Mastodon - The Hunter

stargasm ο ύμνος της δεκαετιάς
Ο δίσκος ήταν καταπληκτικός, με τέλεια κομμάτια και χωρίς fillers. Οι οπαδοί που γουστάρουν τον παλιό ήχο των mastodon θα το μισήσουν αυτό το δίσκο γιατί αφήνουν το σκληρό ήχο στο περιθώριο. Και καλά έκαναν βέβαια αφού έτσι εξελίχθηκαν στην πορεία. Beatles που είπατε μου θύμησαν στο creature. Πάντως απο το crack the skye και μετά δείχνουν κολλημένοι στα ουράνια οι mastodon :P.
πολλά + για όλα τα κομμάτια και για τα φωνητικά που είναι σαφέστερα πιο μελετημένα. Άντε να τους δούμε live όπως τους αξίζει όμως εε

[B]It’s just the curl of the buuuuuurl[/B]

Όσοι ξενερώνουν με το δίσκο, ε δε νομίζω να περιμένατε και κάτι πολύ διαφορετικό. Κανείς δεν περίμενε οι Μαστοντον να κάνουν ένα Κρακ πτ.ΙΙ. Δε θα μπορούσαν άλλωστε. Παρόλα αυτά, δεν κατανοώ τη βιασύνη. Στις μέρες του ίντερνετ περισσεύει η βιασύνη στο να βγάλει κάποιος συμπέρασμα. Από τη μία εξηγείται λόγω του περιορισμένου χρόνου που έχει κάποιος να διαθέσει για την ακρόαση ενός δίσκου, και πως ο κόσμος τείνει να λειτουργεί περισσότερο με το ένστικτο. Απ’ την άλλη, το αρπακόλλα ξεμπέρδεμα με κάτι μόνο καλό δεν είναι. Δεν είναι δα και τίποτα ακατόρθωτο να επιμένεις σε κάτι δίνοντας του χρόνο.

Τέσπα, ο δίσκος είναιι πιο χαλαρός από τον προηγούμενο, κι αυτό είναι λογικό, αφού πάνω από τα 2/3 της χρονιάς τα περνάει στο δρόμο η μπάντα, και αυτή η χαλάρωση βγαίνει ψιλοαυθόρμητα στη μουσική της.

Από την άλλη, όσοι αποθεώνετε το δίσκο, χαλαρώστε λιγάκι, η Αμερική έχει ανακαλυφθεί εδώ και χρόνια. Προβληματιστείτε τι στο διάολο πάει θεόστραβα με τα ανώμαλα γούστα σας και τους αγνοούσατε εδώ και χρόνια, και με το που σας πετάνε τα catchy ρεφραίν μαζί με καθαρά φωνητικά λιώνετε σα γλειφιτζούρι. Σίγουρα είναι ο πιο μπερδεμένος δίσκος των Mαστοντον από τότε που δισκογραφούν και δε τιμά κάποιον να καυχιέται πως τον αποκρυπτογράφησε με 3-4 ακροάσεις.

My Thoughts Exactly. 2 φορές τον άκουσα σήμερα και υπάρχουν πράγματα μέσα που θα μου πάρει αρκετά να αποφασίσω αν είναι απίστευτες εμπνεύσεις, απίστευτες σαχλαμπούρδες ή αν οι Mastodon σκέφτονται τόσο διαφορετικά από εμένα που δεν κατάλαβαίνω μια

Ε τότε τι συζητάτε για εμπνεύσεις και συνειρμούς από Dark Side Of The Moon και Wish You Were Here και τα ρέστα;
Εκτός αν δεν τα θεωρείτε και τόσο σπουδαία,οπότε πάσο

sorry για το off-topic

check this: http://www.youtube.com/watch?v=bvXaLZZ6M3M

Ναι τα ξέρω…
Άλλη κουβέντα αυτή:)

Oι τύποι είναι απίστευτοι ρε. Θα ψάξω πολύ να βρω που είναι το κόλπο, τι κάνουν και μας κοροιδεύουν με την ανωτερότητά τους κάθε φορά. Για την ώρα το ακούω ασταμάτητα και θα δούμε.

Αυτό πάντως που καταφέρνουν κάθε μα κάθε φορά να είναι διαφορετικό αυτό που δίνουν και εξίσου γαμάτο είναι το όνειρο κάθε μουσικού. Πρώτες εντυπώσεις λοιπόν (για μια ακόμη φορά με δίσκο τους) άκρως θετικές!

Floydized, άλλο το να πεις ότι ένα κομμάτι, το οποίο μπορεί να σου έκατσε με τη μία, φέρνει σε κάτι πολύ συγκεκριμένο (και ίσως αυτός είναι ο λόγος που σου έκατσε), κι άλλο να λες ότι άκουσες το δίσκο σε mp3 στο λάπτοπ μια φορά και βγάζεις συνολικό πόρισμα.

Συγκεκριμένα για τις φλοϋδικές αναφορές, το γέλιο και οι διαστημικοί ήχοι στο Creature Lives μου θύμισαν αμέσως το Speak To Me, ενώ το The Sparrow έχει μια απογείωση στο 2.20, η οποία φέρνει σε Hey You, Have A Cigar και γενικά το όλο feeling και οι ήχοι είναι Floyd και δε με χαλάει καθόλου. Βασικά είναι έπος το κομμάτι.

Και ο δίσκος έχει ακόμα πολλά να πει απ’ ό,τι φαίνεται.

Ας πω και γω τη γνώμη μου ύστερα από 2 ακροάσεις

Ωραίος δίσκος(ο μισός:p), σίγουρα διαφορετικός από τα προηγούμενα, πιο εύκολος στο αυτί και με τραγούδια που σου μένουν με την πρώτη ακρόαση! Από [I]Τhickening [/I]και μετά ψιλοξενέρωσα είναι η αλήθεια, το [I]Bedazzled Fingernails[/I] σώζει το δεύτερο μισό του δίσκου(για τα δικά μου γούστα) και το [I]The Sparrow[/I] που ναι μεν είναι καλό κομμάτι αλλά δεν περιμένω να ακούσω από τους Mastodon κάτι τέτοιο

Η πρώτη τετράδα γαμεί και δέρνει και ήδη μου έχει κολλήσει!

ε οχι και πιο εύκολος.!(τουλάχιστον απο τον προηγούμενο)

Λοιπόν εγώ είναι η πέμπτη φορά που το άκουσα και παρατήρησα λίγα πράγματα:
Καταρχάς σε πολλά κομμάτια παίζουν κυρίαρχο ρόλο τα πλήκτρα και τα Synth,πράγματα που οι μάστοντον ακόμα και στο crack the skye έδιναν δευτερεύουσα σημασία
Δεύτερον, ο troy έχει εξελιχθεί αρκετά παικτικά τολμώ να πώ.
Τρίτον, πρόσεξε κανείς τη μουσική στο blasteroids :roll::roll:
Τέταρτον, η γνώμη μου είναι πως είναι αρκετά δισκάρα και συνοδεύει για μένα leviathan κάτω απο το crack the skye
Οι mastodon όπως είπα και πιο παλιά προσπαθούν να αποβάλουν τα heavy στοιχεία της μουσικής τους ‘σε δόσεις’ σιγά σιγά απο το blood mountain και μετά.
ωραία πράγματα :roll::roll:

Λοιπόν εγώ είναι η πέμπτη φορά που το άκουσα και παρατήρησα λίγα πράγματα:
Καταρχάς σε πολλά κομμάτια παίζουν κυρίαρχο ρόλο τα πλήκτρα και τα Synth,πράγματα που οι μάστοντον ακόμα και στο crack the skye έδιναν δευτερεύουσα σημασία
Δεύτερον, ο troy έχει εξελιχθεί αρκετά παικτικά τολμώ να πώ.
Τρίτον, πρόσεξε κανείς τη μουσική στο verse του blasteroids :roll::roll:
Τέταρτον, η γνώμη μου είναι πως είναι αρκετά δισκάρα και συνοδεύει για μένα leviathan κάτω απο το crack the skye
Οι mastodon όπως είπα και πιο παλιά προσπαθούν να αποβάλουν τα heavy στοιχεία της μουσικής τους ‘σε δόσεις’ σιγά σιγά απο το blood mountain και μετά.
ωραία πράγματα :roll::roll:

συμφωνω με τον προλαλησαντα… δεν ειναι κακο αλλα…

Εντάξει απλώς για μένα(και πιστεύω για κάθε φυσιολογικό άνθρωπο) το να λες ότι ο τάδε δίσκος έχει αίσθηση/κατιτίς/φέρνει συνειρμικά τόσο από Dark Side όσο και από Wish You Were Here,μόνο θετικά μπορώ να το λάβω,και μάλιστα πάρα πολύ,και παραξενεύτηκα που λίγο πιο μετά είδα φράσεις του στυλ “ελάτε πως κάνετε έτσι,μην βιάζεστε κτλ”.Πιθανώς εσείς λέγατε για μεμονωμένα κομμάτια και εγώ ίσως το εξέλαβα πιο γενικά.
Μάλλον δεν το κατάλαβα καλά:roll:

Άσε που γενικά τις αναφορές σε Floyd τις βρίσκω ανόητες όταν μιλάμε για Mastodon,και γενικά για τέτοιου είδους μουσική συνήθως.

Όντως είναι άκυρες. Επειδή υπάρχουν τα στοιχεία της ψυχεδελειάς και τα prog rock στοιχεία δεν θα τους παραλλήλιζα ποτέ με floyd εγώ προσωπικά

Μου αρέσει πολυ ο δισκος και τον ακουω ασταμάτητα! Ο ηχος μοιαζει με τις παλιες δουλειες τους, αλλα εχει το prog feel του crack the skye. Κορυφη για μενα το τελευταιο κομμάτι του δίσκου " The Sparrow".

ναι, αλλά ακούγοντας τοcreature lives πως μπορείς να μην κάνεις αναφορά στους floyd?

Εκτος απο τα 3 γνωστα δεν εχω ακουσει τιποτα ακομα και θα περιμενω να ερθει ο δισκος, εχω παραγγειλει την limited edition και θα τον ακουσω οπως πρεπει με βιβλιαρακι και τα ρεστα. Παντως απ’ οτι διαβαζω τα καταφεραν παλι…:roll:

Με την έννοια πιιο “catchy” όπως είπε και κάποιος πιο πάνω

Καλύτερα όσοι θέλουν να ακούσουν το άλμπουμ απο δώ και πέρα να μπαίνουν στο youtube στη σελίδα των mastodon και να ακούνε όλο το άλμπουμ απο εκεί με visualiser.Η ποιότητα του ήχου είναι μακράν καλύτερη και όλα αυτά που βλέπεις σε σκαλώνουν άπειρα.