βλέπω να αναφέρεστε στα έπη χωρίς να μιλάτε για το triumph και ανησυχώ! έχουν πλακώσει και οι ζέστες, το ξέρω 
Για δες καλύτερα!!!
ok ο καθένας αντιλαμβάνεται διαφορετικά το κάθε album
το Louder είναι το πρώτο album που οι Manowar δείξανε αλλαγή πλέυσης στις συνθέσεις τους αλλά για εμένα είναι έπος χωρίς βέβαια να μπορεί να συγκριθεί με τις προηγούμενες δουλειές τους οι οποίες ήταν εντελώς ΑΛΛΗ φάση
Ακόμη θυμάμαι τι είχε γίνει όταν πρωτοβγήκε…
Προτείνω να του δώσουμε χρόνο (του Lord of Steel) και να ακούσουμε άλλο format εκτός από ΜΡ3 και Youtube, μπας και κάπου χάνουμε σε πιότητα (!!!).
Αναμένουμε το CD λοιπόν και λίγες ακροάσεις.
Προς chinaski
Γιατί, το Fighting δε ήταν αλλαγή πλεύσης; Μόνο 2 επικά τραγούδια μετριούνται (+ η επανεκτέλεση Defender).
Μην εμβαθύνω κι άλλο, όπου το Hail to England με Sign of The Hammer δεν έχουν μεγάλη σχέση μεταξύ τους, αλλά ΣΠΕΡΝΟΥΝ και τα 2.
πείτε 1 (ένα) δίσκο των manowar που είχε σχέση ο ήχος και το σύνολο του με τον προηγούμενο. πάντα αλλάζουν πολύ από δίσκο σε δίσκο, μα πάντα όμως!
Τώρα σχετικά με το κράξιμο για τους “μέτριους δίσκους” ,για μένα είναι άδικο και παράλογο. είναι σαν να λες του τζόρνταν ότι είναι χάλιας επειδή δεν βάζει 40 πόντους με τέλεια τα άλλα στατιστικά που έκανε κάποτε (εξωπραγματικό για άλλους συναδελφούς του,όπως και εξωπραγματικά είναι τα έπη των θεών για τους άλλους) αλλά βάζει 20 ανά παιχνίδι.
έχεις δίκιο παράσκ, το πέρνω πίσω το σχόλιο! εμένα μάλλον με χτύπησε ο ήλιος και δε το είδα 
Το Gods of War (χωρίς τις εισαγωγές) + Thunder in The Sky + The Lord of Steel
τα λες μια κοψιά αν δεν είσαι ψείρας
το thunder in the sky με το the lord of steel ναι, στο gods of war διαφοροποιούντε κάπως. αλλά οκ θα δεχτώ ότι δεν έχουν πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ τους όπως συμβαίνει στα προηγούμενα. βλέπεις, είμαι λογικός άνθρωπος
το επικό στοιχείο υπάρχει σε όλα τα album (οκ σίγουρα λιγότερο στο FTW) αλλά αν τώρα πιστεύεις πως το Louder δεν έχει διαφοροποιηθεί κατα πολύ από την εως τότε πορεία της μπάντας οκ πάσο…
δεν μπήκα σε διαδικασία να συγκρίνω δίσκους…για εμένα μέχρι ΚΑΙ το Louder είναι όλα 10αρια
για να μην βγαίνουμε όμως οφ τοπικ, το άκουσα 2 φορές…μια στο πατρικό μου που είχα πάει για να ψηφίσω (οπότε όχι πολύ δυνατά :p) και μια σήμερα στο αυτοκίνητο επιστρέφοντας.
η παραγωγή σίγουρα έχει θέμα (περιμένουμε όμως και το cd να δούμε πως θα ακούγεται)
δεν με χάλασε κάποιο κομμάτι…το ποια θα ξεχωρήσουν έχει ακόμη δρόμο…
θέλω τουλάχιστον 5 καλές ακροάσεις για να βγάλω ένα πρώτο κάπως ασφαλές συμπέρασμα πάντως.
Καλύτερο του αναμενόμενου, αλλά όχι κάτι πραγματικά ιδιαίτερο. Το έχω αποδεχθεί πλέον ότι μέχρι εκεί πάνε. Συμπαθητικά καλό αγνό μέταλ και φανταστικές συναυλίες. Έχουν γράψει με διαφορά την καλύτερη μουσική που έχω ακούσει και θα είναι πάντα υπεραγαπημένοι, αλλά απέχουν πλέον πολύ από τα στάνταρ που θέσανε οι ίδιοι. Καλύτερη στιγμή για μένα το μπάσιμο μετά το πρώτο Hail, Kill and Die στο ομώνυμο τραγούδι. Επειδή όμως λατρεύω τον αρχικό τους ήχο με βλέπω μετά από λίγα ακούσματα να ξαναγυρνάω σε War Dance και Wishdoom που είναι πολύ πιο κοντά σε αυτό.
P.S: Αυτό το τζιτζίκι που ακούγεται μονίμως τόσο πολύ τους άρεσε και το άφησαν έτσι?
To ξανάκουσα μερικές φορές για να βγάλω κάποια συμπεράσματα μιας και οι Manowar δεν είναι καμιά μπάντα της σειράς, είπαμε λοιπόν ότι δεν είναι επικό, έχει περίεργο ήχο στο μπάσο και το μεγάλο μειον είναι για πρώτη φορά ότι η φωνή του Eric δεν λάμπει όπως παλιά, με εξαίρεση το Righteous Glory στα άλλα απλά τον ακούμε να τραγουδάει και όχι να τα δίνει όλα και να μας την σηκώνει κάγκελο όπως παλιά. Ξέρω περάσανε τα χρόνια, δεν τον κατηγορώ απλά λέω την γνώμη μου. Άλλωστε ποιος είμαι εγώ να κρίνω την φωνή που με συνοδεύει από παιδάκι και μου έχει δώσει αμέτρητες ανατριχίλες.
Από κομμάτια εκτός από το παραπάνω ξεχωρίζω το Touch the Sky τα υπόλοιπα γενικά είναι μέτρια. Δεν περίμενα δισκάρα από τους Manowar το 2012 αλλά ένα αξιοπρεπή δίσκο και αυτό μου έδωσαν.
Το El Gringo που το είπα αδιάφορο, είναι τελικά το καλύτερο του δίσκου. Με διαφορά το χειρότερο αλμπουμ τους. 0 φαντασία, σε όλο τον δίσκο να έχει 2 ριφ και 2 σόλο, ο Adams πραγματικά σκιά του εαυτού του, το “Touch the Sky” είχε ωραίο ρεφραιν και περίμενα την τσιρίδα που θα το απογείωνε αλλά μάταια. Ο ήχος στο μπάσο αστείος… και απουσία έπους τελείως. Όχι ρε παιδιά, είπαμε επιείκια αλλά αυτό δεν είναι “αξιοπρεπές”, είναι παρακμή. Τα σύκα, σύκα και τη σκάφη σκάφη.
[B]Manolis Karazeris[/B] Mexri twra anexomouna na apotheonoun metria diskakia(gia to epipedo manowar panta) alla meta apo ayto to aisxos opios apothewnei manowar einai exthros ths bandas kata th gnwmh mou kai etsi tha antimetopizete
!
…/
//.
let the υπερβολή begin.
Ποιος είναι ο Manolis?
διχως καποια καινοτομια η δειγμα τολμης,συντιρητικουλης δισκος.Οι μη φανατικοι και newcomers στο μεταλ θα το δεχθουν με χαρα.
Οι φανς manowar θελουν το κατι παραπανω αλλα τι θα μπορουσαν να περιμενουν απ αυτη τη μπαντα (δισκογραφικα παντα,στα λαηβ γαμουν) εν ετη 2012?
υπάρχουν fans και fans. υπάρχουν fans που θεωρούν ότι άμα δε βγάλουν ένα hail to england ή ένα into glory ride προδίδουν τους οπαδούν τους και το μέταλ γενικότερα και πρέπει να σταυρωθεί ο ντεμάιος. εγώ προσωπικά δε μπορώ να κράζω επειδή δεν έγραψε ένα καινούργιο bridge of death.
Εγώ πάντως,που δεν μου άρεσε να ξεκαθαρίσω πως δεν περιμένω Hail to England ή Into Glory Ride. Kαταρχάς κατά τη γνώμη μου,οι δίσκοι τους,με την εξαίρεση του Hail… χωρίζονται σε ;aριστους και μέτριους.Η διαφορά έχει να κάνει συνήθως στην αναλογία καλών/κακών τραγουδιών.Το Triumph… που αναφέρθηκε παραπάνω εχει πολλά καλά τραγούδια για να θεωρηθεί πατάτα ή έστω καλούτσικο.Το Louder… από την άλλη, πέρα από το King(που είναι κομματάρα) δεν καταφέρνει να με συγκινήσει αν και τον αγαπάω τον δίσκο. Στο Warriors όμως ο DeMaio έδειξε πως το έχει ακόμα.Πέρα από την τριάδα που σάρωνε στο τέλος του δίσκου(και που έτσι θέλω να ακούω τους Manowar όταν θέλουν να παίξουν Heavy Metal), είχε μέσα ένα Call to Arms και πάνω απ’όλα το τελευταίο ΜΕΓΑΛΟ κομμάτι τους για μένα.Το Swords in the Wind.
Θέλω λοιπόν ένα ανάλογο άλμπουμ από αυτούς.Δεν περιμένω ένα March for Revenge από αυτούς ή ένα Guyana,αυτό είναι ουτοπία.
το θεωρείς χειρότερο από το gow το καινούργιο?
Λοιπον να πω και εγω τη γνωμη μου…
Το εχω ακουσει 5-6 φορες και η αληθεια ειναι οτι στις 2 πρωτες ειχα σχεδον απογοητευτει. Τελικα εχει αρχισει να με κερδιζει σε μεγαλό βαθμο. Και μενα μου εφερε πιο πολυ κοντα σε Louder Than Hell (που ειναι και απο τους αγαπημενους μου δισκους) εποχη, αλλα ρε γαμωτο λειπει αυτο το παθος και η ταχυτητα που εβγαζε εκεινο,ισως ηθελα 2-3 γρηγορα και επιθετικα κομματια τυπου Number 1, Outlaw, The Power για να με καλυψει. Ο ηχος του μπασου ειναι κακος, σε ενοχλητικο βαθμο (ελπιζω στην κανονικη κυκλοφορια να τον αλλαξουν [ξερω οτι λεω μαλακια, δεν προκειται να γινει]).
Χειροτερα κομματια του δισκου ειναι το Manowarriors, Expendable και το Annihilation αδιαφορο.
Αυτα που γουσταρα περισσοτερο The Lord Of Steel, Touch The Sky, Black List (γαμηστερη εισαγωγη) και παραδοξως παροτι βλεπω οτι στους πιο πολλους δεν αρεσε, το El Gringo το θεωρω ισως στα 2 καλυτερα, ειναι το μονο που μου βγαζει μια επικουρα που γενικα μου λειπει απο το δισκο.
Τα υπολοιπα που δεν αναφερω, απλα συμπαθητικα ως καλα.
Σε σχεση με το Gods of War ειναι καλυτερο σαν συνολο, αλλα σαν τις 3 κομματαρες που ειχε εκεινο, το καινουριο δεν εχει.
Παιρνω δηλαδη τα King of Kings, The Sons of Odin και Gods of War, τα πεταω μεσα σε αυτο και ειμαι ευχαριστημενος απολυτα!