Συλλέκτης σπανίων / limited εκδόσεων: Έχει χάσει το νόημα ή όχι?

Συνεπώς αυτός ο “μαγικός λόγος” δεν είναι παρά η προσπάθεια των εταιριών να βγάλουν όσο γίνεται μεγαλύτερο κέρδος ανά κόπια, όσο βλέπουν ότι τα χρόνια περνάνε και οι πωλήσεις τους δεν ανακάμπτουν. Θα μου πεις, γιατί το κάνουν αυτό “τσιμπώντας” τα βινύλια και όχι τα cd; Είναι απλό, γιατί το βινύλιο είναι πολύ πιο εύκολο να πλασαριστεί ως το αντικείμενο του πόθου που δε συγκρίνεται με το mp3, ως το ασυναγώνιστο φετίχ που γι’ αυτό αξίζει να σκάσεις και 20 και 30 και 40 και όσα-ευρώ-χρειάζεται. Οι τιμές στα cd από την άλλη είναι αναπόφευκτο να πέφτουν με τα χρόνια, γιατί παραμένουν το κύριο εμπόρευμα των εταιριών και όταν το κύριο αυτό εμπόρευμα δεν το αγοράζει ο κόσμος όσο θα ήθελαν, εξ’ αιτίας των εξωφρενικών τιμών (ειδικά στις καινούριες κυκλοφορίες), πρέπει να εφαρμόσουν τη γνωστή και παμπάλαια τακτική του ξεπουλήματος. Και βέβαια μ’ αυτό το γεγονός, επιμένω, δεν είναι καθόλου άσχετο το ότι τα τελευταία χρόνια προσπαθούν να “ντύσουν” και το cd μ’ αυτή τη “ρομαντική αχλύ” του βινυλίου, να το κάνουν ένα “μικρό βινύλιο”. Κάπως πρέπει να πείσουν τον κόσμο να τα σκάσει για ν’ αγοράσει κάτι που την ίδια ώρα μπορεί να αποκτήσει ελεύθερα, χωρίς κόστος, στο διαδίκτυο.

Στην πράξη όμως βλέπουμε ότι πολύς κόσμος στρέφεται προς την αγορά βινυλίων ακριβώς λόγω αυτού του vintage/“cult” περιτυλίγματος. Δεν είναι ότι οι περισσότεροι είχαν πικ-απ από παλιά αλλά αγόραζαν cd και όχι βινύλια επειδή τα πρώτα είναι πιο φτηνά, όπως λέει και η λογική. Πολλοί ψήθηκαν ν’ αγοράσουν πικ-απ και ν’ αρχίσουν να αγοράζουν τους δίσκους τους σε βινύλιο ακριβώς επειδή γοητεύτηκαν από όλη αυτή την κουλτούρα του βινυλίου. Για να μην παρεξηγηθώ: δεν έχω πρόβλημα με το βινύλιο. Κι εγώ με την εκμετάλλευση της καύλας των οπαδών τα έχω κυρίως. Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα δύο δείχνουν να πηγαίνουν πακέτο.

Παρακολουθώ το τοπικ από τότε που άνοιξε. Με μερικούς συμφωνώ και με άλλους διαφωνώ. Απλά θα κατεθέσω την δικιά μου άποψη.

Προσωπικά αγοράζω βινύλια (για πολλούς και διάφορους λογους) και έχω μειώσει τα σιντι . Στα περισσότερα άλμπουμ παρατηρώ πως η διαφορά στις τιμές των δυο φορματ είναι πολύ μικρή και επιπλέον ισχύει το γεγονός πως το βινύλιο “διατηρεί” την τιμή του σε αντίθεση με το CD ,όπως αναφέρει κ ο deathster . Ώστόσο αν η διαφορά είναι άνω των 6-7 Ε θα προτιμήσω το φθηνότερο φορματ.

Αν τώρα υπάρχει μια απλή και μια χρωματιστή έκδοση (ή picture) διαλέγω τη δεύτερη μόνο αν η διαφορά είναι μικρή (2-3 Ε) . Το να δώσω περισσότερα χρήματα το βρίσκω ανούσιο γιατί αυτομάτως χάνω την ευκαιρία να αγοράσω έναν άλλον δίσκο/7αρι .

Για τις πρώτες εκδόσεις τώρα . Η αλήθεια είναι πως οι πρώτες εκδόσεις είναι εκ των πραγμάτων μεταχειρισμένες και συνεπώς ειναι αρκετά πιθανό ο προηγούμενος κάτοχος να “έτρωγε τυρόπιτα πάνω από τον δίσκο” όπως είπε ο ψηλός . Άρα αυτό το οποίο περιμένεις από τον δίσκο (η ποιότητα στον ήχο) μάλλον έχει πάει περίπατο. Αλλά δν περιάζει ! Υπάρχουν μερικές ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΕΣ επανεκδόσεις στην πιάτσα . λουκούμι ! χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο δίσκος [B]The Nightcomers των Holocaust[/B]. Η πρώτη έκδοση του κοστίζει ένα 60άρι αλλά η επανέκδοση (που είναι υπερτούμπανη με splatter discs ,2 LP , ένα ο δίσκος και ένα τα σινγκλ, βιλβιαράκι με στίχους και φωτο) κάνει 22 Ε ολοκαίνουργια … εντάξει πρέπει να είσαι λίγο βλάκας για να αγοράσεις την πρώτη έκδοση .
και μην ακούσω για συναισθηματικούς δεσμούς/κόμπους και μαλακίες . μερικοί από εμάς δν ήταν καν γεννημένοι την χρονια π κυκλοφόρησαν οι δίσκοι , πως στο καλό δεθήκαμε και συναισθηματικά με τα νουμεράκια πάνω στον δίσκο ? μη κοροϊδεύετε τους εαυτούς σας !

δεν ειναι αναγκη να ακουγες μεταλ το 1985 οταν κυκλοφόρησε το ομόνυμο ΕΡ των Helloween ή το 1988 οταν κυκλοφορησε το Kings of Metal των Manowar για να δεθεις μαζί τους.ουτε εγω ακουγα μεταλ στα 80ς, αλλα τα αγορασα σε βινυλιο το 1996 και εκτοτε “σκλαβωθηκα”. το ίδιο με τις κασέτες. τι σχέση έχει το ποτε γεννήθηκε ο καθενας ?.. [-X

αυτό το ανέφερα για όσους μίλησαν για συναισθηματικούς δεσμούς με τις πρώτες εκδόσεις . και η επανέκδοση το ίδιο καλή είναι .

agree τοτες. αν κ επιμενω οτι για μερικες εξαιρεσεις που ειμαστε “κολλημενοι”, το δικαιολογω και μπορω να το καταλαβω… κ μιλαμε για συναισθηματικους δεσμους με την Χ μπαντα, κ ως εκτουτου κ με καποιο δισκο κ εκδοση κλπ

Ρε παιδιά στον έρωτα όλα επιτρέπονται, έτσι και με την μουσική αρκετοί έχουν ερωτική σχέση με κάποια άλμπουμ και επισημοποιούν την σχέση αυτή με την αγορά τους, και αρκετοί επίσης προτιμούν να τα σκάσουν για τα original releases γιατί μάλλον το original προσφέρει μια πιο “αληθινή” σχέση, οπότε τι να λέμε τώρα, ο καθένας με την γκάβλα του και προσωπικά πάω πάσο.

:!:

Βρε τ αγοριμ!Ειναι σαν να λες"η τιμη της βενζινης αυτη τη στιγμη ειναι μια χαρα".:stuck_out_tongue:

Ωπ ναι,αλλά σε σχέση πάντα με αυτές των cd.Άμα το cd είναι 15 και το βινύλιο 20,25 ε δεν φταίει το βινύλιο και οι παγίδες που στήνουν οι δισκογραφικές.
Ατ’αγόριμ’!!!

Kαλα ναι και τα 15 ευρω για cd ειναι πολλα λεφτα.Δεν υπαρχει λογος.Φαινεται εξαλλου και απ το ποσο κατεβαζουν τις τιμες,οταν υπαρχουν προσφορες,εχοντας παλι κερδος.Βεβαια καινουρια(αμεταχειριστα εννοω) cd με 6-7 ευρω βρισκεις,βινυλια καινουρια κατω απο 15 δεν βρισκεις,γι αυτο και καπου χαθηκε το νοημα.Δλδ οπως πληρωνω 7 ευρω πχ το ταδε αλμπουμ των Jethro Tull ξερω γω,θα ηθελα με αντε 9 ευρω να το παρω καινουριο σε βινυλιο.Οχι να μου κοπανανε την επανεκδοση της επανεκδοσης με 25 ευρω.

Καλή η αγάπη για τη μουσική, αλλά υπάρχουν κ όρια. Προσωπικά λατρεύω το βινύλιο, έχω κάποιους παλιούς σπάνιους πια δίσκους που μου έχουν μείνει από το συχωρεμένο το θείο μου, και θα ήθελα να εμπλουτίσω τη συλλογή. Αλλά όταν βλέπω ρε παιδί μου ότι οι τιμές των βινυλίων κυμαίνονται κατά μέσο όρο 20-25 ευρώ, ε κάτι με κρατάει. Δηλ. με αυτά τα χρήματα μπορείς να πάρεις 2-3 σιντάκια κ να γουστάρεις (και σίγουρα κάποιος θα προτιμήσει να το κατεβάσει κ τσαμπέ κ να μην πληρώσει τίποτα).
Απλώς επειδή εγώ είμαι δεμένος με τη διαδικασία του να πας στο δισκάδικο, να “χαθείς” στα ράφια, να δεις παλιές κ νέες κυκλοφορίες κ εν τέλει να αγοράσεις κάτι το οποίο ουδόλως είχες υπόψη στην αρχή, δεν μπορώ να κόψω 100% τις αγορές σιντι κ να κατεβάζω μόνο από το ιντερνετ. Είναι κάτι σαν συνήθειο, κάτι θετικό, που με εκφράζει κ μου αρέσει κ όταν έχω πολύ καιρό να κάνω εξόρμηση για σιντι, καταλαβαίνω ότι μου λείπει.
Αν κ δε λέω κάτι καινούργιο στο thread, τουλάχιστον σε μένα έτσι λειτουργεί.

Παντως επειδη κοψανε φιλοι μου προσφατα τον δισκο τους σε βινυλιο τα εξοδα
δεν ειναι πολλα.Δηλαδη ζητημα να τους πηγε 5-6 ευρω για το καθε κομματι.
Αλλο που η εκαστοτε εταιρεια κοιταει να βγαλει απο τη μυγα ξυγκι.

σε σχέση με το cd όμως που κοστίζει 1 ευρώ, είναι πολλά

Τώρα που είδα τον Τραμπάκουλα να ποστάρει, θυμήθηκα να διευκρινήσω το εξής: εντάξει εγώ έχω σούρει αρκετά στις εταιρίες σ’ αυτό το θρετν, αλλά δεν αναφέρομαι στις πολύ μικρές underground εταιρίες, που βγάζουν σπάνιους δίσκους τους οποίους κανονικά δε θα έβρισκε άνθρωπος, όπως η Steel Legacy π.χ. Δηλαδή οκ, δεν πιστεύω ότι ο Τραμπάκουλας ας πούμε βγάζει κέρδος από τους δίσκους που βγάζει.

μη μας τα γυρίζεις τώρα σταλινικό απολίθωμα !

Ρε φιλαράκι όχι και 250 ένα βινύλιο Burzum. Ακόμα και αν το έχει τρίψει στο τσουτσούνι του ο Varg ή αν το είχε για μαξιλάρι στη φυλακή…

ok φιλε μου,σεβαστη η γνωμη σου δεν το δινω με το ζορι ομως.Καλως ή κακως καποια κομματια εχουν μεγαλυτερη αξια απο 15-20 ευρω.Αυτοι οι δυο δισκοι ειναι καθαρα για συλλεκτες(αν υπαρχουν ακομα τετοιοι).Φυσικα και καποιος μπορει να αγορασει πολυ φθηνα τις επανεκδοσεις τους,τα ιδια τραγουδια θα ακουσει,απλα αλλη η αξια του γνησιου και αλλη η επανεκδοση.Και αν δεις και εξω,θα δεις ακομα μεγαλυτερες τιμες στα συγκεκριμενα.Οπως και να χει,δεν θελει καποιος-δεν αγοραζει και ολα καλα.
Φιλικα παντα.

Δεν είπα ότι έβαλες σε κανενός το λαιμό μαχαίρι για να αγοράσει κάτι. Απλά δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς κοστολογείς τόσο ακριβά. Δεν ξέρω ακριβώς πόσο κάνει όλο το πακέτο για βινύλιο-συσκευασία κτλ αλλά φαντάζομαι ότι δεν θα έχει πάνω από 20 ευρώ πραγματική αξία [U]σαν κατασκευή[/U]. Ούτε από χρυσάφι είναι φτιαγμένο ούτε από διαμάντια. Δηλαδή τα υπόλοιπα 200+ κρίνεις πως είναι το αντίτιμο της συναισθηματικής αξίας του δίσκου για κάποιον που του αρέσει η μπάντα? Εδώ με βρίσκεις κάθετα αντίθετο. Και στο κάτω κάτω δεν πιστεύω πως θα πάει έστω και 0,50 ευρώ στη μπάντα ή στην εταιρία, δικά σου θα είναι τα λεφτά.

Επίσης το ότι παίζουν γενικά αυτές οι τιμές απότι λες παραπάνω δεν μου λέει κάτι όπως δεν μου λένε και αυτα με το γνήσιο-επανέκδοση, τους συλλέκτες και τα περιορισμένα αντίτυπα. Και δεν αναφέρομαι μόνο στα βινύλια αυτής της μπάντας. Έχω δει και άλλες τιμές που δυστυχώς ξεφεύγουν κατα πολύ.

Τέλος θεωρώ πως όσο υπεύθυνος είναι αυτός που το πουλάει με τέτοια τιμή, [U]άλλο τόσο και ίσως παραπάνω[/U] είναι και αυτός που θα το αγοράσει.

Αυτά :stuck_out_tongue:

Το γιατί κοστολογεί κάποιος έναν δίσκο τόσο ακριβά, πιστεύω ότι είναι απλό. Φέρνω ως παράδειγμα το συγκεκριμένο βινύλιο των Burzum.

http://www.popsike.com/php/quicksearch.php?searchtext=burzum+hvis&x=0&y=0

Όπως βλέπεις, υπάρχουν περιπτώσεις που στο ebay έχει πάει και πιο ακριβά.Η τιμή ενός τέτοιου δίσκου, δεν εξαρτάται από την μουσική, αλλά από άλλους παράγοντες, όπως το πλήθος τον αντιτύπων που είναι διαθέσιμα προς πώληση, την ζήτηση, όπως φυσικά και το χρηματικό ποσό που έχει την πρόθεση κάποιος να δώσει, προκειμένου να τον αποκτήσει (όπως ανέφερες και εσύ).

Κάποιοι άνθρωποι είναι συλλέκτες, τους αρέσει το κυνήγι και αναζήτηση του σπάνιου, και τέτοια άλλα ψυχαναγκαστικά.

“Θέλω την πρώτη έκδοση!” :cry:

“Μα, η μουσική δεν είναι διαφορετική στην επανέκδοση!” :-s

“ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ! ΤΗΝ ΘΕΛΩ!”:twisted:

Θα ήταν ωραίο όλοι οι δίσκοι να έκαναν 15-25 ευρώ, αλλά δυστυχώς, δεν είναι έτσι, ειδικά όταν αυτός δεν είναι διαθέσιμος πλέον στα καταστήματα, ηλεκτρονικά και μη.

Επίσης, αν ο RKO το πούλαγε 20 ευρώ, θα τον είχα τσιμπήσει αμέσως, και θα το έβγαζα αμέσως στο ebay (Μιας και το έχω ήδη το συγκεκριμένο. Όχι,πλήρωσα πολύ λιγότερα). Εξάλλου, τέτοιες πρακτικές έχουν γίνεις και σε αγγελίες του Rocking. Εννόεισες; :wink:

Αυτά στα λέει ένα αρρωστάκι, που έχει τον ιό του συλλέκτη.

nai alla kaneis 2 megala lathi.proton milas gia ebay kai dimoprasies opou kai den me endiaferei kai 1000 euros na paei katioti einai diki tous epilogi kai defteron ego milisa gia mia proklitiki mavragoritiki timi tou stil psahno kana koroido na tou tin formaro,pou mpike se ena dietnes forum kai gia mia akoma fora diafimise tin katantia mas kai tin ftohompinia mas.malista dino sineheia proklitika lefta gia spania vinylia alla apehthanome leres sahlampoukes pou prospathoun na koroidepsoun

γιατι το κουραζετε ρε μαγκες?
υπαρχουν εκατονταδες παραδειγματα δισκων που πωλουνται για ακομα κ καποιες χιλιαδες ευρω, μονο κ μονο επειδη ειχαν ενα misspress ή ηταν μια εκδοση με περιορισμενα αντιτυπα.

το θεμα ειναι αν η τιμη ειναι δικαιη για τους δισκους που δινει το παιδι. μπορει καποιος να διαθετει ενα δισκο προς πωληση με 1000 ευρω κ να ειναι πολυ καλη τιμη*, μπορει καποιος να πουλαει ενα δισκο με 15 ευρω κ να ειναι πανακριβος.

φυσικα οταν πουλας ενα δισκο με 200 ευρω δεν απευθυνεσαι στο 99,9% των χρηστων του φορουμ, αλλα στους 5-10 συλλεκτες.

*μιλαω παντα για συλλεκτες και σε γενικοτερο πλαισιο, ας μην αρχισουμε την αναλυση για την κριση εδω μεσα…