Mastodon - The Hunter

Το ruiner τα σπαει αγρια!8O

Τα μπόνους όσοι έχουν την limited edition έκδοση πώς θα πέρνουν;

Πάλι δισκάρα βγάλανε. Εννοείται μετά τις χλωμές 2-3 πρώτες αντιδράσεις θα του δινα χρόνο έτσι και αλλιώς γιατί γουστάρω ΠΟΛΥ MASTODON.
Γουστάρω πολύ τα φωνητικά στον δίσκο, είναι πολύ καλύτερα από τον προκάτοχο, όχι απαραίτητα σε τεχνική αλλά σε φωνητικές γραμμές, ηξεραν πως ήθελαν να “τα πούνε”.
Και η μουσική σε πολύ υψηλό επίπεδο.
ΟΛΑ τα κομμάτια είναι πολύ καλά, το “Creature Lives” είναι κλαψομούνικο, ίσως τραγικό για το ύφος της μπάντας, αλλά το γούσταρα.

Θα αποφύγω να συγκρίνω με τον προκάτοχο για την ώρα.

Αυτό που πρέπει να κάνουν είναι να βελτιώσουν τις ζωντανές εμφανίσεις τους. Δεν γίνεται σε κάθε χώρα, σε κάθε live να έχουν κακό ήχο. Τέσσερις φορές (4 ναι) τους έχω δει, μέσα και όξω, και δεν είχαν ποτέ ήχο, πανάθεμά τους.
Ολα τ’άλλα τα έχουν.

Μπράβο ακόμη μια φορά.

Μετά από αμέτρητες ακροάσεις είπα να γράψω δυο λόγια, αν και στις μέχρι τώρα κριτικές έχουν ειπωθεί τα περισσότερα.

Ο δίσκος περιέχει πολλά καλά κρυμμένα μυστικά, τα οποία αποκαλύπτονται σε πιο κατοπινές ακροάσεις. Πρόκειται για κλασική περίπτωση δίσκου που αναπτύσσεται με κάθε άκουσμα, έχοντας ήδη κολλήσει τον ακροατή σε πολλά σπουδαία ρεφρέν, riffs και μελωδίες.

Νομίζω πως είναι από τους ελάχιστους δίσκους τελευταία για τον οποίο δεν έχω να πω τίποτα το αρνητικό. Η παραγωγή είναι τεράστια, τα φωνητικά αισθητά βελτιωμένα, το παίξιμο βγάζει την ίδια απόγνωση, η μουσική είναι συμπυκνωμένη σε πιο λιτές φράσεις που είναι εκπληκτικά εμπνευσμένες.

Προσωπικά μου έδωσαν την εντύπωση ότι πήγαν να βγάλουν ένα δίσκο κλασικού rock με 70s ύφος, εμποτίζοντας τα πάντα με τον signature ήχο της μπάντας. Το φοβερό είναι ότι τα κατάφεραν και σ’ αυτό βοήθησαν και τα αρκετά tribute σημεία, που είναι εκπληκτικά (Ozzy, QOTSA, Beatles, Floyd πάνω απ’ όλα). Ήδη ακούω το The Hunger σαν ένα σπουδαίο κλασικό δίσκο και αυτό από μόνο του δε θυμάμαι από πότε έχει να μου συμβεί.

Υποκλίνομαι στη μουσική άποψη των Mastodon. Δε βρίσκω κανένα κομμάτι να υστερεί (αν και ορισμένα εξυπηρετούν ειδικό σκοπό). Προσπαθώντας να επιλέξω, μάλλον θα ξεχωρίσω τα: Black, Tongue, Curl Of The Bearl, The Hunter, Dry Bone Valley, Thickening, Spectrelight και φυσικά το Sparrow, το οποίο νομίζω ότι είναι ότι τελειότερο έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια και η καλύτερη Floyd άποψη από εποχής Porcupine Tree.

Αριστούργημα. Ο καλύτερος δίσκος της χρονιάς με τεράστια διαφορά μέχρι σήμερα.

[U]Stargasm[/U]

αυτή η αλλαγή με το που τελειώνει το ίντρο
αυτά τα ψυχεδελικά περάσματα
αυτές οι διφωνίες στο [I]“you’re on fire”[/I]

[U]The Hunter[/U]

αυτό το [I]“Aaaaaall the love I’ve shown”[/I]
αυτή η ψυχεδελική rhythm κιθάρα
αυτό το 70s σόλο
αυτή η ηρεμία

[U]Spectrelight[/U]

αυτού του δίσκου το blood and thunder/the wolf is loose
αυτό το ασταμάτητο χώσιμο

[U]Bedazzles Fingernails[/U]

αυτό το χαοτικό ρίφ
αυτος ο ήχος της κιθάρας:!:
αυτές οι “χάσιμο” αλλαγές στα ντραμς

θα έβαζα και black tongue και curl of the burl αλλά τα χα λιώσει πρίν τον δίσκο και πρέπει να τα συνηθίσω σαν tracks του hunter

και έχω ακόμα πολύ λιώσιμο μέχρι να χωνέψω και τα υπόλοιπα τραγούδια

το hunter-τραγουδι ειναι οτι πιο συγκλονιστικο-σπαρακτικο εχω ακουσει το τελευταιο χρονο.

Through fire embers glow
Haunted I lift the stone
Letting go your spirit flies

μαχαιρι στην καρδια.

Τι ανατριχίλα είναι αυτό το ρεφραιν του All the heavy lifting??? Επίσης, τι κομματάρα είναι το The Sparrow 8O [SPOILER]βέβαια, μετά από αυτό το κομμάτι για κάποιον λόγο ήθελα να ακούσω το lazarus bird:p[/SPOILER]

Πως φαινεται η πεινα…:stuck_out_tongue:

χαχα… το t και το g είναι κοντά στο πληκτρολόγιο. Δεν αναφέρομαι σε κάποιο bootleg πάντως. :smiley:

παιζει ασταματητα ολη την ωρα,ολη την μερα.το hunter και το sparrow με εχουν τσακισει ψυχολογικα.-
επισης δεν δικαιλογειται ατομο που γουσταρει εστω και λιγο πινκ φλουντ και μπιτλς να μην του αρεσει το creature lives…

Stargasm,hunter και sparrow ειναι γαματα.ακολουθουν black tongue,curl of the burl,spectrelight,thickening,dry bone valley.μετα κατι octopus has no friends,creature lives μ φαινονται τελειως παπαριες.
επίσης σε μερικά τραγουδια οι στιχοι ειναι ο,τι να 'ναι μ φαινεται.πρεπει να πεσε παλι μαστουρα:wacko:

Nα ένας λόγος που αποφάσισα να ακούσω όλο το cd…ρεε το sparrow δεν υπάρχει 8O

Με τσιτωνετε και αλλο και δεν μου εχει ερθει ακομα που το εχω παραγγειλει και θα σκασω… Αλλα θα κανω υπομονη, δεν θελω να το ακουσω πρωτη φορα κατεβασμενο και μετα εχει να πεσει λιωσιμο… Παντως φιλος που εμπιστευομαι και το ακουσε μου ειπε αυτο που λετε πολλοι οτι θελει χρονο για να το χωνεψεις.

Είμαι στις πρωτες ακροάσεις και δηλωνω εντυπωσιασμένος…θεωρουσα το crack the skye αξεπέραστο αλλα αυτό είναι τουλαχιστον ισάξιο του…(και διαφορετικό ηχητικά συν τις αλλοις)…μακάρι να βελτιωθούν επιτέλους και στα live τους…το ομώνυμο κομμάτι ανετα στα 5 καλύτερα της χρονιάς…

Πολύ καλός δίσκος, μέχρι στιγμής δεν με έχει ενθουσιάσει όσο ο προηγούμενος, αλλά έχει τραγουδάρες.
Επίσης βελτιωμένα τα φωνητικά και μου αρέσει και η παραγωγή.

Mαλακες ειναι τρελη εμπορικιλα…Σχεδον τρεντια…Το ακουω τοσες μερες και ολο με πιανω να μουρμουριζω μελωδιες του…υπερδισκαρος,δεν μπαινω σε διαδικασια συγκρισης ομως

ο δισκος εχει καποιες κομματαρες με μια πρωτη ακροαση!!

Δεν εχω ακουσει ακομα τον δισκο και ηδη κανω την πρωτη κωλοτουμπα. Το Curl Of The Burl στην αρχη μου ειχε φανει ενα απλα καλο κομματι και μου θυμιζε περισσοτερο Queens Of The Stone Age παρα Mastodon. Καλο, μια χαρα, αλλα ως εκει. Οταν βγηκε το video clip που ειναι επικη καλτιλα και το ειδα, την αλλη μερα με το που ξυπνησα δεν μπορουσα να σταματησω να τραγουδαω το κομματι. Να μου ερχεται ολη την μερα και αυτο συνεχιστηκε… Τι απλα καλο, φοβερη μελωδια, κολλητικο ως εκει που δεν παιρνει ρεφραιν,κομματαρα… Οι τυποι το 'χουν, πως τα καταφερνουν να ακουγονται τοσο διαφορετικοι και παραλληλα τοσο Mastodon?

το Curl Of The Burl μονο χορος :dance::dance:

Live το curl of the burl στην εκπομπη του λετερμαν