Έχω βάλει και σημείωση, ηρέμησε 
Προφανώς τρολλαρω με το εξώφυλλο. Έχουν βγει νικητήρια πάντως αρκετά που είναι χειρότερα.
ΥΓ. Το κίτρινο του 72S είναι έγκλημα που θα έπρεπε να τιμωρείται νομικά
1 Like
Εχουμε εκκρεμότητες ακόμη…
Πότε ξεκινάμε τα 60ς?
- Αμέσως
- 1η Φλεβάρη
- 1η Μάρτη
0 voters
Πως το πάμε?
- 1960---->1969
- 1969---->1960
0 voters
Συνεχίζουμε το ίδιο θρεντ ή σε άλλο?
- Στο ίδιο
- Σε νεο
0 voters
Μεχρι τα μεσάνυχτα της Κυριακής θα ξερουμε…
Συνεχιζουμε με το 2023 ε
10 Likes
Πόση μουσική πρόλαβα να ακούσω φέτος μετά το ταξίδι στα 70s μέχρι το Μάρτη, τη NWOBHM και Thrash παλίρροια των 80s, τα 90s που κατάφεραν να μπερδέψουν τον αλγόριθμο του Spotify με τόσα διαφορετικά genres κοκ; Αρκετή κατά τα φαινόμενα…
1. Dødheimsgard - Black Medium Current
Δημιουργική παράνοια.
2. Demoniac - Nebula Negra
Η καλύτερη thrash μπάντα εκεί έξω. Ίσως γιατί μπολιάζει το θρας της με τόσα άλλα στοιχεία. Και το κάνει εμπνευσμένα.
3. Malokarpatan - Vertumnus Caesar
Αυτό μάλλον είναι έκπληξη. Aλλά η ατμόσφαιρα και η αισθητική του με κέρδισε. Δεν ξέρω αν μπορεί να γράψει κανείς για αυτούς χωρίς να αναφέρει τους Master’s Hammer (Jilemnický Okultista εσένα κοιτάω) αλλά είναι πολλά παραπάνω. Quorthon, Nορβηγία στα riff, ψυχεδέλεια, occult, φολκλόρ, epic (επαναλαμβάνομαι, έγραψα Quorthon νωρίτερα). Εξαιρετικός δίσκος.
4. Hellripper - Warlocks Grim & Withered Hags
Η δεύτερη καλύτερη thrash μπάντα εκεί έξω.
5. Cattle Decapitation - Terrasite
Ταχύτητα, επιθετικότητα, τεχνική, αλλά αυτό που με κέρδισε είναι η τέλεια ισορροπία όλων αυτών με τη μελωδία που το κάνει τόσο πολύπλευρο και με κάνει να επιστρέφω τόσο συχνά.
Εύφημος Μνεία
Ξεκινώντας με 5 δίσκους που ήταν κοντά στην 5αδα
Metallica - 72 Seasons Μάλλον το αδικώ, στιγμές έμπνευσης σαν τις αρμονίες του Room of Mirrors και του Inamorata είναι από τα καλύτερα πράγματα που άκουσα φέτος. Solid δίσκος.
Overkill - Scorched Overkill, σα να λέμε ISO ποιότητας.
Inculter - Morbid Origin Η σπορά των Nekromantheon στη Νορβηγία συνεχίζει να δίνει καρπούς.
Enslaved - Heimdal Mε τις viking/black καταβολές να αποτελούν τη σταθερά, το prog στοιχείο συνεχίζει να είναι περιπετειώδες, ξεκινώντας από το 70s rock και λοξοκοιτώντας στο kraut. 16 δίσκοι χωρίς μέτρια στιγμή. Τεράστιο επίτευγμα.
Green Lung - This Heathen Land Οι συγκεκριμένοι έχουν σηκώσει σκόνη με τους 2 προηγούμενους δίσκους τους, που όμως δε με κράτησαν. Σε αντίθεση με το This Heathen Land…
Tα λοιπά:
Enforced - War Remains
Thantifaxath - Hive Mind Narcosis
Spirit Adrift - Ghost at the Gallows
Liturgy - 93696
Night Demon - Outsider
Dawn Ray’d - To Know the Light
Terminalist - The Crisis as Condition
Δεν είναι η ώρα για αποχαιρετηστήρια κείμενα, έχουμε να ανακαλύψουμε τα 60s.
33 Likes
1 φλεβαρη ή 1 μαρτη πώς θα δουλεψει οταν πεφτουν πεμπτη/παρασκευη; Ετσι κι αλλιως προτιμω αμεσως προσωπικα, αντε μια εβδομαδα διαλειμμα
επισης ψηφιζω κι εγω 69-60 και γιατι αρχισα ηδη να φτιαχνω τις λιστες μου με αυτη τη σειρα και γιατι δεν σκοπευω να σταματησω εκει 
1η επαναργοποιουμαστε και μπαινουμε σε σειρα εννοω… εχεις δικαιο για την μέρα, δεν πρόλαβα να το τσεκ 
Να ρε φίλε… κάτι τέτοιοι μπαγλαμάδες χαλάνε την πιάτσα. Α ρε αλήτη, μαζεμένα στα έχω, δε θα μου ξεφύγεις μία μέρα.
1 Like
Ψήφισα Φλεβαρη με το σκεπτικο να ξεκινησουμε από το 60. Αν ξεκινήσουμε από το 69, θέλω ένα μήνα προετοιμασία.
Άκυρο, άλλαξα την ψήφο.
2023 → Isn’t this where we came in?
Τα παρακάτω με 1-2 ακροάσεις, οπότε είναι ρευστά ακόμα τα πράγματα αλλά συνήθως η πρώτη εντύπωση που έχω δεν αλλάζει.
10. – 6.
10. CLANDESTINE BLAZE “Resacralize the Unknown”
Μετά από το συνθετικό peak που έπιασε ο Mikko στα “Monuments”/”Harmony”/”Golgotha”, έμεινε αρκετά στάσιμο (όχι άσχημο, αλλά not great not terrible) το πράγμα με τα επόμενα τρία. Στο “Resacralize…” και σε πρώτη ανάγνωση διακρίνω μια υφέρπουσα ανανέωση ιδίως σε κομμάτια όπως το “Only the Shadows…” με κάτι κρυμμένες/διεστραμμένες χεβιμεταλλικές μελωδίες πίσω από τον «θόρυβο».
9. CRUCIAMENTUM “Obsidian Refractions”
Δε μάσησε απ’ τις αλλαγές στο line-up o Dan, έφερε και βοήθεια εξ’ ΗΠΑ και κάπως έτσι το νέο full-length τους είναι ένα τέρας που εξελίσσεται μέσα στις έξι συνθέσεις του, αποκτώντας όσο περνάει η ώρα έναν αφηγηματικό χαρακτήρα. Την ίδια στιγμή παραμένει ένα κάργα επιθετικό death metal δημιούργημα καθιστώντας τον συνδυασμό φουλ μοναδικό στο είδος του.
8. AT THE ALTAR OF THE HORNED GOD “Heart of Silence”
Απροσδόκητα πετυχημένο κράμα blackmetal και darkwave/ebm από τον μαδριλένο Heolstor της ενδιαφέρουσας περίπτωσης MYSTAGOS, μεταξύ άλλων. Κι ένα εξώφυλλο που για κάποιον λόγο μου κάνει για εξαιρετική διασκευή λαϊκής τέχνης επάνω σε αυτό του “Written in Waters”.
7. HERETIC CULT REDEEMER “Flagellum Universalis”
Σταθερά εντυπωσιακή η παρέα του Funus, συνεχίζει να αναζητά blackmetal σταυροδρόμια όπου τέμνονται η δυσαρμονία, η έκσταση και το μανιφέστο. Το κλείσιμο με τους πολεμικούς στίχους του “Eye of Saturnian Dawn” και την ελεγειακή διλογία “Primeval Cognition” είναι από τα καλύτερα πράγματα που βγήκαν από τούτον δω τον τόπο τελευταία.
6. DANAVA “Nothing but Nothing”
Θα το πω, δεν τους περίμενα τόσο γκαζωμένους μετά από όλα αυτά τα χρόνια, ενδεχομένως και να ήθελα κάτι σε πιο ψυχεδέλεια. Αλλά έτσι όπως κατορθώνουν να συνδυάσουν 80s αστείρευτη metal ενέργεια με 70s αισθητική/ήχο και σύγχρονη παραγωγάρα, ρε διάολε είναι αδύνατο να αντισταθώ. Οπότε για δώρο, παίρνω κι ένα “Čas” για τον δρόμο…
5.
DØDHEIMSGARD “Black Medium Current”
Αφού τελικά αποδέχτηκα μέσα μου ότι η εποχή της κολλεκτίβας έχει περάσει ανεπιστρεπτί και πλέον έχουμε σόλο Vik, πρέπει να πω ότι η νέα του προβολή με τα άφθονα μπλιμπλίκια και τα ατμοσφαιρικά σημεία ήταν σχεδόν καθ’ ολοκλήρου όαση στ’ αυτιά μου. «Σχεδόν», διότι το τελευταίο 15λεπτο υποχωρεί αρκετά σε σημείο του να το πω και «άνευρο», αλλά χαλάλι του για όλα τα προηγούμενα και ειδικά για το “Halow”.
4.
THANTIFAXATH “Hive Mind Narcosis”
Τα παιδιά απ’ τον Καναδά είναι πιθανότατα απ’ τους καλύτερους κοινωνούς αλλά και παράλληλα μετασχηματιστές της DSO δυσαρμονικής κληρονομιάς. Στο δεύτερο full-length τους μοιάζουν μάλιστα ακόμα πιο αντισυμβατικοί στα σκοτάδια και το άγχος που εκπέμπουν με την υστερική, «κυκλική» ριφολογία τους.
3.
WOLVENNEST “The Dark Path to the Light”
Νιώθω ότι με κάποιον τρόπο έχω ταξιδέψει πίσω στον χρόνο, στα mid-90s αλλά όχι σε αυτά ακριβώς που γνώριζα. Σε αυτή την εκδοχή τους λοιπόν, οι death/black/doom μπάντες αποφασίζουν να «πειραματιστούν» με κάθε λογής όργανα και ήχους χωρίς να δίνουν όμως δεκάρα για οποιαδήποτε έννοια εμπορικής απήχησης, αλλά έχοντας στόχο να χτίσουν τις πιο υποβλητικές occult ατμόσφαιρες που μπορούν.
2.
POISON RUÏN “Härvest”
Κάπως μεταφυσικά, πολλές φορές αναγνωρίζω (χωρίς να έχω ακούσει) δίσκους που είναι γραφτό να κουμπώσουν με την ψυχοσύνθεσή μου από ορισμένες αισθητικές λεπτομέρειες -σε αυτή την περίπτωση είναι το εξώφυλλο και τα umlaut. Οπότε ναι λοιπόν, αυτό μάλιστα, είναι σύγχρονο post-punk που «μιλάει» σε μένα, με ισόποσες δόσεις ενέργειας/έντασης, σκοταδιού/ατμόσφαιρας και μιας απόλυτα αναγκαίας αύρας του περιθωρίου.
1.
LANKUM “False Lankum”
Πώς μας πετσόκοψες έτσι φίλε @Aldebaran ;!;!;!;! Επειδή το κείμενο είναι spot-on κι επειδή αυτόν τον δίσκο μου κάνει να τον πιάσω για τα καλά προς Απρίλη-Μάη, προς το παρόν θα περιοριστώ στο να αποθεώσω το σεμιναριακό χτίσιμο του “New York Trader” που ξεκινάει με μια σκάρτη κιθάρα και σταδιακά καταλήγει ένα αμάλγαμα εκατό διαφορετικών ήχων και οργάνων.
Αυτά λοιπόν, it’s been a fun ride, θα σας παρακολουθώ διακριτικά στα 60s. 
Over’n’out 
35 Likes
ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ ΤΣΕΚ
2023
- Avenged Sevenfold - Life Is But A Dream
- Haken - Fauna
- Demoniac - Nube Negra
- Blood Ceremony - The Old Ways Remain
- Saturnus - The Storm Within.
Καλύτερο εξώφυλλο
29 Likes
Μια υπεροχη διαδρομη the whole thing…
2023 λοιπον…
- RIVERSIDE – ID.entity
- KATATONIA – sky void of stars
- RIVAL SONS – lightbringer
- WYTCH HAZEL - IV-sacrament
- NOAH GUNDERSEN – if this is the end
κτλ
Summary
- THE WINERY DOGS -III
- RIVAL SONS - darkfighter
- HOST - IX
- THERAPY? - hard cold fire
- SKINDRED - smile
- SOEN - memorial
- HAKEN - fauna
- TEMIC – terror management theory
- MAYFIRE - loudscapes & Silhouettes
- TESSERACT – war of being
- STEVEN WILSON – the harmony codex
- METALLICA – 72 seasons
- UDO - touchdown
see ya in sexties 
35 Likes
2023
25 Likes
Όπως είπα και στο 2022, φέτος άκουσα άπειρη μουσική, αλλά όχι 2023 μουσική. Από τους δίσκους που ξεχώρισα είναι οι παρακάτω:
-
Howling Giant - Glass Fuuture. Eίπαμε και στις 2023 κυκλοφορίες: μια μείξη απλών Mastodon του The Hunter, της ωραίας διάθεσης των Audrey Horne, της ψυχεδέλειας των King Buffalo και του groove των Karma To Burn. Δισκάρα, τον έχω ακούσει άπειρες φορές από τότε που το ανακάλυψα, τον έχω μάθει όλον απέξω - αυτό το τελευταίο γίνεται σπάνια και αυτή είναι μια απο αυτές τις καταπληκτικές φορες.
-
Sleep Token - Take Me Back to Eden. Δεν ήμουν φαν, εδώ έγινα. Ποπ με μεταλ προσωπείο. Τέλειο.
-
Phantom - Handed to Execution. Πιτσιρικάδες Μεξικανοί που παίζουν ΘΡΑΣ. Γέρνει σε στιγμές προς το κλασσικό.
-
Avenged Sevenfold - Life Is But A Dream. Στην πιο περίεργη στιγμή τους. Θέλει πολύ για να το χωνέψεις.
-
Obituary - Dying of Everything. Τι και αν ο Tardy έχει χάσει όγκο, εδώ μιλάμε για old school που το φχαριστιέσαι. Και δεν μυρίζει ναφθαλίνη.
Υπάρχουν ακόμα πολύ δίσκοι που δεν άκουσα και θα ήθελα, αλλά δεν υπήρχε χρόνος. Ίσως του χρόνου να έχει αλλάξει η λίστα στις 2 τελευταίες θέσεις, αλλά οι 3 πρώτες παραμένουν ως έχουν.
Τα φιλιά μου.
32 Likes
1.Freya Ridings - Blood Orange
2.Cannons - Heartbeat Highway
3.Silent Skies - Dormant (+cover)
4.Sleep Token - Take me back to Eden
5.Riverside - ID.Entity
28 Likes
@anhydriis καλημέρα, μήπως μπορείς να τσεκαρεις αν έχω περάσει πεντάδα στη φόρμα, νομίζω ότι το έκανα αλλά δεν είμαι σίγουρος!
1 Like
καλημέρα @Meldinor έχεις βάλει εννοείτε 
ρίχνω μία τους ήδη ψηφίσαντες μην έχω ξεχάσει τπτ…
RiderToUtopia
The_Black_League
shadowking69
vagalex
Anhydriis
apostolisza8
Martian
JTN
Meldinor
Ian_Metalhead
Leper Jesus
OwlKitty
furor
osfp7
unreal
hopeto
aldebaran
dr. feelgood
eviL
nnnkkk
Sofa_King
SvenN
power_fades
Alejandro.m
ChrisP
generationx
stammargg_v2
drenie
Silent Winter
spiritcrush
Sevek
Storm
8 Likes
Εδώ κι εγώ, με την official 15αδα μου (προφανώς απαράλλαχτη)
και μερικά ακόμα άλμπουμ που μου άρεσαν πολύ από το 2023.
Crown Lands - Fearless
D’Virgilio, Morse & Jennings - Sophomore
Extreme - Six
Sacred Outcry - Towers Of Gold
The Winery Dogs - III
Night Verses - Every Sound Has A Color In The Valley Of The Night: Part 1
Jon Voyager - Monsters
Moon Safari - Himlabacken Vol.2
Periphery - Periphery V: Djent Is Not A Genre
Peter Gabriel - i/o
Queens Of The Stone Age - In Times New Roman
Redemption - I Am The Storm
Subsignal - A Poetry Of Rain
28 Likes
Προβλέψιμο * we never really say goodbye, we just say this * σχόλιο. 
2023
-
Sleep Token - Take Me Back To Eden
Πανέξυπνο, γεμάτο, μεγάλο άλμπουμ. Μοντέρνο μέχρι λατρείας. Η νύχτα τους ανήκει.- -
Boygenius - The Record
Απλά μαθηματικά, Φοίβη + Τζούλιεν + Λούσυ = τελειότητα. -
Paramore - This Is Why
There was a fire – metaphorically, be there in five – hyperbolically.
-
Wargasm - Venom
Δε σας τα εξήγησε ωραία ο @RiderToUtopia; Μάθετε μπίστηγμα από τον άρχοντα. -
Tesseract - War Of Being
Το μεγάλο μάνουαλ του djent, β’ έκδοση βελτιωμένη.
+5:
-
Alexandra Stréliski - Néo-Romance
Σαν μία γλυκιά, πιανίστικη μελωδία πάνω από ένα φωτεινό, χιονισμένο πρωινό. -
Lana Del Rey - Did You Know That There’s A Tunnel Under Ocean Blvd
- Ποιά Λάνα μωρ-
-
-
Lankum - False Lankum
Μην τα ξαναλέμε,
-
Militarie Gun - Life Under The Gun
I don’t care what you do, just do it faster.
-
Slowthai - Ugly
Από τις πιο αναπάντεχα γουστόζικες αλλαγές πορείας στην πρόσφατη μνήμη.
Μπόνους – τυπικά δεκαπεντάδα κλείνει με Creeper, Svalbard, Big Brave, Slowdive και Nothing But Thieves, αλλά:
-
Blink-182 - One More Time
Να τους πει ποιος τι. Τόσο βλαμμένο. Τόσο χαμογελαστό. Τόσο τέλειο. And we won’t fail! -
100 Gecs - 10,000 Gecs
Απαραίτητη * the kids are alright * επιβεβαίωση για το σωτήριο έτος 2023. Με πυροτεχνήματα.
Εξώφυλλο:
33 Likes
Βασικά από ότι κατάλαβα, ενώ έχω ακούσει πολύ μουσική (όπως πάντα άλλωστε) την χρονιά που μας πέρασε, έχω ακούσει ελάχιστα άλμπουμ του '23. Από τα οποία άλμπουμ έχω ξεχωρίσει τα εξής 2. (κ τα 2 ελληνικές κυκλοφορίες, τις οποίες έχω δει κ σε άλλες λίστες στο διαδίκτυο, το οποίο δείχνει το πόσο σημαντική είναι η ελληνική σκηνή στον σκληρό ήχο).
-
Sacred Outcry - Towers of Gold
-
Triumphier - Storming the Walls
Κ τα 2 άλμπουμ κινούνται στον χώρο του heavy/power metal.
Από εκεί κ πέρα άκουσα το άλμπουμ των Dødheimsgard μια φορά κ δεν μου έκανε κάποιο κλικ αλλά είναι τόσο απαιτητικό που σίγουρα παίζει να το αδικώ. Το Host - IX μου φάνηκε τόσο αδιάφορο που δεν θα έμπαινε ούτε δεκάδα, αν υπήρχε.
Γενικά, ευχαριστήθηκα πολύ το παιχνίδι, εξαιρετική ιδέα του αγαπητού @anhydriis, αλλά ήταν μέχρι εδώ για μένα. Θα παρακολουθήσω το αντίστοιχο παιχνίδι για τα 60’ς αλλά δεν θα συμμετέχω. Να είστε όλοι καλά.
26 Likes
Δεδομένου ότι οι τελευταίες εβδομάδες έχουν κατακουτσουρευτεί, πιθανότητα να κλείσουμε το 23 αύριο?! 
1 Like