Οχι 8, αλλά ενα 7 θα του βαζα εγω. Με αρεσε και μενα το καινουριο BFMV.
Καλά 'ντάξει, η Μηλιαράκη στο top 30 της για το 2012 είχε βάλει συναυλία της χρονιάς το Rockwave. Που ΟΚ, μπορεί να είχε κάποια πολύ επιτυχημένα ονόματα εμπορικά, και μια αρκετά δυνατή headliner σύμπραξη (έστω κι αν η Ozzάκλα δεν ήταν σε πολύ καλή μέρα), αλλά το σύνολο ειδικά από άποψη διοργάνωσης ήταν πιο κάτω κι από τον πάτο. Βέβαια, θα μου πεις ότι γούστα είναι αυτά, εδώ υπάρχουν άτομα που δεν ξινίζουν με τον ήχο του St. Anger, αλλά μερικά πράγματα είναι πιστεύω πιο πολύ αντικειμενικά παρά υποκειμενικά, ειδικά όταν κάποιος επηρεάζει (σε μικρό βαθμό μεν αλλά διόλου αμελητέο δε) συνειδήσεις μέσω του επαγγέλματός του.
Αυτό όμως που είναι πολύ σημαντικό και θετικό είναι ότι ελληνικές underground κυκλοφορίες και από μπάντες με πολύ χαμηλό μέσο όρο ηλικίας (ξέρω 'γω, 3-4 χρόνια μεγαλύτεροί μου) βρίσκουν πολύ συχνά το δρόμο τους στο Χάμμερ. Τρανό παράδειγμα, το “The Brutal State” των υπεργαμάτων thrashers από το Κιάτο, Exarsis που ήταν ο δίσκος του μήνα στο τεύχος του Μαρτίου.
τα reviews και οι λίστες της Μηλιαράκη γενικά είναι για 15χρονα.
να γειασει το στομα σου!!
εγώ πάντως από τότε που πήρα τάμπλετ έχω κόψει το χάμερ και στη τουαλέτα.
να τος ο βαρβαρος
Αυτά κάνουν οι χιεβιμέταλλοι.
Αυτό είναι αλήθεια, θεωρώ ότι στηρίζει αρκετά την Ελληνική metal σκηνή με συχνές αν όχι συνεχείς αναφορές και παρουσιάσεις. Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι καλό είναι να υπάρχει και ένα περιοδικό για την αγαπημένη μας μουσική απ’ το να μην υπάρχει κανένα!
Βέβαια απ’ όσο ξέρω αυτό γίνεται μόνο πρόσφατα. Παλιότερα, η φάση ήταν το δισέλιδο του hellenic assault και τέλος…
Η Μηλιαράκη όντως γράφει καλύτερα,αλλά παρομοίως δεν συμφωνώ καθόλου με τα γούστα της [SPOILER](και δεν εννοώ μόνο τα μουσικά 
)[/SPOILER]
Κουτσομπόλα! Τον Bob μας ρε; Τί έχει το παιδί
γελάει ο κόσμος με τον οδηγό για savatage στο καινούριο τεύχος, ας τον έγραφε κάποιος που ξέρει πώς λέγονται κανονικά τα τραγούδια και οι δίσκοι της μπάντας…
Παλια (επι εποχης δραχμης) αγοραζα το hammer και οχι καθε μηνα βεβαια τα εχω σταματησει εδω και αρκετα χρονια.Τσαμπα τα λεφτα κατα την δικη μου αποψη παντα
αν και το θεμα δεν ειναι απολυτα σχετικο , να κανω καποιες προσωπικες παρατηρησεις για ολα αυτα τα εντυπα- ιnternetικα περιοδικα κτλ κτλ και καποιους απο τους ασχολουμενους με αυτα .
-πολλες φορες οι συντακες-'κριτικοι 'αυτων μου θυμιζουν τους αθλητικους συντακτες πολλοι απο τους οποιους δεν εχουν αγγιξει μπαλλα αλλα φερονται να εχουν βαρυνουσα αποψη για το καθε τι . Δεν θεωρω οτι πρεπει σωνει και καλα καποιος για να κρινει μουσικη να ειναι και μουσικος αλλα το υφος 1000 καρδιναλιων καποιου οταν μιλα για ενα μουσικο αναγνωρισμενο που εχει βγαλει τα ματια του η τα χερια του σε ενα οργανο ειναι τουλαχιστον κωμικο .
-
καποιοι απο αυτους , βγαζουν στις κριτικες τους ,καπου στο βαθος , τον φθονο τους επειδη δεν μπορεσαν να ασχοληθουν οι ιδιοι ενεργα με την μουσικη και 'παιρνουν εκδικηση ’ κρινοντας με τον πλεον αυστηρο τροπο μουσικους με το αναλογο υφος οπως ειπα πιο πανω
-
ενα απο τα πλεον ‘κλισε’ στην κριτικη μιας συναυλιας , ειναι αυτος που γραφει την κριτικη , να χανει το η τα σαπορτ . Ειναι πολυ συνιθισμενο . Αυτο το πραγμα ειναι απαραδεκτο και δειχνει ενα σνομπισμο αν μη τι αλλο .Θεωρω οτι αυτος που γραφει για καποια συναυλια πρεπει να παει πρωτος και να φυγει τελευταιος που λεει ο λογος .
-καποιοι απο τους φαινομενικα 'ειδικους ’ ειναι απλα ‘παπαγαλοι’ του μουσικου περιγυρου τους . Εχοντας ενα κυκλο αφανων 'μανιακων ’ της μουσικης , αναπαραγουν τις αποψεις και τις επιλογες αυτων βγαζοντας εξω ενα ψαγμενο προφιλ ,το οποιο δεν ανταποκρινεται ομως στην πραγματικοτητα . Οι ιδιοι δεν πολυασχολουνται ουσιαστικα με το αντικειμενο , μαλιστα καποιοι δεν ακουνε και πλεον το ειδος στο οποιο εχουν κανει 'ονομα '
Υπαρχει π.χ ενα γνωστος παλιος μουσικος 'ειδημονας ’ που εξακριβομενα ,οταν παρεβρισκεται σε καποιες συναυλιες ειναι παντα ‘απεξω’ . Η πραγματικοτητα ειναι οτι ο ανθρωπος αυτος ,εχει μπουχτισει απο την rock μουσικη ,δεν ακουει καν πλεον rock αλλα παρεβρισκεται εκει για να τον δουν και εφοσον επαγγελματικα ειναι ακομα ενεργος στον χωρο αυτο . Ο ανθρωπος αυτος πιθανων θα γραψει και για την συναυλια που ακουσε απο την Ηπειρου η την Λιοσσιων π.χ.
για μενα ,ξερω απο μουσικη , δεν σημαινει να ξερεις τον παραγωγο του ταδε αλμπουμ του ταδε συγκροτηματος αλλα αν σου βαλουν να ακουσεις κατι αγνωστο προς εσενα να μπορεις να πεις τι σου θυμιζει , σε ποια εποχη το προσδιοριζεις ,τι επιρροες διακρινεις κτλ κτλ .Πολλοι απο το τους ενασχολουμενους με το αθλημα ειναι 'εγκυκλοπαιδιστες ’ αλλα ενα απλο τραγουδακι αν τους βαλεις θα το τοποθετησουν πολυ χοντρικα και καθολου εξιδικευμενα (συχνα δε και λαθος ) .
αυτα τα ολιγα και ασχετα ισως ετσι επειδη μου ηρθαν …
AΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ!!:thumbup:
Δεν αντιλαμβάνομαι το νόημα της σπουδαιότητας του να “γνωρίζει” κάποιος από μουσική ή ακόμα και την ύπαρξή της ως έννοια. Η μουσική είναι ένα καλλιτέχνημα και ως τέτοιο η όποια αξία της είναι πλήρως και απόλυτα υποκειμενική. Ο καθένας ακούει την μουσική που του αρέσει (ή και γιατί “πρέπει” σε κάποιες περιπτώσεις) για τους όποιους δικούς του λόγους. Ανάλογα με το τι ηχεί καλύτερα στο αυτί του καθενός μας, τη διάθεσή μας ή μη να πειραματιστούμε με διάφορα ηχητικά ακούσματα κλπ. Ακόμα και ο κοινωνικός μας περιγυρος, ο τρόπος που μεγαλώσαμε, πιθανά προβλήματα, προσωπικά, οικογενειακά κλπ επηρεάζουν μεταξύ άλλων και τις μουσικές μας προτιμήσεις.
Η φράση “ξέρει από μουσική” είναι ανούσια και άχρηστη ως λογική γιατί απλα δεν υφίσταται. Κανείς δεν “ξέρει” ουσιαστικά απο μουσική και δεν χρειάζεται κιόλας!
Στις κριτικές άλμπουμ όλοι προσπαθούν να εμβαθύνουν στο όποιο υποτιθέμενο βαθυστόχαστο νόημα έχουν οι στίχοι ή η μουσική, το αν επανακαμβάνεται ο μουσικός σε σχέση με παλαιότερες δουλειές του, τον ήχο, ενορχηστρώσεις και λοιπές ενδιαφέρουσες ως ψυχαγωγία μεν αλλά άσκοπες αναλύσεις δε.
Βάζω ένα άλμπουμ να παίζει. Είτε μου αρέσει είτε όχι, είναι τόσο απλό!
Δεν με νοιάζει να “ξέρω” από μουσική, ξέρω πολύ καλά όμως τι μου αρέσει και τι όχι.
Ότι μου αρέσει το ακούω, ότι όχι δεν το ακούω. Οι όποιες αναλύσεις είναι μόνο για να περνάει η ώρα.
Sent from my iPhone 5 using Tapatalk
Όλα αυτά γιατί τα γράφεις από τη στιγμή που ο χρήστης aor εξήγησε επακριβώς τι εννοούσε?
Αυτό είναι προσωπική απόφαση του κάθε ακροατή.
Για μένα, αυτά ακριβώς που δεν σου αρέσουν [I]είναι[/I] η μουσική και αυτό θα έπρεπε να επιτυγχάνει μία σωστή κριτική, και θεωρώ πως υπάρχουν πράγματι αντικειμενικά κριτήρια αξιολόγησής της - όπως και κάθε έργου τέχνης.
Το πολύ απλό “γαμάει” φυσικά και είναι θεμιτό ως κριτήριο ακρόασης, και όλοι το κάνουμε, απλά τότε έχεις πάρει την συνειδητή απόφαση να απέχεις από οποιασδήποτε μορφής κριτική/ άποψη, δικής σου ή των άλλων.
Σε κάθε περίπτωση, ο aris και ο aor ουσιαστικά προτείνουν δύο εντελώς διαφορετικούς τρόπους ακρόασης. Μπορεί κανείς να ακούσει το ίδιο άλμπουμ εντελώς διαφορετικά, αν μπορέσει να ενεργοποιήσει/ απενεργοποιήσει αυτούς τους δύο τρόπους.
Συνήθως, από κεκτημένη ταχύτητα, μπαίνω σε πιο “αναλυτικές” διαδικασίες, αλλά όταν καταφέρνω απλώ να απολαύσω κάτι χωρίς πολλά πολλά, ε, μεγάλη απόλαυση.
Στο μέτρο όμως που αυτή τη στιγμή γράφουμε σε θρεντ περιοδικών, συμφωνώ με aor 1000%
Γιατί δεν τα έγραψα ως απάντηση στον aor με του οποίου τα γραφόμενα εν πολλοίς άλλωστε συμφωνώ, απλά πήρα αφορμή από αυτό και το πήγα λίγο πιο πέρα εκφράζοντας κάποιες παραπάνω σκέψεις.
Sent from my iPhone 5 using Tapatalk
Μα έχω δική μου άποψη, δεν απέχω και αυτή είναι ότι είναι σκατά ή ότι γαμάει. Περαιτέρω αναλύσεις είναι περισσότερο ακαδημαικής σημασίας και δεν βοηθούν σε κάτι.
Το αντικειμενικό που λες ότι υπάρχει στη μουσική (και γενικότερα στην τέχνη αλλά αυτό είναι μεγάλη ιστορία. Το αντικειμενικό είναι πολύ σχετικό και συνήθως σχετίζεται με το public perception που έχει δημιουργηθεί σε βάθος χρόνου για ένα οποιοδήποτε έργο τέχνης) δεν μπορεί δυστυχώς να επιτευχθεί από τους διάφορους “κριτικούς” περιοδικων και λοιπούς “ειδικούς” όπως αναφέρει και ο φίλος aor με τα παραδείγματά του. Ο κάθε κριτικός επηρεάζεται από τα προσωπικά του συναισθήματα και προτιμησεις σχετικά με καλλιτέχνες και είδη μουσικής και βέβαια από τα όποια συμφέροντα (οικονομικά κυρίως) έχει ένα έντυπο με το να ακολουθήσει γραμμή υποστήριξης υπερ ενός καλλιτέχνη και να θάψει άλλους. Αντικειμενικές κριτικές είναι δυστυχώς σπάνιες.
Γι’αυτό ο καθένας μας απλά ακούει ένα άλμπουμ και αποφασίζει μόνος του αν του αρέσει ή όχι. Τις κριτικές στο Hammer και γενικά τις διαβάζω μόνο ως ψυχαγωγία ας πούμε.
Sent from my iPhone 5 using Tapatalk