Ό,τι είπε ο Red Rum.
To The Sparrow είναι (κάτι σαν) το Welcome To The Machine της γενιάς μας.
Αυτό ρε, τρίβω ακόμα τα αυτιά μου. Οι συνειρμοί είναι κάτι παραπάνω από προφανείς. Όταν λέμε αυτά τα πράγματα, το εννοούμε. Το πρώτο είναι σα να βγήκε από το Dark side, το άλλο απ’ το Wish You Were Here, κι αν κάνω λάθος ας πέσει φωτιά να με κάψει.
Εντιτ: αυτός ο στίχος και η μελωδία “Pursue hapiness, with dilligence” στο The Sparrow είναι μεγάλη μαχαιριά στην καρδιά.
προφανώς λες για εκείνον το στίχο στο ομώνυμο, ε;
Το πρώτο κυρίως στο ομώνυμο και το δεύτερο κυρίως στο Creature Lives.
Oκ,με ψήσατε με τους παραλληλισμούς(εντελώς τυχαία όμως:roll::lol:)
Πάω να το ακούσω!!!
Εγκχμμμ τι είναι οι Voivod;;;;!!!;;;
Είπα να τον βάλω για κανα δυο ακροάσεις τον δίσκο να δω τι λέει. Ε καταλαβαίνετε που κατέληξα. Παίζει συνέχεια. Τι έκαναν πάλι ρε γαμώτο. Παίζουν απλά ό,τι θέλουν και βγαίνει θεικό.Ε δεν περίμενα κάτι λιγότερο από αυτή την εξαιρετική μπάντα. Προφανώς και έχω παραγγείλει ήδη τον δίσκο.
Ψυχεδελικό, παράξενο, πολύ καλό!
βολος knows best.! 
όπως λέει και ο Hellboy. είναι παράξενος δίσκος.
μετά τα πρώτα δυο κομμάτια το πάνε αλλιώς το θέμα.
από το stargasm και μετά σου κλείνουν το μάτι και λένε βούτα…!
Επιασα να το ακουσω και τωρα εχω φτασει στο The Sparrow…
Τι εκπληκτικο κλεισιμο σε εναν καλοφτιαγμενο δισκο!
Ειμαι στην 4η σερι ακροαση…Περα απο το black tongue και το ομονυμο, τα υπολοιπα δεν μου εχουν “μιλησει” ακομα. Κανω φιλοτιμες προσπαθειες γιατι προσκυναω Λεβιαθαν και κρακ δε σκαι, αλλα ρε γμτ περα απο κατι σημειακια και εδω κι εκει, δηλωνω απογοητευμενος. I’ll keep trying παντως…
“Black Tongue” και ‘‘Curl of the Burl’’ κυριως,φοβερα κομματια.
’‘Spectrelight’'δεν μου ειπε κατι.
Aυτα μονο εχω ακουσει ως τωρα.
ειναι ακομα νωρις αλλα μετα απο μπολικα ακουσματα (μονο αυτο σχεδον επαιζε χτες) για μενα ιμχο ειναι απ τις απογοητευσεις της χρονιας… ειχα πολλες ελπιδες γι αυτον τον δισκο μετα απ το αριστουργημα κρακ δι σκαι αλλα εδω μιλαμε για εναν δισκο ο οποιος εχει καποια πολυ καλα τραγουδια (πχ τα πρωτα 2 σπεκτερλαιτ και το σπαρροου) αλλα που εχει για μενα πολυ κατσυ ρυθμους και πολυ ρηχο ηχο… και σιχαθηκα πραγματικα τις φωνες… ας βρουν καποιον τραγουδιστη η ας κανουν τη φαση εντελως εξπεριμενταλ… στα πρωιγουμενα αυτα τα λιγα φωνητικα που υπηρχαν δεν με πειραζαν αλλα σε αυτο με ενοχλουν…
τεσπα ιμχο μιλαμε για εναν καλο δισκο στο συνολο του αλλα που θα ξεχαστει γρηγορα και με απογοητευσε γιατι απο μαστοντον περιμενουμε μονο τελειοτητα και αυτο το αλμπουμ απειχε πολυ απ αυτο 
για ξαναπροσπαθησε λιγο ακομα γιατι πιστευω οτι τον αδικεις.δωσε μια δυο ευκαιριες στην δισκαρα ετουτη:)
απλα δεν τον πηρες με καλο ματι(η με καλο αυτι:p)
Πραγματικά παιδιά δώστε περισσότερες ακροάσεις στον δίσκο. Πιστεύω πως οι Mastodon ξεπέρασαν τα όρια που είχαν θέσει με crack the skye και απλά παίζουν μπάλα μόνοι τους. Οι μελωδίες μόνο ρηχές δε μου φαίνονται.Α και το stargasm είναι έπος ε.
και το the sparrow.οτι πρεπει για τελειωμα του δισκου8)
Ο δίσκος μόνο κακός δεν είναι. Οι συνθέσεις είναι εκπληκτικές αλλά όπως προλόγιζαν και τα κομμάτια που είχαν διαρρεύσει, οι Mastodon πλέον έχουν αλλάξει ρότα. Στροφή 180 μοιρών και βάλε. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, κάποιοι να μη γουστάρουν με αυτή τη στροφή.
Για μένα, ας πούμε, που έχω εικόνισμα το Remission, η αλήθεια είναι ότι το Hunter δεν με αγγίζει και μπορώ να πω ότι ήδη με 2-3 ακροάσεις έχω αρχίσει και ψιλοβαριέμαι.
Ναι το Sparrow είναι έπος από τα λίγα, όπως και το Spectrelight και το Curl of the Burl σβήνει ολόκληρες δισκογραφίες στόουνερ συγκροτημάτων με τη μαγκιά του, αλλά από εκεί και πέρα, υπάρχουν μόνο κάποιες διάσπαρτες στιγμές που έπιασα τον εαυτό μου να γουστάρει πραγματικά. Στη μεγαλύτερη διάρκεια του δίσκου, κουράστηκα πολύ.
Επίσης, στις περισσότερες περιπτώσεις ξίνισα κι εγώ με τα φωνητικά.
Κατά τ’ άλλα ναι, οι Mastodon θέτουν νέα μέτρα και σταθμά, απλώς εμένα δεν μου κάνει.
Mετά από 3 ακροάσεις θέλω να πω κι εγώ κάποια πράγματα. Είναι καταφανές ότι ήθελαν να κυκλοφορήσουν κάτι άμεσο, χωρίς τις αλλαγές και τα προγκρεσιβιλίκια των προηγούμενων άλμπουμ και κυρίως του crack the skye. Πολύ καλή κίνηση κατ’εμέ, άλλωστε στο παρελθόν είχαμε καλά αποτελέσματα από αγαπημένα συγκροτήματα (π.χ. psychotic waltz-mosquito).
Οι συνθέσεις είναι πάρα πολύ καλές, ακόμα όμως δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια, ρέει εύκολα το album (πράγμα δύσκολο για σημερινές μπάντες) και γενικά μου δίνει την εντύπωση ότι περνούσαν καλά στις ηχογραφήσεις, παρόλο που κατά τη διάρκειά τους υπήρξε το γνωστό ατυχές συμβάν, όντως οξύμωρο.
Μεγάλο συν και τα φωνητικά. Εμφανώς βελτιωμένα και με την προσθήκη των εφέ σε πολλά από αυτά, προσδίδεται το κάτι παραπάνω στα κομμάτια.
Μοναδική ένσταση, ο ήχος (ξανά). Φαίνεται τελικά ότι είναι θέμα γκρουπ, γιατί ίσως ηχογραφεί πολλές κιθάρες με πολλά εφέ και είναι λίγο δύσκολο να ακουστεί το riff ή το solo ή ακόμα και τα τύμπανα τόσο καθαρά όσο πρέπει. Είναι λίγο βελτιωμένος πάντως, το ίδιο φαινόμενο υπάρχει σε όλους τους προηγούμενους δίσκους σε μεγαλύτερο βαθμό.
Συνοψίζοντας, το αποτέλεσμα με άφησε ικανοποιημένο και λόγω των συνθέσεων και λόγω της στροφής τους χωρίς να θέλω να πω ότι τα προηγούμενα δε μου άρεσαν. Είμαι οπαδός τους από το Leviathan και πάντα θα περιμένω τα νέα τους album με προσμονή.
Την πρωτη φορα ακουγωντας το δισκο προσπαθουσα να καταλαβω τι διαολο γινεται εδω περα…και στο τελος ημουν μπερδεμενος…με μια απογοητευση ειναι αληθεια. Τη δευτερη φορα που εκατσα να το ακουσω πιο προσεκτικα ξεροντας πλεον τι να περιμενω μου αρεσε πολυ περισσοτερο…σημερα και μετα απο αλλες δυο ακροασεις μπορω να πω με σιγουρια οτι ειναι δισκαρα! Ω ναι!
Απλα ειναι διαφορετικος δισκος, ξεχωριστος σε σχεση με οτι εχουν κανει στο παρελθον. Διαφορετικος ακομα και απο τα BM, CtS. Και αυτο πιθανο να ξενισει σε καποιους στην αρχη.
Θελει ακουσματα και αν του δωσεις το χρονο που του αξιζει θα καταλαβεις τη μαγεια του νεου πονηματος αυτης της υπερμπαντας.
Ολα τα κομματια μου αρεσουν πλην των Blasteroid και Octopus has no friends. Δε με εχουν κερδισει αυτα τα δυο…ακομα…
Τώρα τον κατεβάζω…ρε…ρε…ρε… MASTODON!!!
για μενα ο δισκος μετα απο ΜΙΑ ακροαση και μονο,
ειναι [B]ΥΠΕΡΟΧΟΣ[/B]
δεν περιμενα μετα απο 4 ακρως πετυχημενες κυκλοφοριες οτι οι mastodon αλλαζοντας το στυλ τους κιολας σε μεγαλο βαθμο θα καταφερναν και παλι να βγαλουν αλμπουμαρα
αλλα πραγματικα ειναι ΑΛΜΠΟΥΜΑΡΑ.