Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον αποπάνω.
Τεχνικά δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και οι 2. Η εμπνευση ήταν το θέμα και την είχαν μεγαλύτερη από παααααρα πολλους.
4 Likes
Αν καλύτερος = βιρτουόζος, τότε ναι ούτε καν στους 100.
Αν καλύτερος = επιδραστικος, ξέρει τι θέλει να κάνει και το βγάζει πάνω στη ταστιέρα του , τότε μάλλον είναι στην 10αδα και οι 2.
6 Likes
Πιστεύω το καλύτερος το χρησιμοποιούμε για την δεξιοτεχνία.
Οπότε, ναι σε όλα!
3 Likes
Και κλεισαμε 
2 Likes
Είναι πολύ διαφορετική η προσφορά του κάθε κιθαρίστα για να μπουν όλοι σε ένα τσουβάλι
Ένα ριφ όσο δύσκολο και γρήγορο και να είναι δεν μπορεί να πιάσει ποτέ τις ταχύτητες και τις δυσκολίες ενός σολαρίσματος.
Για το ριφ θες έμπνευση, θες να ξέρεις τι ήχο ζητάς από την κιθάρα σου για να μαχαιρώνεις και θες καρπό, βραχίονα και μπράτσο να μπορείς να παίζεις επίμονα για όσο χρειαστεί. Σε αυτή την κατηγορία και οι 2 τους είναι ΣΙΓΟΥΡΑ στο top10 ο καθένας με το στυλ του.
Προσωπικά το θεωρώ πολύ δύσκολο να βγάζεις από την κεφάλα σου ριφ που πρέπει να στηριχτεί ένα τραγούδι. Πόσο μάλλον όταν κιθαρίστες σαν αυτούς μπορεί να έχουν γράψει 2-3 ριφς για κάθε τραγούδι, για τόσους δίσκους και για τόσα χρόνια.
edit: + πόσα ακόμα ριφς έχουν γράψει και έχουν πεταχτεί στα σκουπίδια, που άλλοι θα εύχονται να τα είχαν στους δίσκους τους…
1 Like
Αυτο που περιγραφεις ειναι η ζωη των περισσοτερων επαγγελματιων κιθαριστων. Μιλαω για μπαντες ενεργες με απαιτησεις, με δισκους, συναυλιες κτλ. Παρε πχ μπαντες που παιζουν τεχνικο ντεθ κ χουν κ πολλες πωλησεις κ συναυλιες Παλι για μενα καταληγουμε στην εμπνευση κ στην επιδραση, που εκει οι Χετφιλντ κ Μαστεην ειναι τοπ
1 Like
Αν σκεφτείς ότι το For Whom The Bell Tolls είναι basic σαν σύνθεση και με μέτριους στίχους, ομολογώ ότι έκανα λάθος 
1 Like
Επειδη η φτηνη ειρωνεια δινει και παιρνει (και το διασκεδαζω ομολογω) πες μου πως ακριβως οι στιχοι του Bellz ειναι εστω και λιγο σοβαροι ή σημαντικοι σε σχεση με κυριολεκτικα ΚΑΘΕ τραγουδι απο το MOP και απο το AJFA.
Σε λιγο θα μου βγαλετε σοβαρους και τους στιχους του Creeping Death ας πουμε επειδη ειναι ενα τραγουδι που γουσταρετε.
Γράφω σβήνω, γράφω σβήνω για να απαντήσω σοβαρά, αλλά να πα να γαμηθεί. Το “take a look to the sky just before you die it’s the last time you will” μες στις αστραπές είναι πιο σημαντικό από οποιοδήποτε νόημα.
2 Likes
Ειδικα αμα το εχεις δει Μαλακασα 2010 με βροχη, εκει ειναι που γινεται Καβαφης.
1 Like
Η μουσική είναι βιωματική, το πως εκλαμβάνεις το στίχο εσύ με το πως το εκλαμβάνω εγώ, έχει κάποια διαφορά. Στο thread αν είναι αντικειμενική ή υποκειμενική η τέχνη το πρώτο ποστ λέει όχι και lock, από ποιον είναι? Και τέλος πάντων χέστηκα, απ’το 1.45 είναι αυτό που θα θυμάμαι πάντα από το bells
9 Likes
γοδ δαμν… λερώθηκα λίγο
1 Like
Μας εχετε πρηξει ταρχιδια μ αυτο το λαιβ κ το bells αντε γαμηθειτε τσ ιδια κ τα ιδια λετε συνεχεια ελεος καπου ωπα δηλ δεν υπάρχει μπυρα για μπυρα που να μην έχει καταληξει τι έγινε στο bells
Δεν ημουν 
4 Likes
Δεν ειχε βγει ακόμα το hell and back όμως τότε 
Απο μενα, και το στηριζω φουλ. Ειδες καπου να το ακυρωνω? Μιλησα καπου για αντικειμενικα καλυτερο ή ανωτερο? Ρε μαν ακουσε το και 200 φορες σερι αν θελεις, τι με νοιαζει εμενα?
ΚΛΑΙΩ πλεον με Μαλακασα 2010 φορχουμ δε μπελ τολλζ, ειναι απιστευτο το πως βρισκει τον δρομο του σε καθε θρεντ χωρις κανεναν απολυτως λογο και χωρις να αναφερθω ποτε σε αυτο εγω αρχικα. Πλεον inside joke.
Αλλα ενταξει εδω πλεον ο αλλος συγκρινει φορχουμ με Hell and Back επειδη καποιος αλλος τολμησε να πει οτι προτιμαει να ακουσει το δευτερο λαηβ.
Αλλαζω την απαντηση μου στο αρχικο μου ποστ παντως για να μην σκαει μπατσαρια σε καθε θρεντ. Πλεον ειναι η εξης:
“Στην τεχνη ειναι ολα υποκειμενικα, εκτος απο το φορχουμδεμπελτολλζ. Αυτο, δεν θα το ξαναβρισεις. Το φορχουμ”.
Εκτός αν ανέφερες τον Καβάφη ως κάτι διαφορετικό, δηλαδή ότι από τραγούδι το bells γίνεται ποίημα υπό βροχή, τότε χρησιμοποίησες ως ποιοτικό κριτήριο τον Καβάφη και ότι οι στίχοι του bells μέσα από την υποκειμενική σκοπιά του καθενός μπορούν να ανέβουν επίπεδο. Δε χρειάζεται να το είπες αλλά το άφησες στον αέρα να εννοείται.
Πιστεύω να καταλαβαίνεις ότι όλη η ιστορία έγινε όχι γιατί δεν θες να ακούσεις live το For Whom (άλλωστε και το Master και το One για τα οποία μιλάς είναι τραγούδια που επίσης δεν βγαίνουν από το σετλιστ) αλλά γιατί χαρακτήρισες ένα από τα πλέον εμβληματικά τραγούδια των Metallica ως μετριούμπα και basic σύνθεση. Και μάλιστα το συνέκρινες με το Hell and Back το οποίο το έβγαλες και υπερέπος (εντάξει περί ορέξεως κολοκυθόπιτα).
E χτυπάει λίγο κάπως, δεν νομίζεις;
Και ναι, όσοι ήταν το 2010 στους Big 4, ήταν εμπειρία ζωής. Ένα live που ήταν 10άρι αλλά με την καταιγίδα έγινε 12άρι. Θυμάμαι την επιστροφή στο σπίτι βουτηγμένος ολόκληρος μέσα στις λάσπες αλλά με μια απέραντη ευτυχία να με πλημμυρίζει. Αυτή είναι η μαγεία της μουσικής.
3 Likes
Να πω εδώ ότι ο στίχος είναι " take a look at the sky just before you die it’s the last time HE will", είναι το πρώτο κομμάτι των Metallica ουσιαστικά χωρίς σολο και είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο του Ernest Hemingway με τον ίδιο τίτλο.
Συνεχίστε
Υ.Γ. και εγώ βρίσκω καλύτερους τους στίχους στο justice και στο master, καθώς και στα loads.
2 Likes
Οχι, δε νομιζω.
Επισης, δεν εκανα καμια συγκριση μεταξυ των δυο τραγουδιων. Νταξει αν αυτο καταλαβες κι εσυ κι ο @shadowking69 που το ανεφερε, δεν ειναι ακριβως δικο μου προβλημα. Δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να μου γραφεις για την Μαλακασα του 2010. Ειπα εγω οτι δεν ηταν live που προφανως θα ηταν εκπληκτικα καλο? Απλα δε με ενδιαφερει και ιδιαιτερα να μιλησω για ενα live στο οποιο δεν ημουν, ουτε προκειται μαγικα να πιστεψω οτι ενα τραγουδι πρεπει να μου αρεσει περισσοτερο, επειδη καποιοι αλλοι ανθρωποι ειδαν μια παρα πολυ καλη του εκτελεση ζωντανα 10 χιλιαδες χιλιομετρα απο μενα.
Αυτη η εκτελεση ηταν ενας λογος για να το αγαπησουμε λιγο περισσοτερο οσοι ημασταν εκει. Υπαρχουν καλυτερα πραγματα που μπορει να κανει καποιος απο το να υποτιμησει ενα τετοιο γεγονος χωρις να το εχει βιωσει 
.