Ας πω και εγώ τα δικά μου.
Οι Manowar είναι ένα σημαντικότατο κεφάλαιο στον μουσικό μου πλανήτη. Μέχρι το 2019 ήταν ένα από τα λίγα μου μουσικά απωθημένα, τουλάχιστον από μπάντες που ήταν ενεργές και ήξερα πως θα μπορούσα να δω. Τότε, ήταν μια έκρηξη συναισθημάτων, αγνή συγκίνηση…
…ε και τώρα τα ίδια ήταν ρε παιδιά. Δεν παίζεται αυτή η μπάντα. Ναι, οκ, η κιθάρα μπορεί να ήταν λίγο νερόβραστη που και που. Ναι, δεν παίζουν την ρημάδα την εισαγωγή του Hail and Kill. Ναι, έκανε μικρή κοιλίτσα το σετ και θα άξιζε καλύτερη κατανομή ίσως των κομματιών (και έστω 1 από Hail ρε μλκς). Και ρωτάω: Ε ΚΑΙ? Η συναυλία τέλειωσε μετά από 2 ώρες και ένιωθα λες και έχω κάνει ένεση αδρεναλίνης. Ήταν μια σπουδαία βραδιά, η μπάντα ήταν σε τρομερή φόρμα, ο Ανταμς είναι εξωγηίνος, ο Αρχηγός φαίνεται πως βγαίνει από την εφηβεία και ωριμάζει (μέχρι και το Bass solo μου άρεσε, πρωτόγνωρα πράγματα :Ρ), το μπάσιμο της συναυλίας ήταν συγκλονιστικό (Dark Avenger-Gates-Defender δάκρυα και ξεψύχισμα). Ο ήχος προσωπικά μου φάνηκε κομπλέ. Ήταν φοβερό λάιβ, είμαστε τυχεροί που τους θαυμάζουμε ακόμα. Επίσης, SIGN OF THE HAMMER μωρέ!
Πάμε σε γενικότερα σχόλια. Μου άρεσε πάρα πολύ η φάση με τον Οδυσσέα. Ναι, δεν τρελάθηκα με το νέο υλικό (δεν με χάλασε τόσο όμως, τηρουμένων των αναλογιών, ειδικά αν σκεφτούμε το Lord of Steel). ΑΛΛΑ! Όπως είπαν και κάποιοι παραπάνω, το εξέλαβα και εγώ σαν ένα δώρο, ένα ευχαριστώ προς εμάς. Ήταν σαν μια όμορφη χειρονομία και, κυρίως, μου έβγαλε ειλικρίνεια. Προσωπικά “τσίμπησα”, αν θέλετε, μα τα vibes που πήρα από το συγκρότημα είναι πως πραγματικά ανυπομονούσαν να μας το παρουσιάσουν όλο αυτό. Δεν μπορώ, επομένως, να μουτρώσω πολύ, σίγουρα θα προτιμούσα να ακούσω Blood of My Enemies και Thor, αλλά οκ, τους το δίνω.
Στα του κόσμου. Σε γενικές γραμμές, ένα μάτσο ξενέρωτοι. Οκ, για να μην είμαι εντελώς άδικος, υπήρχαν κομμάτια με παλμό (π.χ. Sign of the Hammer). Αλλά να βλέπεις κόσμο να μην πολυνιώθει ένα Gates, ένα Defender, στο Battle Hymn να μην τραγουδάει κόσμος, ε και λες κάπου όπα. Εν μέρει δέχομαι πως σε φεστιβαλική φάση, υπάρχει ενδεχόμενο και για τέτοιο κοινό. Φυσικά δεν θα πω σε κανέναν πως να περάσει καλά, αλλά Manowar βλέπεις ρε διάολε, δεν θες λίγο να φωνάξεις; Προσωπικά την ώρα του λάηβ δεν έδωσα τόση σημασία, ήμουν με τα φιλαράκια μου και χάσαμε φωνή και μυαλό και ένιωσα πραγματικά πως ξέδωσα (γαμωτονκοβιντ). Δεν ξέρω αν είναι γενικευμένο, είναι νωρίς ακόμα για το συναυλιακό μετά τον κόβιντ και θέλει και χρόνο. Π.χ. UTH που είπε ο @Red_Viper, ειδικά φέτος και με αυτό το Line up, δεν περίμενα οπαδικά σκηνικά. Δεν θα πω πως τα οπαδικά σκηνικά σταμάτησαν το πολύ στο Κύτταρο και με πείτε γραφικό, αλλά έστω, φέτος μου φάνηκε φυσιολογική η πιο μαζεμένη στάση του κόσμου.
Anyway! Πέρασα υπέροχα και το θεωρώ σημαντικό το χθεσινό βράδυ. Μου είχε λείψει αφάνταστα η όλη προσμονή για μια μεγάλη συναυλία, να μαζευτώ με την παρέα μου, να πιούμε καμιά μπύρα πριν, να βρω κι άλλους γνωστούς και φίλους εκεί, να γνωρίσω κόσμο, να βλέπω πηγαδάκια με ωραίες συζητήσεις, κόσμο να περιμένει να δει την μπαντάρα που αγαπά, όλο αυτό, ξέρετε. Γενικά, το χθεσινό βράδυ μου άφησε ένα συναίσθημα πληρότητας, ευτυχίας και ηρεμίας (γιατί με τον κόβιντ πλέον έχει αρχίσει και φθίνει η υπομονή μου). Αυτό ήταν το ταμείο της χθεσινής, επικής, βραδιάς πως ξαναένιωσα ζωντανός. Απλά θα πω πως μετά το λάηβ, κατέληξα σε παραλία με μπύρες με την παρέα μου για ανασκόπηση/αποσυμπίεση/χαλάρωση, στις 6 το πρωί τελικά μπήκα σπίτι, κοιμήθηκα σκάρτες 3 ώρες για να πάω δουλειά και σηκώθηκα πιασμένος (γάμα τα όμως, τα πόδια μου δεν υπάρχουν ) αλλά με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
Χαιρετούρες και αγκαλιές σε όλες τις φορουμόφατσες, παλιές και τωρινές, που είδα, ειδική μνεία σε τιτάνα @Red_Viper που επιτέλους γνώρισα από κοντά.
Μόνο MANOWAR.-