Metal Hammer vs RockHard

Ανεκδιήγητο ήταν, όχι απλά κακό. Όπως σωστά παρατήρησε ο stef το μόνο που είχε συνοχή ήταν αυτό με τα πρωτο-metal συγκροτήματα κι αυτό γιατί είχε ουσία στη θεματική του και σωστή κειμενογραφία. Π.χ. και τα concept album θα μπορούσε να βγει ωραίο (παλιότερα είχαν κάνει μια τέτοια αφιερωματάρα, κάπου το '99-'00), αλλά έτσι όπως επέλεξαν να το κάνουν (μικρός χώρος για κάθε album, πολύ συνοπτικές περιγραφές) δεν είχε να σου δώσει κάτι ιδιαίτερο. Τα βασικά, ρε παιδιά, εδώ έκαναν αφιέρωμα στους εικονογράφους και οι φάτσες τους έπιαναν μεγαλύτερο χώρο από το τοσοδούλι εξώφυλλο-sample, δηλαδή μιλάμε για χαζά, βασικά πράματα. Ε οι περισσότερες θεματικές ήταν χαζές ούτως ή άλλως, όπως και οι τυχαίες επιλογές, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο κριτήριο ποιότητας, απλά ενδεικτικές λίστες. Δεν πειράζει, του χρόνου (αν υπάρχει ακόμα).

Υ.Γ. Λαμογιά! Κάποιες λίστες έχουν λιγότερα αντικείμενα από τον αριθμό που δηλώνουν (ναι, είμαι καμένος που τα μέτραγα). :stuck_out_tongue:

Πότε βγαίνει το επόμενο;

Στο τρέχον τεύχος αναγράφεται ότι το επόμενο είναι προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει στις 8 Σεπτεμβρίου.

Ευχαριστώ!

Παρακαλώ, δεν ήταν κόπος!

Ένα πολύ ωραίο κείμενο για τις εμμονές με το ίντερνετ, τα “όνλυ πριντ ιζ ρήαλ” και τα γραφικά εντιτόριαλς

Αλήθεια πολύ ωραίο κείμενο, που μέσω ενός επιτυχημένου (=χιουμοριστικά συγκεκαλυμμένου που όμως δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες) παραλληλισμού, θίγει τα περισσότερα απ? όσα οφείλουν να ειπωθούν ? μην τα επαναλαμβάνουμε τώρα, τα έχουμε συζητήσει παλιότερα σε αυτές τις σελίδες.

Εντάξει αλλά ρε σεις λύστε μου μια απορία, αυτά που λέει περί περιθωριοποίησης μέσω επίκλησης στο “true” και απόρριψης των νέων ρευμάτων, όλα αυτά αφορούν το… Χάμμερ;!

Από όσα του καταλογίζει είναι το μοναδικό που δεν ισχύει. Πρόκειται για τη αναπαραγωγή μιας μομφής που δεν αφορά πλέον το Hammer ? για την ακρίβεια δεν το αφορά εδώ και καμιά εικοσαριά χρόνια.
Το παράξενο της υπόθεσης είναι ότι προκειμένου να αποσείσει αυτό το στίγμα, το περιοδικό έχει φτάσει στο άλλο άκρο ? ειδικά αν παρατηρήσει κανείς συγκεκριμένους συντάκτες. Πλέον ντρέπονται να πουν ότι ακούν “σκέτο” metal, θεοποιείται με μεγαλύτερη ευκολία οτιδήποτε (επιφανειακά ή μη) καινοφανές/ μη ακραιφνώς μεταλλικό, δεν θα τολμήσει κανείς να γράψει αυτό που όλοι σε στιγμές ενθουσιασμού έχουμε αναφωνήσει ότι “ναι, αυτή είναι η καλύτερη μουσική του κόσμου”.

Η πλάκα είναι ότι από τους λίγους που θα προβούν σε τέτοιες πληθωρικές δηλώσεις είναι ο Καραολίδης που πρωτοστάτησε κάποτε στην ανάδειξη των “καινών δαιμονίων” και πήρε το ανάθεμα γι΄ αυτό!
Πιθανόν λόγω ηλικίας, πιθανότερο λόγω ιδιοσυγκρασίας όταν γράφει (σπάνια πια) στο ΜΗ, δεν νοιώθει την ανάγκη να προβάλλει τον “εναλλακτικό” εαυτό του ? και ο συγκεκριμένος πρέπει να έχει ακούσει τόνους μουσική - όπως απεγνωσμένα πασχίζουν να επιδείξουν άλλοι.

Ουφ :ανακούφιση: είπα κι εγώ! Νόμιζα ότι είχα τρελαθεί ή είχα χάσει επεισόδια, και μέσα στα 2-3 τελευταία χρόνια που δεν το πολυπαρακολουθώ το Χάμμερ είχε μεταμορφωθεί σε “long live true metal” προπύργιο (πού τέτοια τύχη…) από το πλήρως συμβατικό έντυπο που αποθεώνει (σχεδόν) ΚΑΘΕ trend σ’ αυτή τη μουσική, όπως ακριβώς δηλαδή ήταν μέσα στα περίπου 11 χρόνια που το διάβαζα ανελλιπώς.

Ειλικρινά, νομίζω ότι η κατάσταση είναι λιγότερο περίπλοκη απ΄όσο προσποιούμαστε ότι είναι: το Χάμμερ δεν πεθαίνει επειδή δεν ακολουθεί τις νέες τάσεις (ήμαρτον) ή επειδή έχει δήθεν περιχαρακωθεί γύρω από μέταλ δόγματα (ας γελάσω), αλλά επειδή απλούστατα αυτή είναι η μοίρα ενός παραδοσιακού εντύπου με αντικειμενικά περιορισμένες δυνατότητες απεύθυνσης μέσα στα πλαίσια μιας έτσι κι αλλιώς σχετικά μικρής αγοράς. Κοιτάξτε γύρω σας και δείτε το να συμβαίνει και με ένα σωρό άλλα έντυπα, ανεξαρτήτως είδους και θεματολογίας. Αυτή η μοίρα μπορεί να αποφευχθεί μόνο αν αντιστραφεί συνολικά με κάποιον τρόπο η τάση συρρίκνωσης της αγοράς του Τύπου και ειδικά του περιοδικού Τύπου - κοινώς, το Χάμμερ από μόνο του μάλλον δεν μπορεί να κάνει τίποτα.

Όσο για τον Καραολίδη, ισχύουν αυτά που λες. Μπορεί να ήταν εκείνος που προσπάθησε κάποτε να κάνει το Χάμμερ Kerrang ή κάτι τέτοιο (not a good idea), αλλά σε σύγκριση με κάτι καινούρια ΤΣΟΥΤΣΕΚΙΑ είναι πολύ πιο αυθεντικός, τουλάχιστον.

Ωραίες οι μπηχτές στον Χρονόπουλο πάντως, ακόμα και στο fb του να μπεις καταλαβαίνεις ότι ο τύπος δεν το γουστάρει και πολύ το ιντερνετ και όλα αυτά τα “κακά” που μας βρήκαν. Αλλά πραγματικά πιστεύω οτι κάποια στιγμή πρέπει αν σκεφτούν να αλλάξουν αρχισυντάκτη, έχω πάψει να το αγοράζω από το 2007 σχεδόν, όποτε πέφτει στα χέρια μου όμως κάνω μεγάλη προσπάθεια για να διαβάσω τα editorials, σχεδόν ποτέ δεν τα καταφέρνω.

Γεια σας, είμαι νέος εδώ!
Αλλά αυτό το ποστ ήταν η αφορμή για να γραφτώ στο φόρουμ.

Έτυχε να διαβάσω και εγώ αυτό το κείμενο και ήθελα απλά να πω, ότι συμφωνώ 100%. Το μεταλ χάμερ πεθαίνει εδώ και καιρό. Δεν θα μιλήσω για τα οικονομικά του, γιατί δεν ξέρω. Αλλά όσον αφορά τα θέματα της ύλης, ναι πιστέυω και εγώ ότι δεν αρκεί απλά να αναφέρεσαι στις νέες τάσεις. Χρειάζετε να τις ζεις! Με απλά λόγια, το περιοδικό χρειάζεται ΝΕΟ ΑΙΜΑ.
Από ό,τι παρατηρώ, νέοι άνθρωποι μπαίνουν, αλλά τυχαίνει να είναι πιο παραδοσιακοί μεταλλάδες. Χρειάζονται παιδιά που δεν έχουν τους δικούς μας ήρωες, αλλά πολύ πιο μοντέρνους. Ναι, οκ, ο Τσούνταρος πιάνει όλες τις νέες μόδες με ωραίο τρόπο, αλλά εγώ θα ήθελα, έναν 20-25αρη να γράφει για αυτά.
Όπως αν θυμάστε στη υπεργαμάτη δεκαετία του '90, που έβγαιναν ΟΙ δισκάρες, πόσο τέλειο ήταν που διαβάζαμε πορωμένα κείμενα από νεαρούς για τους π.χ. Nevermore-Therion που όντως ένιωθες ότι έκαναν ένα βήμα μπροστά! Τώρα διαβάζουμε κείμενα για νέα συγκροτήματα με καλή μεν επιχειρηματολογία, αλλά μια απόσταση πρακτική που δεν καλύπτεται, όσο και αν προσπαθείς. Απλά μεγάλωσες! Μοντέρνο περιοδικό με 30-40αρηδες παραδοσιακούς μεταλλάδες, δεν φτιάχνεις!
Για μένα αυτή ήταν η ουσία του κειμένου.

@Gracchus Babeuf
Ένα περιοδικό με τόσα χρόνια κυκλοφορίας όπως το Μεταλ Χαμερ δεν ΓΙΝΕΤΑΙ να μην έχει μια σοβαρή ιστοσελίδα. Απλά πράγματα. Όταν λέμε νέες τάσεις, εννοούμε και τεχνολογικά νέες τάσεις όχι μόνο μουσικές. Και το περιοδικό σνομπάρει το ίντερνετ μάλιστα με ιδεολογικό μανδύα τύπου “only print is real” τι να κάνουμε τώρα, είναι κουλό εν έτει 2015! Αρκεί κάποιος να δει ιστοσελίδες ξένων περιοδικών, όχι μόνο εμφανισιακά αλλά και λειτουργικά-διαδραστικά ως προς τους αναγνώστες.

Τρίχες. Αν όλος αυτός ο κόσμος που όλα αυτά τα χρόνια διάβαζε το περιοδικό (εμού συμπεριλαμβανομένου φυσικά) το έκανε όχι από συνήθεια αλλά επειδή ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ, δε θα χρειάζονταν ούτε “διαδραστικά sites” ούτε καμιά άλλη τέτοια μαλακία. Ο κόσμος θα συνέχιζε να το στηρίζει (και ναι, θα ανανεωνόταν κιόλας διαρκώς αυτός ο κόσμος ηλικιακά γιατί το word of mouth είναι το καλύτερο “marketing”). Θα παρέμενε πιστός ακριβώς επειδή θα γούσταρε το περιεχόμενο, ανεξαρτήτως της μορφής.

Αλλά όπως είπα και πριν, σε τελική ανάλυση δεν υπήρχε κανένας λόγος να μπορεί να πετύχει κάτι τέτοιο το Χάμμερ τη στιγμή που απ’ ότι φαίνεται δεν υπάρχει κανένας που να μπορεί να το πετύχει. Το πρόβλημα παραμένει συνολικό στον περιοδικό Τύπο.

1 Like

Κοίταξε Mπαμπέφ.
Δεν θα το παίξω επιχειρηματίας, ούτε ειδήμων στα media relations. Αλλά, θεωρώ ότι το Metal Hammer (όπως έγραψα και παραπάνω) πάσχει και από περιεχόμενο, αλλά και από μάρκετινγκ (εκεί που έχεις και ένσταση). Μπορεί, φυσικά να κάνω και λάθος. Όμως, αν θεωρείς ότι ένα περιοδικό πλέον μπορεί να τα καταφέρει μόνο βάσει περιεχομένου, είσαι ρομαντικός και πάω πάσο. Αλλά θα πρότεινα να μην ανοίξεις περιοδικό στηριζόμενος στο word of mouth.

Καλά ρε, αυτό κατάλαβες;
Ότι θεωρώ πως θα μπορούσε το Χάμμερ “να τα καταφέρει” (με οποιονδήποτε τρόπο);

Τι διάολο, αφού προηγουμένως απάντησες στο ποστ μου. Δεν το διάβασες;

Χεχε, ας μη μονοπωλήσουμε τη συζήτηση, αλλά ναι, αυτό κατάλαβα! Εν πάση περιπτώσει, αν σε παρεξήγησα σόρυ! Κάνω quote… εσένα, στο σημείο που παρότι μετά έγραψες ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει, με μπέρδεψε!

"Αν όλος αυτός ο κόσμος που όλα αυτά τα χρόνια διάβαζε το περιοδικό (εμού συμπεριλαμβανομένου φυσικά) το έκανε όχι από συνήθεια αλλά επειδή ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ, δε θα χρειάζονταν ούτε “διαδραστικά sites” ούτε καμιά άλλη τέτοια μαλακία. Ο κόσμος θα συνέχιζε να το στηρίζει (και ναι, θα ανανεωνόταν κιόλας διαρκώς αυτός ο κόσμος ηλικιακά γιατί το word of mouth είναι το καλύτερο “marketing”). Θα παρέμενε πιστός ακριβώς επειδή θα γούσταρε το περιεχόμενο, ανεξαρτήτως της μορφής. "

Ας γυρίσουμε στο θέμα μας όμως που είναι το συγκεκριμένο περιοδικό, εγώ πιστεύω ότι έχει μέλλον υπό προϋποθέσεις και μπορεί να καταφέρει ένα μεγαλύτερο αναγνωστικό κοινό, ενώ εσύ πιστεύεις ότι οι ιστοσελίδες και άλλα τέτοια είναι τρίχες, εφόσον δεν έχει μέλλον ο περιοδικός τύπος γενικότερα. Σωστά; Συμφωνούμε ότι διαφωνούμε, λοιπόν!

Α να γεια σου.

Καλωσήρθες στο φόρουμ!

Ω, μα εγώ ευχαριστώ για το καλωσόρισμα!
Τέτοιες συζητήσεις, μέσα στον καυτό Αύγουστο, είναι σα δροσερό αεράκι 8)
Ελπίζω να συνεχιστεί η συζήτηση, γιατί έχω ανάγκη από ένα καλό μουσικό περιοδικό και το χάμερ με απογοητεύει.
Κατεβάζω πρόταση: Ας γίνει το Horror το βασικό περιοδικό με νέους ανθρώπους και φοβερή ιστοσελίδα και ραδιοφωνική εκπομπή, το οποίο θα προωθεί νέες underground μπάντες αλλά και μπάντες που δεν παίζουν ακριβώς μέταλ (να πιάσει ροκάδες και εναλλακτικούς ποπάδες) και το χαμερ ένθετο.

Είναι δύσκολο το περιοδικό να προβάλλει πολύ νέες μπάντες και ειδικά μπάντες τύπου Avenged Sevenfold, Of mice and men, halestorm, bullet for my valentine, in this monent, Five finger death punch και πάρα πολλές άλλες γιατί απλούστατα ελάχιστοι ενδιαφέρονται. Εδώ δεν προβάλλονται μπάντες όπως πχ οι Korn ή οι Trivium.

Μάλλον μεγάλο μέρος των μεταλλάδων εδώ είναι παραδοσιακοί και θεωρούν (όχι απαραίτητα άδικα κατά τη γνώμη μου) ότι μπάντες τέτοιες ακροβατούν στα όρια του μέταλ και άρα δεν είναι εν πολλοίς μέταλ.

Κανείς δεν θα αγοράσει το περιοδικό με εξώφυλλο τους of mice and men πχ. Ελάχιστοι τους γνωρίζουν κσι ακόμα πιο λίγοι τους θεωρούν μέταλ. Ακόμα και γνωστά ονόματα όπως οι Trivium ή οι Korn όπως αναφέρθηκε πιο πάνω δεν καταφέρνουν να μαζέψουν τον απαιτούμενο κόσμο οπότε και το περιοδικό ασχολείται περισσότερο με μπάντες που ενδιαφέρουν ή θεωρεί ότι ενδιαφέρουν το αναγνωστικό του κοινό.

Ακόμα και νεαροί μεταλλάδες πολλά από τα νεότερα ονόματα του χώρου δεν τα γνωρίζουν καν ή τα κοροιδεύουν ως ψευτομέταλ.

Την αντίθετη ακριβώς πορεία ακολουθεί το βρετανικό Hammer το οποίο προβάλει πολύ με μεγάλες συνεντέυξεις, εξώφυλλα κλπ προαναφερθείσες μπάντες, αποκορύφωμα είναι το τελευταίο τεύχος με εξώφυλλο Babymetal!!! Να δω το δικό μας με τέτοιο εξώφυλλο και την άλλη μέρα κιόλας το περιοδικό θα κλείσει!

Μέσα σε ένα χρόνο έχουν βάλει εξώφυλλο από δύο φορές του Avenged Sevenfold και Five Finger death punch όταν τους Judas Priest πχ δεν τους έβαλαν ούτε με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου τους δίσκου και είναι και Βρετανοί!

Το δικό μας επίσης φαίνεται να μην ψυχολογεί πάντα καλά τις προτιμήσεις του κόσμου, πρόσφατο παράδειγμα η μεγάλη διαφήμιση με κάθε τρόπο, περιοδικό, Tv War, , internet κλπ των συναυλιών των Carcass και Sanctuary (μάλλον επειδή ο Χάκος είναι δηλωμένος οπαδός του Dane) και εν τέλει και οι δύο και ειδικά των Sanctuary δεν τράβηξαν τον κόσμο.

Προσωπικά στο μεγαλύτερο ποσοστό, η θεματολογία και οι προβαλλόνενες μπάντες με καλύπτουν, άλλα είναι τα θέματα που χρήζουν βελτίωσης όπως η ποιότητα γραφής, νέα διοίκηση που θα ασπάζεται τις νέες τεχνολογίες και όπως αναφέρθηκε από άλλους γενικά νέους συντάκτες όχι απαραίτητα ηλικιακά αλλά εγκεφαλικά που θα έχουν ξεκολλήσει από την 80s νοοτροπία.

Sent from my iPhone using Tapatalk

Εδώ δεν προβάλλονται οι Alter Bridge. Τόσα χρόνια έχω διαβάσει μία κριτική για το AB III σε μικρή στήλη, κριτική για το Fortress και μια μικρή συνέντευξη με Myles Kennedy που την έκανε ένας τύπος που τους θεωρούσε φλώρους. Ενώ έχουμε δει τόσους απίθανους σε δισέλιδα, με ερωτήσεις του στυλ ‘‘πόσο occult είστε;’’.

Το Strange Case Of των Halestorm το έκαναν κριτική αρκετούς μήνες μετά την κυκλοφορία και το θάψανε με ειρωνικά σχόλια για το ύφος, τους στίχους και τη μπομπάτη παραγωγή(!).