Παρα παρα παρα πολυ καλο το αλμπουμ απο μενα…
Πανω κατω οτι ειπε ο μανος(ειδικα για κιθαρες και μελωδικα ρεφραιν) και κατι παραπανω…
Αγαπημενα:This day we fight,44 minutes,Hardest part,Headcrusher
στο μονοτονο εχεις δικιο ειναι!αλλα εμενα μαρεσει γτ ειναι πολυ γρηγορο και ειναι στο γουστο μου:wink: εγω δεν το εχω βαρεθει ακομα:p
Το βίντεο είναι βλακειούλα, και το τραγούδι αυτό ποτέ δεν θα μου αρέσει. Ο δίσκος όμως σε γενικές γραμμές είναι καλός…
Καλο το τραγουδακι,οχι κατι το ιδιαιτερο,αλλα το βιντεοκλιπ ειναι promotion του UFC
Μετά από τρεις προσεκτικές ακροάσεις, τώρα είναι η τέταρτη, ο δίσκος μου αρέσει όλο και περρισότερο:!:
Γαμάτες κιθάρες, και από τους δύο, και ο δίσκος κυλάει ευχάριστα στα αυτιά μου:!:
Μου άρεσαν αρκετά οι δύο προηγούμενοι, αλλά ειδικά το The System Has Failed, ήταν περρισότερο σόλο άλμπουμ του Μουσταίην, παρά των Megadeth:!:
Εδώ έχουμε έναν Megadeth άλμπουμ, με 10+μία εισαγωγή, γαμάτη, thrash γαμάτα τραγούδια, και ένα cd που ακούγεται ολόκληρο:):!:
Τώρα ακούω το This Day We Fight. Γιατί τόσο γκάζι; :-k
γιατί όχι 
Κομματάρα το This Day We Fight!
Έτσι:):!:
Έχοντας διαβάσει πολλά replies στο θρεντ,θα ήθελα να καταθέσω και εγώ την άποψη μου πάνω στο φαινόμενο Μέγκαντεθ.Συγκρίνουν πολλοί τον σημερινό Μαστέιν με τον Μαστέιν του 1985 και του 1990.Ατυχής σύγκριση γιατί ο άνθρωπος μεγαλώνει και εξέλισεται και ως μουσικός.Για τους στίχους θα συμφωνήσω πως στο Χεντκράσερ και στο 1320 οι στίχοι είναι ας το πω “ρηχοί” αλλά πάντα ο Μαστέιν έγραφε και τέτοια τραγουδάκια.Σίγουρα το Εντγκέιμ δε μπορεί να φτάσει το Ράστ ιν Πις (και προσωπική μου άποψη είναι πως δεν θα ξαναβγεί τέτοιος δίσκος) αλλά παρόλα αυτά είναι ένα πολύ αξιόλογο άλμπουμ και πολύ τεχνικό.Ο Κρις Μπρόντερικ είναι φοβερός (πιστεύω ο καλύτερος που είχαν οι Μέγκαντεθ μετά τον Φρίντμαν βεβαίως βεβαίως).Όσο για το κλισέ που ακούγεται συνεχώς “οι Μέγκαντεθ μέχρι το Κρύπτικ”…γιατί ρε παιδιά μόνο μέχρι το Κρύπτικ;Αν εξαιρέσουμε το Ρίσκ (από το οποίο υπάρχουν πολλά γαμάτα κομμάτια,που απλά όμως δεν είναι κλάσσικ Μέγκαντεθ) όλα τα άλμπουμ των Μέγκαντεθ γαμάνε.Τουλάχιστον για μενα.Ας αφήσουμε τα κολλήματα και τις προκαταλήψεις και ας απολαύσουμε τους Μέγκαντεθ για άλλη μια φορά!
μετα απο απειρες ακροασεις μπορω να πω με σιγουρια οτι ειναι ισως η καλυτερη φετινη κυκλοφορια και απο τις καλυτερες μεγκαντεθ…τα παντα σε αυτο το αλμπουμ ειναι τελεια!
τα σολο
οι μελωδιες
κολλητικα ρεφραιν απο youthanasia εποχες
οι ριφαρες
Μετά από αρκετά ακούσματα μπορώ να πω ότι δεν φτάνει το The System… σε ποιότητα. Σίγουρα είναι πιο thrash αλλά μέχρι εκεί. Αγαπημένα τα 3 πρώτα και κάποιες καλές στιγμές στα υπόλοιπα κομμάτια.
Παρα παρα πολυ καλη δουλεια, μαζι με το system τα καλυτερα της “συγχρονης” εποχης τους!!!
Τόοοοοοοοοοοοοοσο γαμημένο χάλι δεν το περίμενα…κι είμαι και φαν του, του ηλίθιου που πανάθεμα το ξερό του το κεφάλι. Αει φέρε πίσω τον Ellefson μη σε πάρει ο διάολος
Ρε παιδια αποφασιστε…:lol::lol:
Οι αποψεις διιστανται…:lol::lol::lol:
μαλλον καπου στη μεση ειναι η αληθεια… κατι αναλογο με το Death Magnetic ενταξει καλο αλλα δεν κανεις και κωλοτουμπες, αλλα και στα δυο υπαρχουν μερικα καλα τραγουδια και τουλαχιστον ΕΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙ!!!
Που τα άκουσε τα κολλητικά ρεφραίν ο συνάδελφος, απορώ…Ένα συνεχές μονότονο ποδοβολητό είναι, σαν thrash β’ διαλογής, για να μη σου πω σαν ένα ενιαίο riff που απλώνεται σε 10-11 κομμάτια.
Πως λέμε Youthanasia, Family Tree, Blood Of Heroes, Killing Road, Train Of Consequences; Ε καμία σχέση.
για μενα παντως το αλμπουμ ειναι απιστευτο κ εχει κ μερικεσ ΤΡΑΓΟΥΔΑΡΕΣ!!! μαρεσε παρα πολυ.
Ειδικα το head crusher τρελο θρας!!! γαμαει!
Ας δείξω και γώ την κωλοτρυπίδα μου, σόρρυ να πώ την άποψή μου εννοούσα.
Δυστυχώς εδώ και καιρό οι Megadeth εχουν τυποποιήσει πολύ τον ήχο τους και τα περισσότερα κομμάτια ακουγονται σαν anihhilator (ίου) με φωνητικά mustaine και τελείως ξερά(σαν elite φρυγανιές ένα πράγμα). για τους φάν του είδους αυτού θα καραγουστάρουν(καλά να πάθουν), αλλά εκείνο το μαστεηνικό πικρό συναίσθημα(κλάψ λύγμ σπαράγμ!!!) και οι συνεχείς μελωδίες που ξεχύνονταν παντού(σαν διάρροια) και εφτασαν στη κορύφωση με τους friedman menza (που είχαν μια ψωλή και προσωπικότητα νάαα στο παίξιμό τους )έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
εδώ που τα λέμε το μεγαλύτερο μέρος του μέταλ ήχου έχει τυποποιηθεί απιστευτα πολύ (δηλαδή σαβουρέψει) και λογικό είναι αφού οι περισσότεροι “παίχτες” είναι ή ετοιμοι και φορμαρισμένοι απο ωδεία(πίρου πίρου πίρου ρί) ή κολλημένοι στο παρελθόν(motley crue rocks!!!) ή κάνουν απλά τη “δουλειά” τους(με τη φράση “ο καινούριος μας δίσκος θα είναι ότι καλύτερο έχουμε κυκλοφορήσει απο το 86!” στο repeat κάθε χρόνο). εχω πολύ καιρό να ακούσω δίσκο που πραγματικά ένιωσα να ακούω κάτι καινούριο ή πολύ παθιασμένο (όχι οτι έχω ξεσκιστεί και στο ψάξιμο). Ίσως το τελευταίo G’n’R ('εδώ ακούω κάποιους ήδη να με ωρύονται) να είχε αρκετό συναίσθημα αλλά δεν το προωθούσαν οι συνθέσεις που ταν μάλλον βαρετές και μονότονες (και αργές και κλαψιάρικες).
ps1.Αν κάποιος συμφωνεί με αυτά που λέω και καταλαβαίνει που το πάω, ας προτείνει κανα φετινό δίσκο γιατί έχω στερέψει και βάζω τσαικόφσκυ στο γιουτιουμπ να ξελαμπικάρω(ψιλοβαρετό), ή type o στο cd(αισθησιακό ούγκ!) ή bathory (ούγκ ούγκ ουμπούαγκ) στο πικάπ, και το κακό είναι οτι αυτό συμβαίνει τα τελευταία 2 χρόνια!
ps2. αντε ρε triptykon βγάλτε τπτ καλό!!!
πολύ ωραίο ποστ του dr fred. αν και δεν έχω ακόμη συγκεκριμένη άποψη στα σημεία (δλδ νέο μεγκαντεθ, δυο, τρεις ακροάσεις, νέο gnr ούτε μία) καταλαβαίνω πολύ καλά τι θέλει να πει, και διάολε τα λέει σωστά. το θέμα είναι να μπορούν οι μουσικοί που ‘‘επιστρέφουν’’ σε όσα τους γιγάντωσαν στο παρελθόν, να το κάνουν με σύνεση και ειλικρίνεια. τα αποτελέσματα συνήθως ακούγονται τζούφια όταν δεν υπάρχει ο τωρινός εαυτός τους μέσα και βρίσκουμε μια καλοηχογραφημένη κόπια του ‘‘παρελθοντικού’’ τους εαυτού.
δλδ ακούγοντας το νέο μεγκαντεθ δεν μπορώ να καταλάβω ακόμη αν γαμάει ή αν το ζόρισαν. ξέρω πως ξεκαθαρίζεται αυτό σιγά σιγά, αλλά ρε πστ, μέχρι και το cryptic writings έβγαζαν αυτό το ‘‘κάτι’’ που μπορούσε να σε κάνει να τους παραδεχτείς με το πρώτο άκουσμα. λαμπρή εξαίρεση το the system has failed όπου κράτησε κάπως τις ισορροπίες και είχε τουλάχιστον πέντε (5) κομματάρες ετσι;
για την πλειοψηφεία του σημερινού mainstream μεταλ χώρου, δεν μπορώ να προσθέσω πολλά καθώς δεν με απασχολεί ιδιαίτερα. βλέποντας όμως εντελώς υποκειμενικα καιι αποσπασματικά τον τρόπο προώθησης, τον τρόπο λειτουργείας και τις γαμημένες ΠΡΟΚΑΤ παραγωγές που μαστίζουν ότι κινείται δεν μπορώ παρά να προσθέσω πως μάλλον δίκιο θα έχεις. δλδ δείτε απλά τα κανάλια των ‘‘μεγάλων’’ μεταλ εταιρειών στο γιουτουμπ και μπείτε στον κόπο να ακούσετε κάτι. ιιχχχ we go pop all over again.
όπως καταλαβαίνεις νέο δίσκο δεν έχω να σου προτείνω αλλά δεν ρίχνεις μια αυτιά στο νέο Propagandhi; τι στο καλό ανάμεσα σε nomeansno έχουν razor και voivod στις επιρροές τους. αν θα τους πιστέψεις είναι άλλο θέμα βέβαια. όπως και να χει ξ-ε-σ-κ-ι-ζ-ε-ι.