θέλω να πω δυο πραγματάκια, όσον αφορά τα “παράπονα” μας, για να βάλουμε μια σειρά. το πού θα ξοδέψει τα λεφτά του κάποιος, είναι καθαρά προσωπικό θέμα και γούστο του και καπέλο του, αν θέλει να φάει όρθιο στριμοκωλίδι στο λιμάνι ή το kiss fish, μπας και δει κάνα θηλυκό το μάτι του. το οτι κάποιος είδε του PoS live, δεν τον κάνει περισσότερο fan από κάποιον που δεν τους είδε, για τον α’ ή β’ λόγο. PainofSalvation-όμετρο, LakeofTears-όμετρο, κτλ, ακόμη δεν εφευρέθηκαν. κι εγώ απογοητεύτηκα από τη μη προσέλευση, αλλά μέχρις εκεί. συμφωνω, επίσης με τη μουρμούρα, που ήταν σπαζαρχίδικη, αλλά δεν μπορείς να απαιτήσεις από τον όχλο, να κάνει ότι γουστάρεις εσύ. όπου υπάρχει ετερογενές πλήθος αυτό θα γίνεται εσαεί. δείτε για παράδειγμα τί γίνεται στον κινηματογράφο, όπου εκεί επιβάλλεται να κάνεις ησυχία κιόλας! γι’αυτό, σωστά κάποιος παρατήρησε οτι η επιλογή των συγκροτημάτων ήταν ότι να’ναι. όταν οι μισοί περίμεναν τους PoS, κάναν χάβρα μέχρι να βγουν, το ίδιο και αυτοί που περίμεναν τους Lake of tears (πραγματικά δε μπορώ να φανταστώ κόσμο να περιμένει πως και πως αυτή τη μπάντα - no offense), κοκ. εγώ το εξέλαβα ως ευκαιρία να ακούσω κάτι καινούριο, κάποιοι άλλοι, όμως, βαριότουσαν. οπότε ανοίγαν κουβέντα. οπότε γινόταν φασαρία. και ρωτάω εγώ: ε, και?
προσωπικά, όταν βγήκαν οι Disillusion και μετά οι PoS, δεν είχα αυτιά και μάτια για τίποτα άλλο. και ποσώς με ενδιέφερε τί γίνεται πίσω μου ή δίπλα μου.
