3 Likes
Πώς τα πάμε αφεντικό? Χειρότερα από το '60?
Αααχ, που 'ναι τα χρόνια (!) που δεν προλαβαίναμε να διαβάζουμε “σεντονάτες” λίστες κάθε Κυριακή πρωί, και οι ψηφοφόροι ζητάγανε παράταση γιατί ήθελαν να το… σκεφτούν περισσότερο!
Σε κανα μήνα πάλι αυτά, και αν!
(Ελπίζω τουλάχιστον να διατηρηθεί η παράδοση να προαναγγείλει αμφίρροπη αναμέτρηση, aka ντέρμπι, o @anhydriis !)
2 Likes
Ναι… χεχεχε…
Εν τάχει γιατί πήξιμο:
1. The Ornette Coleman Double Quartet - Free Jazz (καλά κανείς ρε; τι δγιάολο ήρθε από τώρα η Καθαρά Δευτέρα;)
2. John Coltrane - Ole Coltrane
3. Ray Charles - The Genius Sings The Blues
4. Eric Dolphy - Out There
5. Art Blakey & The Jazz Messengers - A Night In Tunisia
Για δεκάδα:
- John Coltrane - My Favorite Things
- John Lee Hooker - The Folk Lore Of John Lee Hooker
- Thelonious Monk & John Coltrane - s/t
- Oliver Nelson - The Blues And The Abstract Truth
- Dave Brubeck - Time Further Out
Bonus 2 λατρείες:
- Freddie King - Let’s Hide Away and Dance Away with Freddie King
- Nina Simone - Forbidden Fruit
Εν τω μεταξύ βλεπω μερικα αλμπουμ του 60 να μπαινουν το 61, αλλα νταξ, μικρο το κακο πιστευω, ας παρακαμψουμε γραφειοκρατιες.
16 Likes
Πιθανόν να κάνω κι εγώ λάθη πολλά στα 60’s (ήδη έκανα το '60) αλλά αξίζουν οι αναφορές αυτά τα χρόνια.
Να προσθέσω πως μισώ τους τίτλους του King, έχω μπλέξει τα μπούτια μου με τα Mr. Blues, My Feeling For the Blues, I Am the Blues, Maybe I Am the Blues, Maybe I Am Not the Blues και όλη αυτή την τρέλα.
Κι επίσης το '62 συγκυριακά θα είναι το πιο φτωχό για μένα. Είχα φτιάξει μια λίστα που τα πιο πολλά μετακινήθηκαν στα '61 και '63. 
3 Likes
Πάμε πολύ καλά!! Σχεδόν απαρτία και βλέπουμε!! Δύσκολη εβδομάδα αλλά είμαστε εδώ!! Τι διαμάντια περνάνε από τα μάτια μας και τα αυτιά μας δεν λέγεται!!! Τι δισκάρες είναι αυτές!! Θα αδικήσω και εγώ πολλές αλλά…
1 Like
Για πάμε λοιπόν
1961
Τα κορίτσια (Joan & Etta) επιστρέφουν για το back to back κλέβοντας την παράσταση με δισκάρες αμφότερες, δύο μύθοι (Ray & J.L.Hooker) παρασύρουν στον ρυθμό τους επιβεβαιώνοντας τη φήμη τους και λίγη ροκ φασαρία για σβήσιμο…
1. Joan Baez - Vol 2
2. John Lee Hooker – The folk lore of John Lee Hooker
3. Ray Charles - The Genius Sings the Blues
4. Etta James - The Second Time Around
5. The Ventures - The Ventures
Εξώφυλλο της Χρονιάς
(@JTN 
)
Art Farmer - Art
Υ.Γ. Νίνα συγγνώμη…
18 Likes
Θα είναι τρία - τέσσερα δύσκολα χρόνια
1 Like
- Grant Green - Green Street
- Gunther Schuller & Jim Hall - Jazz Abstractions
- Oliver Nelson - The blues and the abstract truth
- Joan Baez - Vol 2
- BB King - My kind of blues
Honorable mentions:
Τα ηχοληπτικά “λάθη” στα παρακάτω 2 τραγούδια που κάποιοι από εμάς θα ευγνωμονούμε για πάντα
Ann-Margret - I just don’t understand (Διάσπαρτα guitar licks στο τραγούδι)
Marty Robbins - Don’t worry (στο 1.27)
Εξώφυλλο
13 Likes
1961
-
Del Shannon – Runaway With Del Shannon
-
The Marvelettes – Please Mr. Postman
-
Dion – Runaround Sue
-
The Ventures – Another Smash!!!
-
John Coltrane – Olé Coltrane
Εξώφυλλο της Χρονιάς:
14 Likes
Εξωφυλλάρα, δεν θα πόσταρα τον δισκο και αναμενόμενα ξέχασα το εξώφυλλο.
1 Like
56η εβδομάδα - 1961
17 συμμετέχοντες
Παρουσιολόγιο:
Παρακάτω όλες οι προτάσεις και η βαθμολογία:
| Joan Baez - Vol 2 | 25 |
|---|---|
| The Shadows - The Shadows | 15 |
| John Coltrane - Ole | 15 |
| Ray Charles - The Genius Sings the Blues | 13 |
| Dion - Roundaround Sue | 12 |
| Miles Davis - Steaming’ with the Miles Davis Quintet | 11 |
| John Coltrane - My Favorite Things | 10 |
| John Coltrane - Africa/Brass | 9 |
| Judy Collins - A Maid of Constant Sorrow | 8 |
| The Marvelettes - Please Mr. Postman | 8 |
| Grant Green - Green Street | 8 |
| Les Baxter - Jewels of the Sea | 7 |
| Charles Mingus - Charles Mingus Presents Charles Mingus | 7 |
| The Ventures - The Ventures | 7 |
| Etta James - The Second Time Around | 6 |
| John Lee Hooker – The folk lore of John Lee Hooker | 6 |
| The Gil Evans Orchestra - Out Of The Cool | 6 |
| Miles Davis Sextet – Someday My Prince will come | 5 |
| Robert Johnson – King of the delta blues singers | 5 |
| Eric Dolphy - Out There | 5 |
| The Ornette Coleman Double Quartet - Free Jazz | 5 |
| The Ventures - Another Smash!!! | 5 |
| Oliver Nelson - The Blues and the Abstract Truth | 5 |
| Del Shannon – Runaway With Del Shannon | 5 |
| Bill Evans Trio - Sunday at the Village Vanguard | 4 |
| Freddie King - Freddie King Sings | 4 |
| Nina Simone - Forbidden Fruit | 4 |
| Art Blakey & the Jazz Messengers - A Night In Tunisia | 4 |
| Gunther Schuller & Jim Hall - Jazz Abstractions | 4 |
| Abbey Lincoln - Straight Ahead | 3 |
| Aretha Franklin With The Ray Bryant Combo - Aretha | 3 |
| Μίκης Θεοδωράκης - Συνοικία τ’ Όνειρο OST | 2 |
| Chavela Vargas - Con El Cuarteto Lara Foster | 2 |
| Ike & Tina Turner - The Soul of Ike & Tina Turner | 2 |
| Bo Diddley - Is a lover | 1 |
| Bobby “Blue” Bland - Two Steps from the Blues | 1 |
| Frank Sinatra - Ring-A-Ding-Ding! | 1 |
| Jacques Brel - No 5 | 1 |
| Mikis Thodorakis - Phaedra | 1 |
| BB King - My kind of blues | 1 |
κατανομή πόντων στον νικητή βάσει των διαθέσιμων ψήφων :
| Artist | Album | ΠΟΣΟΣΤΟ | |
|---|---|---|---|
| 1960 | Miles Davis | Sketches of Spain | 35,56% |
| 1961 | Joan Baez | Vol 2 | 29,41% |
τίτλοι τέλους για το 1961
1962…
και εξελάκι
credits and love to all 
21 Likes
Μετά τη θέση 2, το χάος. Αν κι έχω ακούσει κι άλλες κυκλοφορίες (κάτι Grant Green, Oliver Nelson), δεν έχουν “κάτσει” ακόμα οπότε λίγα και καλά.
1) Howlin’ Wolf - Howlin’ Wolf (The Rockin’ Chair Album)
Το πιο σκληρό, το πιο βρώμικο, το πιο αλητήριο blues album. Τα πλήκτρα του πιάνου χοροπηδάνε, οι κιθάρες τσιμπάνε σε κάθε άγγιγμα, το rhythm section γκρουβάρει συνεχώς και η άτεχνη, βραχνή φωνή του Wolf που όμως σφύζει από δύναμη κι ας διαμορφώθηκε από τσιγάρα και ποτά και όχι μέσα από κάποιο ωδείο. What wοuld be so blue about that?
Σπουδαίος δίσκος. Έδειξε τον δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσουν πολλοί επίδοξοι rockers, έχει μέσα κομμάτια (Spoonful, Little Red Rooster, Down in the Bottom, Backdoor Man) που έχουν διασκευάσει/ διασκευάζουν ως σήμερα άπειροι bluesmen κι όχι μόνο, συν ότι έπαιξε μεγάλο ρόλο στο να θεωρείται σήμερα ο Howlin’ Wolf ένας από τους 3-4 σπουδαιότερους εκπροσώπους αυτού που λέμε Chicago Blues. Tόσο έντονα, αφτιασίδωτα, ωμά και ηλεκτρισμένα blues δεν νομίζω πως είχαν ακουστεί ως τότε (σε συνθήκες studio at least). Μνημείο των blues, της μουσικής, της ατίθασης ανθρώπινης φύσης.
2) Ray Charles - Modern Sounds in Country and Western Music
Αυτός ο δίσκος μου βγάζει κάτι Χριστουγεννιάτικο. Φταίνε αυτές οι τεράστιες ενορχηστρώσεις για big band που συνοδεύουν τον Ray. Η επιθυμία ήταν η μίξη μαύρης και country μουσικής, η εκτέλεση ήταν υποδειγματική. Αν και τα περισσότερα τραγούδια είναι country μπαλάντες, η ενορχήστρωση και ο χαρακτήρας του Ray τα μεταμορφώνουν, μπολιάζοντάς τα με πολλές blues, jazz, soul τζούρες και κάπως το αποτέλεσμα καταλήγει να μοιάζει με ένα pop (με την ευρεία έννοια) αριστούργημα. Τεράστιος δίσκος, ανεβαστικός, συγκινητικός, υπέροχος.
*To Vol. 2 που το διαδέχτηκε, ουσιαστικά είναι σχεδόν ισάξιο αλλά δεν το έχω ακούσει όσο αυτό.
3) Herbie Hancock - Takin’ Off
Σπουδαίο solo ντεμπούτο από τον Hancock. Πέραν του πασίγνωστου Watermelon Man που ανοίγει τον δίσκο, όλες οι συνθέσεις εκπληκτικές, σου μένουν και ταυτόχρονα, απλώς δείγμα του μεγαλείου που θα ακολουθούσε σε κάποια χρόνια.
*Ειδικός στην τζαζ δεν είμαι, σε κάθε άλμπουμ οι μουσικοί βγάζουν μάτια. Κάποιες φορές όμως κάποια όργανα μου κεντρίζουν την προσοχή χωρίς αναγκαστικά να θαμπώνουν με την απόδοσή τους περισσότερο από τα υπόλοιπα. Having said that…Τι εμφάνιση ο Billy Higgins στα drums, αμέτρητες ιδέες, ιδιοφυείς, εκπλήσει συνέχεια με τις επιλογές του.
4) Jimmy Smith - Bashin’: The Unpredictable Jimmy Smith
O Smith ταράζει κάπως τα νερά, ηχογραφόντας έναν δίσκο με big band. Κυρίως στο πρώτο μέρος, οι ενορχηστρώσεις (δια χειρός Oliver Nelson) είναι φανταστικές και η μουσική εντελώς δομημένη με μελωδίες που κολλάνε στο μυαλό. Αυτό το Step Right Up πόσο να με ανεβάζει, τι λαμπερή μελωδία, από τα πιο feel good τραγούδια που έχω ακούσει. Κι αν προς το τέλος χάνεται λίγο η συνοχή καθώς το format γυρνάει σε trio (hammond, κιθάρα, drums), τα κομμάτια είναι α’ διαλογής από το σπουδαίο bluesy/ soul ρεπερτόριό του.
5) Big Bill Broonzy - Sings Folk Songs
Από τις καλύτερες και πιο προσιτές δουλειές του τεράστιου bluesman. O ήχος είναι καθαρότερος σε σχέση με παλιότερες ηχογραφήσεις, τα τραγούδια πιο άμεσα και κάπως πιο λιτά, χωρίς να λείπει όμως εντελώς η περίπλοκη τεχνική του στο Delta Blues στυλ με το οποίο καθιερώθηκε. Folk blues, a ton of gospel, just good uplifting music. Πανέμορφο.
Honorable…
Bo Diddley - Bo Diddley
Η μουσική του Diddley εδώ άρχισε να γίνεται πιο σφιχτή. Μπορεί να “φταίει” ο νέος drummer που είχε πιο στιβαρό beat. Ή και η παραγωγή που σιγά σιγά εκσυγχρονίζεται. Κομματάρες πάντως σαν το classic, Υοu Can’t Judge a Book By the Cover, δείχνουν πως ο Diddley μπορούσε να διαπρέψει και σε άλλα στυλ blues και να δίνει σερί κάθε χρόνο 1-2 δισκάρες.
Dexter Gordon - Go
Αριστούργημα. Δεν ταιριάζει άλλη λέξη. Είναι σε αυτήν την κατηγορία μαζί με τα καλύτερα άλμπουμ του Coltrane, του Shorter, του Lee Morgan. Μια μπάντα που έχει κλικάρει στο απόλυτο και, μέσα σε απίθανους αυτοσχεδιασμούς, ακούγεται σαν καλοκουρδισμένη μηχανή αλλά με άπειρο συναίσθημα.
Roy Orbison - Crying
Πολύ συχνά, αυτοί οι 50s-60s pop δίσκοι ήταν δημιουργήματα εταιριών, συνθετικών ομάδων, κτλ. Ο Orbison όμως διαφέρει αρκετά γιατί πολλά από τα τραγούδια του ήταν δικές του συνθέσεις. Τέλεια ενορχηστρωμένες, με όμορφες ιδέες, βγάζουν μια αθωότητα για τα σημερινά δεδομένα και μια ανεμελιά που σπάνια συναντήσαμε μετά τα 60ς ξανά. Υπέροχος δίσκος, στα 2-3 απαραίτητα άλμπουμ του.
Booker T and the MGs - Green Onions
Ντεμπούτο για μια από τις σημαντικότερες μπάντες όλων των εποχών χωρίς καμία υπερβολή. Έπαιξαν με τους πάντες είτε σαν backing band είτε μεμονωμένα. Επηρέασαν τους πάντες έμμεσα ή άμεσα και διαμόρφωσαν σε μεγάλο βαθμό τον blues/ soul ήχο των 60ς. Το θρυλικό ομώνυμο το γνωρίζουν οι πάντες. Ασύλληπτοι μουσικοί, συνέχισαν με ακόμη καλύτερες καλλιτεχνικά δουλειές κι έμειναν στην ιστορία δικαίως.
Big Bill Broonzy and Washboard Sam - Big Bill Broonzy and Washboard Sam
Περίεργη κυκλοφορία. Ηχογράφηση του '53, κυκλοφορία του '62. Έχει κάποια overdubs, κάποια ηλεκτρικά solos που προστέθηκαν χρόνια μετά? Μάλλον, ποιος ξέρει. Με κάποιο τρόπο όμως ο ήχος ακούγεται καθαρός, τίποτα δεν φαντάζει παράταιρο και οι αρχαίοι αυτοί bluesmen ακούγονται κεφάτοι και ορεξάτοι σε έναν σχεδόν rocking δίσκο. Μερακλίδικο.
Alexis Korner’s Blues Incorporated - R&B from the Marquee
H ιστορική σημασία αυτού του δίσκου δύσκολο να εκτιμηθεί. Λίγο πριν την μεγάλη σχολή του John Mayall πάντως, οι επίδοξοι bluesmen/ rockers στην Βρετανία έτρεχαν να δουν τον Alexis Korner και την μπάντα του (πολλοί επιφανείς μουσικοί πάνω και κάτω από τη σκηνή) να επιδίδονται σε ένα στυλ πολύ κοντά σε αυτό των blues του Chicago. Η ιστορία σχεδόν τον ξέχασε αλλά είχε κάνει την ζημιά στα κατάλληλα άτομα για να τσουλήσει η κατάσταση. Εξαιρετικός δίσκος έτσι κι αλλλιώς.
22 Likes
Top 5 1962
- Amália Rodrigues - Amália Rodrigues [Busto]
- Esquivel - More of Other Worlds, Other Sounds
- Roy Orbison - Crying
- The Marvelettes - Playboy
- Frank Sinatra - Sinatra & Strings
15 Likes
Oh
That’s a great idea
1 Like
Αν μου έλεγε κανείς πως το 60-61 θα είχαμε ένα μη jazz δίσκο του Davis και ένα folk στα νο.1 θα έλεγα πως μου κάνει πλάκα.
1 Like
Καλημέρες!
1962
1. Charles Mingus - Tijuana Moods
2. Μάνος Χατζιδάκις - Οδός Ονείρων
3. Dexter Gordon - Go
4. Ravi Shankar - Improvisations
5. John Lee Hooker - Burnin’
Μετά από δυο πρωτιές του Coltrane, σειρά του θεού Mingus. Ήδη το 1962 είναι πολύ πιο πολύχρωμο ηχητικά από ότι ήταν το 1960. Και του χρόνου ακόμα καλύτερα!
Ειδική μνεία σε Sun Ra, Chet Baker και το υπέρ-ost του Lawrence of Arabia, από τον Maurice Jarre.
Εξώφυλλο: Bill Evans & Jim Hall - Undercurrent
21 Likes
1) John Lee Hooker - Burnin’
Τα blues που έχει βάλει ο J.L. Hooker στο δίσκο αυτό είναι πραγματικά τεράστια!!
2) Carmen McRae - Lover Man And Other Billie Holiday Classics
3) Aretha Franklin - The Electrifying Aretha Franklin
4) Frank Sinatra - Sinatra And Strings
5) Duke Ellington And John Coltrane - Duke Ellington And John Coltrane
18 Likes