Δικιο ειχες, γαμευσιμο απο το σεντε!!!
Στην εκδοση με DVD εχει ενα μουφα booklet σαν την απλη εκδοση ή απλα γαμιουνται??? Αυτο της απλης ειναι ξεφτιλα να πουμε
Ρε παιδια γιατι να παιξουν τοσο λιγο οι Mastodon ? Οι Within Temptation περισυ ποση ωρα ειχανε
παιξει ?
1+ ώρα…
Δεν ξέρω γιατί επικρατεί η άποψη πως οι μάστοντον θα παίξουν 45-50 λεπτά.
Για να ειμαι ειλικρινης εινε αι το πρωτο μου ποστ (το γραφει αλλωστε :p) αρα ειναι προφανες ποσο σημαντικο θεωρω για μενα αυτο το αλμπουν. Προσωπικα τους mastodon τους γνωρισα απο καποια τραγουδια του leviathan αλλα το μονο cd τους που ειχα μεχρι προτεινως ηταν το blood mountain το οποιο,αν και του εδινα respect,ποτε δεν με ενθουσιασε… Ωσπου ερχεται η μερα που κυκλοφορει το crack the skye και απο απλη περιεργεια το αγορασα (με το dvd το οποιο κατα τη γνωμη μου τα υπερσπαει,1μιση ωρα,ολοκληρο ντοκυμαντερ). Ε λοιπον με αυτη την κυκλοφορια οι mastodon μου εδωσαν τα μυαλα στο χερι .± !!!
Τη διαφορα για μενα εκαναν οι πλεον καθαρες (οχι υπο την εννοια των “καθαρων” φωνητικων) μελωδιες της φωνης που ακολουθει το αλμπουμ… Απο την πρωτη στιγμη που ο (απιστευτος) drummer brann dailor αρχιζει να τραγουδαει στο oblivion πηρα χαμπαρι οτι εχανα πολλα που δεν ειχα “εντρυφησει” σε αυτη τη μπαντα… Για τα τραγουδια ξεχωριστα τι να πω… το ενα καλυτερο απο το αλλο,αλλα το σκασιμο στη μεση του “the czar” ειναι μεγαλη “σφαλιαρα”… ροκ’ν ρολλ οσο δε παει,ατμοσφαιρικο,μου εφερε το ιδιο συναισθημα οταν πρωτο ακουσα τις κουλες αλλαγες των soad (και το mercyful fate medley απο το garage των metallica)
Για να ειμαι ειλικρινης εχω λιωσει κυριολεκτικα το cd εκτος απο το last baron. Δε ξερω γιατι. Εδω ακομα και μετα απο τοσες ακροασεις καθε φορα ανακαλυπτω και καινουργια πραγματα που δεν ειχα προσεξει,θελει το χρονο του ο δισκος,ποσο μαλλον να εντρυφησεις σε ενα 13λεπτο τραγουδι 
΄μαλλον το κραταω για το τελος…
Το αλλο μεγαλο θετικο ηταν οτι πλεον ακουσα με εντελως αλλο “αυτι” το blood mountain και συνειδητοποιησα ποσο τεραστια δισκαρα ειναι… ετσι τις τελευταιες εβδομαδες το μονο που κανει το cd player μου ειναι να αλλαζει θεσεις απο mastodon σε mastodon 
Τελος να προσθεσω οτι ο βασικη διαφοροποιηση αυτου του αλμπουμ απο τα προηγουμενα ειναι οτι πλεον οι στιχοι τους (δλδ τα τραγουδια τους καθοτι δεν πιστευω στη διαφοροποιηση στιχου/μουσικης) ειναι προσωπικοι και καταφεραν να εχουν ενα συναισθηματικο υποβαθρο εκφρασης το οποιο τουλαχιστον εγω δεν ενοιωσα στα προηγουμε αλμπουμς μυθοπλασιας (οχι οτι εδω δεν υπαρχει μυθοπλασια βεβαια 8O)
Νταξει καλα ολα αυτα αλλα ο βασικος λογος του ποστ μου ειναι αλλος…
Ειναι το ποσο σπαστικοι ειναι μερικοι ανθρωποι που εχουν τοσο μεγαλη ιδεα για τον εαυτο τους που νομιζουν οτι κανουν χαρη ουσιαστικα σε ενα γκρουπ (βασικα χαρη στην ανθρωποτητα,με την υπαρξη τους) οταν η αυτου μεγαλειωτης τους κατσει να ασχοληθει μαζι του. Το να μην σου αρεσει κατι ειναι απολυτα φυσιολιγικο,και η οποιαδηποτε κριτικη περαν χλευασμων και ηλιθιοτητων,ποσο μαλλον αρνητικη πιστευω ειναι ευπροσδεκτη απο εναν συνειδητοποιημενο καλλιτεχνη (οπως πιστευω οτι ειναι οι mastodon,περαν του οτι στο dvd απ’οτι φαινεται ειναι και γαμω τα ατομα :p). Αλλα αυτες οι πιπες του τυπου “μονο το remission αξιζει”,ΜΠΑΜ γαμαω και δερνω,μου θυμιζουν τους ιδιους που κατηγορουσαν τους μεταλλικα επειδη εγραψαν μπαλαντα στο ride the lightning (για να μη παω πιο μετα). Ακους εκει “η προωθηση επιασε τοπο”. Λες και σε οποιον αρεσε το αλμπουμ ειναι κανα ζομπι που κανει οτι του λενε τα περιοδικα. Εγω προσωπικα πηρα χτες χαμερ μονο και μονο γιατι ειχα απορια τι βαθμο θα βαζανε. Και πιστευα οτι θα γκρινιαζαν οτι οι mastodon αλλαξαν και ολες αυτες τις μπουρδες και θα βαζαν κανα 7-8. Πραγματικα σκαλωσα οταν ειδα το 10ρι.
Παραθετω το εξης
οσοι ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ εκτιμουν ΜΟΝΟ το ρεμισιον.
οι υπολοιποι πανε και τους βλεπουν με τους Τουλ.
Σε δερνανε μικρο οι συμμαθητες σου και τωρα το παιζεις καικαλας στα φορουμ ? Πηδα καμια μαντρα ρε…
Το βασικο χαρακτηριστικο του βλακα ειναι να αποκλειει αυτοματα την πιθανοτητα να κανει λαθος
Φανταζομαι ποση απολαυση θα αντλει η ανασφαλης ψυχοσυνθεση σου οταν πεταει τετοιες μαλακιες ετσι για να το παιζει ψαγμενουρα ολντσκουλιλα (ακομα και για μια κυκλοφορια του 2001… ελεος) και @@ μεντολες… Γιατι πως αλλιως απο το να μειωνεις την δουλεια καποιου θα δικαιολογησεις την ηλιθια υπαρξη σου ? Πραγματικα σας εχει σιχαθει η ψυχη μου εσενα και του λογου σου. Πατε να μεινετε ολοι μαζι σε ενα νησι να μισητε ο ενας τον αλλον,θα σας προμηθευσουμε με 10000 κοπιες ολων των cd που ΛΑΤΡΕΥΕΤΕ να μισητε να αναβετε φωτια το βραδυ. Αει σιχτιρ.
Καθολου φιλικα
ΥΓ : Επειδη θα φαω μπαν λογικα (?) χαιρετισματα στους υπολοιπους
ΥΓ : Εριξα και μια ματια και στα υπολοιποα ποστς σου. Μονο κομπλεξικες μαλακιες και θαψιμο. Λολ οσο δεν παει εισαι ρε ατομο.
Σ’αγαπω
Τα λες πολύ καλά για το δίσκο. Πολλά απ’ αυτά είναι παρατηρήσεις που έχω κάνει ακούγοντάς τον, και θα ετοιμάσω αναλόγου μεγέθους ανάλυση αργότερα.
Τώρα γι’ αυτά που έχεις να πεις, τά χουμε πει εδώ μέσα. Εμείς δε ξέρουμε τι είναι οι Μάστοντον, το ξέρουν δυο τρεις μασόνοι, που ήξεραν τους μάστοντον απ’ την οργάνωση που η μπάντα πρόδωσε.
αχαχαχαχαχαχαχααχα
Η μυστικη σεκτα νταπα-ντουπα χαχαχαχαχ
Οταν ακουω τον στιχο που εχεις signature και σχεφτομαι οτι το τραγουδαει καποιος που περασε 8 μηνες αναρρωσης απο εγκεφαλικα καταγματα με διαπερναει παντα μια ανατριχιλα. Ειλικρινης τεχνη (κυριως προς τον εαυτο της)
Αν η προαναφερθεισα αγαπη πηγαινε σε μενα ευχαριστω και ανταποδιδω με αγκαλιτιτσα γουτσου-γουτσου
Αν οχι,ι ημουν υπεραισιοδοξος…
[SIZE=“5”]ΔΙΣΚΑΡΑ!!![/SIZE]
[SIZE=“4”]ΤΕΛΟΣ.[/SIZE]
μπράβο ρε Guratza και χαράς στο κουράγιο σου.
Μία και μοναδική ακρόαση ήταν υπεραρκετή για να εκτιμήσω αυτή την μέγιστη δισκάρα, τον καλύτερο, και με διαφορά από τους υπόλοιπους, δίσκο που έχουν βγάλει οι Mastodon.
Περιμένω με μεγάλη ανυπομονησία στις 30 Ιουνίου, να ακούσω live όσο περισσότερα κομμάτια γίνεται από αυτόν τον δίσκαρο. 8)
Χωρίς να μπορώ να πω ότι τον έχω λατρέψει τον δίσκο, πρέπει να ομολογήσω ότι το Oblivion είναι κόλλημα! Το έχω πει και όταν το πρωτοάκουσα και πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να το τραγουδάει…
Εγω έχω φάι κόλλημα με το ομώνυμο track, ΠAΝΤΩΣ.
το κομματι σπερνει και ειναι κολλημα οντως αυτη η λεξη ταιριαζει ακριβως!..
εκει που ακουγα με καχυποψια το αλμπουμ δεν μπορεσα να αποφυγω να με παρασυρει…
αφεθηκα…
ναι, αλλά μαθαίνω κατεβαίνεις στα πάτρια εδάφη και δεν παίρνεις ένα τηλ να ανταλλάξουμε “απόψεις” από κοντά παρά μόνο ασχολούσαι με κάτι περίεργα μουσούδια…
βασικα περασα ξοφαλτσα απο τα πατρια εδαφη…
αλλιως θα ειχαμε τηλεφωνο,θα κατεβω συντομα!..και θελω να εισαι ετοιμος για να μου δωσεις υλικο! 8)
μιας
και το εχεις δουλεψει το αλμπουμ!..
θελω ενα σχολιο…αν και ειδα οτι συμφωνουσες με τα δεκαρια που πηρε!
περα απο προτοτυπο,απο τεχνικες και διαφορα αλλα τετοια…πιστυευεις οτι τα κομματια ειναι ενα και ενα (δεν μιλαμε για το πρωτο…εκει πιανει 12 η συνθεση)
για να σε κρατησουν να του αφιερωνεις χρονο και μετα απο μηνες η χρονια να πεις οτι παει για κλασικο!?
το 10 για μενα μονο ο θεος πρεπει να το βαζει(εχω γραψει σε προηγουμενη σελιδα)-εχω κολλημα με βαθμους…
και αυτο που βασιζεται?,
στο φιλινγκ,στην μελωδια,στην εναλλαγες συνθεσης και τεχνικης προτοτυπης ιδεεας,σε ολα μαζι,
μηπως η φωνη το κανει(σε σημεια) ετσι για κανα τσιγαρακακι και αραγμα…
μηπως κουραζει…μηπως θελει ακροασεις για να ζεις μεσα απο την ανακαλυψη των λεπτομεριων…
μηπως προσπερναμε τα σημεια που ειναι καπως γιατι περιμενουμε τα σημεια που μας αρεσουν και τα ενδιαμεσα τα λεμε μοναδικες ιδεες και προγκ στιγμες…
μηπως τελικα το τελικο αποτελσμα εχει σημασια και οχι αυτα ποθυ γραφω…
και αν ναι το τελικο αποτελσμα ειναι …τι?
οργασμος ,κ@υλα,ταξιδι,αξια,ικανοτητα,κοπανημα,η ανακαλυψη?
και αν ναι αντεχει στην πιο σκληρη κριτικη?
ετσι πες μια μ@λακια να μου φυγει οι ιδεα,γιατι εχω εδω αρκετους που μαλλον δεν εχουν υπομονη να το ακουσουν και δευτερη φορα!
είναι μια μεγάλη κουβέντα που δε νομίζω πως μπορεί να καταλήξει σε ένα ασφαλές συμπέρασμα.
υπάρχει η οπτική γωνία με την οποία προσεγγίζεις την κριτική ενός δίσκου και της μουσικής γενικότερα.
ο βαθμός είναι απλά μια αποτύπωση της κριτικής που κάνεις και συνήθως έχει λόγους εντυπωσιασμού και τίποτα παραπάνω. είναι λογικό και αναμενόμενο η υψηλή βαθμολογία να τραβάει το μάτι και την περιέργια. Το θέμα είναι να μπορείς να κρίνεις αν αυτό υποστηρίζεται από τα γραφόμενα.
Για να μην κουράσει με γενικότητες το όλο θέμα, όσον αφορά το συγκεκριμένο δίσκο εγώ βρίσκω όλα αυτά τα στοιχεία που με κάνουν να εκτιμώ πραγματικά ένα δίσκο. Δουλεμένες συνθέσεις, με μελωδίες και δομές που όχι μόνο δε μου φαίνονται αναμασήματα, αλλά έχουν και μια ιδιαίτερη διαφοροποίηση, παραγωγή άψογη και στίχοι αλληγορικοί που ενώ εξιστορούν μια μάλλον τραβηγμένη ιστορία μπορούν να παραλληλιστούν με πραγματικά γεγονότα. Σε αυτά προσέθεσε το ότι το τεχνικό παίξιμο (ειδικά του drummer) μαζί με τις δουλεμένες φωνητικές γραμμές δίνουν το κάτι παραπάνω.
Θες να πάμε σε συγκεκριμένα σημεία; Το Oblivion είναι όλο άψογο, αλλά αυτό που είναι ανυπέρβλητο είναι το refrain του και το σημείο που οι κιθάρες στο τέλος αναπαράγουν τη μελωδία είναι κορυφαίο. Το Divinations ενώ μόνο του δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση, στη ροή του δίσκου κολλάει άψογα, με το banjo (?) στην εισαγωγή και τον ρυθμό στο verse να ξεχωρίζουν. Το Quintessence είναι στο σύνολο πολύ ωραίο τραγούδι με πολύ ωραίες γραμμές ειδικά στο verse (holding my eyes to the future). Το Czar είναι εκπληκτικό, ίσως το καλύτερο του δίσκου, με την ψυχωτική εισαγωγή, το αργό vesre, το εκπληκτικό μεσαίο σημείο (ίσως το αγαπημένο μου σε όλο το δίσκο) και την επαναφορά στο αρχικό μέρος για κλείσιμο. Το Ghost Of Karelia είναι μάλλον το πιο ψυχεδελικό του δίσκου, κομμάτι που κολλάει με την ατμόσφαιρα του δίσκου, ίσως το λιγότερο καλό, αλλά σε καμια περίπτωση άσχημο. Το Crack The Skye έχει τρελή εισαγωγή και ταguest φωνητικά δίνουν την απαραίτητη feeling στο τραγούδι που είναι ο θυμός και είναι γενικά έντονα συναισθηματικό τραγούδι. Τέλος το The Last Baron είναι 13 λεπτά που κυλάνε χωρίς να κουράζει ούτε σε σημείο και αυτό τα λέει όλα με τις μελωδίες και τα κιθαριστικά μέρη να είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά.
Εγώ έχω κολλήσει άσχημα με το δίσκο και δεν είχα ποτέ καμια ιδιαίτερη αδυναμία στους Mastodon. Χαίρομαι το ότι σχεδόν σε κάθε ακροάση ανακαλύπτω και κάτι καινούργιο, ενώ υπολογίζω να το έχω ακούσει πάνω από 40 φορές ολόκληρο και όχι μόνο δεν με έχει κουράσει, αλλά θέλω να το ξανακούσω. Τώρα ο βαθμός είναι σχετικός. Πάντως προς το παρόν οι διθυράμβοι και οι μεγάλες βαθμολογίες που λαμβάνει από το σύνολο του διεθνούς τύπου δεν μου φάινονται υπερβολικοί.
Ευγε ^
Ναι banjo :yes:
Και για μενα, τελικα, το Czar ειναι το καλυτερο, τα καμπανακια (??) της εισαγωγης ειναι απιστευτα
τα καμπανακια για καποιο λογο μου θυμισαν το yyz των rush
‘‘Δυσκολοχωνευτο’’ album ισως επειδη ακουω πρωτη φορα mastodon. Ειμαι στην τεταρτη ακροαση και εχει αρχισει και μου αρεσει αλλα δεν θα το χαρακτηριζα album της χρονιας.
Απιστευτη η συνδεση Quintessence-The Czar, τα κορυφαια κομματια του δισκου