Μμμμ…Νομίζω ναι.Εντάξει,με εκνευρίζει απίστευτα αυτό με τις εισαγωγές κτλ,αλλά τα τραγούδια μου άρεσαν περισσότερο.
πάντως είναι δίσκος που όσες πιο πολλές ακροάσεις του δίνεις τόσο πιο πολύ το εκτιμάς πιστεύω. όσο για τον ήχο στο μπάσο, την έχω την ελπίδα μήπως στην κανονική έκδοση το αλλάξει κάπως :roll: ίσως ζυγίσει λίγο και τα σχόλια/κριτικές, που δε νομίζω ότι θα είναι και ιδιαιτέρως θετικές .
Σχετικά Stonerάδικος ήχος στο μπάσο. Στηρίζουμε.
άσχετο, αλλά ο κοινωνικός αποκλεισμός του triumph of steel από τη μπάντα συνεχίζεται! στη πρώτη στροφή του hail,kill & die αναφέρουν όλους τους δίσκους εκτός από αυτόν:-s
Ναι, αλλά το δοιρθώνει στην τελευταία με το Ride the Dragon.
Λευτεριά στο Θρίαμβο του Ατσαλιού.
Η λεξη ‘‘στονερ’’ μπηκε και σε θρεντ MANOWAR λοιπον,παμε κατα διαολου.
o tempora o mores
Δεν το κάνεις σωστά.
Kι εγώ που στην αρχή έλεγα ότι το El Gringo είναι σκατά, τελικά είναι από τα καλύτερα του δίσκου, αλλά αυτό μαλλον σημαίνει ότι τα υπόλοιπα παραείναι μέτρια
Manolis Karazeris. Κιθαρίστας, πρώην BattleroaR νυν Dexter Ward. Εμπνευστής του UP THE HAMMERS FESTIVAL.
ΟΚ, αφού το λέει αυτός…:-k
κ φοβερος στιχουργικος πλουτος για αλλη μια φορα στα τραγουδια τον μανογουορ
Αντρίκια η εισαγωγή του Black List!
Μια χαρά τα λέει. ΟΚ, κι εγώ δεν είμαι οπαδός αλλά οι Manowar είναι απτις μπάντες με τις οποίες μεγαλώσαμε και τους παρακολουθώ. Το άκουσα λίγο παραπάνω το άλμπουμ, οι εντυπώσεις μου :
[B]The Lord of Steel : 7/10[/B]
Το ριφ και η γρήγορη ταχύτητα το κάνουν καλό opener. Καταφέρνει να γίνει λίγο επαναλήψιμο σε 4 λεπτά, ενώ το ρίχνει και ο ήχος σε μπασο/lead κιθάρα.
[B]Manowarriors : 5/10[/B]
Τετριμμένα πράγματα και για συναυλιακό κομμάτι είναι εντυπωσιακά επίπεδο.
[B]Born in a Grave : 6/10[/B]
To αργό τέμπο προσπαθεί να είναι επιβλητικό αλλά καταλήγει κατατονικό. Points for trying.
[B]Righteous Glory : 4/10[/B]
H ακουστική εισαγωγή εξελίσσεται σε μια ατμοσφαιρική power ballad που είναι όμως τόσο τυπική που δεν κινεί κανένα συναίσθημα.
[B]Touch the Sky : 8/10[/B]
To μόνο κομμάτι που δείχνει συνθετική δύναμη, με ένα ρεφραιν στο οποίο παλιός Adams θα μας άφηνε με το στόμα ανοιχτό. Με διαφορετικό ήχο θα μιλούσαμε για κομματάρα.
[B]Black List : 2/10[/B]
Κανένας λόγος ύπαρξης, υπέρβαρετό, με τα 7 λεπτά να μην περνάνε με τίποτα. Εντυπωσίασαν κανέναν οι αυνανισμοί κιθάρας στο background;
[B]Expendable : 3/10[/B]
Είπαμε γεράσατε αλλά τέτοια τραγούδια “groovy” που βγαίνουν σε μια καθισιά στο στουντιο, κάνουν τους Disturbed και τους Rammstein να μοιάζουν Dream Theater. Άλλες εποχές ούτε σε B side δεν θα υπήρχε.
[B]El Gringo : 7/10[/B]
Το up tempo, o πιο ενεργητικός Adams και το καλούτσικο solo to ξεχωρίζουν απτο υπόλοιπο άλμπουμ. Μακρυά από καλούς Manowar, όαση εδώ πάντως.
[B]Annihilation : 4/10[/B]
Φιλεριά, χιλιοακουσμένα ριφ, συμπαθητικό ρεφραίν και σολο αλλά ο Adams φαίνεται καθαρά πως ζορίζεται. Δε θα το θυμάται κανείς όταν κάνει απολογισμό της καριέρας τους.
[B]Hail, Kill and Die : 3/10[/B]
Φτάνει πια, δηλαδή πόσο braindead οπαδός πρέπει να είσαι για να σου κάνει εντύπωση αυτό; Ακόμα και νέος ακροατής του metal έχει προλάβει να ακούσει πιο ενδιαφέροντα πράγματα. Μόνο για το σόλο οι 3 βαθμοί, όλο το άλλο κομμάτι είναι 0.
Συνολικά, το άλμπουμ πάσχει από ήχο και από έμπνευση. Ακόμα και μέχρι πρόσφατα είχανε και κομματάρες όπως “Gods of War” και “Swords in the Wind”, εδώ οι μετριότητες είναι η όαση.
Μάλλον μέτριο αρκετά. Εκτός απ’ τον αρχικό ενθουσιασμό, ήταν τόσο μεγάλη η προσμονή να ακούσω κάτι που να θυμίζει εποχές Louder (τουλάχιστον στα αυτιά μου) μου με επηρέασε περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε. Το El Gringo είναι φοβερό κομμάτι, όπως και το εναρκτήριο. Νομίζω εάν δούλευαν περισσότερο το δίσκο να είχαμε καλύτερο αποτέλεσμα.
άλλη μια πελώρια πατάτα από τους Manowar…αναρωτιέμαι…είναι δυνατόν να είναι αυτό το ίδιο συγκρότημα που έγραψε τους γνωστούς αξεπέραστους δίσκους στην δεκαετία του 80? διαλύστε το, όσο είναι καιρός:(
όπως είπα και πριν είστε υπερβολικοί. για πέταμα ο ένας, κι άλλη πατάτα ο άλλος (δηλαδή έχουν βγάλει πολλές πατάτες, σταματήσαν να γράφουν σοβαρά τραγούδια το 80 ξέρω γω), εχθρός όποιος του αρέσει. η υπερβολή, της υπερβολής, ω υπερβολή!! ντάξει θα μου πεις συνηθισμένη είναι αυτή η αντίδραση με δίσκο manowar ,και με τη μπάντα γενικότερα, δεν είναι κάτι καινούργιο. οπότε όλα καλά8)
ο καθένας έχει την γνώμη του φίλε μου, και για μένα αυτό είναι μάπα άλμπουμ, όπως και το προηγούμενο…εάν εσένα σε καλύπτει αυτό για δίσκος Manowar, πάω πάσο
Εγώ βλέπω αδυναμία των φανατικών να δεχτούν ότι οι Manowar έχουν βγάλει κακούς δίσκους 
δεν είναι θέμα αδυναμίας, απλά δεν πιστεύω ότι οι manowar έχουν βγάλει κακό δίσκο
θες να το παραθέσεις στη θεωρία ότι “ο έρωτας κρύβει τα ελαττώματα” ?οκ, πες το κι έτσι. αλλά δε είναι ότι δεν παραδέχομαι ότι έχουν βγάλει κακό δίσκο, απλά δεν έχουν βγάλει για μένα κακό δίσκο! το ότι κάποιοι δίσκοι γαμάνε πιο πολύ από άλλους, αυτό είναι προφανές.