Ωραίο Clip!
Τώρα για το album, πρώτες εντυπώσεις άκρως θετικές…! Και δν με ενοχλεί καθόλου η “στροφή” τους, ακόμα και αν θεωρώ το Leviathan το μεγαλούργημα τους! Θα το ακούσω σίγουρα περισσότερο, με έχει κολλήσει απίστευτα το All the heavy lifting !! Μέχρι τώρα ξεχωρίζω τα 2 πρώτα + The hunter. Εχει ζουμί πάντως
Μετά από μερικές ακροάσεις ο δίσκος είναι…ΔΙΣΚΑΡΑ…Παρόλα αυτά συμφωνώ με αυτούς που κράζουν το creature lives…είναι ότι πιο “αδύναμο” έχουν γράψει οι μαστόδοντες… βασικά δεν ξέρω, ίσως να φταίνε τα “ωωωω” αλλά μου θύμισε 30" To Mars … Το Σπεκτρλάιτ το αγαπημένο μου του δίσκου μέχρι στίγμης…
Ποτε δε περιμενα οτι οι Mastodon θα μπορουσαν να ξεπερασουν το Crack the Skye,κ ομως το καταφεραν.Το αλμπουμ ειναι αυτο που λεμε Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Ο.Η απολυτη τελειοτητα της μουσικης. Δεν υπαρχει αλλη λεξη για να το περιγραψω…
Ακομα κ το Creature Lives,για το οποιο εξακολουθω να πιστευω οτι ειναι μεγαλη μαλακια σαν κομματι απο μονο του, ακουγωντας ολοκληρο το δισκο απο την αρχη μεχρι το τελος κ χωρις διαλλειμματα, νιωθω οτι κολλαει με τη ροη του δισκου κ αρχιζω να το συμπαθω.Απλα μια υποκλιση στους καταπληκτικους αυτους μουσικους!!
έχω πιεί…και γω δεν ξέρω πόσα λίτρα μπύρας, παρέα με 2 ρεμάλια (+1) απο τουτο δω το πολύπαθο forum… οπότε μην το πάρετε και πολύ σοβαρά αυτό το post…αλλά, οι Mastodon γύρισαν σελίδα κύριοι… τα remission και leviathan είναι ήδη εκεί έξω και περιμένουν νέους ακροατές ή τους παλιούς να τα ξαναλιώσουν… με το the hunter πάνε κόντρα στην φύση τους…επαναπροσδιορίζουν τον εαυτό τους και υπακούουν στα ένστικτά τους…μόνο οι πραγματικοί καλλιτέχνες το κάνουν αυτό… μόνο αυτοί που συνεχίζουν “να την ψάχνουν” μπορούν να το κάνουν αυτό…
απολαύστε έναν απο τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς, απο ένα απο τα καλύτερα συγκροτήματα των καιρών μας…:drunk:
Πολύ μπόμπα ο δίσκος…είναι ο δεύτερος που ακούω από δ’αύτους μετά το Blood Mountain και μου χει κάνει το κλικ να τους ψάξω εις βάθος!
Το εξώφυλλο μου θυμίζει τα δύο τελευταία των Mars Volta: Ochtaedron και The Bedlam In Goliath (δεν ξέρω αν αναφέρθηκε…δεν έχω διαβάσει όλο το thread). Το μυαλό μου κατ ευθείαν εκεί πήγε δηλαδή! Ωραίο είναι πάντως!
τον δίσκο τον άκουσα απ’το πρώτο δευτερόλεπτο που λήκαρε στο διαδίκτυο. Ανυπομονούσα απ’το καλοκαίρι για το νέο Mastodon, ήταν η νούμερο ένα κυκλοφορία που περίμενα μαζί με το νέο Kickback. Το λοιπόν, στη πρώτη ακρόαση απ’το Stargasm και μετά κάπου με δυσκόλεψε να το ακολουθήσω και να “ταυτιστώ” μαζί του. Ίσως φταίει που είναι κομματαρά το συγκεκριμένο, οπότε θέτει τα στάνταρντς ψηλά, και μετά κάπως πέφτει ο δίσκος με κομμάτια ναι μέν γαμάτα, αλλά που δε γαμάνε τόσο το μυαλό με το πρώτο άκουσμα. Δεν είναι catchy δηλαδή όσο εκείνο. Για να σου αρέσει ο δίσκος πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος σε αυτό που ακούς. Δε ξέρω πως να το περιγράψω καλύτερα, δεν είναι όμως απ’τις μουσικές που αφήνεις να παίζουν στο background πχ ενώ κάνεις κάτι άλλο, πρέπει να είσαι εκεί μέσα συντονισμένος στην ατμόσφαιρα που θέλουν να δημιουργήσουν . Σαφώς υπό την επήρεια μπορεί να είναι πιο εύκολο, μα και χωρίς ουσίες καταλαβαίνεις ότι τα παλικάρια έχουνε ξεφύγει και προσφέρουν άπλετη ψυχεδέλεια σε πολύ ποιοτικά επίπεδα! Ιστορικό άλμπουμ, εξέλιξη, ποιότητα, δε ξέρω τι άλλο να γράψω, θέλω κι άλλο απ’αυτό το νεό-ψυχεδελικό στυλάκι και δεν βρίσκω. Μάλλον θα ξεθάψω κι εγώ το Crack The Skye κι όλη τη δισκογραφία των Mars Volta. Και τα βιντεοκλίψ όλα απίστευτα, τρελαίνομαι!!!
Ναι ρε Γράκχο, και γω δεν έχω βγάλει ούτε πόρισμα ακόμη για το αλμπουμ, αλλά και μαλακία να ναι το συγκεγκριμένο τραγούδι, εγώ το βλέπω σαν “ένοχη απόλαυση”, κάτι σαν το “Radikult” των Morbid Angel στον φετινό δίσκο.
Μετά από πολλές ακροάσεις έχω να πω ότι μου αρέσει πολύ. Από κομμάτια έχω ξεχωρίσει: The Sparrow, Curl of the Burl, Stargasm, Black Tongue, Dry Bone Valley και The Hunter. Νομίζω ότι είναι ένα κλικ κάτω από το προηγούμενο αλλά εγώ έχω κολλήσει τρελά. Ας έρθουν επιτέλους και μόνοι τους σε κλειστό χώρο, να τους απολαύσουμε όπως τους αξίζει.