κάνουμε.
6 Likes
Εγώ κλείνω την αυλαία με GHOST (δε θυμάμαι τίτλο) για το 2022. Μόνο αυτό θυμάμαι.
1 Like
2022
1) Sigh - Shiki
Να πω πως οι Sigh πρέπει να είναι η μπάντα με τα περισσότερα οριακά “κοψίματα” απο τις 10αδες μου. Πάντα εκεί γύρω στο 11-15, δήλαδη για χρόνια, τι χρόνια, για δεκαετίες γυρόφερναν να γράψουν δισκάρα άξια του τοπ 10 μου. Το 22 λοιπόν όχι απλα τα καταφέρνουν αλλά συνθέτουν για τον Owl το δίσκο της χρονιάς !!!
Ενας απίστευτα ευρηματικός δίσκος με τεράστια ποικιλία και συνέπεια για όλη την διαρκειά του και με κορυφές που σου μένουν βαθιά χαραγμένες μέσα σου και παίρνουν,κατ΄εμε, θέση δίπλα στις καλύτερες μουσικές στιγμές της δεκαετίας . 
2) Ode And Elegy - Ode And Elegy
3) High Command - Eclipse Of The Dual Moons
Crossover thrash metal με @@δατα ριφ και ακρως ενδιαφέρουσες δομές.Headbanging εν έτει 2022 με θρασάδες το θεωρούσα σχεδόν αδύνατο , αυτός ο δίσκος με διεψευσε.
4) Ghost - Impera
5) Messa - Close
6) Blackbraid - Blackbraid I
7) Gorycz - Kamienie
Avantgarde black metal.Οι Gorycz έχουν το δικό τους ιδιαίτερο στυλ που είναι μοναδικό στο είδος. Απο την στιγμή που θα ακούσεις αυτό το άλμπουμ ή/και το προηγούμενο τους (επίσης δισκάρα που ξέχασα το 18) θά μπορείς να τους αναγνωρίζεις ακούγοντας τους απο χιλιόμετρα μακρυα . Είναι ένα απο τα 2-3 γκρούπ που πραγματικά φέρνουν το κάτι φρέσκο και ποιοτικό σε ένα αρκετά κορεσμένο είδος.Στο συγκεκριμένο άλμπουμ η μια ενδιαφέρουσα ιδέα διαδέχεται την άλλη με το περιπετειώδεις αβαντ γκάρντ τους και σε 38 λεπτά δημιουργούν έναν απο τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς.
8) Wormrot - Hiss
9) In Aphelion - Moribund
10) Depresy - Psycold
Εξώφυλλο της χρονιάς:
33 Likes
Σα να βλέπω τους Brutus να παίρνουν φόρα…
Ναι σε ολα… οταν εισαι ετοιμος στειλε μου και βλεπουμε αναλογα την ωρα…
1 Like
1 Like
Ντερμπαρα και γεματη δεκαδα με νεες μπαντες! Αυτη τη στιγμη μια μονο μπαντα της προηγούμενης χιλιετιας στα 10 πρωτα και μεσος ορος το 2010!! Αλλαγη φρουράς
6 Likes
Και πιστεύω στο εξώφυλλο ντέρμπι Wormrot-Messa. Θα 'χει πλάκα οι Messa να το χάσουνε τελικά και στα δύο.