File Surfer epeidi syzitame nees kyklofories sto sygkekrimeno den einai kako na tsekareis kai kainouria pragmata. Se periptosi loipon pou den gnorizeis kai theleis na akouseis kati fetino check ayta:
EIMASTE OI ANIMAL ALPHA KAI M@M@ME
EMEIS EIMASTE OI MADE OUT OF BABIES KAI M@M@ME EKSISOY
Pio poly ithela na tsekaro an ta katafera :lol:
Eyxaristo tous mentores mou Deathster - Mano Negro gia tin amesi boitheia. kardoules kai metal \m/
α)συγκινήθηκα.
είχα καιρό να διαβάσω καλό λόγο από τον Daz.
β)@ Rosa. Έχβ μια αδυναμία στο Seattle. Από τους Pearl Jam, τους Soundgarden, τους AIC μέχρι τους Queensryche, τους Nevermore και τους Metal Church μόνο βιώματα δεν έχω από εκεί. Από την άλλη η σκηνή που προτείνεις δε μου λέει πολλά. Σίγουρα θα υπάρχει πάντως κάποιο σημείο επαφής.
Το ότι οι Staind και κάμποσα άλλα συγκροτήματα παρόμοιου ύφους δεν κάνουν καμια μουσική επανάσταση είναι δεδομένο. Όπως επίσης για μένα είναι δεδομένο να είσαι οπαδός έστω και στο ελάχιστο του radio friendly rock με τη 90’s και έπειτα μορφή του και να μη μπορείς να βρεις ωραία τραγούδια στους Staind, στους Nickelback, στους Saliva κ.ο.κ.
Επίσης, εδώ να παραθέσω το ότι δεν με ενδιαφέρει να ακούω κάτι μόνο και μόνο επειδή είναι ιδιαίτερο, πρωτότυπο ή επαναστατικό. Αν αυτά έρχονται μέσα από μουσική που με εκφράζει έχει καλώς. Αν όχι μου είναι περιττά. Δεν ακούω μουσική για διαφοροποιηθώ, αλλά για να ικανοποιηθώ.
γ) Μάνο ψάξε καλύτερα τους Foos. Έχω εκφέρει πολλές φορές άποψη. Ξεκίνα με Colour And The Shape, In Your Honor και το τελευταίο. Κάποιο από τα 3 τελος πάντων.
δ) δεν ξέρω πόσο καινούργιο είναι αλλά άκουγα πρόσφατα το τελευταίο προσωπικό του Keith Caputo (λατρεία και αυτός) "A Fondness For Hometown Scars. Ανάμεικτα συναισθήματα (σαν το χωνάκι ένα πράγμα).
Και το πρώτο ρε. Οπωσδήποτε. Και μετά με την παραπάνω σειρά. Και το τελευταίο είναι πανέμορφο.
Liga gia ton theo Caputo re aliti…
in too deep and out of time
why’d you have to go and let it die???
αν με ρώταγες μέχρι πριν ένα έτος θα το έβαζα στην τριάδα τους.
φέτος θεωρώ τα 3 που ανέφερα κάπως πιο πλήρη.
όχι πως δε λέει ε…
το είχα αγοράσει σε βινύλιο όταν είχε βγει και το έγραψα σε κασσέτα για να το ακούω περισσότερο.
πρέπει να σας πω να δείτε και το νέο dvd τους στο Wembley που ανεβαίνουν και 2 τύποι, κάτι ηλικιωμένοι. Έχει λίγο κόσμο δε λέω, ε καλό είναι μωρέ.
φανταστική δουλειά και από το special τεύχος του αγγλικού Metal Hammer μέσα στο καλοκαίρι “Meet The Foos”.
I am not alone dear loneliness.
τα videoclip που δεν βγάζουν πλέον οι Guns και οι Monster Magnet
τα τραγούδια που δε γράφουν πλέον οι Skid Row.
Tora symfonoume…:lol: Kairos kai episima na mpoun oi Hinder sto AOR/Hard rock thread…kai me tin boula 8)
Kudos se ena fobero neo paragogo ton Brian Howes gia alli mia fora.
Na po kai mia amartia me tous paragogous. Den mporo na antistatho sxedon se oti exei aytos o anthropos. Peri Desmond Child o logos. Etsi den antistathika kai se ayto:
http://www.youtube.com/watch?v=PHxwx6Kd4Ac&feature=related (seminario o arxontas)
Eimai gay I know :lol:
Loutrini Mafia se pliri drasi :lol:
Edit: H xronia einai apisteyti gia tous loutrinous. Tha prospathiso na perioriso se logiko arithmo to epomeno post.
Όσοι έχετε χρόνο ακούστε μια αυτούς εδώ. Τα τραγούδια είναι εξαιρετικά.
Έχουν παρα πολλές προγκρεσιβ πινελιές πέραν του αλτερνατιβ χαρακτήρα τους, ενώ η τραγδίστρια έχει πάρα πολύ καλή φωνή!
Hello Outshined. Με βρίσκεις σύμφωνο σε πολλά από τα λεγόμενα σου αλλα ας μείνω και εγώ σε κάποια σημεία.
Τα περισσότερα συγκροτήματα που πόσταρα είναι από την ευρύτερη περιοχή του Seattle και μάλιστα με συγγενικό ήχο. Για περισσότερες πληροφορίες και ένα καλό μπάσιμο στην σκηνή και στο τι εννοώ εγώ όταν αναφέρομαι στο Seattle σε παραπέμπω εδώ : http://www.imdb.com/title/tt0116589/
Στους staind οκ, είναι σε γενικές γραμμές αρκετά ευαίσθητο ζήτημα και υπάρχει περίπτωση να το πλατιάσουμε αρκετά. Πολλά και ενδιαφέροντα λέει ο Michael Azerrad στο τελευτάιο chapter αυτού εδώ του βιβλίου : http://en.wikipedia.org/wiki/Our_Band_Could_Be_Your_Life
Λίγα λόγια για το τι επακολούθησε μετά το Nevermind. Bέβαια μην πιστεύετε ότι ακολουθώ σαν πρόβατο τις θεωρήσεις του (πόσο μάλλον όταν ο εν λόγω κύριος έχει περάσει από τις τάξεις του Rolling Stone), αλλά δυστυχώς τα πράγματα κάπως έτσι εξελλίχθηκαν.
Πάντως επειδή το alt rock διακατέχεται από ένα DIY ethic και παίρνοντας θάρρος από τα γραφόμενα του Dazmaniak περί υποστήριξης της ανεξάρτητης σκηνής, δηλώνω στεναχωρημένος που το μεγαλύτερο μέρος των συγκροτημάτων που αναφέρατε/προτείνατε εδώ, έχει από πίσω του πολυεθνικούς κολοσσούς. Μιλάμε για alternative κυκλοφορίες και λίγοι αναφέρθηκαν σε κυκλοφορίες της Μatador, της Merge, της Dischord, της SST, Slash, Taaang!, C/z κτλ.
Μπραβο δασκαλε,o Keith Caputo ειναι respect.Αξεχαστη και η περιοδος του με τους Life of Agony.
Foberi kai tromeri xronia gia genikotera melodikes kyklofories.
The End Of The World kai ta myala sto blender. Prospatho na to bgalo apo to playlist mou tis teleytaies meres alla exo pathei megali eksartisi, an den to akouso gia ligi ora, arxizei i sterisi, tremoulo kai ta loipa. :lol:
Yparxoun polles kales stigmes sto kainourio tou Rob Dickinson alla ego ekei…The End Of The World…
Kapoios na me ksekollisei pls :roll:
Next protasi…Indie/Americana/melancholic pop/alt country
Μετά το Free Life του Dan Wilson (ε, ναι η λουτρινίαση είναι μεταδοτική!) είναι το 2ο καλύτερο μελωδικό άλμπουμ που ακούω φέτος…
Το End of the World είναι κομματάρα με πολύ ωραίους στίχους… Συμπάσχω!.. 
Power to the loutrinous 
To iksera oti tha me symponeseis teknon mou 
Συγγενής του Bruce Dickinson παίζει τόσο όμορφη μουσική? Σε λίγο θα συμπαθώ τέρμα όλο το σόι των Dickinson! Τι μας έκανες boss πρωινιάτικα (τώρα ξύπνησα :p);
Πώς θα προτείνω τώρα εγώ το νέο δίσκο της Juliana Hatfield που μου θύμισε πολύ Sheryl Crow σε διάφορες στιγμές?
δεν ξερω για σας.αλλα ενα εχω να πω…τα εξωφυλλα των alternative δισκων,ειναι τα καλυτερα απο ολα
Συμφωνώ
αμα αυτο ειναι εξωφυλλο θα αλλαξω γνωμη
karvou για πες για το Juliana, με ενδιαφέρει