Metal Hammer vs RockHard

Εγώ δε συμφωνώ σ’ αυτό. Οι Nirvana δεν αποτελούν μέρος του hard rock/metal αλλά του ευρύτερου σκληρού ήχου. Λόγω του μεγέθους τους φυσικά έχουν έμμεση σχέση με το hard rock/metal και απ’ αυτή την άποψη ορθώς συμπεριελήφθησαν στο αφιέρωμα.

Συμφωνώ και εγώ με Cracchus, τους Nirvana δεν μπορώ να τους βάλω στο hard rock/heavy metal με την καμία. Προσωπικά μουσικά δεν μου είπαν ποτέ τίποτα και ήταν από τα πρώτα συγκροτήματα που άκουσα αφού τότε όποιος έκανε συλλογή κασέτα 100% θα είχε μέσα Nirvana. Η δική μου πρώτη κασέτα είχε μέσα το μισό nevermind μαζί με Alice Cooper, Metallica, Scorpions, Def Leppard. Πάντα οι Nirvana μου ακούγονταν κάπως άσχετοι εκεί μέσα.

Πέρα από το ευστοχότατο ποστ του furor,

Σοφός.

Τη σοβαροφάνεια τη σκότωναν πολύ καλύτερα άλλα πράγματα, κι όχι το άνιωθο πόζερ. Που στην πορεία ο “πολλά βαρύς” μεταλλάς, όχι μόνο τα αποδέχθηκε, αλλά τα αποθέωσε με άλλη μορφή. Επειδή βαριέμαι να αραδιάζω ονόματα, μπες [B][U]εδώ[/U][/B], γκρουπ στο facebook που φαίνεται και χωρίς λογαριασμό, και τσέκαρε μπάντες.

Επίσης, μιας και λες για pseudo-gangsta rap, πολύ θα θελα να μου εξηγήσεις ποιο είναι το αυθεντικό κομμάτι σε αυτή την τάση.

Παίρνω ποπ-κορν κι απολαμβάνω για εκατομμυριοστή φορά στο φόρουμ την ίδια κουβέντα για το τι είναι πραγματικό μέταλ και πως έμεινε όρθιο σε συνθήκες αντεπανάστασης. Γαμάει αυτό :!:

Θα γαμάει 10 φορές περισσότερο αν γίνει κάνα θαύμα και επιστρέψουν για να συμμετάσχουν ο λόνσομ_γκιτάριστ και ο κάργια_κούρουνεν.

Αναμφισβήτητα, και ας μην τους πέτυχα ποτέ live, συμφωνώ κι επαυξάνω. Bring 'em back!

Καθε φορα που ενας μεταλας ασχολείται με γκραντζ ( ου 666 ) και πιανει το ονομα Κομπειν, και συνήθως μονο αυτο τι διαολο, ενα ρίγος με διαπερνά

Δε διαφωνώ. Αλλά και το πόζερ την είχε την πλάκα του όσο να ναι.

Δεν είμαι γνώστης φυσικά, αλλά απ’ όσο ξέρω η απάντηση βρίσκεται σε διάφορους από 80’s και early 90’s (τουλάχιστον έτσι μου χουν πει κάποιοι που μάλλον είναι γνώστες), όπως Public Enemy και άλλους περίεργους που όχι ότι τους ακούω φυσικά, αλλά έτερον εκάτερον.
Πλιζ, υπερασπίσου μου λίγο Kanye West και τέτοια να το τερματίσουμε.

Αυτό σημαίνει μεγάλη κουβέντα. Μιλάμε πράγματι για αντεπανάσταση ή μήπως το “σύστημα” απλά ήταν σαθρό και κατά συνέπεια κατέρρευσε; Το μόνο βέβαιο είναι ότι η χαρντοροκάδικη περεστρόικα που εγκαινίασαν οι Guns n Roses γύρισε μπούμερανγκ στο κίνημα. Επίσης ας μην ξεχνάμε ότι οι κατά τ’ άλλα αναθεωρητές Pantera στην πραγματικότητα ήταν γέννημα θρέμμα της ποζεράδικης νομενκλατούρας, μέχρι ο Dimebag να αποφασίσει να γίνει ο Μπόρις Γιέλτσιν της ηλεκτρικής κιθάρας. Τώρα που το σκέφτομαι, σα να χεις δίκιο :!:

Ο κάργιας δεν έσπαγε αρχίδια για Hanoi Rocks;
Αν θυμάμαι όντως καλά, ξεκαθαρίζω προς πάσα κατεύθυνση ότι άμα γίνει το επίμαχο θαύμα, εγώ θα είμαι ο λοχαγός του.

Τελικα, επειδη με ολη την κουβεντα καπου χαθηκα, τον εχει οτν Κομπεην το αφιερωμα η οχι? :stuck_out_tongue:

Για Νιρβανα οκ, ολοι οσοι μεγαλωσαμε εκεινα τα τρυφερα χρονια μας εβγαινε μια αντιδραση (κλασσικος μεταλας στο Γυμνασιο, εννοειται οτι εισαι και λιγο αντιδραστικος με το τι παιζει σε MTV κτλ) οταν βλεπαμε παντου μπλουζακια και ατομα που ακουγαν μονο Νιρβανα (φυσικα υπαρχουν και οι αντιστοιχοι που οταν τους ρωταγες τι ακους σου ελεγαν Μεταλικα και 2 χρονια μετα το ειχαν γυρσει στον Σφακιανακη) αλλα ναι οκ. Κανενα μεταλ δεν σκοτωσαν και φυσικα η αξια τους δεν αμφησβιτειται. Περιεργως απο τοτε μου ειχαν κατσει αρκετα καλα.

Δεν ξέρω αν έχω δίκιο, εγώ πάντως είμαι με τους κλασικούς Iommi-Page-Lemmy, και την εφαρμογή της θεωρίας και πρακτικής τους στις εκάστοτε επαναστατικές συνθήκες. Δεν έχω ξεκαθαρίσει ακόμα αν ισχύει η νομοτέλεια της οικοδόμησης σε μία μόνο χώρα, αφού το μοντέλο της Βρετανίας ως πεπερασμένο έχει επιδείξει και αποδείξει τα ιστορικά του όρια. Μπορώ να πω πάντως πως με ικανοποεί δεόντως ο τρίτος δρόμος του “μέταλ του 21ου αιώνα” που χάραξαν χώρες όπως η Σουηδία και Νορβηγία, παρ’ όλες τις κατηγορίες για οπορτουνιστή/δικτάτορα που προσάπτουν στο Fenriz. Γάμα τα, μάλλον ζούμε την παγκοσμιοποίηση και το τέλος των ιδεολογιών :!:

Το πρόβλημα με αυτούς τους “τριτοδρομιακούς” είναι ότι πολλοί απ’ αυτούς, καίτοι στα λόγια δηλώνουν επαναστάτες χαρντοροκιστές/μεταλλιστές, στην πράξη υπονομεύουν την υπόθεση του χαρντροκαριάτου, αφού θέτουν ενδιάμεσο στάδιο ανάμεσα στη στύση και τη συνουσία. Για να προσποιηθούν ότι δεν πρόκειται, ακριβώς, περί ενδιάμεσου σταδίου, του βάζουν ό,τι όνομα βρίσκουν, όπως “επαναστατική μεταβατική συνουσία άνευ διεισδύσεως” και άλλους τέτοιους ευφημισμούς και λεκτικές ακροβασίες, αλλά δεν μπορούν να κρύψουν ότι, σε τελική ανάλυση, μιλάμε πάντα για τα προκαταρκτικά.
Άλλοι, δε, δηλητηριάζουν το κίνημα με αλλότρια στοιχεία αστικής προέλευσης. Ενδεικτικά μου έρχονται στο μυαλό οι διαβόητοι λικβινταριστές In Flames, που ήταν υποστηρικτές της θεωρίας ότι η σωστή μαλακία απαιτεί λιπαντικό (συμβιβασμός προς τον μουσικοταξικό αντίπαλο και εθελούσια εκχώρηση της αυτοτέλειας του κινήματος), από το οποίο μάλιστα έφταναν στο σημείο να συνάγουν, δήθεν διαλεκτικά (και στην πραγματικότητα βέβαια αντιδιαλεκτικά), ότι το σωστό μέταλ θέλει μπιμπλίκι και ιμογιασονίλες!
Για να μην αναφερθώ και στους άλλους τους Burst. Καλά, αυτοί είναι εντελώς χυδαίοι στην κριτική τους απέναντι στο συνεπές μεταλλικό κίνημα. Όλο φρου φρου και αρώματα και Μάης του ‘68 και λοιπές μεταμοντερνίστικες/καταστασιακές “αναζητήσεις”, αλλά στην πράξη όταν έρχεται η ώρα της σύγκρουσης των γραμμών το μόνο που έχουν να πουν είναι “αφού οι τρουμέταλλοι δε γαμάνε ρε”. (ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΛΑΜΕΣ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΡΕ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ)
Όσο για τον Φένριζ, θα του αναγνωρίσω ότι προσπαθεί (τουλάχιστον) να είναι συνεπής, και είναι ομολογουμένως ιδιαίτερα μαχητικός στην υπεράσπιση της επαναστατικής κληρονομιάς των Manilla Road και άλλων συκοφαντημένων απ’ τους αναθεωρητές Μεταλλσεβίκων Ηγετών, ωστόσο… ταλαντεύεται κι αυτός, φοβάμαι. Πιο συγκεκριμένα, μου προκαλεί ερωτηματικά η συμπάθειά του προς το Μεγάλο Άλμα Προς τα Πάνω και Μετά Προς τα Κάτω (όπως τουλάχιστον αποκρυσταλλώνεται μουσικά σε κάποια λείαν ύποπτα χαρντκοράδικης προέλευσης μπίτντάουνς), η οποία υποκρύπτει τάση προς τον μαοϊσμό. Τελικά, ας βγει στο τηλέφωνο να το ξεκαθαρίσει ο Φένριζ: συμφωνεί ή όχι με τη θεωρία της αγροτομεταλλικής επανάστασης στις χώρες της Μουσικής Περιφέρειας;

Τέτοιες “ανανεώσεις” να μας λείπουν, συναγωνιστή.

Μάλιστα. Και προβοκάτορες οι Burst. Οι οποίοι με καταστατική απόφαση συνεδρίου διαλύθηκαν και τα μέλη τους πήραν γραμμή να προσχωρήσουν στις επαναστατικές μπάντες νέου τύπου των χωρών τους.

Eμπρός λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι, αυτοί θα σε προδώσουνε στο Keep it true και πάλι :!:

Άκου δω μεγάλε, με υπερεπαναστατικές πορδές δε βάφονται αυγά. Ούτε καν επίχρυσα :!:

Μ’ αρέσει που μου το λες για καλό ότι αποφάσισαν οι ρεφορμιστές να προσχωρήσουν στις επαναστατικές μπάντες νέου τύπου. ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΑΒΡΩΣΟΥΝ ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ; ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΦΡΑΞΙΟΝΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΙΣ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΝ ΣΗΜΕΙΑ ΜΕ ΘΕΡΕΜΙΝ (ΑΚΟΥ, ΑΚΟΥ) ΚΑΙ ΓΚΛΟΚΕΝΣΠΙΛ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΡΙΦΦΣ; ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΙΣΟΔΙΣΜΟ ΔΕ ΛΕΤΕ ΤΙΠΟΤΑ, ΕΕΕΕ; ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ;

Όσο για το Keep It True, δεν μπορώ να καταλάβω ρε πούστη μου, εμείς την αυτοκριτική μας την κάναμε, και τους Medieval Steel και τους Thor τους διώξαμε, και τους Watchtower τους αποκαταστήσαμε με επίσημη πανμεταλλική συνδιάσκεψη, δηλαδή ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΡΕΕΕΕΕ

Τίποτα λιγότερο από την κυβέρνηση της αριστεράς με πρωθυπουργό Αλέξη Heafy! Είμαι σίγουρος πως σιγοντάρει και ο σύντροφος ChrisP.

Άδικα περιμένεις νομίζω, ο ΚρισΠ έχει δηλώσει αποστασιοποιημένος και πλέον προσανατολίζεται περισσότερο στο ρεύμα της ατομικής μπλακμέταλ/νέκροντεθ τρομοκρατίας.

Σαφώς, αλλά νομίζω πως θα τον συγκινούσε μια άρνηση πληρωμών στα χαράτσια του Bowel.

Δεν μπορώ να πάρω θέση πάνω σ’ αυτό. Προσωπικά μεν τάσσομαι υπέρ του διαλεκτικού διαχωρισμού διαφορετικών κατηγοριών στο σύγχρονο μεταλσοπικό προτσές και ως εκ τούτου δε συγχέω την κεφαλαιοκρατική μέταλ παραγωγή (σιντιών) με την απλή εμπορευματική μέταλ παραγωγή (πίκτσουρ ντισκς/επτάιντσων/τετρακάναλων κασετών-νέκροχελ στούντιοζ), αλλά δεν έχω ιδέα αν και ο ΚρισΠ συμμερίζεται την παραπάνω αρχή.

Εν πάσει περιπτώσει, εγώ βάσει της θεμελιώδους αρχής της επαναστατικής αυτενέργειας παίρνω την πρωτοβουλία να πάω για νάνι. Αυτοί είστε, πέσαν οι μάσκες, θα σας έλεγα το ίβολ σάιν παρά πόδα αλλά who am I kiddin’ και τα λοιπά και τα ρέστα.

Ναι οκ, επειδή ο “ευρύτερος σκληρός ηχος” παραείναι γενική έννοια πήγα κάπως να το μαζέψω. Συμφωνούμε πάντως. Όταν μιλάμε για τους μεγάλους των ειδών δεν αναφερόμαστε σε ένα-δύο υποκατηγορίες, αλλά γενικά σε όλο το φάσμα του μουσικού κινήματος που κινούνται. Διαφορετικά θα ήταν απλά ένα μεγάλο όνομα στους underground κύκλους.

Από τα υπόλοιπα που γράφτηκαν, συμφωνώ σε γενικές γραμμές, ιδίως για την παγκοσμιοποίηση και το τέλος των ιδεολογιών, αλλά εκείνο που με εκνευρίζει απίστευτα είναι η μοδάτη αγιοποίηση του Fenriz και το γούστο του στη μουσική μπλα μπλα μπλα μπλα, ακόμα και από άτομα που δεν έχουν ακούσει νότα από Darkthrone. Προσωπικά διαφωνώ, όχι με το γούστο του - ό,τι γουστάρει ας ακούει ο άνθρωπος - αλλά με την παρελθοντολαγνεία που προβάλεται ως το νέο big thing.

Αλλά επειδή βγαίνω πολύ offtopic θα το σταματήσω εδώ προς το παρόν…

Πολλά ναρκωτικά από τους κομμουνιστές του forum. Και μετά λένε ‘‘το κράτος σε θέλει υπνωτισμένο’’ και μαλακίες.

Καλά ρε σεις αντί να πάτε να χαζέψετε κάνα μωρό κάθεστε και γράφετε τέτοιες μπούρδες;;;; Με το μπαρδον δηλαδή :stuck_out_tongue:

Συμφωνώ 100%.Άλλωστε στο underground συνεχίζεται μια φάση σαν και αυτή που μεσουρανούσε την προ-Nirvana εποχή,απλά γίνεται στα “μουλωχτά” και ίσως δεν έχει την τρελλή προβολή.Αυτό όμως δεν θα εμπόδιζε κάποιον που θέλει να ψαχτεί εκεί να το κάνει.Άλλωστε,έχουμε γεμίσει αναβιώσεις (αν και κατά την γνώμη μου όχι τόσο πειστικές) αυτού του ήχου.White Wizzard κλπ δείχνουν ότι έχουν επηρεαστεί σοβαρά από εκεί!