Lords of chaos

Πάντως Deathster (για να ξέρουμε και τι λέμε) το individualism που λες είναι ακριβώς η κυρίαρχη ιδεολογία, εδώ και 200 χρόνια κι όλας. Κοινώς ψιλοτζούφια η “αντίδραση”, αν με εννοείς.

Α και προφανώς δεν είναι blackmetal επινόηση ε.

Μαλλον δεν καταλαβες τι ηθελα να πω.Οι περισσοτεροι Blacksters τοτε -κυριως-
υποστηριζαν το individualism.Δεν ειπα οτι το επινοησαν αυτοι και ουτε αυτοι το ειπαν
ποτε νομιζω.

Η αντιδραση που ειπα ειχε να κανει με το ολο αντιχριστιανικο προφιλ που ειπε ο Hugin.

ρε παιδια γενικα η αντιδραση χαρακτηριζε το ροκ και το μεταλ

και ποιος σας λεει οτι οι περισσοτεροι που το παιζουν true και ιστορια
δεν ειναι σαλεμενοι τυποι σαν τον benton
που το παιζε σατανιλα και ετσι
και τωρα ειναι πιο χαβαλες και απο τον bruce campbell!!!

αιμα εχει χυθει και σε αλλα ειδη

η ιδεολογια χαρακτηριζει γενικα την τεχνη

Ναι μωρε,εδω λεμε για το ΒΜ περισσοτερο.

Επειδη το ειπε ο RedRum και δεν απαντησα.Τα περισσοτερα “κεφαλια” του ΒΜ του 90
τωρα που μεγαλωσαν μια χαρα ανθρωποι φαινονται.
Ο Φενριζ ειδικα ειναι ειδωλο.Δειτε κανα βιντεακι του να παρουσιαζει δισκο (Jethro Tull ή Uriah Heep)
και να γουσταρει.

ναι ρε
fenriz εχει ξεσαλωσει

αυτος δεν ητανε στο χαμερ που αποθεωνε παλια συγκροτηματα
και τα χωνε σε μπαντες τυπου korn??

τωρα γενικα για τους μουσικους
δεν ειναι ολοι και νορμαλ
καποιοι ειναι σαλεμενοι
μπορει να προβαλουν μια ιδεολογια που να δειχνει δυνατη και ισχυρη
αλλα αυτο δεν σημαινει οτι δικαιολογουνται

στην εκπομπη που χε δειξει η τηλεοραση με τα φωνικα στην ιταλια
ειχε δειξει νομιζω τον blasphemer να λεει μεταξυ σοβαρου και αστειου οτι “ειναι η μοιρα μας να πουλαμε υπογεγραμμενα γουρουνοκεφαλα”!!! :lol::lol::lol:

σε αντιθεση με καποια μελη των dissection
οπου δηλωνανε απολυτως σοβαρα οτι “εχουμε σκοπο και οτι θα αλλαξουμε τα πραγματα”
OK!!!

Καλα παντου υπαρχουν βλαμμενοι,απλα στο ΒΜ μαζευτηκαν αρκετοι,οι οποιοι
-δεν ξερω πως- μουσικα ηταν πολυ μπροστα !

Ρε μήπως είστε λίιγο οφφτόπικ?

Ρε παιδιά, αυτό το παραμύθι της αντιεμπορικότητας στο black metal, εγώ δεν μπορώ να το πιάσω. Βγάζουν C.D. μέσω εταιρειών, πληρώνονται για αυτό, κάνουν συναυλίες, κάνουν φωτογραφησεις (αφού πρώτα προσέξουν το ΑΝΤΙΕΜΠΟΡΙΚΟΤΑΤΟ make- up), δίνουν συνεντεύξεις (πάντα απλές και μετρημένες χωρίς μεγαλόστομες δηλώσεις), τελείωσε. Τι μη εμπορικό μου λέτε. Στο θέμα αυτό είναι ίδιο με κάθε άλλο είδος μουσικής και έχει τις ίδιες βλέψεις. Τώρα αν το black metal δεν είναι μουσική για πάρτυ, αλλά για να την ακούς μόνος σου αυτό είναι άλλο θέμα.

Και φυσικά αν κάποιες μπάντες πραγματικά επιλέγουν να είναι μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας κλπ., είναι απλά η εξαίρεση στον κανόνα, όπως υπάρχουν τέτοιες μπάντες και σε άλλα είδη μουσικής.

Όσο για τα ‘‘χύθηκε αίμα για αυτήν τη μουσική’’ κλπ., δε χρειάζεται να πω, πόσο γελειότηες είναι. Να μετατρέπεις τη μαλακία στον εγκέφαλο κάποιων πειραγμένων ατόμων, σε και καλά ‘‘αγώνα της μουσικής αυτής, χύθηκε αίμα, και 1821 αντάρτικο’’.

Μερικά πράγματα για αυτή τη συζήτηση, την οποία όποτε βλέπω πάντοτε νιώθω ανάγκη να τη σχολιάσω : p

Λοιπόν, το black metal δεν είναι πολιτικό κίνημα για να έχει ιδεολογία ή έστω μία κεντρική και ορίσιμη “φιλοσοφία”, είναι μια μουσική υποκουλτούρα η οποία όμως έχει πολλές ιδέες μέσα της, ιδέες σημαντικές πολύ τόσο για τους ίδιους τους μουσικούς όσο και για τους “καταναλωτές” της (έχουμε συνηθίσει να λέμε οπαδούς εδώ πέρα, αλλά είναι μία μάλλον κακή λέξη, δεν είναι?) Αυτές οι ιδέες, χωρίς να μπορούμε να τις ορίσουμε στον απόλυτο βαθμό (για να το κάνουμε πρέπει τόσο να γνωρίζουμε απόλυτα το τι είναι black metal και που βάζουμε τα όρια του, όσο και να κάτσουμε να συγκεντρώσουμε πληροφορίες για το τι λένε ακριβώς 100.000 μπάντες, η ακόμα χειρότερα να κάνουμε υποκειμενικές επιλογές τύπου “ποιος είναι σημαντικός και ποιος όχι”) ξέρουμε ότι έπαιξαν όμως τεράστιο ρόλο στην διαμόρφωση της ίδιας της μουσικής, δε θα μπορούσε να βγει ένα De Mysteriis Dom Satanas και ένα Hvis Lysset Tar Oss από το πουθενά, και επομένως να τις αγνοούμε και μάλιστα με τον υποτιμητικό τρόπο που συνηθίζεται τελευταία και παρατήρησα στο τόπικ, καταλήγει μόνο στο να μη καταλαβαίνουμε την ίδια τη μουσική, ιδιαίτερα όσον αφορά το γιατί και πώς έγιναν αυτά τα πράγματα. Το Black Metal είναι η μοναδική μουσική η οποία ξεπέρασε το στάδιο του φαντασιακού το οποίο χαρακτηρίζει το heavy metal (απλά γράφω κάτι για να το χρησιμοποιήσω σα στίχους, performance, role playing, γενικά αποστασιοποιούμαι-από-την-τέχνη-μου) και τόλμησε (σε ορισμένες περιπτώσεις) να εφαρμόσει μέρος του στην πραγματικότητα. Στο documentary του “Until the Light takes Us” η Audrey Ewell και ο Aaron Aites λένε ότι οι black metal μουσικοί προσπάθησαν να αλλάξουν τον κόσμο, και μέσα στην υπερβολή του έχει πολλή αλήθεια αυτό το σχόλιο. Δε θα το βρείτε αυτό πουθενά αλλού (εντάξει, άντε στο αναρχικό πανκ ας πούμε).

Φυσικά δεν λέω ότι χρειάζεται να συμφωνεί κανείς με αυτές τις ιδέες (ούτε και γω συμφωνώ με πολλές, αλλά θεωρώ και άλλες εξαιρετικά σημαντικές, ιδιαίτερα όσον αφορά το ιδεαλιστικό και υπερβατικό υπόβαθρο) αλλά εφόσον κάποιον τον ενδιαφέρει αυτή η μουσική, μου φαίνεται τραγικό να τις αγνοεί. Προσωπικά δε θα πήγαινα να “διασκεδάσω” για να δω μία χολυγουντιανή ταινία που παρουσιάζει τον Vikernes και τους υπόλοιπους σαν αστείες καρικατούρες, μόνο και μόνο για σεβασμό προς αυτά που έχουν προσφέρει.

Καταρχήν για τη δεύτερη παράγραφο: φυσικά ο Vikernes δε χρειάζεται μια ταινία για να φανεί αστεία καρικατούρα. Το έχει καταφέρει εδώ και χρόνια από μόνος του.

Στην πρώτη, τώρα: Εξήγησε λίγο τι εννοείς με αυτήν τη φράση σου: Το Black Metal είναι η μοναδική μουσική η οποία ξεπέρασε το στάδιο του φαντασιακού το οποίο χαρακτηρίζει το heavy metal και τόλμησε (σε ορισμένες περιπτώσεις) να εφαρμόσει μέρος του στην πραγματικότητα.

Επίσης μία άλλη σημείωση γιατί νομίζω ότι παραφράστηκαν αυτά που είπα: δεν είπα πουθενά ότι στο black metal δεν υπάρχουν συγκεκριμένα (ιδεολογικά, αν σου αρέσει η λέξη) μοτίβα. Και θα φέρω σαν παράδειγμα τα προφανή, π.χ. σατανίλα, ατομικότητα, μισανθρωπία κλπ. Ναι, ένα ‘‘De mysteriis dom Sathanas’’ ή ένα ‘‘Hvis lysset tar oss’’, όπως λες, μπορεί να εκφράζουν τέτοιες ιδέες, δεν το αρνήθηκα αυτό. Αλλά είναι αντίστοιχες του splatter στίχου π.χ. στο death metal ή της glam στιχουργικής των αντίστοιχων συγκροτημάτων. Ίδιος ο σκοπός, ίδια η ειλικρίνεια. Δεν μπορώ να πάρω στα σοβαρά όσους μιλάνε για ‘‘φιλοσοφία, κίνημα του black metal’’ κλπ. Ο σκοπός αυτών των συγκροτημάτων είναι ίδιος με όλων των άλλων, να πουλήσουν. Ούτε το ζούνε, ούτε τίποτα. Και το ότι κάποιοι μπήκαν φυλακή επειδή έκαψαν μια εκκλησία, πάλι δε μου λέει κάτι σαν επιχείρημα για την ‘‘ειλικρινή και γνήσια αγάπη τους στο κίνημα του black metal’’. Μια χαρά αυτά τα άτομα συνεχίζουν να παίζουν μουσική και με άλλες μπάντες διαφορετικού ύφους, χωρίς να καίνει εκκλησίες. Αυτά πάνω κάτω.

Αν αυτή είναι η γνώμη σου για τον Βικέρνες, καλώς, εγώ σίγουρα διαφωνώ. Το πρόβλημα δεν είναι όμως τι νομίζει ο καθένας μας, το πρόβλημα είναι όταν παρουσιάζουν κάποιοι τύποι που φτιάχνουν ταινίες για βιντεοκλάμπ (διότι για κάπως έτσι την κόβω τη φάση) κάποια γεγονότα ή προσωπικότητες διαστρεβλωμένα και over the top, για το κοινό των δεκαοχτάρηδων που γουστάρει αίμα, σπέρμα, αλητείες και τέτοια να πούμε. Δεν ήταν έτσι το black metal (καλά, όχι το black metal που με ενδιαφέρει εμένα τουλάχιστον) και δε πιστεύω ότι αξίζει να μείνει στη μνήμη του κόσμου έτσι.

Πρέπει να αστειεύεσαι εδώ!

Στο πρώτο απόσπασμα είσαι πάρα πάρα πολύ, απίστευτα όμως, λάθος (στο άλλο είσαι απλά περισσότερο λάθος από τι είσαι σωστός.) Και ο πιο αυτονόητος τρόπος να στο αποδείξω, είναι να θυμηθείς ότι όλο το ιδεολογικό/αισθητικό περιεχόμενο του black metal δημιουργήθηκε ΠΡΟΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ της death metal στιχουργικής, της απόστασης δημιουργού και τέχνης, αυτού του νοηματικού κενού που είχε η “ακραία” μουσική τότε. Αυτό που έλεγαν είναι “ρε παιδιά, αυτές οι αμερικάνικες μπάντες λένε ότι παίζουν death metal και έχουν life metal στίχους, τι μαλακίες είναι αυτές? Ε λοιπόν, εμείς θα ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ και θα ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗ ΖΩΗΣ ΜΑΣ αυτά για τα οποία λέμε”. (ο βικέρνες τα έχει εξηγήσει αυτά πολύ καλύτερα από όλους, μάλιστα). Αυτό που συνέβη δηλαδή, είναι να πάνε από την αντίδραση στην ενσωμάτωση, το οποίο είναι μία κλασική μέθοδος του εφηβικού ψυχισμού προς την ωρίμανση. Όπως για παράδειγμα σαν μαθητής κατέβηκες στις πορείες προς αντίδραση στις μεθόδους καταστολής του κράτους (για τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου ας πούμε) αύριο θα διαμορφώσεις μία άποψη-πρόταση μέσα από αυτή την κατάσταση που δεν θα είναι μόνο αντίθεση. Έτσι ακριβώς και ο Euronymous πχ από εκεί πέρα που άκουγε Venom και έκανε χαβαλέ φαντάζομαι έφτασε στο σημείο πραγματικά να καταληφθεί από το “σκοτάδι” τόσο στην προσωπική του ζωή όσο και στην τέχνη του, καθώς νομίζω θα συμφωνήσουμε ότι άλμπουμς σαν το De Mysteriis δεν φτιάχνονται από άτομα που απλώς θέλουν να προκαλέσουν για να τραβήξουν την προσοχή. Έτσι επίσης εισήχθηκε και ο “παγανισμός” στο black metal, σαν μία πνευματική πρόταση ουσιαστική μετά από την άρνηση απλά του χριστιανισμού (για αυτό και θεωρώ αστεία και σίγουρα κατα πάσα πιθανότητα ανειλικρινή κάτι άτομα 30 χρονών που ακόμα μας λένε για το κακό χριστούλη και τα κέρατα του τράγου. Ναι αυτό είναι πνευματικός θάνατος.)

Φυσικά δε θα υποστηρίξω ότι έγινε αυτό από όλους και δεν υπήρχαν μπάντες που δε πέρασαν αυτή τη “γραμμή” και απλά έκαναν τα ίδια με διαφορετικό περιτύλιγμα, για φήμη, για γκόμενες, για να πουλήσουν, και γω δε ξέρω τι. Για την ακρίβεια, τρεις μπάντες θεωρώ μόνο ότι την πέρασαν από νορβηγία τουλάχιστον: Burzum, Mayhem, Darkthrone. Όμως αυτές ήταν αρκετές. Επειδή αυτοί φαίνεται ότι πιστεύοντας ή τουλάχιστον εκφράζοντας με τόσο πάθος αυτά που εξέφρασαν (και φυσικά και με τις κάποιες πρακτικές αυτές) ουσιαστικά δημιούργησαν αυτή τη μουσική. Γιατί bm δε νομίζω ότι είναι οι professional μουσικοί όλων των δευτεροκλασάτων ουσιαστικά μπαντών της νορβηγίας αυτή τη στιγμή, αλλά περισσότερο κάτι τυπάδες στην ουκρανία ή στη πολωνία που ηχογραφούν σε τετρακάναλο και πήραν στα σοβαρά και κυριολεκτικά τους Burzum ας πούμε. (χωρίς να λέω ότι χρειάζεται να είσαι σαν αυτούς για να κάνεις σωστό black metal ε, και έλληνας να είσαι και σοβαρός άνθρωπος που δε θέλει να στείλει ατομική βόμβα στο βατικανό μπορείς να το κάνεις, απλά να εκφράζεσαι με πάθος και με πυγμή με ότι αποφασίσεις να ασχοληθείς, δε πάει να είναι τράγοι, χειμώνες, μπρίκια, οικολογικά κινήματα.)

Φυσικά δε τα λέω όλα αυτά επειδή με ενδιαφέρουν “black metal κινήματα” και τέτοια πράγματα ε, μην με παρεξηγείτε (άλλωστε ξαναείπα ότι δε θεωρώ πως το bm έχει εντελώς συγκεκριμένες ιδέες) απλά να αντιμετωπίζουμε μερικά πράγματα όπως τους αξίζει και χωρίς να τα πετάμε όλα στο ίδιο καλάθι.

  1. Απλώς από περιέργεια, έχετε δει trailer της ταινίας και τη θάβετε όλοι;

  2. Δεν αστειεύομαι, εξήγησε. :slight_smile:

  3. Το ότι δημιουργήθηκε σαν αντίδραση δε μου λέει κάτι σαν επιχείρημα για το ότι ήταν ειλικρινές. Μπορούσε να είχε συμβεί άνετα το αντίστροφο.

  4. Όλοι αυτοί οι Mayhem και οι Darkthrone που λες, συνεχίζουν να κάνουν τις πρακτικές που λες;

  1. Έχω τις υποψίες μου, με βάση την επιλογή ηθοποιών και σκηνοθέτη, ότι δε θα είναι σοβαρή δουλειά.

  2. Παρ’ ότι είναι σα να με κοροϊδεύεις όταν ρωτάς κάτι τόσο αυτονόητο, αναφέρομαι στους εμπρησμούς, τις καταστροφές, ακόμα και η “σύσταση ομάδων” είναι κάτι που πλησιάζει την κοινωνικοπολιτική έκφραση.

  3. Εγώ νομίζω πως είναι ένα καλή εξήγηση αυτή, δεδομένου ότι προέρχεται και από τους ίδιους τους μουσικούς. Δεν μπορεί να σου αποδείξει τίποτα από μόνη της βέβαια, το μόνο που μπορεί να στο κάνει αυτό είναι το βίωμα και η γνώση της ίδιας της μουσικής (το βίωμα του ακροατή που ακούει τη μουσική και διαβάζει τους στίχους και τις συνεντεύξεις τους, εννοώ) και αυτό δε μπορώ να στο μεταδώσω εγώ, αυτή είναι όμως η άποψή μου σαν κάποιος που έχει ασχοληθεί καιρό με αυτό.

  4. Επικεντρώνεσαι σε ανούσια σημεία νομίζω. Οι “πρακτικές” αυτές δε δείχνουν τίποτα άλλο από το ότι οι τύποι που τις έκαναν είχαν πάρει στα σοβαρά αυτά που έγραφαν στους στίχους τους, όσο κι αν είχαν συναίσθηση του ότι οι μετοχές τους θα ανεβούν όταν αυτό το πράγμα θα γίνει γνωστό προς τα έξω, δε θα διακινδύνευαν την προσωπική τους ακεραιότητα μόνο για αυτό. Το επιχείρημα “μα, αυτοί τα έχουν ξεχάσει όλα σήμερα και το παίζουν ροκσταρ” είναι ανούσιο επειδή έχω πει επανελειμμένα ότι δε μιλάμε για “ιδεολογία” εδώ πέρα. Εδώ ο κάθε πολιτικός πάει από το κκε στο πασόκ και από το πασόκ στη νουδου, δε θα το γύριζε ο hellhammer και ο samoth ότι τώρα μας ενδιαφέρει μόνο η μουσική? Σημασία έχει ότι ΚΑΠΟΤΕ, κάποιοι από αυτούς τα πήραν στα σοβαρά, και κυρίως αυτό που μας ενδιαφέρει εμάς είναι πως τα αποτύπωσαν στη τέχνη τους, επηρεάζοντας πολύ κόσμο έτσι και δημιουργώντας ένα προηγούμενο. Για αυτό ακόμα καιι σήμερα βγαίνουν μπάντες όπως πχ. οι Wolves in the Throne Room οι οποίοι έχουν τόσο σημαντικές και ενδιαφέρουσες ιδέες, και έχουν επηρεαστεί από τους Burzum όχι λόγω των πολιτικών πιστεύω του Vikernes (άλλωστε είναι αντίθετοι σε αυτά) αλλά από την ειλικρίνεια και το “δώσιμο” με το οποίο προσέγγισε αυτός τη μουσική του, αυτό που λέμε δηλαδή “πνευματικότητα”. Αυτά θεωρώ πως έχουν σημασία και έχουν χαθεί αρκετά σήμερα, όχι μόνο στο metal αλλά γενικότερα, στην εποχή του κατεβάζουμε δέκα άλμπουμ την ημέρα τα ακούμε μισή φορά, στίχο δε κοιτάμε, ποστάρουμε και κάνα εξώφυλλο σε κάνα φόρουμ και τελειώσαμε. Όμως η τέχνη γενικότερα μπορεί να είναι και πολλά περισσότερα πράγματα. Και εφόσον είναι, για να τα καταλάβουμε αυτά τα περισσότερα πράγματα, θα πρέπει να τα προσεγγίζουμε με τον σωστό τρόπο.

  1. Δε σε κοροϊδεύω, όχι. Απλώς μάλλον έχουμε διαφορετική άποψη για το τι εστί ‘‘κοινωνικοπολιτική έκφραση’’, όπως λες.

  2. Πάλι δεν καταλαβαίνω το επιχείρημα σου, και οι splatter στίχοι από τους ίδιους τους μουσικούς πήγαζαν.

  3. Είναι ακριβώς αυτό που λες. Δεν μπορώ να πάρω στα σοβαρά τις περιπτώσεις αυτές που λες. Θα τις ονόμαζα ‘‘εφηβικά ξεσπάσματα’’ στην καλύτερη. Πώς ξαφνικά όλοι αυτοί οι τύποι έδειξαν μεταμέλεια; Και πώς ξαφνικά πολλοί από αυτούς τους τύπους δεν παίζουν την ίδια ειλικρινή μουσική που ήταν για αυτούς όλη τους η ζωή;

Γενικώς δε νομίζω να συμφωνήσουμε, αλλά είναι ωραία κουβέντα, αν και λίγο off- topic.

Κυκλοφορει τον Φεβρουαριο

ε ρε ξενέρωμα που μας περιμένει …

Akerlund ειναι οποτε καθαρα σαν ταινια καλο θα ειναι (92% εντυπωσιακο εστω με μονο 12 reviews) τωρα οσον αφορα την ακριβεια του βιβλιου αμα πιστεψουμε τον Βικερνες δεν περιμενουμε και πολλα, θελω να το δω παντως.

Κι εγώ θα ήθελα πολύ να το δω , φαίνεται να έχει ενδιαφέρον, πάντα με γοήτευε η ιστορία του νορβηγικου μπλακ μέταλ

Νομιζω πως το Until the light take us ειναι οτι καλυτερο και ισως οτι κοντινοτερο. Τωρα να γινει φαση ‘‘ταινια’’ δεν πολυκολλαει αλλα τεσπα θα δειξει…

2 Likes