Κοίτα, καθαρά από άποψη πηγαίου ταλέντου, ο Becks ήταν πολύ μπροστά από πολλούς ακόμα της γενιάς του. Δε νομίζω ότι έχω δει καλύτερο πόδι στη ζωή μου, και το λέω αυτό γιατί στημένα έχουν πολλοί, αλλά ο τύπος ήταν διαβήτης και εν κινήσει. Χώρια που μέχρι να φύγει από τη United έτρεχε και μάρκαρε και σαν παλαβός. Ο Giggs δούλεψε περισσότερο το ταλέντο που είχε γι’αυτό και έμεινε πιο πολλά χρόνια στο πιο υψηλό επίπεδο. Work ethic που δε συναντάς συχνά. Και μυαλό επίσης να αλλάξει αρκετά το παιχνίδι του όταν η ηλικία δεν του επέτρεπε πια να είναι καθαρό εξτρέμ. Ο άλλος το έλουσε. Με το σταριλίκι, τις μεταγραφές από δω κι από κει, με όλα. Αλλά τον κατηγορείς; Έτσι είναι η μπάλα πλέον.
Άλλο το ταλέντο στην εκτέλεση (σουτ, στημένα, πάσες) και άλλο το συνολικό ταλέντο/αντίληψη για το άθλημα. Στο δεύτερο ο Γκιγκς ήταν πάντα μπροστά από τον Μπέκαμ ακόμα και στην τοπ περίοδό του. Καταλαβαίνω φυσικά ότι ο Μπέκαμ μπορεί να είναι αγαπημένος παίκτης για πολύ κόσμο της Γιουνάιτεντ, όπως αντίστοιχα για μένα είναι ο Ζιοβάνι και όχι ο Τζόρτζεβιτς για τον Ολυμπιακό.
Το παράδοξο με τον Μπέκαμ είναι ότι ενώ αρχικά νοιαζόταν μόνο για τα φάουλ, τις σέντρες, τα μαλλιά του και το εξωαγωνιστικό σταριλίκι, όσο περνούσαν τα χρόνια φαινόταν να βάζει μυαλό και να μετατρέπεται σε πολύ πιο ολοκληρωμένο παίκτη (με τα τρεξίματα και την άμυνα που λέει και ο Νέημλες) με αποτέλεσμα να κάνει μια κορυφαία διετία 2001-03, άσχετα αν αυτή δε συνδυάστηκε με κάποια ευρωπαϊκή διάκριση της ομάδας. Η συγκινητική του προσπάθεια να για να γυρίσει εκείνο το ματς με τη Ρεάλ το 2003 (στον ίσως καλύτερο αγώνα όλων τον εποχών για το τσ.λ.) είναι νομίζω χαραγμένη στη μνήμη όσων το παρακολούθησαν.
Πάνω εκεί πήρε το ρίσκο να πάει στη Ρεάλ, στην οποία αν δεν μιλάς Ισπανικά είναι απλά θέμα συγκυριών το αν θα καθιερωθείς ή αν θα σε πουν παλτό και μετά “τέλειωσε” μόνος του την καριέρα του πηγαίνοντας στο MLS. Κρίμα γιατί τον χάσαμε νωρίς και κυρίως πάνω που είχε αρχίσει να δείχνει ότι θα καθιερωνόταν στους κορυφαίους έβερ του αθλήματος.
Δεν τον κατηγορώ τον Μπέκαμ. Παρα το σταριλίκι κλπ διατήρησε την καριέρα του σε πολύ υψηλό επίπεδο και η κριτική που δέχτηκε ήταν μάλλον άδικη.
Αλλά ο Ράιαν επιμένω ήταν άλλη κλάση.Αέρινος
παντως η ρεαλ πηρε ενα πρωταθλημα πραγματικα μονος του πριν φυγει. τον επιστρατευσε ο καπελο απο τον παγκο (ελεω απουσιων) και αυτος τα εκανε ολα και στο τελος πηρε την κουπα.
μετα την εκανε για λος αντζελες…
Χωρίς να αρνούμαι ότι έχω ψαρώσει κι εγώ άπειρες φορές με την ποδάρα του μορφονιού,
Matt LeTissier :!:
Αλλά ναι, το δεξί πόδι του Μπέκαμ, ντάξει, μέσα στα 2-3 καλύτερα πόδια έβερ.
Δεν είναι τυχαίο που έχει μνημονευτεί σε ταινία ως βρετανικός θησαυρός! Είμαι σίγουρος ότι όσοι ποδοσφαιρόφιλοι έχουν δει το Love Actually (μια που το συζητούσαμε πρόσφατα), στη σκηνή που ο Hugh Grant ως British PM τη λέει στον President of the USA για το τι έχουν οι Άγγλοι, εκεί που λέει “το δεξί πόδι του Μπέκαμ… και το αριστερό”, κουνούσαν το κεφάλι τους και έλεγαν “yep. yep, γάμα όλα τα υπόλοιπα, γάμα και το αριστερό πόδι του Μπέκαμ. Έχουν το δεξί του πόδι”. 
Πωωω ναι.
Απίστευτη εμφάνιση ο Becks εκείνο το βράδυ (σε μια χρονιά που η Ρεάλ είχε σαφέστατα καλύτερη ομάδα από τη Γιουνάιτεντ και αυτό είχε φανεί στο γήπεδο), ήταν μια ομάδα μόνος του.
ωραια τα λετε για μπεκαμ.
αλλα ηρθα να πω δυο λογια για τον μεγαλο γκιγκς.νομιζω οτι ειναι απο τις τελευταιες εμβληματικες φιγουρες στο ποδοσφαιρο,γιατι οπως σωστα αναφερθηκε οι εποχες αλλαζουν.πραγματτικος ηγετης.
μεγαλη υποκλιση.
Στη Ρεάλ βέβαια βρέθηκε σε μία ομάδα που τη συγκεκριμένη περίοδο (γκαλάκτικος κι έτσι) δεν θα τον βοηθούσε και ιδιαίτερα να μπει σε αυτή την κάστα παικτών. Παίκτες σαν τον Ζιντάν και τον Ρονάλντο ήδη είχαν καθιερωθεί στις συνειδήσεις ως τέτοιοι και η αποτυχία του όλου εγχειρήματος δεν τους επηρέασε. Άσχετα με την συμβολή του στο πρωτάθλημα που πήρε εκεί πριν φύγει, για μένα ο Μπέκαμ ουσιαστικά απάλλαξε τον εαυτό του απ’ την “υποχρέωση” να είναι παίκτης τέτοιου διαμετρήματος τη μέρα που αποφάσισε να φύγει απ’ τη Γιουνάιτεντ. Με την απόφαση να πάει στο MLS απλά το οριστικοποίησε.
Κατά τ’ άλλα ναι, σαν αντίληψη δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να συγκριθεί με παίκτες σαν τον Γκιγκς - δεν είχαν και την ίδια διάρκεια στο τοπ επίπεδο - αλλά σε εκτέλεση, το ταλέντο του ήταν απλά τρομακτικό. Ο αριθμός των γκολ που έχει βάλει όταν η μπάλα ζεματάει, τα λέει όλα.
Το συγκεκριμένο ματς με Ρεάλ, αν και φανμπόης του Μπεκς, το ματς το θυμάμαι περισσότερο για τον Ρονάλντο, βασικά το τελευταίο παιχνίδι που τον θυμάμαι να κάνει παπάδες. Αν και γενικά ναι, ήταν ματσάρα που με την τροπή που πήρε και με τους παίκτες που βρέθηκαν στο ίδιο γήπεδο, μάλλον έμεινε ως το πλέον χαρακτηριστικό παιχνίδι για το διάστημα 2001-2004. Ήταν τόσο χορταστικό που δεν με πείραξε και τόσο που αποκλειστήκαμε.
Ο Γκιγκς είναι απ’ τις καλύτερες αποδείξεις για το τι μπορείς να καταφέρεις αν έχεις πειθαρχία στη δουλειά σου. Το να παίζεις όπως έπαιξε αυτός σε αυτό το επίπεδο μέτα τα 35 το βλέπεις πολύ σπάνια, και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο.
So it begins
Σ’ εμάς στο Μόναχο έκανε πολύ καλή δουλειά. Δε βρίσκω το λόγο να αποτύχει στην Man Utd, άλλωστε το κατέχει να συμμαζεύει και να φρεσκάρει ομάδες. Ελπίζω μόνο να δοθεί κάποιο πόστο και στον Giggs.
Οπουδηποτε πηγε ο Φαν Χααλ εχει να δειξει πολυ και πλουσιο εργο.Και ομαδαρες.
Απλα εχει ενα δικο του κοσμο και συστημα στο κεφαλι του και παιζει να ειναι και απο τους
πιο δυσκολους ανθρωπους να δουλευει καποιος μαζι του.Δεν νομιζω παντως να εχει θεμα
στην Μαντσεστερ με τους παιχτες που εχει τωρα εκτος απο τον Ρουνεη.Ετοιμαστειτε παντως
για σημαντικες αλλαγες στον τροπο παιχνιδιου την ΜανΓιου.
…και με το Φαν Πέρσι να δούμε πως θα τα πάει…με τον Τζιοβάνι δεν τά’χε σπάσει τελείως?:):!:
Στη Βαρκελώνη πρέπει να είναι ο persona non grata πάντως.
αυτοί είστε ρε
…εδώ ο Ολυμπιακός διαφημίζει τράπεζες#-o
:):!:
Ετσι, εγω τους λατρευω τους κεφτεδες…
Ντιν ντονς
Ντιν ντονς
Ντιν ντονς
Ντιν ντονς
ουτε ο μεις ταιρελ απο τον στανις τετοια ξεφτιλα.
Όταν το διάβασα νόμιζα ότι έφταιγε το Expendables και έβλεπα παντού γαμήσια τελικά “ήταν μια κακή παρένθεση ο Moyes, θα επανέλθει η ομάδα με τον Van Gaal στον πάγκο”…
Ξεφτιλα!!!Αυτος βλεπω να φευγει πιο γρηγορα απο τον Μογιες
ούτε καν ο ντεμάιο